Een vrij België zonder extreme partijen - Goed voor de economie Een voorstel voor de staatshervorming: 1) De regionale parlementen Vlaanderen Wallonië en Brussel opdoeken. 2) Er komt Eén nieuw centraal parlement; doek ook de senaat op. Provincie raden, waar zijn die eigenlijk voor, weg ermee...3) Er komen nieuwe kiesdistricten, zijnde een agglomeratie van gemeenten die 50.000 inwoners benadert, 1 verkozen minister per district, 1 taal per district. 4) elke burger kan beslissen in welk kiesdistrict hij/zij wil stemmen, ongeacht zijn fysieke woonplaats; (dit zal de mobiliteit bevorderen). 5) Alle verkiezingen op internet of via de post. 6) De kiesplicht opdoeken. Waar kom je uit? Het verkiezing systeem dat ze in Nieuw Zeeland reeds gebruiken sinds 1893. Eén van de cleanste "minst corrupte" democratische politieke systemen ter wereld. Lees verder, en droom er maar van! Een droom is het begin van de toekomst.
24-07-2008
Weg met de taalgrens !
Laat me dit alles nog eens met andere woorden trachten te zeggen.
Weg met de taalgrens. Tracht het uit Uw hoofd te zetten, en de hoofdpijn verdwijnt onmiddellijk.
Een open maatschappij begint met een openstaande houding ten-opzichte van je medeburgers. Het zal veel moedigheid vergen van vele Belgen, maar er zijn al grote getalen die bewezen hebben dat het mogelijk is. Hoeveel Waalse mensen wonen in Vlaanderen? Las ik ook niet ergens dat er reeds 1.000.000 Vlamingen in Wallonië wonen? En hoeveel meer hebben er niet een weekend huisje? Hoeveel Vlamingen zijn er gehuwd met een Waalse, en vice-versa? (mijn ouders en zus en schoonbroer bvb) Hoeveel Brusselaars spreken vlot beide talen zonder daar emotioneel over te doen? Al deze mensen bewijzen dat een taalgrens iets abstract is, en zijn een voorbeeld voor alle Belgen om fier op te zijn.
Laat Politici niet vasthouden aan die fictieve lijn. "De Taalgrens" Het is een uitvindsel van machthebbers. In de Feodale tijd werd land opgesplitst onder edelen, om het volk klein te kunnen houden. Datzelfde principe wordt gebruikt door politici, en het zijn zij die ons land verzuren.
Stel je een tijd voor zonder kranten, TV, radio, of internet. Als je niets weet, kun je ook niet bezorgd zijn en zou je dus ook niet bekommerd zijn in de politiek. Maar de situatie is net het tegengestelde: We leven in een tijdperk van open communicatie. Ik als Belg schrijf U uit mijn living in Nieuw Zeeland 18.000 km van België verwijdert, en U leest dit 2 minuten later in wat nog steeds Vlaanderen heet. De open gemeenschap laat niet toe grenslijnen te aanvaarden. Het is dit innerlijke gevecht dat U zult moeten overwinnen.
Eens je open staat tot al diegenen in Uw levensbereik, bestaat plotseling deze taal-grens niet meer, en innerlijke rust komt vanzelf onmiddellijk terug.
Daarmee bewijs ik dat een taalgrens iets is dat Politici en machthebbers gebruiken voor hun eigen winstbejach.
Het zal veel dapperheid vergen van elke Waalse en Vlaamse burger, maar dit is de enige weg om het land in zijn geheel te kunnen bewaren, en zelfs te versterken. Ik wil zelfs een kleine voorspelling maken en zeggen dat: De onderlinge compititiviteit van de mensen zelf, die daaruit zal vloeien, België één van de sterkste landen ter wereld zal maken.
De notie "Taalgrens" zal in de Geschiedenis boeken verdwijnen als een paragraafje die je met moeite zult kunnen uitleggen aan je achterkleinkinderen.
Reacties op bericht (1)
02-08-2008
blog over de taalgrens
Beste,
Met interesse heb ik uw standpunt vanuit Nieuw Zeeland gelezen over België en uw oproep om taalgrenzen te laten verdwijnen, evenals ander onproductieve politieke uitvindingen.
In feite hebt u volkomen gelijk, want de meest wijze mensen op deze aardbol beweren namelijk zelfs dat talen slechts tijdelijk zijn en talen wekken een kunstmatig onderscheid tussen mensen op. Vanuit dit standpunt ben ik voor meertaligheid. Vanuit een ander standpunt alweer niet, want het kost heel wat energie en moeite om zo'n andere taal te leren. Ik heb op school uiteindelijk 4 talen geleerd en daar is het mee opgehouden. Een groot deel daarvan ben ik alweer vergeten, omdat ik het in de dagdagelijkse omgang niet of onvoldoende toepas. Anderzijds stoort het ook als je anderen veel minder moeite ziet doen en als ze daarenboven op je neerkijken vanuit een soort superioriteitsgevoel dat je toch maar Frans zou moeten kunnen spreken. En vooral in de Brusselse regio is dat schering en inslag. Dat begint dan in te werken op je gemoed en je goede wil om steeds weer voor die mensen je beste beentje voor te zetten.
Mijn Engels en Duits durf ik nu zelfs beter te noemen dan bijvoorbeeld het Frans. De zaken zijn nu eenmaal veranderd in België sinds enige tijd. In de tijd dat ik middelbare school liep was Frans nog vrijwel verplicht de tweede taal. Maar dat verdwijnt stilaan, want men ziet ook dat er aan die andere kant weinig aan gedaan wordt om bijvoorbeeld het Nederlands aan te leren en zo die Belgische identiteit in stand te kunnen houden.
Vlamingen vergeten in België blijkbaar dat ze in feite in de meerderheid zijn. In "La Dernière Heure" staat er vandaag zelfs een merkwaardige krantekop op de voorpagina waarop te lezen staat dat zowat 1/3 van Wallonië uit Vlamingen bestaat zowaar. De redenering die ze er echter uit laten voortvloeien is echter uiterst absurd en merkwaardig te noemen. Ze willen namelijk net als u die taalgrenzen afgeschaft zien, maar dan wel meerbepaald om er hun Franstaligheid steeds verder door te drukken. Ze staan er geen moment bij stil dat het zich allemaal wel eens als een boemerang in hun gezicht zou kunnen treffen...
Als het namelijk waar is wat ze beweren en er wonen inmiddels werkelijk 1.000.000 "Vlamingen" in Wallonië, dan zou men maar al te makkelijk die 1.000.000 extra "Vlamingen" voor Nederlandsgezinde politieke partijen kunnen laten stemmen bijvoorbeeld, door die partij in Wallonië gewoonweg op te richten of door de verkiezingssysteem in het land te wijzigen (of door taalgrenzen af te schaffen...). Wat zal het gevolg kunnen zijn ? Zoals u al dan niet weet wonen er 6.000.000 mensen in Vlaanderen. Er zijn 10.000.000 inwoners in België. Tel bij die 6.000.000 Vlamingen nog eens pakweg 1.000.000 Nederlandstaligen bij en je hebt al 7.000.000 Nederlandstalige inwoners in België... Dat zou met andere woorden al een zeer ruime demografische meerderheid zijn. Dat zou voldoende moeten zijn om op volledig democratische wijze (net zoals in ons buurland Nederland het geval is) België tot een eentalige (lees Nederlandstalige) staat uit te roepen. Respect voor minderheden is er altijd geweest en zal er altijd blijven. De Nederlandstalige zingt van nature ook nog Jacques Brel bijvoorbeeld of gaat naar Cirque du Soleil kijken of ze hebben zelfs Axelle Red, die in Frankrijk op handen gedragen wordt want ze zingt alles in het Frans...
En dat Brussel een meertalig statuut vereist staat ook buiten kijf, al is dat nog niet zo zeker dat tevens aldaar het Frans de eerste taal zou dienen te worden, want het Engels maakt daarvoor op lange termijn zoveel meer kans. In gans Europa kan ik namelijk mezelf makkelijk uitdrukken in het Engels. Het Frans is veel minder bekend. Op wereldvlak is zelfs het Spaans meer gebruikt.
Boven dit alles ervaar ik steeds meer spijt (voor mezelf dan) dat België zich ooit heeft afgesplitst (of heeft laten afsplitsen door een bende oproerkraaiers...) van Nederland. In Nederland en België tesamen wonen inmiddels pakweg 25.000.000 inwoners. Voor mij heeft Nederland tevens bewezen dat zowat alles daar beter gaat en ik heb inmiddels zelfs heel wat van die Nederlandse vrienden, die ik tevens minstens één keer per jaar ontmoet vanuit mijn hobby (het doorgronden van boeken van Jozef Rulof). De voornaamste reden waarom men zich destijds afsplitste was het gevoel dat Nederlanders of "Hollanders" profiteerden. Hetzelfde wordt nu meerbepaald gezegd over Wallonië... Men kan dat dus gerust afdoen als een ordinaire drogreden en men zou die fout in de geschiedenis ongedaan kunnen maken door zich terug bij Nederland te voegen (maar met het ganse Belgische grondgebied welteverstaan ; lees de bovenstaande redenering - het zou zelfs democratisch kunnen beslist worden, als ik niet beter wist hoe het er in het huidige België aantoe gaat).
Anderzijds ben ik absoluut voorstander van een Verenigde Staten van Europa. Alleen is Europa er blijkbaar nog niet klaar voor en het zal wel zijn tijd duren. In een Verenigde Staten van Europa zou tevens respect moeten blijken voor alle individuen, culturen en volkeren die er leven. België kan men vanuit dat standpunt als een "mini-Europa" zien, maar daar zie je al dat Europa er dus allerminst klaar voor is. Frankrijk is bijvoorbeeld nog veel te fier op zichzelf en op Napoleon, die als een held wordt afgeschilderd, maar die mijns inziens niet veel beter was dan Hitler. Beiden wilden deze heerschappen Europa tot eenheid dwingen, maar het doel heiligt jammer genoeg niet de middelen en daarom werden ze beiden op gegeven moment het halt toegeroepen. In Groot-Britannië zie je blijkbaar dat Schotland plots oproept tot onafhankelijkheid... Allemaal tekenen aan de wand dat Europa er nog steeds niet klaar voor is en dat er eerst respect zal dienen te komen voor al die verschillen binnen dat "grote Europa" (???) om ooit tot een soort staatkundige eenheid te komen.
Tot zover mijn bedenkingen over dit alles,
vriendelijke groeten,
Dirk Van Passel
02-08-2008 om 16:10
geschreven door Dirk Van Passel
