Weinig onderwerpen die de gemoederen zo verhitten als het Israëlisch-Palestijnse conflict. Godsdienst natuurlijk. En het koningshuis. Voetbal misschien. Verder kan ik niets verzinnen. Ik heb er wel eens met een goede vriend zon ruzie over gekregen, dat we besloten het er maar beter nooit meer over te hebben. Mijn standpunt in deze is hard, consequent en helder: ik sta voor honderd procent achter Israël. Het is voor mij overduidelijk dat het land - een oase van beschaving in een woestijn van achterlijkheid, intolerantie en onderdrukking - de afgelopen jaren vele malen zijn goede wil heeft getoond, denk aan het oprollen van de nederzettingen, maar dat de Palestijnen niets van vrede willen weten. Hun doel is nu eenmaal de totale vernietiging van het volk Israëls. Palestijnen hebben hun eigen staat, maar in plaats daar eens wat van te maken, de handen uit de mouwen te steken, een spade in de grond te douwen, blijven ze maar zeuren, zeuren en zeuren
meer lezen op:
stan de jong