Inhoud blog
  • 10 jaar na data
  • oktober 2004
  • Boeken tip
  • Open luisteren..
  • Niet fijn
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Huisje Weltevree
    in wel en ooit ook wee
    24-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.oktober 2004

    Bijna 16 oktober-2004 

    Vandaag is het dan bijna 10 jaar geleden dat ik voor de jongens en mijzelf koos en de kracht vergaren kon ,om te vluchten uit een gruwelijke tijd...een weg ging banen naar de toekomst...onze toekomst!

    Ik herinner me die dagen  van gisteren-als was het de dag van vandaag.De eeuwige hel-de angst-de adrenaline die continue door m'n aderen stroomde-als was het een rivier in stroomversnelling

    Een aantal keren was ik in gesprek gegaan met de behandelend arts van de geesteszieke man,die ons het leven wist te bezuren...en steeds kon ik nog niet uiten wat ons toendertijd allemaal overkwam

    Wát hij mij eigenlijk aan deed en helemaal niet,mijn gevoelens van dit alles.Steeds weer trachtte ik andere remedies om hem anders te laten denken.Steeds weer zocht ik oplossingen voor zijn probleem en nooit voor de mijne

    Altijd heb ik gedacht,dat hij dit nooit,maar dan ook helemaal nooit,een ander aan zou mogen gaan doen en hield vol...terwille van alle mensen die anders slachtoffer zouden gaan worden.

    Een andere uitweg kwam niet in mij op...mijn gevoel en gedachtes werden bepaald bij die van hem/tegelijker tijd met die van mijzelf verweven.

    Alles,maar dan ook alles moest omgezet worden naar zijn denken en wereld.
    Wilde ik iets vermelden dan..
    Eerst mijn vertaling,naar die van hem en vervolgens naar zijn realiteit omgezet,omdat wij anders weer de dupe zouden gaan worden van zijn verwarring en gestoord denken-de angst voor en om ons leven!

    Er was dus heel veel moed voor nodig om stappen tot een vlucht te gaan zetten...gesprekken met de huisarts zorgden voor een vorm van compagnonschap en gaven mij het gevoel er ineens niet langer alleen voor te staan.Deze bondgenootschap was uiteindelijk mijn redding,doordat ik ging inzien dat er wel iemand was die meeluisterde en in zag wat er werkelijk afspeelde achter de vier gesloten muren.

    Daarvoor was het steeds weer zo,dat de zieke man naar zijn woorden werd geloofd en ik als een zwak mens werd aangezien,vanwege mijn enorme gewichtsverlies door alle stress...28 kg en zelfs ooit nog minder.Hij maakte misbruik van mijn geschonden vertrouwen in hem,maar desondanks hem niet voor gek naar buiten te laten treden.

    Vandaag weeg ik 10kg meer dan het dubbele van toen...en ook dat was een moeilijk proces om door te maken-die snelle groei!
    Heerlijk...werkelijk toch deze tijd te hebben doorgekomen...wie had dat toendertijd kunnen denken?

    Daags voor mijn vlucht vanuit mijn eigen huis,waar ik nooit weg van wilde vluchten en me staande in wilde blijven houden...daar denk ik nu dan even aan...ik was gruwelijk getraumatiseerd en gehersenspoeld door een ander mens die dat deed voor zijn eigen beveiliging.

    De angst om op te vallen naar de buitenwereld,de angst van hem om door de mand te vallen,zijn angst-angst-angst... en ernstige depressies werden omgezet in enorme agressie op alle fronten.

    Zijn ziektebeeld werd later door de Pieterbaanstichting omschreven als iets wat meer dan op zichzelf stond en uit heel veel facetten geslepen was/is!

    Extreem verstoord op alle fronten en een grote machtswellusteling 1e klas...onze eigen "Hitler at home" en als 2e :de super Dutroux.

    Als jullie tussen al deze regels heen zouden kunnen lezen
    ach nee....laat maar zitten-denk er niet over na
    das war einmal
    brullen we steeds weer door de zaal!

    10 jaar voorbij-een opéénvolging van allerlei kwelling-onmacht-liefde en leed,leugens en los van de totale vernieling van wat ons was

    Het strippen van ons huis en het leegroven van ons bezit,de dreiging die bleef hangen...onze,maar vooral míjn angst en gevoelens in allerlei stroomversnellingen van flashback tot nachtmerries


    Het was heel veel meer dan heel veel mensen aan zouden kunnen.vandaar dat we dit doorleven van allerlei nu samen gaan vieren-om zo doende-alles achter ons te kunenn gaan laten!

    Ooit had ik noit een moment kunnen denken dat de vrijheid er ooit zou komen,weg uit de hel van boosaardig-en wreedheid
    Weg van de eeuwige adrenalinestroom en pijnen
    Op weg...naar een nieuwe toekomst en die hebben we nu langzamerhand dan ook wel bereikt

    van harte meis

    ik ben beretrots op je

    Spirituele ontwikkeling en geestelijke groei zijn er zeker op voor uit gegaan

    wensen?

    ze beginnen zo hier en daar in vervulling te gaan

    kleine dromen komen uit

    gefeliciteerd Kaat!

     



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)



    Archief per week
  • 19/11-25/11 2007

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!