We beginnen stilaan onze draai terug te vinden in het niet zo heel koude België maar veel buiten komen doen we niet. Dinsdag ben ik naar de dokter geweest want ik heb zeer hevige rugpijn. Gisteren hebben ze foto’s genomen maar er was niks afwijkend te zien, dat wordt dus een reeks kine …

Vandaag moesten we naar het UZA voor de zoveelste MRI scan. Vermits Carina altijd veel hoofdpijn en evenwichtsproblemen heeft zijn we er toch niet helemaal gerust in. Volgende week is er dan een afspraak met de hematoloog voor verdere uitleg.

Deze ochtend om 6u15 werden we opgehaald door Robert die ons naar Alicante Airport bracht.  We waren ruim op tijd en heel nieuwsgierig.  Waarom ? We hadden vanwege de problemen van Carina een vlucht geboekt met assistentie.  We moesten aan de balie even wachten en we werden met een rolstoel vlot door de bagagecontrole geloodst.  Samen met een tiental minder mobiele passagiers ging het daarna naar de gate waar we tot op het vliegtuig begeleid werden.

Na een voorspoedige vlucht, landden we een half uur vroeger dan voorzien.  Ook in Zaventem was er assistentie voorzien maar het liep minder vlot dan in Spanje.  Personeelstekort en onhandige niveauverschillen zorgden voor veelvuldig overstappen en vanaf de bagageband moesten we onze plan trekken.  Gelukkig ben ik zelf nog redelijk goed in staat om voor mezelf en Carina te zorgen en een half uur na landing stond schoonzoon Rachid klaar om ons naar huis te brengen.Lege kasten en een vrijgevige schoonmoeder Yum verplichtten ons om naar Brasserie Anoot te gaan om iets te eten ...

Vandaag nog een beetje geprofiteerd van de zon, fish&chips gaan eten bij Almafra en de koffers ingeladen. Morgenvroeg vertrekken we naar het koude België. Daar zullen we ons niet vervelen want we moeten een hele lijst afwerken : neuroloog, hematoloog, MRI, tandarts, nieuwe ID kaart afhalen, dermatoloog, MKA enz. Als alles goed loopt zijn we einde januari terug in Spanje.

Ons leven kabbelt rustig verder. De meeste dagen verlopen zonnig met in de namiddag een frisse wind. In de zon kan je nog gemakkelijk in t-shirt zitten en voelt het warmer dan 20 graden. We krijgen nachten van 15 graden maar soms stijgt de thermometer niet boven de 8 graden. De winter is ook hier in aantocht maar sneeuw zoals in Asturias of op Mallorca hebben we hier natuurlijk niet aan de Costa.

Ik had nochtans best een sneeuwlaagje willen krijgen in plaats van die rotwind voor de tweede nacht op rij. Van slapen kwam er niet veel in huis en regelmatig dacht ik dat de voortent inclusief caravan ging opstijgen of kantelen. Gelukkig hadden we gisteren nog enkele stukken van de voortent gerepareerd en verstevigd.

De dagen worden nog altijd gevuld met supermarkt- en restaurantbezoekjes en één keer heb ik zelfs mee pétanque gespeeld, dat was jaren geleden. Onze berg is intussen trouwens al bijna helemaal gevuld met overwinteraars en in de namiddag wordt er dan ook samengezeten om een beetje te roddelen.

Na El Paso was het de beurt aan La Livi maar dat lukte niet echt want die is op maandag gesloten. Dat weten we, maar omdat het hier alle dagen zondag is mogen we ons al eens vergissen. Helemaal in de war moesten we een alternatief zoeken, niet echt moeilijk in Albir. Het werd Tutti Quanti, een restaurant waar je heel veel keuze hebt en waar altijd veel volk zit. Mijn laatste bezoekjes verliepen nooit vlot. Telkens ben ik na een kwartier wachten vertrokken. Deze keer ging het vlot en de pasta van Carina en mijn pizza waren lekker. Dinsdag gingen we naar Belgomar voor een lekker dagmenu.

En zo komen we weer bij de clubsoap terecht. Na twee keer bijeen te komen in de Panaché is de VVB (Vlaamse Vriendenkring Benidorm) gisteren opnieuw verhuisd, deze keer naar The Bund – een Chinees restaurant. Uit nieuwsgierigheid gingen we daar dan maar een kijkje nemen. Eerlijk is eerlijk : een goede locatie met meer plaats dan in de Panaché maar ik zie ons in de toekomst toch meer in de kelder van Rockstar belanden. De muzikale animatie was niet echt onze goesting en dat is nog zacht uitgedrukt. Om 18u werden we verwacht bij Panaché, daar hadden we op voorhand witloof met kaas en ham besteld.

Vandaag gingen we ter gelegenheid van onze pa zijn 94 en een halve verjaardag te vieren naar Nilah. Nilah is de opvolger van Sabor, waar we vroeger elke week vaste klant waren maar waar we toen een beetje op uitgekeken waren. Nilah is verhuisd, enkele meters verder richting Altea, en is uitermate gezellig ingericht. Het eten is nog altijd lekker en alles wordt mooi gepresenteerd. Net zoals vroeger in Sabor, zat het ook hier helemaal vol.

We willen al enkele weken naar de markt van Albir of Alfaz maar we blijven steeds te lang in ons bed liggen. Volgende week onze (voorlopig) laatste kans, ik ben nieuwsgierig …

Na meer dan een maand alleen zijn op onze berg hebben we de laatste dagen gezelschap gekregen van enkele vaste klanten en de volgende dagen loop het helemaal vol.

De weken vliegen intussen voorbij en Carina probeert steeds meer zonder kruk te wandelen, de ene dag lukt dat al wat beter dan de andere.

Op restaurant gaan lukt altijd, deze week werd het “de groezelige Chinees”, Belgomar en deze avond El Paso. Een tijdje geleden had ik een goede recensie gelezen over hun spare ribs en ze waren lekker, je moet wel van een ietwat zoete marinade houden.

De ribbetjes worden een nacht gemarineerd en vervolgens meer dan zes uur zachtjes gerookt, boven kersenhout of met hout uit oude vaten whisky of brandewijn, voor extra smaak.
Om ze sappig te houden, worden de ribbetjes tijdens het langzame rookproces regelmatig bespoten met appelsap gemengd met Jack Daniels, wat het vlees een werkelijk unieke smaak geeft.

Overdag is het nog altijd prachtig weer en kan je gemakkelijk halfnaakt rondlopen maar vanaf een uur of vier in de namiddag koelt het nu echt snel af. ’s Avonds en ’s morgens vroeg heb je echt een extra laagje nodig. Veel horecazaken hebben grote terrassen en slechts een beperkt aantal zitplaatsen binnen. Ergens iets gaan eten wordt zonder reservatie moeilijker in dit seizoen. Gelukkig hebben we onze vaste adresjes waar we bijna altijd terecht kunnen. Zaterdagavond was de keuze gemakkelijk : naar de Panaché voor Antwerpen tegen La Louvière. Eindelijk nog eens een overwinning van rood-wit ! Intussen zijn we ook nog eens bij La Livi en Universal gepasseerd.

Gisterenmiddag ben ik met de fiets naar de “mascletas” gaan kijken : een oorverdovende reeks knalvuurwerk. Zelfs met oordopjes is het amper uit te houden maar ik vind het fantastisch. Gisterenavond konden we van op onze berg meegenieten van het afsluitende vuurwerk, zoals elk jaar was het weer spectaculair !

Dinsdag heb ik de auto zo dicht mogelijk bij het strand geparkeerd om een wandeling langs de zee te maken, dat was lang geleden. Weliswaar met de rollator maar toch … We hebben zelfs een cache gevonden die er enkele dagen eerder was verstopt. En zo gaan we stilaan naar het leven van vroeger, met nog altijd een lange weg te gaan. Carina heeft het mentaal weer wat moeilijker en ik vind dat absoluut begrijpelijk.

Na de wandeling gingen we een terrasje doen en na een kort autoritje parkeerden we vlak bij Universal Lounge Bar voor een ijsje.

Woensdag was het dan zover : “gezellige bijeenkomsten” in zowel de Panaché als in de Rockstar. Wij kozen voor de Panaché en die zat al snel helemaal vol, dat kan in de toekomst misschien problemen geven. Voor bazin Yenny is dat natuurlijk fantastisch en het is ook gemakkelijk om daar dat meteen iets te blijven eten. Tussendoor verdween ik even naar de Rockstar om kameraad Robert te zien en ook daar was veel volk komen opdagen. Iedereen tevreden dus en zo hebben we het graag.

Gisteren weer afgezakt naar de Panaché. Zoals altijd lekker gegeten maar er was echt weinig volk. Als Antwerp zo blijft spelen zal dat niet verbeteren, wat een slechte wedstrijd weer ! Van kampioen naar een voorlaatste plaats, het kan snel gaan. Toch wanhoop ik nog niet, met al het geld dat de transfers hebben opgebracht moet er toch genoeg in kas zijn om een echte ploeg op het veld te zetten.

De Panaché zal ons trouwens meer zien in de toekomst want na alle verhuisperikelen zal de VVB hier in de toekomst elke woensdagmiddag neerstrijken. Meteen een groot probleem voor ons : wij gunnen Yenny een goed draaiende zaak en bijhorende recette toe en de clubnamiddag kan daar zeker toe bijdragen. Maarrrrrr … we laten ook niet graag Robert en Annick van de VAR in de steek. Het zal dus regelmatig pendelen en/of afwisselen worden.

Deze avond zijn we iets gaan eten bij Belgomar, gewoon om te checken of uitbaatster Katy haar verjaardag heeft overleefd.

Woensdag na de VAR gingen we naar La Livi om iets te eten. Als je daarna thuis komt is het donker en dus wordt er in deze periode veel naar teevee gekeken. Eindelijk nog eens tijd om heel veel series en films in te halen. Donderdag gingen we naar Finestrat om sandalen en sleffers voor Carina te kopen. De sleffers hebben we gevonden, sandalen niet. Als je dan daar bent loop je automatisch de outlet winkel van El Corte Ingles binnen en ja, waarom niet : ook eens kijken of er geen onnodige spullen gekocht kunnen worden bij Action.

Vandaag moest er gewerkt worden : de afwas van drie dagen en een keertje stofzuigen. Als je de stofzuiger weer in de kast wil zetten lijkt het alsof de kast gekrompen is of de stofzuiger gegroeid. Grote opruimbeurt en reorganisatie dus … Dat is redelijk goed gelukt maar de grootste verrassing was een ring in de doos van de boormachine. Niet zomaar een ring, een Cartier Trinity met drie soorten goud in elkaar gevlochten. Die ring was ik twee en een half jaar geleden kwijtgespeeld. Toen heb ik er dagen naar gezocht en overal gaan navragen of hij ergens gevonden was maar zonder resultaat. En nu dus bij de boormachine, moet je niet vragen hoe dikwijls ik die gebruik. Echt geen idee hoe de ring daar is geraakt.

Deze namiddag zijn we weer naar Rockstar in Benidorm geweest voor de Vriendenkring Annick en Robert. Ik had al eens geschreven dat er een afsplitsing van de Vlaamse Vriendenkring Benidorm is ontstaan. De VVB zou dan op donderdagmiddag bijeen komen in Bar Tropical maar daaraan is alweer een einde gekomen. Vorige week donderdag kwam de manager van Tropical meedelen dat hij ons liever niet als groep ontving want daarmee zou zijn “Engelse uitstraling” niet mee gediend zijn. Eigenlijk mag je lezen : die gepensioneerden van de VVB zuipen niet eens de helft van de Britten, daar verdienen we dus niks aan. Het nieuwe bestuur van de VVB zal dus weer op zoek moeten naar een andere locatie. Eerst was er dan weer sprake van een verhuis naar maandag maar de laatste geruchten zeggen dan weer dat ze toch liever op (de oude vertrouwde) woensdag hun “gezellig samenzijn” willen organiseren. In de tegenaanval dus en de twee “clubs” op dezelfde middag. Voorlopig is het nog afwachten want deze week is er helemaal geen bijeenkomst van de VVB. Kan je nog volgen ?

Zaterdag zijn we met Bernard en Annie naar restaurant La Rive geweest, ter gelegenheid van hun 50-jarig huwelijk. Was lekker en gezellig. Er kwam ook nog een bende binnengevallen die ik al een hele tijd niet gezien heb.

Zondag was een overwegend bewolkte dag, dat zijn we niet meer gewend. Het regende zelfs een tijdje. Echt erg was het niet want we gingen naar de Panaché in Benidorm, de eerste keer na een lange afwezigheid. De ontvangst door Yenny en Rhianna was hartelijk, spijtig genoeg werd er weer niet gewonnen door RAFC.

Gisterenavond met onze pa gaan eten bij Transilvania. Bewonderenswaardig hoe de ober, na anderhalf jaar afwezigheid, nog altijd precies weet wat je wil drinken en eten.

Vandaag was het de bedoeling om naar de markt te gaan maar als je pas om 11u uit je bed komt, wordt dat moeilijk. En dus werd het puffen in de schaduw want ja, nog altijd heet overdag !

In de namiddag zijn we fish&chips gaan eten bij camping Almafra. Gelukkig kan je kiezen tussen een grote of kleine portie want een kleintje is meer dan genoeg. Daarna gingen we een ijsje snoepen bij een nieuwe zaak aan de droge rivier maar ze hadden geen mokka, zo kan ik natuurlijk geen vaste klant worden.

En toen was het tijd om de officiële inhuldiging van de nieuwe Paseo in Albir mee te maken. Tussen de post en de droge rivier is nu een autovrije zone gecreëerd en dat is natuurlijk gezellig. Er staan nu ook veel meer zitbanken en er is meer beplanting.

Gisteren was er een kleine geocaching bijeenkomst aan het anker in Albir. Vervolgens gingen we ontbijten bij La Livi. Daar valt heel wat over te vertellen. De laatste weken is er ’s nachts al zes keer ongewenst bezoek geweest. Op de camerabeelden is duidelijk een vrouw te zien die op het terras rondwandelt en planten meepikt.

Dat gebeurt meestal rond 4u. Je moet maar durven … Voor de politie is dat natuurlijk geen prioriteit en als je ze op heterdaad zou betrappen en tegen de grond kwakt, dan komen ze gegarandeerd af met een blauwe plek en kan je als benadeelde zelf in de cel gaan zitten.

Gisterenmiddag naar de VAR (Vriendenkring Annick en Robert) geweest en daarna hebben we de overschot van de paella opgegeten. Deze middag was dan de VVB (Vlaams Vriendenkring Benidorm) aan de beurt, gevolgd door een etentje bij Transilvania. Over die donderdagmiddagen zal ik later nog meer schrijven want het loopt niet allemaal zoals gehoopt of gepland.

Het belangrijkste nieuws kwam deze ochtend via de telefoon. Rond 10u kreeg ik telefoon van Lieven en Miranda, dat voorspelde niet veel goeds en inderdaad … Zoals eerder geschreven zijn die gisteren hier vertrokken met de bedoeling tot in Lyon te rijden. Dat is ook gelukt maar niet zonder problemen. Gisteren in de buurt van Barcelona zijn ze tijdens een tankbeurt overvallen. Terwijl Lieven de brandstoftank vulde gingen dieven aan de haal met de handtas van Miranda en een rode koffer. Politie bij gehaald en PV laten opmaken, op de camerabeelden van het tankstation was duidelijk de nummerplaat van de klootzakken te zien. Achteraf hebben ze wel bericht gekregen van de politie dat de rode koffer gevonden was maar van de waardevolle spullen natuurlijk geen spoor. Telefoon kwijt, tablets weg, brillen foetsjie, Idkaart enz. Elk jaar is er wel iemand uit onze kennissenkring die prijs heeft en bijna altijd in de buurt van Barcelona.

Het prachtige weer blijft maar duren, er komen de volgende dagen zelfs nog enkele graden bij. Vrijdagavond zijn we met Lieven en Miranda nog eens naar Kathmandu geweest, een mens moet af en toe toch iets eten …
Zondag stond de jaarlijkse “Día Internacional” op het programma, dit feest zet alle nationaliteiten van l’Alfàs del Pi in de kijker. Er zijn standjes met prullaria, eten, drinken van veel verschillende landen te verkrijgen en op het podium krijg je dan folkloristische dansjes voorgeschoteld. Altijd gezellig maar ook zeer druk. Na een lekkere Caipirinha van de Braziliaanse vertegenwoordigers gingen we terug naar de caravan.
’s Avonds gingen we eten bij de “groezelige” Chinees. De voorgeschiedenis : Dong-Ying is een Chinees restaurant waar bijna nooit volk zat, soms zag je niet eens of hij geopend was met zijn verkleurde gordijnen en donkere interieur. Echt gezellig om te zitten was het ook niet en dus kreeg hij de naam “groezelige Chinees. Tijdens onze afwezigheid is de zaak onder handen genomen en nu komen er wel klanten. De prijzen zijn flink gestegen maar nog altijd zeer laag vergeleken met België. Of je moet 30 euro duur vinden voor twee personen met loempia, teppanyaki hoofdgerecht, glas wijn of frisdrank, dessertje, koffie en een borreltje. Bovendien moet je je geen zorgen maken over de dag nadien want er is altijd overschot om mee te nemen.
Intussen heb ik ook een jaarlijkse gewoonte nieuw leven ingeblazen : het verstoppen van een halloween cache.
Deze avond zijn we gaan eten bij Casa Teo : een restaurant in Albir waar je je echt tussen de Spanjaarden bevindt. De kaart staat dan ook vol met Spaanse specialiteiten en dat leek ons een goed adres om afscheid van Miranda en Lieven te nemen, die vertrekken morgenvroeg met de auto weer naar België.

Al enkele dagen vergeten : het is hier nog altijd zomer ! Denk aan nachttemperaturen van 15-20 graden en overdag tussen de 25 en 30 graden. Gisteren zijn Rudi en Anneliese vertrokken en die zullen het in België met 10 graden minder moeten doen.

Dinsdag zijn we zoals gepland bij Isla Bali gaan eten en we kozen voor een Indonesische rijsttafel om U tegen te zeggen. Ik schat ongeveer 15 verschillende gerechtjes en bijna allemaal even lekker.

Eergisteren zijn we naar Rockstar in Benidorm geweest voor de VAR (Vriendenkring Annick en Robert). Elke woensdag alles vrijblijvend en iedereen welkom. ’s Avonds lekker gegeten bij Belgomar.

Gisteren – donderdag – was het dan de eerste bijeenkomst van de “originele/officiële” Vlaamse Vriendenkring Benidorm. Na enkele jaren in Hotel Marina zijn de activiteiten nu verhuisd naar de Tropical Bar. Allemaal even wennen maar het zal wel lukken. Of we elke week woensdag én donderdag naar Benidorm zullen afzakken valt te betwijfelen. We zien nog wel. Met de bingo ging het in ieder geval vlotjes : 20 euro aan drankbonnetjes gewonnen. Om dat te vieren zijn we … niet op restaurant gegaan. Gewoon thuis ne krokmesjeu !

De laatste dagen bestaan vooral uit een aaneenschakeling van terrasjes en restaurants. Jawel, ook terrasjes. Ondanks de vele regen zijn er ook af en toe droge periodes en de rampzalige beelden op televisie zijn niet bij ons gefilmd. Vandaag is het weer behoorlijk warm maar iets verder naar het noorden (Tarragona en omgeving) staan zelfs snelwegen onder water.

En waar zijn we zoal geweest ? Bij La Livi, bij de Zero Zero, de Kroeg en in de Universal werd ik zowaar nog eens aangesproken door mensen die ik niet ken maar wel de blog volgen. Altijd plezant en bedankt !

Gisteren zijn we naar de markt in Albir geweest en dat ging verbazend vlot met Carina ! Voor mij is het ook een verademing om eens op mijn eigen tempo te wandelen terwijl Anneliese en Miranda zich over Carina ontfermen. Dank u lievelingen !

Deze avond is er een tafel gereserveerd bij La Rive en de bedoeling is om morgen naar Isla Bali te gaan.

Gisteren moest het oude bestuur van de Vlaamse Vriendenkring Benidorm officieel opgevolgd worden door een nieuw verkozen bestuur en dat is zonder slag of stoot door de algemene vergadering afgehandeld. Er gaat wel een en ander wijzigen : de clubnamiddag van woensdag verhuist naar donderdag en ook naar een andere locatie. De woensdagnamiddag wordt nu ingevuld door een “afsplitsing” onder leiding van Robert en Annick, die de vaste bewoners van Benidorm de hele zomer van een beetje vertier hebben voorzien. Voor ons allemaal okee.

Eergisteren zijn Miranda en Lieven aangekomen, die huren in Albir een huisje voor twee weken. Huisje : drie slaapkamers en twee badkamers want vrijdagavond krijgen ze versterking van nog meer familie, nl Rudi en Anneliese.

Gisterenavond zijn we naar Kathmandu gaan eten, lekker Indisch voor weinig geld. Deze avond ben ik met Carina bij Santorini verzeild geraakt. Met een Grieks etentje kan je haar altijd gelukkig maken. Wat toch opvalt : als je ergens zeker wil zijn van een tafel, ben je bijna verplicht om te reserveren. Met twee personen lukt het soms nog wel maar met vier of meer ...

Het is hier nog altijd heel warm, ook ’s avonds laat zakt de thermometer amper onder de 20 graden. Carina heeft intussen ons tuintje een beetje gefatsoeneerd en de tuinier heeft de oleanders gesnoeid zodat er opnieuw wat meer plaats is als het drukker wordt.
De (koel)kast is intussen weer een beetje voller geraakt maar ik heb geen idee waarom want we gaan haast altijd uit eten. We zijn al een keertje tapa’s gaan eten bij Albeniz en vandaag kwamen we terecht bij De Kroeg, een zaak die is geopend tijdens onze afwezigheid vorige winter. Blijkbaar een schot in de roos bij feestvierders en Antwerp supporters.

Op de kaart staan een heleboel klassiekers : vol-au-vent, steak tartaar, biefstuk, Brusselse wafels enz. Wij zijn niet van plan café Panaché in Benidorm links te laten liggen maar eerlijk is eerlijk : De Kroeg is makkelijker bereikbaar en is makkelijker om te parkeren.  Het zal dus een beetje afwisselen worden.

Intussen is er nog altijd geen nieuws van Marley, de vermiste kater. Een week zonder teken van leven is lang en we vrezen dan ook dat hij – in het beste geval – door iemand meegenomen is.

Deze ochtend hadden we nog altijd niks in huis om te eten en we gingen dan maar naar La Livi voor een lekker ontbijt. Toevallig zaten daar een aantal bekende koppekes en werd het nog gezellig.

Daarna gingen we een winkelkarretje volladen bij Aldi. De tijd ging sneller dan verwacht en we moesten ons haasten want onze pa kwam ons ophalen om naar Benidorm te gaan. Jaja, de woensdagmiddagen zijn nog altijd gereserveerd voor de Vlaamse Vriendenkring Benidorm. Toch is er een heleboel veranderd maar daarover binnenkort meer.