totem.

                                       Ik wilde een keizer worden
                                       in dit leven van dwergen,
                                       maar ik kon de zachtheid
                                       van de perzik niet vergeten
                                       en bleef een heel jong kind.

                                       Ik ook heb dagelijks de witte
                                       halzen van de angst gezien,
                                       de harde handen van het licht gevreesd.
                                       Ik kon de volle stilte
                                       van de vissen niet vergeten
                                       en werd een heel oud kind.

                                       Nu heb ik mijn voorhoofd
                                       met droomkleur beschilderd.
                                       Dag in dag uit ben ik uw vreemdeling.
                                       Ik rook een vredespijp.

                                                                          
   

  


                                                                            Paul Snoek