Toen ik klein was vroegen de mensen altijd aan mij "Wat ga jij later worden manneke?"
zij dachten natuurlijk dat ik gelijk de meeste klein mannen zou antwoorden " police ,of pompier
of meester in'tschool," Maar dat antwoord van mij hadden ze denk ik nog niet gehoord
" Tinno Rossi " klonk het altijd. Ik had een grenzeloze bewondering voor die zanger van vroeger
 die kon zo heel hoog met zijn stem, zoals Rudi Schurike , of zoals Semino Rossi van tegenwoordig
op de TV.
Maar gelukkig voor de mensheid is't er niet  van gekomen ,mijn stem evolueerde van keelend varken
tot het piepende geluid van versleten remmen..
 Wordt maar een Apoteker zei mijn moeder. Zij hield meer van dingen die echt gebeurden ,
want apoteker vond zij het mooiste vak van de wereld.
 Daar kwamen de mensen alleen maar als ze echt wat nodig hadden, het artikel stond bovendien
op een briefje en je kon het zo uit de rekken  halen , en je kon je nooit vergissen en de dokter had er
netjes opgeschreven wat het moest zijn en er stond zelfs op hoe dikwijls en hoeveel je er van moest
nemen, en op het doosje stond zelfs hoe lang het goed bleef en "schudden voor gebruik"
en "de voorgeschreven dosis niet overschrijden" 
En de mensen brachten nooit iets terug , en 'twas geene Solden bij de Apoteker.
 En als er iemand toch van kapot ging , dan was het nooit de schuld van de Apoteker
Het enige wat er volgens mijn moeder aan deze stiel soms moeilijk was, dat was het lezen van het 
doktersbriefje .Maar dat zou je op de Universiteit wel leren , daar waren jaren genoeg voor ,voor 
zoo'n kleinigheid !
Ze vond dat aantal jaren zelfs overdreven .
 Ze heeft me niet kunnen overtuigen 
Gelukkig maar.Moeders !!