Inhoud blog
  • woensdag 4 januari...
    Zoeken in blog

    Laatste commentaren
  • Bedank voor u bezoekje (Dirk)
        op woensdag 4 januari...
  • het.zoemt.in.mijn.hoofd
    van al die bijtjes
    04-01-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.woensdag 4 januari...

    Dat ik het zelf belachelijk vind, maakt jammer genoeg niet dat ik de pijn ervan niet meer voel telkens het gebeurt... .

    Negaties.

    We zijn bezig met een atelier juwelen maken. Ik maakte er voor een keer eens geen potje van en word de sterren in geprezen door de andere deelnemers. 

    Dat doet deugd.

    Lang duurt het niet wanneer iemand van de andere ateliers belangstellend komt kijken. Degene die ons atelier leidt, wijst op ieders werk en op het mijne.

    De 'belangstellende' negeert alleen mijn werkje terwijl de begeleider er nochtans op wees. Het is niet de eerste keer. Ik begrijp niet waarom deze persoon al wat van mijn hand komt zo demonstratief negeert (en mij vaak net zo).

    Het mag me niet zo raken maar dat doet het wel, elke keer opnieuw. 

    Het enige wat veranderd is, is dat ik het niet meer laat merken.

    Diezelfde dag vond er toevallig of niet, nog zo'n evenement plaats. 'k Volgde nog andere ateliers en een van de werkjes stond daar elders tentoon.

    Opnieuw kwam iemand met lof toen ze het opmerkte. De anderen beaamden het. Er kwam een reactie van die een atelier leidde... alsof de enige bedoeling was de spot met mij te drijven, me te kunnen kwetsen.

    Het kunstwerkje had een ringetje om het aan de muur te bevestigen. Dat ringetje werd door een helper gemaakt voor ieders kunstwerkje.

    Zij was vol lof over dat ringetje en negeerde het kunstwerkje. Wat was hier de bedoeling van? Ook bij deze persoon maakte ik meerdere keren zulke houding op naar mij toe. Krenkend. Me negerend.

    Het was een leuke dag geweest, ik genoot van het creatief bezig zijn maar deze vreemde reacties bleven branden en pijn doen... net om dat gevoel dat ze bezig zijn me met opzet te kwetsen.

    Hoe me hiertegen te beschermen... dat is me nog altijd niet duidelijk. Ik probeer me ervoor af te sluiten, het te relativeren... , me voor te houden dat het toeval is... (wel veel toevallen dan ) of dat ze me niet mogen of menen dat ze me op mijn plaats moeten zetten... (waarom dat is me ook niet duidelijk). Ik voel me bedreigd hierdoor en ook angstig al wil ik dat niet laten merken. Daardoor zou ik alleen nog maar meer voer voor haaien zijn, toch?

    Zijn het haaien? Ik weet het niet. Ik weet alleen dat ik ze niet meer vertrouw.

    Myrthe 

     

    04-01-2017 om 11:13 geschreven door Myrthe


    Tags:depressie,negaties,wantrouwen,angst,kwetsbaarheid,
    >> Reageer (1)


    Archief per week
  • 02/01-08/01 2017

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog als favoriet !


    Categorieën


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!