Reeds jaren buig ik me graag over boeken van alle strekkingen. Je zal denken maar ben je niet katholiek ? Uiteraard ga ik bijna wekelijks naar de kerk. We eten om ons lichaam in conditie te houden en krachtig te zijn. Zo is het ook met ons innerlijk zelf. Om mens te zijn, op te groeien en ons leven volmaakt te maken hebben nood aan spiritueel voedsel. Uiteraard heeft Jezus gezegd dat Hij de enige weg is naar het Koninkrijk God's. Jezus is de weg en de waarheid. Zomaar andere godsdiensten en goden dienen kan verwarrend zijn. Het is reeds moeilijk Jezus weg te volgen laat staan twee verschillende wegen al leiden ze elk naar eenzelfde bestemming.

Mocht je de keuze krijgen over een lekker stuk fruit of daarnaast een fruitsalade. Zou je dan niet kiezen voor het laatste of ben je bang doorheen de fruitsalade de appel niet meer te smaken ? De keuze is aan jou maar er is meer dan dit. Het gaat niet om de fruitsalade maar om de ontleding van al zijn ingrediënten. Het gaat hem niet om de smaak of de zoetigheid van de stroop die nodig was om dit gerecht te serveren maar om het evenwicht tussen al de ingrediënten zodat de zoetigheid bijkomstig wordt. Indien je overtuigd bent dat er slechts één weg is dan heb je gelijk. Toch kan je niet voet bij stuk houden dat alleen jij de juiste weg volgt. Dan zou het grootste deel van de wereld verkeerd zijn ingelicht en wegkwijnen in de hel.

De dagen glijden voorbij maar niet ongehinderd. Er zijn ongenoegen opgetreden op relationeel vlak. Een huwelijk van meer dan 32 jaar is ook niet altijd waterdicht. Geen vreemde in het spel, dit ligt ons beide niet. Ik heb vandaag mijn ongenoegen geuit omdat we jarenlang in een sleur zitten en ontvreemding meer en meer optreed.

Nu hoeven we dit hier niet geheel uit de doeken te doen. Toch is het heel opmerkelijk dat ook dit de bovenhand krijgt. Zelf ben ik een introvert persoon en kost het me heel veel moeite hierover te communiceren. Uiteraard is dit geen aangename situatie maar in een aanbrekende periode van verandering is het goed om voor je gevoelens uit te komen. We komen hier nog wel op terug als er meer nieuws over onze relatie.

Het is dus best een vermoeiende dag geweest maar de stap naar vereenvoudiging en verandering is hierdoor niet gewijzigd, wat op zich goed is.

Wie dacht dat we geboren worden om even te genieten, het leven door te geven aan onze kinderen om onszelf een stukje onsterfelijk te maken en de kous is af. Die heeft het niet helemaal bij het rechte eind.

Is het niet onze taak op zoek te gaan naar de diepste dalen van ons innerlijk zelf om een stukje van de sluier op te lichten. Een zoektocht naar God en de reden van ons bestaan worden op vandaag door onze moderne maatschappij naar de achtergrond verdrongen. De wetenschap is zo verstandig geworden dat ze meent of liever nog weet te bewijzen dat er helemaal geen God bestaat. De wetenschap is zo concreet met zijn bewijzen en de bijbel soms zo vaag met zijn proza dat we er niet meer om twijfelen.

En toch, is het leven, de wereld rondom ons zo wonderbaarlijk dat er steeds twijfel bestaat :

zou er dan toch een God bestaan ?

Net voor het slapengaan even kort terugblikken op deze eerste dag.

Een vlotte werkdag, zonder stress maar met een goede dosis flow.Meestal staat dag in dag uit stoom op de ketel. Dit heb ik bewust niet toegelaten. Uiteraard moet het werk verder en is de agenda vlot ingevuld. Met het vooruitzicht op minder is dit als eerste stap een succes.

Vandaag zijn we gaan eten bij onze dochter en schoonzoon. Lekker, gezellig, een fijn terugzien na vijf weken vakantie. We hadden goede gesprekken over hoe we de wereld rondomons zien evolueren, wat ons te wachten staat. Hierin heb ik me vrijuit kunnen profileren en mijn droom kunnen overbrengen. Misschien wat confronterend voor mijn echtgenote die nog niet helemaal meewas in mijn denken naar een toekomst die er anders kan uitzien.

Deze dag mag ik afsluiten met een positieve noot.

We gaan nu even genieten van een welverdiende nacht.

Dag 1 is aangebroken. Op weg naar verandering.

Goede voornemens duren maar even net als nieuwe borstels in het begin goed keren. Met enige vrees dat ik het niet volhouden kan wend ik me toch op weg naar verandering. Anders gaan leven.

Tijdens de voorbije vakantie ontmoette ik mezelf. Jaar na jaar is deze ontdekking intenser. Vakantie is een fijne tijd, een tijd die even loslaat, even stilstaat. Dit laat me toe stil te staan bij wie ik ben, wat de wereld me nog te schenken heeft, waar mijn weg heen dient te gaan.

Vandaag, op deze eerste dag is er niets veranderd. De eerste dag om terug aan het werk te gaan, om te vechten voor al wat we nodig hebben, te behouden wat we bezitten, te zorgen voor onze kinderen en kleinkinderen. Daar is op zich niets mis mee, integendeel. Maar waar staan we als mens bij onze "Running for life"?

Verandering is loslaten wat er geweest is. Loslaten en zich open stellen voor nieuwe ontdekkingen, voor een nieuwe wereld. Niet dat de wereld hiermee veranderen zal maar de manier waarop we er naar kijken en de manier waarop we hem ervaren kan een hemelsbreed verschil maken. "Stop running".

Het is beslist, we gaan afbouwen. Hoe dit in zijn werk zal gaan is nog maar de vraag. Maar een eerste stap naar een keerpunt is al de halve overwinning.

Dit wat werken betreft.

Een tweede punt waar ik belang aan hecht is de natuur. Niet dat ik politiek groen getint ben en een ecologist avant le lettre. Daar gaat het helemaal niet over. Met natuur bedoel ik terug met beide voeten contact maken met de grond. Hoe wij als mens tegenover de natuur staan, hoe leven we, wat eten we. Ik heb niets tegen veganisten maar ook zij staan niet echt met beide voeten op de grond. De beste manier om de natuur te benaderen is in eerste instantie "consuminderen", je bewust zijn dat de natuur ons van alles biedt en er op een verantwoorde manier gebruik van maken.

Een eerste stap hierin is voor mij afstand nemen van alles wat de geest bedwelmd. Niet roken, doe ik toch niet. Geen alcohol. Dit had ik al eens vier maanden verbannen maar heb gisteren mijn laatste pintje genuttigd. Geen drugs, heb ik nooit gebruikt. Ofschoon alcohol ook een drug is natuurlijk.

We gaan ervoor.

Innerlijk reis.

Een korte titel voor een blog, slechts twee woorden! En toch, zo allesomvattend.

Eerst en vooral ons innerlijk, wie we echt zijn. Nee, nee, je begrijpt het verkeerd, niet wie je bent op vandaag, wie je bent omwille van de maatschappij, wie je bent bent omwille van je partner, je familie, je kinderen, je vrienden... Nee hoor, we hebben het om wie je bent als mens, als levend wezen, om wie je echt bent. Het innerlijk, het pure, voor jezelf, wie zijn wij? Wat willen wij? Waar gaan we heen? Dit is het innerlijk dat we hier opzoeken. Daaron vertel ik jullie wie ik ben.

Een reis, en niet zomaar een reis. Geen luxe cruise al kunnen we een innerlijke reis wel als buitengewoon noemen. Een onvergetelijke reis. Reizen is ontdekken, andere horizonten opzoeken en wat is het boeiensd dan jezelf te ontdekken. Verre dromen, de richting die we gaan, hetzij politiek of op gebied van geloof, enz.

Welkom op mijn buitengewone innerlijke reis.

Patrick

Dagboek - Dag 0

waarom een dagboek? Wie zal dit nu lezen? Hersenspinsels, dromen, onbereikbare horizon, bekende taferelen van een saai leven. Ach het maakt niet uit wie dit leest. Het belangrijkste is het neerpennen van je eigen gevoelens.

Mocht iemand interesse vertonen, zichzelf herkennen, mij waarderen en aanvaarden zoals ik ben dan hoor ik het graag. Mijn woorden zijn waarschijnlijk niet relevant voor jou, beste lezer. Toch laat ik ze vloeien uit mijn hart in alle oprechtheid.

Dag 0 - waarom niet dag 1 of dag 365 of de zoveelste dag van mijn leven? Mijn verhaal begon toen ik bij de geboorte het licht zag, dat is meer dan 50 jaar geleden. Neen, het wordt dag 0. Op dag 1 is er geen terugweg mogelijk. Op dag 1 is de kogel door de kerk. Mag ik het de eerste dag noemen van openbaring, ontplooiing, een stap voorwaarts naar het onbekende.

Wat ik je te vertellen heb is niet nieuw, is niet altijd even boeiend maar is anders. Wij zijn allen boeiende mensen op ons eigen, elk met zijn verhaal. Ons eigen verhaal kennen en herkennen, dit is pas vernieuwend. Niet het masker dat we dragen maar het diepste van onszelf, het innerlijk. Het klinkt eigenwijs maar dat is het niet. Door ons innerlijke kracht te ontdekken kunnen we ons openstellen voor al wat buiten ons gaande is. Door ons zelf te ontdekken, wie we zijn, wat we zijn, kunnen we alles wat rond ons gebeurd een plaats geven en zuiver van hart zijn, het masker dat de maatschappij ons oplegd afnemen.

Openheid, dit is belangrijk. Ik blijf weliswaar voor een stuk anoniem door jullie enkel mijn voornaam mee te delen. Deze is echt, niet fictief, net als mijn verhaal puur is zonder opsmuk.

Welkom op de ontdekkingsreis.

Veel leesgenot,

Patrick.