"En
Hij heeft jullie alles wat zich van Hem in de hemelen en op aarde bevindt ter
beschikking gesteld.
Voorwaar, dat zijn toch duidelijke tekenen voor degenen die
nadenken."
de
heilige Qur'aan, 45:13
Inleiding
De
meeste West-Europese intellectuelen hebben erg veel moeite (gehad) met de
bedenking dat de islamitische cultuur misschien wel eens meer heeft bijgedragen
aan de ontwikkelingen in Europa dan men wil aannemen. De Islaam heeft met name
de weg vrijgemaakt voor de Renaissance in Europa en hoewel de islamitische
wereld in onze tijd altijd beschouwd wordt als een op zichzelf staand iets,
iets "Oosters" en dus apart van Europa, het "Westen", was
dat nog niet zo lang geleden heel anders. Westerse historici hebben op
verschillende vlakken zoals kunst en wetenschappen en met name op het gebied
van de geneeskunde de islamitische bijdragen ontkend. In het meest gunstige
geval vertellen ze dat de moslims de Griekse traditie van de leergierigheid
levend hebben gehouden en dat vervolgens hebben overgedragen aan Europa. De
realiteit laat echter zien dat de moslims veel meer gedaan hebben dan alleen
maar teksten uit het Grieks vertalen: moslimintellectuelen hielden zich bezig
met kritische analyses, correcties en substantiële aanvullingen en
uitbreidingen van de Griekse wetenschappen en filosofie. Europa is de
islamitische beschavingen heel wat verschuldigd op het gebied van wetenschappen
en met name als het gaat om de wetenschappelijke houding van "meten is
weten" die door de moslims ontwikkeld werd. De Grieken waren met name
bezig met systematiseren, generaliseren en theoretiseren, terwijl de moslims
nieuwe methoden ontwikkelden die gebruikt werden voor onderzoek, experimenten,
waarnemingen en nieuwe ontwikkelingen. Dat alles vormt de basis van de
wetenschappelijke methodieken zoals die vandaag de dag nog steeds worden
gebruikt.
Hoe
kunnen we dit aantonen en waarom zijn we ons er in Europa zo weinig van bewust?
Heeft u dit ooit op school geleerd? Montgomery Watt, een toonaangevende
oriëntalist, heeft ooit gezegd :"Het succes van de Islaam was en is een
doorn in het oog van Europa dat daarom alles in werking heeft gesteld om het te
verbergen. Europa heeft alles in het werk gesteld om zijn afhankelijkheid van
de Griekse en Romeinse erfenissen te onderstrepen."
Waarom
is Europa zo druk bezig (geweest) om de Islaam weg te moffelen en de invloed
ervan uit te wissen of te ontkennen? Het antwoord zou te maken kunnen hebben
met het feit dat Europa heel erg actief is geweest met aantonen dat de moslims
barbaars en achterlijk zijn en dan zou het natuurlijk schaamtevol zijn om dan
vervolgens toe te moeten geven dat we zelf zo geciviliseerd en gehumaniseerd
geworden zijn als gevolg van de verworvenheden van diezelfde moslims ... Een
vooraanstaande geleerde van de Harvard Universiteit, George Sarton, heeft
diepgaand onderzoek gedaan naar de wortels van de intellectuele ontwikkelingen
in Europa en heeft daarbij onomstotelijk bewezen dat die teruggaan op de
Arabische tradities. Hij bekritiseerde daarbij degenen die beweren dat de
Arabieren niets anders zouden zijn dan ijverige na-apers en dat zo'n uitspraak
erger was dan een leugen. Hij schreef onder andere:"De waardevolste, meest
originele en meest invloedrijke boekwerken die we vandaag hebben zijn in het
Arabisch geschreven. Vanaf het midden van de 8ste eeuw tot het einde van de
11de eeuw was Arabisch de wetenschappelijke taal, de taal waarin de voortgang
van de mensheid werd vastgelegd. In die tijd studeerde iedereen die op de
hoogte wilde blijven en goed geïnformeerd wilde zijn de Arabische taal."
De
christelijke beschaving was in wezen Europees, terwijl de islamitische
daarentegen Europees, Aziatisch en Afrikaans was en dus de eerste universele
beschaving. De manier waarop men vanuit de islamitische wereld naar Europa keek
kan men tot in de fijnste details lezen in oude manuscripten en dagboeken die
tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven. Europa werd beschreven als een
ver verwijderde en onontdekte wildernis, bevolkt door wilde stammen met
smerige, nare gewoonten met een laag cultureel niveau die weinig of niets
waardevols te bieden hadden. In de Middeleeuwen was Europa gewoon een stuk
minder goed ontwikkeld dan de islamitische wereld en ook op het gebied van
morele en materiële welvaart stond het nergens. De periode gedurende de welke
Europa afgesneden was van alle vormen van kennis en ontwikkeling staat bekend
als de "donkere tijden". Terwijl Europa was ondergedompeld in een
pikzwarte duisternis van onwetendheid brandde de felle fakkel van kennis
vergaren in de islamitische wereld dankzij de inspanningen van de toenmalige
geleerden.
Vanwaar
het streven naar kennis?
Wat
was de reden dat de Islaam uitgroeide tot een wereldcivilisatie? Centraal
hierin staat het verlangen naar meer inzicht in de wereld die geschapen is door
God (Allah). In de Islaam gingen wetenschap en religie geen aparte wegen: juist
integendeel! De Islaam was juist de oorzaak van de wetenschappelijke
ontwikkelingen. In de Qur'aan (Koran) lazen de moslims dat ze moesten blijven
nadenken en onderzoeken en niet zo maar door het leven gaan alsof ze doof of
blind waren. Wetenschap is kennis en de Islaam hecht heel veel waarde aan
kennisverwerving. Reflecteren over de wereld leidt tot meer kennis van en
inzicht in alles wat God geschapen heeft en dat is een vorm van aanbidding
binnen de Islaam. Voor moslims blijft de leer van de Islaam niet alleen maar
beperkt tot religieuze aangelegenheden, maar heeft betrekking op alle aspecten
van het leven. Op die manier ontwikkelde men een drang naar onderzoek die
moslims ertoe aanzette om zowel de natuur als de leefwereld van de mensen te
bestuderen en te trachten te verklaren. Het concept van 'tawhied' (de eenheid
van God: alleen Hij is het waard om aanbeden te worden) heeft mensen aan het
denken gezet en hen het besef gebracht dat "de Grote Waarheid" wordt
genoemd. Het wezen van 'tawhied' maakt niet alleen duidelijk wat de positie van
de mens in het grote geheel van de Schepping is, maar geeft bovendien aan wat
de essentie van de relatie is met zijn collega-wezens hier op aarde, het
Universum en zijn Schepper.
Om
wat voor bijdragen gaat het nu eigenlijk?
De
moslims waren het meest succesvol op het gebied van wiskunde, astronomie,
geografie, mechanica, optica, scheikunde, farmacie en geneeskunde. Op het
gebied van botanica en mineralogie hebben ze hun voorgangers ver overstegen als
het gaat om nieuwe en belangrijke ontdekkingen. Het ging vooral om het streven
naar vergaren van kennis want dat is naar het voorbeeld van de Profeet, vzmh.
De Islaam is niet bedoeld voor een kudde onwetende volgelingen, maar voor
mensen die nadenken.
Onderwijs
De
kaliefen trokken wetenschappers, dichters, artsen en filosofen aan die door
iedereen gesteund werden. Een andere geloofsovertuiging vormde geen probleem.
Het leerproces werd gestimuleerd en ontwikkelde zich. De moskeeën deden in
eerste instantie dienst als scholen voor de gemeenschap. Toen de vraag naar nog
meer kennis alsmaar toenam werd de zogenaamde "medressa" opgericht
(college). Daarnaast kwam er ook de "jaamiya", de universiteit. De
oudste universiteit ter wereld is de Al-Azhar in Cairo, Egypte, en daarna komt
de Qarawiyyine Universiteit in Fez, Marokko. De islamitische wijze van lesgeven
werd op den duur nagebootst door de Europeanen en het is dan ook niet
verwonderlijk dat er qua terminologie vele overeenkomsten zijn: het begrip
"zetel" komt van het Arabische "kursi" (letterlijk: stoel)
waarop de docent zat tijdens het lesgeven. Het uit het Latijn afkomstige woord
"doctoraat" komt van "licentia docendi": de toestemming om
les te mogen geven en dit bestond reeds lang in de islamitische wereld. Het was
een rechtstreekse vertaling van het Arabische "ljazat at-tadris". De
toestemming om les te mogen geven werd verleend door een geleerde ('alim) die
zelf bij een andere geleerde had gestudeerd nadat hij een probleem had kunnen
oplossen dat hem voorgelegd was waarbij hij zijn oplossing vervolgens moest
verdedigen tegenover een panel van erkende geleerden. Dit lijkt heel sterk op
de hedendaagse praktijk zoals die voorkomt wanneer iemand afstudeert. De kleden
die men tegenwoordig nog steeds draagt heetten "Jubba-tul-faqih" en
werden gedragen wanneer een geleerde zijn diploma in ontvangst nam. Later
werden er nestels bevestigd aan de hoofddeksels die men droeg zodat de nieuwe
geleerde eraan herinnerd kon worden dat hij te allen tijde op het matje kon
worden geroepen door God wanneer hij zijn boekje te buiten ging: op die manier
zou hij angst hebben voor God tijdens het lesgeven.
Geneeskunde
Voor
het gebed doet iedere moslim woedoe' oftewel lichamelijke en geestelijke
reiniging. Dit ritueel vormde samen met andere hygiëneregels de basis voor de
reputatie die de moslims hadden als één van de meest schone volkeren op deze
aarde. George Bernard Shaw sprak vol lof over het onderwijs op medisch vlak van
de moslims in hun streven naar een gezonde samenleving. Hij merkte op dat toen
de Britten het islamitische gedeelte van Hawaï veroverden de plaatselijke
bevolking gedwongen werd het Christendom te accepteren en dat er kort daarna,
als gevolg hiervan, allerlei ziektes uitbraken.
Moslimgeleerden
hebben geweldige ontdekkingen gedaan op medisch gebied en op de volgende
vlakken: anatomie, fysiologie, bacteriologie, diagnose en behandeling,
chirurgie, enz. Eén van de grootste moslimartsen was Abu Bakr Bin Zakariya
Rhazes. De islamitische encyclopedie vermeldt hij tot diep in de 17de eeuw de
absolute autoriteit op het gebied van de geneeskunde was. In een rapport van de
Wereldgezondheidsorganisatie uit mei 1970 staat dat zijn essays over pokken en
mazelen zeer origineel en accuraat zijn en dat zijn essay over besmettelijke
ziekten het eerste in zijn soort was. Hij was geboren in 864 AD en heeft een enorm
boekwerk geschreven, "Al-Hawi", bestaande uit 20 delen, dat later in
1279 in het Latijn vertaald is en herhaaldelijk herdrukt vanaf 1488. Zijn
invloed op de Europese geneeskunde is dus aanzienlijk. Ibn Sina (Latijn:
Avicenna), geboren in 980 AD, schreef "Al-Qanun" dat uit meer dan een
miljoen woorden bestond. Dit werk is eveneens in het Latijn vertaald in de 12de
eeuw en werd één van de meest invloedrijke boeken in het middeleeuwse Europa
tot ver in de 17de eeuw. Hij heeft als eerste meningitis beschreven en zijn
verhandelingen over mineralogie vormden de voornaamste bron voor de
christelijke encyclopedisten van de 15de eeuw. Yaqub Ibn Ishaq Al Kindi (ook
wel: Al Kindus), geboren in 800 AD, was de eerste arts die systematisch de
doses voor diverse medicijnen wist te bepalen. Zijn invloed op de filosofie, de
wiskunde, de geografie ende fysiologie duurde zeven eeuwen. Al Haythem (Al
Hazen), geboren in 1035 AD, heeft een belangrijke bijdrage aan de oftalmologie
geleverd. Hij onderkende de rol die de retina speelt bij het zicht van de mens
en in zijn boek "Optica" behandelt hij het verschijnsel licht en de
diverse kleuren. Zijn werk heeft wetenschappers als Roger Bacon en later
Leonardo da Vinci en Kepler beïnvloed. Ibn Al Nafis, geboren in 1289, beschrijft
de bloedstroom ruim 300 jaar voor William Harvey die erover schreef in 1628. Al
Baitar, geboren in 1248, was een expert op het gebied van diergeneeskunde en
zijn wetenschap werd naar hem vernoemd: al baitarah, een woord dat verbasterd
is tot "veterinair".
Ziekenhuizen
De
moslims hebben verschillende ziekenhuizen gebouwd waarvan het vroegste
voorbeeld teruggevonden is in 707 AD in Damascus, Syrië. Deze ziekenhuizen
waren niet alleen opgesplitst in verschillende afdelingen, zoals nu, maar ze
waren tevens voorzien van hun eigen tuinen waarin kruiden en andere medicinale
planten gecultiveerd werden. Rom Lander beweert dat "we er al reden toe
hebben om aan te nemen dat Europa tijdens de kruistochten tegen de moslims
eindelijk hun eigen ziekenhuizen begonnen te bouwen naar het Arabische
voorbeeld dat ze tijdens de kruistochten tegenkwamen. Het eerste ziekenhuis in
Parijs, "Les Quinze Vingt", was gebouwd door Louis IX nadat hij
teruggekeerd was van de kruistochten (1254-1260)."
Scheikunde
De
Grieken waren gefascineerd door scheikunde, maar de Arabische moslims waren
zowat de enigen die veel aandacht schonken aan de ontwikkeling van de alchemie
als wetenschap. Zij deden vooruitstrevende ontdekkingen en vonden chemicaliën
uit die ook voor andere wetenschappen van belang waren zoals de mineralogie, de
botanica, de bouwkunde, enz. De interesse in deze wetenschap was zodanig groot
dat hij een onderdeel vormde van alle hogere studies. Jabir Ibn Haiyan (Geber)
staat bekend as de vader van de chemie. De naam chemie is afgeleid van het
Arabische Al-Kimya. Hij was arts in Kufa omstreeks 776 AD. Een groot deel van
zijn publicaties bleef gedurende 7 eeuwen zeer populair en ze werden allemaal
vertaald in het Latijn. Hij heeft de ontwikkeling van de chemie in belangrijke
mate gestuurd. Verschillende termen werden door Jabir geïntroduceerd: alkalie,
suiker, syroop, elixir,alcohol, cinebar en alembic, bijvoorbeeld. De bereiding
van zwavelzuur was één van zijn meest belangrijke ontdekkingen; dit zuur is
momenteel één van de meest gebruikte zuren in de moderne industrie.
Astronomie
De
bestudering van de maan heeft heel wat gedetailleerde kaarten opgeleverd
waarbij verscheidene opvallende elementen van de maan namen van belangrijke
wetenschappers hebben gekregen. 13 van die namen zijn de namen van bekende
moslimgeleerden: Masha'Allaah (Messala), Al Mamun (Al Manon), Al Farghaani
(Alfraganus), Al Battani (Al Bategnius), Al Sufi (Azophi), Al Hassan Al Haytham
(Alhazen), Al Zarqali (Arzachel), Al Bitruji (Alpetragius) en Abu Al Fida'
(Abulfeda). Het interessante is dat Al Battani, geboren in 858 AD, een zeer
nauwkeurige berekening van het zonnejaar maakte als zijnde 365 dagen, 5 uren,
46 minuten en 24 seconden en dat getal ligt zeer dicht bij de tegenwoordige
berekeningen. Een andere ontdekking van hem is het gebruik van de
trigonometrische verhoudingen zoals we die nu kennen. Hij ontdekte ook de
sinus.
Wiskunde
De
eerste die wiskundige getallen systematisch bestudeerd heeft was Muhammad Bin
Musa Al Khawarizimi (Algorizam). Hij introduceerde het wiskundige concept
"algoritme", genoemd naar zijn laatste naam. Hij was één van de
grootste mathematici die ooit geleefd heeft. Hij word erkend als de grondlegger
van de algebra, deze naam is afgeleid van de titel van zijn bekendste boek
"Al Jabbr Wa Al Muqabilah". Via dit werk werd het Arabische
getallensysteem in Europa geïntroduceerd. Zijn boek Al Jabbr (algebra), was het
toonaangevende werk dat aan de Europese universiteiten gebruikt werd tot ver in
de 16de eeuw.
Scholastiek
en literatuur
Abu
Hamid Al Ghazali (Algazel) was een zeer productieve schrijver. Met zijn
theologische doctrines beïnvloedde hij Europa in sterke mate, dit geldt zowel
voor het Jodendom als het Christendom. Thomas van Aquino heeft heel wat
elementen overgenomen van hem. Hij is gestorven in 1111 AD. Ibn Rushd
(Avarroës), geboren in 1128 AD, wordt beschouwd als één van de grootste denkers
en wetenschappers in het Europa van de 12de eeuw (islamitisch Spanje). Hij is
bekend geworden als de grote commentator van de filosofie van Aristoteles. Op
deze wijze heeft hij het westerse gedachtegoed van de 12de tot de 16de eeuw
sterk beïnvloed. Thomas van Aquino was de eerste leerling van de grote
commentator, Ibn Rushd, en er bestaat geen enkele twijfel dat Ibn Rushd veel
invloed heeft gehad op de denkwijze van één van de grootste katholieke
theologen, namelijk Thomas van Aquino. Men kan vaak lezen dat Ibn Rushd
eigenlijk meer het Europese gedachtegoed aanhangt dan het Oosterse. Dankzij
zijn commentaren heeft het Westen Aristoteles leren kennen en zijn invloed op
de filosofie is dan ook aanzienlijk.
Geschiedenis
De
moslims hebben de geschiedenis een wetenschappelijke precisie gegeven. Dit
betekende een belangrijke stap in de richting van historische kennis. Ibn
Khaldun trachtte een antwoord te vinden op de meest prangende vragen van de
menselijke geest, bijvoorbeeld over de strijd van de mens in zijn aardse
bestaan en de verschillende motieven achter bepaalde daden. Wat zijn de
beperkingen van het menselijk intellect? Hij nam een resoluut afscheid van de
speculatieve manier van redeneren zoals de Grieken en de Christenen die kenden.
Het is dus niet vreemd om te stellen dat het moderne Europese humanisme in de
vorm van moderne wetenschap en filosofie in verschillende opzichten eigenlijk
een voortzetting is van de toenmalige islamitische cultuur.
Ik
kan in dit korte bestek geen volledig relaas geven van alle contributies en
uitvindingen die van oorsprong islamitisch zijn. U kunt zich allicht
voorstellen dat moslims nog op vele andere manieren een bijdrage hebben
geleverd aan het mondiale culturele erfgoed. Denk maar aan: mechanica
(hydraulica, windmolens, irrigatiesystemen, zoals terug te vinden in
Andalusië), schilderkunst, architectuur, sport, enz. Zie bijgevoegde
bibliografie indien u meer wilt weten.
Hoe
is kennis vanuit de islamitische wereld in Europa terechtgekomen?
Omstreeks
de 10de eeuw onderkende men in Europa de intellectuele superioriteit van de
islamitische beschaving. Reeds in de 11de eeuw werd Toledo in het huidige
Spanje een centrum van waaruit de Arabische cultuur en wetenschappen Europa
binnenkwamen. Alle Arabische werken werden in het Latijn vertaald en heel veel
namen werden gelatiniseerd. Via islamitisch Spanje drong dus de Arabische
kennis en cultuur door in de rest van Europa dat op dat moment onderontwikkeld
was. Adelard of Bath was één van de vele scholastici uit Engeland die de wereld
afreisde op zoek naar Arabische wetenschappelijke boeken. Verschillende
Europese oriëntalisten zoals Mirabilis waren zo onder de indruk van de
islamitische landen dat ze hun Europese studenten aanspoorden om weg te trekken
uit Europa om in een islamitisch land onderwijs te gaan genieten. Middeleeuwse
scholastici die onder invloed hebben gestaan van de Islaam zijn: Adelard of
Bath, Peter Adelard, Robert Grossetteste, Alexander of Hales, Albertus Magnus,
St. Bonaventura, Duns Scotas, Roger Bacon, Marsilius of Padua, Richrad of
Middleton, Henry of Grant, William of Auvergne, Dante Algheri en nog vele
anderen.
Conclusie
Deze
uiteenzetting geeft slechts een zeer summier beeld van de bijdragen van de
moslims aan het mondiale culturele erfgoed. Evengoed zal het duidelijk zijn,
hoop ik, dat de moslims een substantiële invloed hebben gehad op allerlei
aspecten van de globale cultuur en dat ze in het bijzonder bijgedragen hebben
aan de stand van kennis en welvaart zoals die nu in Europa bestaat. De moslims
worden wereldwijd gezien als de dragers van de toorts van cultuur en
beschaving. Het kan makkelijk aangetoond worden dat er zeer veel kennis via
Spanje in Europa is terechtgekomen en de invloed van de Arabische taal en
cultuur op bijvoorbeeld het Nederlands is nog steeds zeer goed merkbaar. Een
paar voorbeelden: algebra (al Jabbr), zenith, nadir, elixir, alcohol, alchemie,
alkalisch, aorta (van "avarta"), admiraal, tarief, safraan, cijfer
(van sifr), azimuth, suiker, enz., enz.
De
vooroordelen van het Westen hebben er niet alleen voor gezorgd dat de bijdragen
van de moslims ontkend worden, maar heeft ook een anti-islamitische hetze
ontketend die geleid heeft tot het verbasteren van namen om hun Arabische
herkomst te verdoezelen. In de tekst kunt u diverse voorbeelden terugvinden.
Hier volgen er nog een paar: Ibn Bajah (Avempace), Abul Hassan (Alboacen), Ibn
Haysham (Alhazen), enz. Wordt het geen tijd dat de originele werken van de
genoemde Arabische auteurs opnieuw bestudeerd worden omdat ze een aanzienlijke
contributie hebben geleverd aan de ontwikkeling van Europa tot wat het nu is?
Vertaald
uit het Engels.
Oorspronkelijke titel: Islamic Civilisation: The
Hidden Contribution by Aftab Malik
Literatuurlijst:
Arnold, Sir Thomas, and
Guilaume, Alfred [Ed], The Legacy of Islam, Oxford University Press, 1960
Beckingham, C.F.,
Misconceptions of Islam: Medieval and Modern, Journal of Royal Society of Arts,
September 1976
Briffault, Robert., The
Making of humanity, [Lon] 1938
Browne, E G., Arabian
Medicine, [Cambridge] 1921
Draper, John William.,
The Intellectual Development of Europe,[Lon] Vol. I, 1875
Farsi, Nabih [Editor]
The Arab Heritage, Russell & Russell, Inc., [New York] 1963
Hitti. P K., History of
the Arabs,[Lon], Macmillan, 1956
Jairazbhoy, R A., The
Civilisation of Islam, [Pakistan], Ferozsons Ltd, 1996
Landau, Rom., Islam and
The Arabs, [Lon] 1958
Makdisi, George., The
Rise Of Humanism In Classical Islam & The Christian West,[Edinburgh] 1991
Menocal, Maria Rosa,
The Arabic Role In Medieval Literary History: A Forgotten Heritage, University
of Penn. Press [Philadelphia] 1987
Nasr, S H., An
Introduction to Islamic Cosmological Doctrine, Harvard Uni. Press, Cambridge
[Mass] 1964
Nasr, S H., Science
& Civilisation In Islam, ITS [Cambridge], 1987
Salam, I
have a question regarding our prophet Muhammad (PBUH) in the Bible. In the
Song of Solomon, chapter 5 verse 16, we read in Hebrew: "Hikko
Mamittakim we kullo Muhammadim Zehdoodeh wa Zehraee Bayna Jerusalem."
It means "His mouth is most sweet: yea, he is altogether lovely. This
is my beloved, and this is my friend, O daughters of Jerusalem."
Islamic
scholars claim "Muhammadim" is one of the places where Prophet
(PBUH) is mentioned in the Bible. However, Christians claim that it does
not refer to Muhammad because the whole chapter is about man-woman love
story. So, is it Prophet Muhammad (PBUH) who is meant by
"Muhammadim" in the Song of Solomon?
Answer
Muslims
believe that the Quran is the Last Testament of Allah and it is the
confirmation and completion of the Guidance of Allah to humanity contained in
the previous Books.
Muslim
scholars have noted clear and undeniable prophecies found in the Bible (both
Jewish and Christian) about the coming of the final prophet. When these verses
are quoted, the usual response of many Jews and Christians is a staunch denial
of any such possibility.
And among
those who have cared to examine the Muslim evidences were unbiased persons who
were eventually convinced of the truth of Islam and have subsequently become
Muslims.
As you have
said, one of these prophetic verses is from the Song of Solomon. Before we
explain the context and meaning of the quoted verse, we need to understand the
subject of the Song of Solomon, and why it is considered a holy book inspired
by God Almighty.
Here, I quote
the learned view of a Christian Bible scholar on the Song of Solomon:
"This
book has received more varied interpretations than perhaps any other book in
the Bible. Some writers believe it presents the reader with the "greatest
hermeneutical challenge in the Old Testament. One excellent exegete called it
"the most obscure book in the Old Testament" (Franz Delitzsch: Biblical
Commentary on the Song of Songs and Ecclesiastes, quoted by Dr Thomas L.
Constable in his Notes on Song of
Solomon)
There is no
doubt that the Song of Solomon has a unique place among the books of the Bible.
Because, it is a love poem. Naturally, no one expects a love poem to be part of
the Book revealed by God Almighty. Let us consider this question from the
Christian point of view:
The Christian
scholars quote the following verse from Paul's Second Epistle to Timothy as
giving clear criteria for judging inspired scripture:
"All
scripture is given by inspiration of God, and is profitable for doctrine, for
reproof, for correction, for instruction in righteousness." (2
Timothy 3:16, KJV)
There need not be any controversy about the idea expressed above: Whatever is
believed to have been revealed or inspired by God must serve one of the four
purposes: Either (1) it must teach us doctrine; or (2) it must reprove us for
our error; or (3) it offers us correction; or (4) it guides us into
righteousness.
On examination, we can find the Song of Solomon failing to pass any of the
above criteria. Because, from a religious point of view: (1) it does not teach
any doctrine; nor does it mention even God; (2) it does not reprove us for any
error on our part; (3) it does not offer us any sort of correction; and (4) it
does not guide us into righteousness; rather it gives sensuous descriptions of
physical intimacy in a frank language in a Book of God.
Indeed the difficulty of providing it a meaningful interpretation has caused
some Christian readers to doubt its status as a part of scripture.
The Song is apparently sung by Solomon in
admiration of one woman, and it depicts faithful love to that woman; but
Solomon had 700 wives and 300 concubines (1 Kings 11:3). This fact alone should
be enough to cast doubts on the claim that Solomon wrote the Song in admiration
of his sweetheart i.e. a single person glorifying fidelity and sincerity in
love.
The only
possible apology for the inclusion of the Song in the Bible can come from the
view that it is an allegory. A majority of interpreters favor this view.
To them, what
the writer said was only a symbolic husk for a deeper spiritual meaning that
the reader must discover. (Greg W. Parsons:"Guidelines for Understanding and Utilizing the Song of
Songs," Bibliotheca Sacra 156:624 (October-December 1999):399-422;
quoted by Dr Thomas L. Constable in his Notes on Song of
Solomon)
Viewed from this angle, it would be wrong to take
the Song of Solomon literally. Chiefly, because a love story for the sake of a
love story does not have any place in scripture.
This means that the Christians have to take one of
the two reasonable positions: Either they should consider the Song of Songs as
non-canonical and reject it as possessing any scriptural value, or they should
be prepared to accept it as an allegory, where language is used symbolically.
And then the love story suddenly takes on new meanings which it did not possess
before.
And remember, a symbol is "something
used for or regarded as representing something else" (Dictionary.com).
Now, let us take a closer look at the verse quoted:
"His
mouth is most sweet: yea, he is altogether lovely. This is my beloved, and this
is my friend, O daughters of Jerusalem." (Song of Solomon 5:16)
The original Hebrew Bible has
"Muhammadim" in the place of "altogether lovely", but the
translators rendered it "altogether lovely". It should have been
"the Praised One" that is the correct meaning of
"Muhammadim". At the same time, "Muhammadim" happens to
contain the name of the final prophet in Arabic too. This is what Muslims are
quick to point out.
They (with very few exceptions) do not study the
context of the expression as found in the present Bible. The Christian
contention is that the context does not warrant any one to claim that there is
a clear reference here to the final prophet.
Now, after considering the whole of the Song of
Solomon and the context of the verse, we can say that if we take the Song as an
allegory, and the epithet, "Muhammadim" as a description of "the
beloved", it is possible that the beloved is someone for whom a nation
or the world was waiting (for instance). And as has been argued above, there
is a strong case for that.
I want to underscore this point again. The
Christian claim about the Song of Solomon, that it just tells a good love story,
seems to contradict their defense of the Song as divinely inspired as the rest
of the Bible.
It follows logically that either the Song of Solomon is not divinely
inspired, or there is a possibility of "Muhammadim" being a reference
to the Last Prophet Muhammad.
De profetieen in de Bijbel over de profeet Mohammed (vrede zij met hem)
* Een afstammeling van Abraham; Genesis 22:18
* God belooft het Arabische volk uit het zaad van Abraham; Genesis 17:20,
Genesis 21:13, Genesis 21:18
* Profeet zoals Mozes; Deuteronomium 18:15-18
* Zal niet uit Israël komen; Deuteronomium 34:10, Psalm 118:22, Jesaja 8:17,
Mattheüs 21:43, Johannes 4:22
* Zal vanuit een ander taal spreken; Jesaja 28:10-13
* Zal ongeletterd zijn; Jesaja 29:12
* Zal uit het woestijn van Arabië komen; Deuteronomium 33:2, Habakuk 3:3,
Jesaja 42:11
* Zal Gods Geliefde en de Grootste Profeet zijn; Psalm 118:22, Hooglied 5:8-9,
Jesaja 42:1
* God zal Zijn Woorden en Geboden in zijn mond geven; Deuteronomium 18:18, Johannes
16:13
* Zal op een bescheiden manier zijn boodschap verkondigen; Jesaja 42:2-3
* Zal Gods Bescherming en Steun krijgen; Jesaja 42:4, Jesaja 42:6
* Zal in de Naam van God spreken en zal niet gedood worden; Deuteronomium
13:1-5, Deuteronomium 18:19-20, Psalm 118:26, Mattheüs 23:39
* Zal na de Messias komen; Johannes 1:20-21, Johannes 14:16, Johannes 16:7
* Zal de laatste boodschapper Gods zijn; Psalm 118:22, Jesaja 8:16, Jesaja 9:5,
Jesaja 42:16, Haggai 2:10, Johannes 1:20-21, Johannes 14:16, Johannes 16:13
* Zijn komst zal Gods Verbond met de mensheid worden; Jesaja 42:6
* Zal komen met een boodschap voor de gehele mensheid; Jesaja 42:4, Jesaja
42:6, Jesaja 51:5, Jesaja 56:6-7, Johannes 16:8
* Zijn boodschap zal vrede en rechtvaardigheid zijn; Psalm 72:3, Psalm 72:7,
Jesaja 9:6, Jesaja 42:1-3, Haggai 2:10, Johannes 16:8
* Zal Gods Lof en Eer niet laten geven aan de heidense afgodsbeelden; Jesaja
42:8
* Zal een krijgsman zijn; Jesaja 42:13, Hooglied 5:10
* Zal een Sterke en een Machtige vertegenwoordiger van God zijn; Jesaja 9:5,
Habakuk 3:4
* Zal oorlog voeren tegen de heidenen en de zwakken verlossen; Psalm 72:4,
Psalm 72:12-14, Habakuk 3:6-7, Jesaja 9:4, Jesaja 21:15, Jesaja 42:13-15,
Haggai 2:8
* Zal zijn vijanden verslaan; Psalm 72:9, Habakuk 3:6, Jesaja 8:15, Jesaja
42:13, Jesaja 42:17, Mattheüs 21:44
* Zal met tienduizenden volgelingen komen; Deuteronomium 33:2, Hooglied 5:10
* Zal de heidenen verlossen van ongeloof en polytheïsme; Jesaja 42:1, Jesaja
42:7
* Zijn vijanden zullen hem vrezen; Psalm 72:5
* Zal met een Wet komen; Deuteronomium 33:2, Jesaja 8:16, Jesaja 51:4
* Zal aan de heidenen Gods Woord en een nieuwe beschaving brengen; Jesaja 9:1,
Jesaja 42:7, Jesaja 42:16, Jesaja 43:18-19
* Zal er voor zorgen dat de heidenen enkel God eren; Jesaja 42:12
* Heidenen zullen zich uiteindelijk schamen omdat zij afgodsbeelden aanbaden;
Jesaja 42:17
* Zal de Arabieren verzamelen bij het heilige Huis van God; Jesaja 60:7, Haggai
2:8, Zefanja 3:8-9
* Zal koning worden; Psalmen 72:11, Jesaja 9:5, Jesaja 62:3, Daniël 2:44,
Mattheüs 21:43
* Koningen zullen hem respecteren en heidenen zullen onder zijn bewind vallen;
Psalm 72:11, Jesaja 60:3, Jesaja 60:5
* Zal van koningen geschenken ontvangen; Psalm 72:10
* Zal de Israëlieten veroordelen voor hun zonden; Jesaja 58:1, Mattheüs 23:37,
Johannes 16:9
* Zal over de toekomst profeteren; Johannes 16:13
* Zijn komst zijn uiteindelijk leiden tot de val van Babel; Jesaja 21:6-10
* Na zijn komst zal Jeruzalem Gods heerlijkheid verliezen; Jesaja 8:14,
Mattheüs 23:37-38, Johannes 4:21
* Na zijn komst zal Palestina niet meer onder Joods bestuur vallen; Hooglied
1:6, Jesaja 9:6, Mattheüs 21:40-41
* Zijn komst zal uiteindelijk leiden tot de val van het Oost Romeinse Rijk;
Daniël 2:34-35
* Egypte en Syrië zullen zich tot zijn boodschap bekeren; Jesaja 19:21-25
* God zal Zijn volgelingen met een nieuwe naam benoemen; Jesaja 62:2
* Zijn boodschap zal in de ganse wereld verspreid worden; Daniël 2:35
* Zal door zijn volgelingen worden geëerd; Psalm 72:17
* Zijn naam zal door zijn volgelingen van kind tot kind worden gegeven; Psalm
72:17
* God zal zijn volgelingen niet verlaten; Jesaja 42:16, Johannes 14:16
Degenen aan wie Wij
de Schrift hebben gegeven, kennen hem (Muhammad) zoals zij hun zonen kennen,
en voorwaar, een groep onder hen verbergt zeker de Waarheid, terwijl zij (die)
kennen. [Koran - Soerah al-Baqarah (2):146]
En daarvoor heb jij (Muhammad) nooit een boek gelezen, en jij hebt nooit iets
ervan met je rechterhand geschreven.
Anders zouden de ontkenners zeker twijfelen. [Koran - Soerah al-Ankaboet
(29):48]
Profetieën
over Muhammad in de het Oude Testament:
De
Koran leert ons dat de profeet Muhammad zowel in het Oude als in het Nieuwe
Testament wordt aangekondigd. Sommige mensen die de Bijbel lezen, zullen
profetieën over een komende profeet lezen, maar trekken snel de conclusie dat
het om een profeet uit het midden van Israël moet gaan. We zullen de verzen
uit het Oude Testament die betrekking hebben op de komst van Muhammad voor
u als bewijs aanvoeren:
Een profeet zal Ik voor hen verwekken uit het midden van hun broeders, aan
u gelijk; en Ik zal inderdaad Mijn woorden in zijn mond leggen, en hij zal
stellig tot hen spreken alles wat Ik hem gebieden zal. [Deuteronomuim
18:18]
De voorspelling in dit vers gaat over een wetgevende profeet zoals Mozes dat
was. Een profeet die geen nieuwe wet brengt, heeft de taak een reeds
bestaande wet uit te leggen en nader toe te lichten. Zo'n profeet wordt in
functie gesteld, of zoals Jezus zou hebben gezegd: "..om te
vervullen" [Matth 5:17-18]
De profeten die tussen Mozes en Jezus verschenen, konden evenals Jezus (omdat
hij ook een Israëliet was) geen aanspraak maken op deze profetie. Het volk
waarnaar het woord 'hun' verwijst, is het volk van Israël. Dus de profeet,
zoals Mozes, moest uit het midden van 'hun' broeders verschijnen.
Wie zijn 'hun' broeders?
Profeet Abraham kreeg twee zonen: Ismaël en Izaak. Uit Ismaël zijn (een deel
van) de Arabieren voortgekomen en uit Izaak de Israëlieten. Uit deze twee
broers zijn twee volkeren ontstaan. Dit houdt in dat de Israëlieten en de
Arabieren broeders zijn. Met het woord 'hun' wordt verwezen naar de
Arabieren. De Profetie in Deut. 18:18 gaat dan ook over niemand anders dan
profeet Muhammad .
Muhammad is ook de enige die te vergelijken is met profeet Mozes (de enige
twee wetgevende profeten).
Voorwaar, Wij hebben een Boodschapper tot jullie gezonden als getuige over
jullie, zoals Wij tot Fir'aun (Farao) een Boodschapper zonden. [Koran -
Soerah al-Moezzammil (73):15]
Hieronder volgen nog meer overeenkomsten tussen Mozes en Muhammad.
Mozes
is evenals Muhammad geboren uit een moeder en een vader. Jezus werd geboren
zonder vader.
Ook
Mozes werd, net als Muhammad, door velen erkend als profeet. Jezus werd maar
door enkelen erkend als profeet.
Mozes
werd tijdens zijn leven aangesteld als de leider van de Israëlieten. Jezus
werd maar door 12 discipelen erkend als hun leraar. Muhammad werd net als
Mozes door zijn hele volk erkend als profeet. Ook in dit geval lijkt Muhammad
meer op Mozes.
Mozes
kreeg een wet die hij aan zijn volk moest verkondigen [Deuteronomuim 33:4].
Jezus kwam niet met een wet, hij kwam alleen maar om te vervullen: Meent
niet, dat ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden; ik ben niet
gekomen om te ontbinden, maar om te vervullen. [Mattheus 5:17]
Muhammad kreeg net als Mozes ook een wet voor zijn volgelingen. In de Koran
staat:
En oordeel (O Muhammad) onder hen met wat Allaah neergezonden heeft [Koran -
Soerah al-Maa'idah (5):49]
Ook in dit geval, lijkt Muhammad meer op Mozes dan Jezus.
Mozes
en Muhammad stierven beiden een natuurlijke dood. Jezus werd door Allaah
verheven naar de hemel.
Christenen
kunnen onmogelijk beweren dat deze profetie over Jezus ging, want zij beweren
dat Jezus de zoon van God is. Wanneer zij blijven volhouden dat dit vers over
Jezus gaat, dan moeten zij erkennen dat Jezus een profeet was en niet de zoon
van God.
Deuterononmium 18:20 vermeldt dat een valse profeet gedood zal worden:
Maar een profeet die overmoedig genoeg is om in Mijn naam een woord te
spreken, dat Ik hem niet gebood te spreken , of die in den naam van andere
goden spreekt - die profeet zal sterven.
Indien er een valse profeet zou opstaan die deze profetie in Deut 18:18 zou
opeisen zou hij een goddelijke straf oplopen. Zijn plan zou worden verijdeld
en hij zou de dood vinden. Als profeet Muhammad een valse profeet zou zijn,
zou hij volgens de Bijbel een goddelijke straf moeten krijgen in de vorm van
de dood. Aangezien Muhammad een dergelijke straf niet heeft gehad, is zijn
profeetschap niet vals.
Profeet Muhammad heeft
vanaf het begin van zijn missie tegenstand ondervonden. In het begin van zijn
profeetschap stond hij er zelfs alleen voor. Zijn tegenstanders wilden hem
doden, en hebben daar zelfs oorlogen voor gevoerd. Iedere poging echter om de
profeet te doden leidde echter tot meer succes voor de Islaam en de moslims.
Vandaag de dag is de Islaam een godsdienst die wereldwijd wordt beleden.
Nog
meer bewijs
Of
men geeft het boek aan een die niet kan lezen, zeggende lees toch dit, en hij
zegt: ik kan niet lezen. [Jesaja 29:12]
Het is bekend dat Muhammad zijn
eerste openbaring ontving in de grot "Al Hira". In de grot sprak de
engel Gabriel tegen Muhammad en
zei:
"Lees (Iqra)", En Muhammad antwoordde: "Ik kan niet lezen....
[Sahih al-Bukharie].
Dit vers in Jesaja 29:12 wordt ondersteund door Deut 18:18 waarin God het
volgende aan Mozes zou hebben geopenbaard:
...Ik zal inderdaad mijn woorden in zijn mond leggen, en hij zal stellig
tot hen spreken alles wat ik hem gebieden zal
Deze Bijbelse tekst stelde Mozes op de hoogte van het feit dat de aangekondigde
profeet analfabeet zou zijn. Een van de bijnamen van Muhammad is 'Oemmi', wat
'ongeletterde' betekent.
De allereerste Koran verzen [1] luiden: Lees! In de naam van jouw Heer, Die
heeft geschapen. Hij heeft de mens geschapen van een bloed-klomp. Lees! En
jouw Heer is de Meest Edele. [Koran - Soerah al-'Alaq (96):1-3]
In Deuteronium 33:1-2 lezen wij het volgende:
Dit is nu de zegen, met welken Mozes, de man Gods, de kinderen Israëls
gezegend heeft voor zijnen dood. Hij zeide dan: De Heere is van Sinai
gekomen, en is hun lieden opgegaan van Seir; Hij is blinkend verschenen van
het gebergte Paran, en is aangekomen met tienduizenden der heiligen; aan
zijne rechterzijde was eene vurige wet aan hen.
Ook in dit vers vinden wij sporen van de aankondiging van de profeet
Muhammad. Paran (Arabisch: Faran) is de naam van de heuvel die tussen Mekka
en Medina ligt. Arabische aardrijkskundigen hebben dezelfde naam voor dit
gebied aangehouden.
Een plaats op weg van Mekka naar Medina heet het dal van Fatima. Wanneer
karavanen hier uitrusten, komen de kinderen uit de buurt om bloemen te
verkopen. Op de vraag waar de bloemen vandaan komen, antwoorden de kinderen:
'Min bariyyat Faran' (fasl al Kitab), d.w.z. uit de woestijn van Faraan. Het
Oude Testament bevestigt dat de stamvader van profeet Muhammad ook in deze
streek woonde:
En God was met de jongen en hij groeide op; hij ging in de woestijn wonen
en werd een boogschutter. En hij woonde in de woestijn Paran, en zijn moeder
nam voor hem een vrouw uit het land Egypte. [Genesis 21:20-21]
...en is aangekomen met tienduizenden der heiligen... [Deut. 33:1-2]
Soms schrijft men tienduizenden of zoals de Jehova getuigen 'myriade' hebben
gebruikt. Dit betekent: tienduizendtal, menigte (van Dale woordenboek). In de
Hebreewse Bijbel vinden wij daarentegen gewoon het getal tienduizend.
Profeet Muhammad kwam, zoals in Deut 33:1-2 werd voorspeld, met tienduizend
ware oprechte gelovigen de stad Mekka binnen. De openbaring van de Koran
duurde ongeveer 23 jaar. Deze gebeurtenis geschiedde nadat de Koran op één
vers na totaal geopenbaard was. Dat is wat bedoeld wordt met:
...Aan zijne rechterzijde was eene vurige wet aan hen.
De heuvel Paran en de streek eromheen is de plaats waar Ismaël (de voorvader
van de profeet) heeft geleefd, en zijn vader Abraham heeft geholpen met het
bouwen van de Ka'ba. Vandaag de dag is het een jaarlijks bedevaartsoord voor
miljoenen mensen.
Profetieën
over Muhammad in het Nieuwe Testament:
En
gedenkt toen 'Isa (Jezus), de zoon van Maryam (Maria), zei: "O kinderen
van Israël, voorwaar, ik ben voor jullie de Boodschapper van Allaah, ter
bevestiging van wat er vóór mij is van de Taurat (Torah) en als verkondiger
van een verheugende tijding over een Boodschapper die na mij komt, zijn naam
is Ahmad (de prijzenswaardige)... [Koran - Soerah as-Saff (61):6]
Jezus
beschouwde zichzelf als een voorbode van een grote profeet, die nog zou
komen. Aldus lezen wij in Johannes 16:12-13
Nog veel heb ik u te zeggen, maar gij kunt het thans niet dragen; doch wanneer
Hij komt, de Geest der waarheid, zal hij u de weg wijzen tot de volle
waarheid; want Hij zal niet uit zichzelf spreken, maar al wat Hij hoort, zal
Hij spreken en de toekomst zal hij u verkondigen.
Bij deze tekst kan de vraag gesteld worden wie de 'Geest der waarheid' is.
Veel Christenen beweren dat hiermee de heilige geest wordt bedoeld. Is dit
werkelijk zo? Volgens Johannes 14:16 spreekt Jezus over een andere:
En ik zal de Vader bidden, en Hij zal u enen andere Trooster geven.
Op de vraag wie deze trooster is, moeten we naar Johannes 14:26, waarin wordt
gezegd dat de trooster de heilige geest is.
Maar de trooster de heilige geest welken de vader zenden zal in mijnen
naam, die zal u alles leren, en zal u indachtig maken alles wat ik u gezegd
heb.
Als met deze tekst daadwerkelijk de heilige geest bedoeld wordt, dan ontstaat
de vraag: " Was er in de tijd van Jezus geen heilige geest, waarom bad
Jezus om de heilige geest? De Christelijk leer onderwijst dat de heilige
geest vanaf de geboorte van Jezus aldoor bij hem aanwezig was. Hij kan het
dus niet zijn! Wat wordt dan bedoeld met 'andere'? Als Christenen in één
heilige geest geloven dan spreken deze teksten de Christelijke leer tegen.
Volgens deze tekst moeten zij dan in twee heilige geesten geloven.
Naar onze mening doelt Jezus hiermee op een andere Profeet, want in de
Griekse Bijbel betekent het woord 'Periclytos' de 'prijzenswaardige'. Men
heeft het woord 'Periclytos' echter veranderd in 'Parecletos' wat betekent
'de trooster'. Als in de bovenstaande teksten toch de Heilige Geest wordt
bedoeld, dan klopt het ook niet met het Griekse woord voor 'geest'. Want het
Griekse woord voor geest is 'Pneuma' en dit lijkt niet op het woord wat
gebruikt wordt in de Griekse Bijbel. Jezus heeft nooit 'andere Pneuma'
gezegd.
Jezus heeft het woord 'Fhiriclit' gezegd. Het woord 'Fhericlit' komt
oorspronkelijk uit het Aramees, de taal die Jezus (waarschijnlijk) heeft
gesproken. Fhericlit betekent 'de prijzenswaardige'. Het Arabische woord
hiervoor is Ahmed, één van de namen van profeet Muhammad.
Wij zijn van mening dat Jezus Ahmed heeft gezegd. Omdat de mensen vragen
erover stelden, heeft Jezus waarschijnlijk ook de betekenis van deze naam
gegeven, dat uiteindelijk in het Evangelie werd opgenomen.
De eerste brief van Johannes 4:1-2-3 legt de betekenis van het woord 'geest'
uit. Hierin wordt verklaard dat dit woord 'profeet' betekent:
Geliefden gelooft niet enen in elke geest, maar beproeft de geesten of zij
uit God zijn; want vele valse profeten zijn uitgegaan in de wereld. Hieraan
kent gij den geest Gods: alle geest die belijdt dat Jezus Christus in het
vlees gekomen is, die is uit God; en alle geest die niet belijdt dat Jezus
Christus in het vlees gekomen is die is uit God niet; maar dit is de geest
van den Anti Christ, welke geest gij gehoord hebt dat komen zal en is nu al
rede in de wereld.
Hieruit blijkt dat trooster/geest toch profeet betekent. Bovendien wordt in
deze tekst een komende profeet aangekondigd. De tekst spoort de mensen aan om
diegene die beweert dat hij een profeet is uit te testen, om te zien of de
persoon een ware of een valse profeet is.
Het is ons nu duidelijk geworden dat de trooster niet de heilige geest is. In
de volgende teksten wordt over een 'komende' gesproken. Dit kan niet op de
Heilige Geest slaan, want die was er toen al.
Wanneer de trooster gekomen is, de geest der waarheid die van de Vader
uitgaat zal die getuigenis over mij afleggen. [Johannes 15:26]
Toch zeg ik u de waarheid; het is in uw belang dat ik heenga. Want als ik
niet heenga zal de trooster geenzins tot u komen... [Johannes 16:7]
Hieraan kent gij den geest Gods: alle geest die belijdt dat Jezus Christus
in het vlees gekomen is, die is uit God;
De zin '...dat Jezus Christus in het vlees gekomen is...' legt volgens ons de
nadruk op het feit dat hij een mens was zoals wij, een mens van vlees en
bloed. Wij menen dat hij niet de zoon van God (Allaah) is maar een gezant van
God (Allaah). Het afleggen van de getuigenis [Johannes 15:26] is de
bevestiging dat Profeet Muhammad zou getuigen wie Jezus werkelijk is.
Allaah (God) openbaarde in de Koran:
De
Masih (Messias), zoon van Maryam (Maria), is niet anders dan een
Boodschapper, hij werd waarlijk voorafgegaan door Boodschappers en zijn
moeder was een oprechte vrouw. Zij plachten beiden voedsel te eten (net als
andere mensen). Zie hoe Wij voor hen de Tekenen duidelijk maakten en zie dan
hoe zij (de ongelovigen) zich afwendden. [Koran - Soerah al-Maa'idah (5):75]
Kerst is voor veel mensen een bijna vanzelfsprekende en
belangrijke traditie geworden die de laatste eeuw met name in westerse
maatschappijen een hoge vlucht heeft genomen. Het kerstfeest zoals we dit
tegenwoordig vieren met een versierde kerstboom waaronder cadeaus prijken, het
versturen van kerstkaarten en het samenzijn met familie en vrienden is echter
een relatief recente verschijning in onze geschiedenis.
De rijkelijk opgeleukte kerstboom is
vanaf de tweede helft van de 19e eeuw algemeen gebruik geworden en het
versturen van kerstkaarten is rond dezelfde periode ontstaan in Engeland alwaar
de steeds rijker wordende middenklasse naar manieren zocht om gelijkgestelden
of geliefden tijdens de vrije kerstdagen een blijk van waardering te geven.
Geboorte van Jezus?
Veel mensen denken dat het kerstfeest
zijn oorsprong vindt binnen het christendom omdat deze bij monde van de rooms
katholieke kerk immers pretendeert dat het bestaat ter ere van de geboortedag
van Jezus Christus. Binnen katholieke kringen spreekt men overigens van
kerstmis, waar de protestantse en overige christelijke stromingen liever
spreken over het kerstfeest of gewoon kerst. Kerstmis staat voor
Christus-mis, oftewel een religieus ritueel ter ere van Christus. Kerst is
tevens afgeleid van kerstenen wat het bekeren tot christen betekent.
Het is opmerkelijk dat in het bijbelse
Nieuwe Testament 25 december als geboortedag van Jezus in het geheel niet
voor komt. De eerste verwijzing naar deze datum als de mogelijke
geboortedag van Jezus is terug te vinden in de geschriften van Sextus Julius
Africanus in het jaar 221,dat overigens in een periode was nog voor dat de canonieke bijbel haar definitieve vorm had gekregen. Hij
was een Romeins legerofficier die als eerste christelijke historicus een
universele chronologie van het jodendom en christendom produceerde en hij was
tevens de eerste die melding maakte van een exacte datum waarop Jezus geboren
moest zijn, al bleef het geboortejaar toen nog buiten beschouwing.
Tijdens het vroege katholicisme was de
kerkelijke elite juist fel gekant tegen het vieren
van de geboortedag van hun Verlosser omdat men het heidens
vond om de geboortedag van een martelaar te vieren. Zijn sterfdag maakte hem
immers tot martelaar, niet zijn geboortedag en bovendien dacht men dat het
vieren van zijn fysieke geboortedag afbreuk zou doen aan zijn goddelijke
status. Hoe goddelijk kan iemand zijn waarvan de fysieke geboorte wordt erkent?
Pas rond het jaar 330, in dezelfde periode dat de canon van de
bijbel werd vastgesteld, werd door de rooms katholieke kerk 25 december als de
geboortedag van Jezus Christus algemeen aanvaard. Het is ook in deze periode
dat er binnen de kerk een felle strijd gaande was over hoe christenen in Jezus
Christus moesten geloven. In het vroege-christendom werd immers niet gesproken
over een Jezus als mens van vlees en bloed, maar over een geestelijke leraar
die afhankelijk van de waarnemer verschillende verschijningsvormen kon
aannemen. Uiteindelijk is er binnen de kerk een consensus ontstaan waarbij
Jezus zowel menselijke als goddelijke kenmerken kreeg toegewezen
en daar paste de bepaling van een fysieke geboorte goed bij. Om zijn goddelijke
afkomst niet teveel schade te berokkenen werd bepaald dat hij uit een maagd
geboren moest zijn.
De Acceptatie van Kerstmis
Het duurde echter nog vele eeuwen
voordat Kerstmis binnen de rooms katholieke kerk een prominente rol ging
spelen, pas na de 9e eeuw kreeg de kerstviering een grotere, of tenminste even
grote waardering als de viering van Goede Vrijdag en Pasen. Deze feestdagen
werden, en worden eigenlijk nog steeds, door de orthodoxe kerk als authentieker
geacht dan de kerstviering.
innen enkele orthodoxe kerken zoals de Russische, Ethiopische en
de Armeense kerken wordt de verschijning van Christus op 6 of 7 januari
gevierd. Het gaat hier echter niet om de werkelijke geboortedag van Jezus maar
om de Epifanie (verschijning) van Christus. Nog voordat de eerste Romeins
christelijke historicus schreef over de mogelijke fysieke geboortedag op 25
december werd de verschijning van Christus dus al gevierd op 6 januari, de dag
dat Jezus volgens de vroeg-christelijke evangeliën
het Christus-bewustzijn ontving, het moment van zijn
doop. Het betreft hier dus feitelijk de viering van een symbolische of
geestelijke geboorte.
De Zonnegod
Aangezien 6 januari al in gebruik was
om de doop van Jezus te vieren vond men het niet gepast om deze datum ook als
fysieke geboortedag te gebruiken voor het nieuwe Jezus-beeld dat de katholieken
aan haar gelovigen wilde presenteren. Waarom dan 25 december? Deze datum was op het moment van het ontstaan van het christendom
al eeuwen in gebruik als de verschijningsdag van Mithras, de oude Arische lichtgod van een levensbeschouwing die oorspronkelijk in Indië
en Perzie begon en door de Romeinse expansiedrift en invloeden van de
terugkerende Romeinde legioenen in het Romeinse rijk zijn intrede deed. De
eerder genoemde legerofficier en historicus Julius Africanus was een aanhanger
geweest van de religie van Mithras. De Mithras-verering kreeg een grote invloed
binnen het Romeinse rijk en hieraan kwam pas een einde met de bekering van
Constantijn de Grote tot het christendom in 312, wat tevens ook het moment was
van de opkomst van de macht van de rooms katholieke (algemene) kerk en het
begin van de middeleeuwen waarbij kerk en staat één front vormde.
Overigens dient opgemerkt te worden
dat de christelijke jaartelling voor de 6e eeuw nog niet bestond. Pas rond 520
werd deze jaartelling door de pauselijke chronoloog Dionysius Exiguus
uitgewerkt en door paus Johannes I ingevoerd. Na de kerstening (gedwongen
bekering) van Europa en andere delen van de wereld werd de christelijke
jaartelling een algemeen begrip. Bijbelwetenschappers hebben echter aangetoond
dat het jaar 1 (het begrip 0 kende men in Europa nog niet voor het jaar 600)
als geboortemoment van Jezus Christus in strijd is met historische vermeldingen
in de religieuze geschriften en schatten de werkelijke geboortejaar ergens
tussen de 4 tot 7 jaar eerder. Het feit dat er nooit historisch bewijs is
gevonden voor het werkelijk bestaan van een historische Jezus laten ze hier
echter buiten beschouwing.
Weer terug naar de eerste eeuw. Mithras (later: Sol) was feitelijk
de zonnegod. Een god waar
Romeinse keizers en eerder Egyptische faraos zich graag mee identificeerden.
Binnen het Romeinse rijk was er voor het ontstaan van het monotheïstische
christendom sprake van een polytheïstische religie (mythologie) waarbij
meerdere goden werden vereerd. Om begrijpelijke reden was uiteindelijk de zonnegod de sterkste, meest betrouwbaarste en meest zichtbare god van alle goden. 25 december was de verschijningsdag
van Sol en tijdens de keizertijd kreeg dit vorm als de Sol Invictus, de
onoverwinnelijke god. Op munten uit de Romeinse tijd
zien we dat elke keizer zich onoverwinnelijk en onfeilbaar profileerde door
zichzelf met deze zonnegod te vereenzelven.
De Zonnewende
In de hele wereldgeschiedenis vinden we bij volkeren zonnegoden
terug en ze hebben in bijna alle gevallen dezelfde verschijningsdag of
geboortedag. Is dat toevallig? De reden hiervoor is eenvoudig wetenschappelijk
te verklaren. Deze goden zijn namelijk allemaal ontstaan uit het verschijnsel
van de midwinter zonnewende. De midwinter zonnewende is het moment waarop de
zon in het jaar vanaf het gezichtspunt van de aarde haar absoluut laagste stand
bereikt, enkele dagen visueel stilstaat en daarna weer in beweging komt in
tegenovergestelde richting. Gedurende de helft van het jaar staat de zon elke
dag weer een beetje lager aan de hemel tijdens het middaguur, na de midwinter
zonnewende keert dit proces weer om en staat de zon elke dag weer een beetje
hoger tijdens het middaguur. Voor de primitieve mens stond de zon op het moment
van de zonnewende visueel drie dagen stil aan de horizon al nam men natuurlijk
wel de reguliere zonsondergang waar. Optisch lijkt het alsof de zon definitief
onder de aarde zal verdwijnen omdat voor die dag de zon lijnrecht richting de
horizon ondergaat maar deze koers wordt niet voortgezet en binnen drie dagen
van stilstand (zichtbaar dezelfde positie op hetzelfde tijdstip) ondergaat de
zon een wederopstanding en komt weer in beweging. Dit werd in verschillende
culturen als een wedergeboorte, een nieuwe verschijning of een overwinning over
de duisternis ervaren
De midwinter zonnewende heeft altijd plaats op 21 of 22 december
maar omdat het bewijs van de onoverwinnelijkheid van de zon pas na drie dagen
met het blote oog zichtbaar was vierde het volk de wederopstanding, verschijning
of geboorte van de zon op 25 december. Drie dagen lang hield men wacht en
bleven ze in spanning naar de horizon kijken om te zien of de zon ook dit jaar
het van de duisternis zou winnen. Voor ons is het een verklaarbare
astronomische verschijning maar voor volkeren uit de oudheid was het een groot
mysterie dat bovendien grote psychische en sociale gevolgen had. Mocht de zon
namelijk niet terug keren dan zou de nieuwe lente en zomer immers achterwege
blijven en zou dit het groeien en het oogsten van de nieuwe gewassen onmogelijk
maken, en het betekende voor het menselijk bestaan een zekere dood. Het einde
van de wereld.
Zodra eenmaal bleek dat het gevaar was geweken vierde ze dit
moment door samen met de geliefden en vrienden te feesten en waren ze niet te
beroerd om de eerst angstvallig bewaard gehouden voorraden oogst met anderen te
delen, men wist immers zeker dat over enkele maanden weer opnieuw geoogst kon
worden. Een andere manier om de vreugde te vieren was het verbranden van
gestapelde bomen en takken om de zonnegod te eren.
Sommige volkeren staken dit vuur juist eerder aan om de zonnegod te helpen bij zijn strijd tegen de eeuwige duisternis.
De Kerstening
Het ontstaan van Kerstmis binnen onze
westerse cultuur is gefaciliteerd door de kerstening van Europa waarbij de
volkeren door de Romeinen massaal tot christenen werden bekeerd, goedschiks dan
wel kwaadschiks. Het heeft hierbij tevens het oud Germaanse joelfeest
verdrongen. Het joelfeest was eveneens een midwinterfeest waarbij de
winterzonnewende gevierd werd. In de Scandinavische talen is jul nog steeds het woord voor Kerstmis, zoals yule in het Schots en joulu
in het Fins. Een bekend ritueel rond het joelfeest was het laten
rollen van een brandend zonnerad om de baan van de zon na te bootsen en de zon
te sterken zodra deze zijn zwakste punt bereikt had. Christenen hebben het idee
van de zonnerad later overgenomen in de vorm van de adventkrans. De
Germanen vierden met het zonnerad de terugkeer van het licht en het leven
terwijl christenen met de adventkrans en brandende kaarsen de geboorte van hun
Jezus het licht van de wereld aankondigen.
Als je kijkt naar de expansiedrift van de rooms katholieke kerk is
het niet meer dan logisch dat ze een feestdag hebben geïntroduceerd op
de fictieve geboortedag van Jezus Christus die overeenkomt met de belangrijkste
feestdagen van vrijwel alle geannexeerde landen en volkeren binnen Europa en
daarbuiten. De viering van de rijzende zon is echter universeel en bestond
al vele duizenden jaren voordat het christendom haar levenslicht zag en
heeft tevens aan vrijwel alle godsdiensten op aarde een krachtige impuls
gegeven.
Het is derhalve opmerkelijk dat de
rooms katholieke kerk enerzijds zeer gekant was tegen de in haar ogen heidense
gebruiken en geloven, en anderzijds toch het van oorsprong heidense 25 december
feest geadopteerd heeft als de eigen feestdag wegens de geboorte van
haar belangrijkste icoon. In feite vieren we tijdens de kerstdagen de
overwinning van het Romeinse katholicisme over de volkeren van Europa.
De Profeet (sallAllahu
alayhi wa salaam) begon niet met het vasten van de Ramadan totdat er een
bevestigde waarneming van de maansikkel van de maand Ramadan was of met de
getuigenis van twee betrouwbare moslims of van slechts één getuige. Maar als er
geen waarneming of getuigenis was, of de dertigste dag van Shabaan bewolkt was
en de maansikkel niet gezien kon worden, dan voltooide hij dertig dagen van
Shabaan en begon daarna te vasten.
Hij verbood de moslim om een dag of twee dagen voor het begin van de Ramadan
uit voorzorg te vasten, tenzij die dagen samenvielen met dagen waarop hij
normaal vastte.
Hij verbrak zijn vasten niet tot direct nadat de zonnecirkel verschenen was. En
hij droeg zijn Metgezellen op om zich te haasten om hun vasten te verbreken. En
hij verbrak zijn vasten voor het bidden (van het Maghrib-gebed). Hij verbrak
zijn vasten met verse dadels, als hij die niet kon vinden, dan met oude dadels
en als hij die niet kon vinden, dan met slokjes water. Wanneer hij zijn vasten
verbrak, zei hij:
Dhahaba adh-dhamau wabtallatil-uroequ wa thabatal-ajr in sha Allah
De dorst is verdwenen, de aders zijn bevochtigd en de beloning is verzekerd,
als Allah
het wil.
Wanneer hij reisde in de Ramadan, dan vastte hij of verbrak hij zijn vasten en
zijn Metgezellen maakten een keuze uit deze twee mogelijkheden. Dus hielden zij
aan dat het goed was dat iemand energie had en vastte en als iemand zwak was en
zijn vasten verbrak, dan was dat ook goed.
Het behoorde niet tot zijn gewoonte om een afstand vast te stellen voor een
reis waarvoor een vastende persoon zijn vasten zou kunnen verbreken. Wanneer
zijn Metgezellen op reis gingen, verbraken ze hun vasten zelfs al voordat zij
hun huizen verlaten hadden. En zij vermeldden dat dit zijn Sunnah was.
En het behoorde tot zijn gewoonte dat de tijd voor Fajr aanbrak terwijl hij nog
in de staat van Janaabah (seksuele onreinheid) verkeerde, vanwege (gemeenschap
met) zijn vrouwen, dus waste hij zich (ghusl) na Fajr en vastte dan.
En hij kuste een aantal van zijn vrouwen terwijl hij vastte tijdens de Ramadan,
maar hij was de beste van de mensheid in het weerhouden van zijn verlangens.
Hij gebruikte de Siwaak tijdens het vasten en hij waste zijn mond en neus
tijdens het vasten maar liet het water niet diep in zijn neus of mond komen.
Hij goot water over zijn hoofd tijdens het vasten, vanwege dorst of hitte.
Hij at dadels als zijn ochtendmaaltijd (suhoer) en hij spoorde zijn Metgezellen
aan om de suhoer te nemen, zelfs als het slechts een slok water was. En hij
stelde suhoer uit tot vlak voor Fajr. De tijd tussen zijn suhoer en het
Fajr-gebed duurde zo lang als de tijd die iemand nodig heeft om vijftig verzen
van het Boek van Allah
te reciteren.
Het nachtgebed van de Profeet tijdens de Ramadan:
Hij leidde zijn Metgezellen in het gezamenlijke Taraawih-gebed en later stopte
hij daarmee omdat hij vreesde dat het nachtgebed verplicht gesteld zou worden
voor zijn ummah. Maar toen hij overleed, verdween deze angst en het voorschrift
om het gezamenlijk te bidden bleef voortbestaan, vanwege de uitspraak van de
Profeet (sallAllahu alayhi wa salaam): Waarlijk, wanneer een man met de imam
bidt totdat hij het gebed beëindigd, wordt er voor hem genoteerd dat hij de
(gehele) nacht gebeden heeft.
Hij verrichte niet meer dan elf rakaat, of het nou in de maand Ramadan was of
op enig ander moment.
Soms zei hij de Qunoet na zijn recitatie en voordat hij in de buigende positie
(rukoe) overging:
Allahumma ihdini fieman hadayta wa aafini fieman aafayta wa tawallani
fieman tawallayta wa baarik li fiema atayta, wa qini sharra ma qadayta, fa
innaka taqdi wa la yuqda alayk, wa innahu laa yadhillu man waalayta wa laa
yaizzu man aadayta, tabaarakta Rabbana wa taaalayta la munji minka illa
ilayk
O Allah,
leid mij samen met degenen die U geleid heeft, en vergeef mij samen met degenen
die U vergeven heeft, en neem me onder Uw hoede samen met degenen die U onder
Uw hoede genomen heeft en zegen voor mij wat U mij gegeven heeft en bescherm
mij tegen het kwaad dat U bepaald heeft want waarlijk, U bepaalt en niemand kan
over U bepalen. En voorzeker, hij aan wie U trouw toont, wordt nooit vernederd,
en noch zal uw vijand geëerd worden. Gezegend bent U, onze Heer, en Verheven
bent U. Er is geen toevlucht van U behalve tot U.
In de tweede helft van de Ramadan zeiden de Metgezellen de Qunoet na het omhoog
komen vanuit de buigende positie (rukoe) en zij vulden het aan door de
ongelovigen te vervloeken. Hun imam zei dan:
Allahumma
qaatil al-kafarata alladhiena yasuddoena an sabielik wa yukadhdhiboena rusulak
wa laa yuminoena bi wadik. Wa khaalif bayna kalimatihim wa alqi fi quloebihim
al-rub wa alqi alayhim rijzaka wa adhaabak ilaah al-haqq
O Allah,
vervloek de ongelovigen die mensen van Uw Pad weerhouden en die Uw
Boodschappers loochenen en die niet in Uw belofte geloven. En maak hen verdeeld
en plaats angst in hun harten en stuur Uw kwelling en bestraffing over hen, O
God van de Waarheid.
Daarna zond hij Salaat over de Profeet (sallAllahu alayhi wa salaam) en
verrichtte hij smeekbeden voor goedheid voor de moslims. Daarna vroeg hij om
vergeving voor de moslims. Wanneer hij dit alles gedaan had, zei hij:
Allahumma iyyaaka nabud wa laka nusalli wa najud, wa ilayka nasaa wa
nahfud, wa narju rahmataka rabbanaa wa nakhaafu adhaabak al-jadd. Inna
adhaabaka liman aadayta mulhaq
O Allah,
U alleen aanbidden wij en tot U bidden en knielen wij en tot U alleen haasten
en snellen wij ons en we hopen op Uw Barmhartigheid, O onze Heer, en we vrezen
Uw enorme bestraffing. Waarlijk, Uw bestraffing zal Uw vijanden overvallen.
En in het laatste gedeelte van zijn Witr (voor de Salam ofwel erna) zei hij:
Allahumma innie aoedhu bi ridaaka min sakhatika wa bi muaafaatika min
aqoebatika, wa aoedhu bika minka. La uhsie thanaaan alayka, anta kamaa
athnayta ala nafsik
O Allah,
waarlijk, ik zoek toevlucht in Uw Genoegen voor Uw Ongenoegen en in Uw
Vergeving voor Uw Bestraffing en ik zoek toevlucht bij U voor U. Ik kan U niet
genoeg prijzen. U bent zoals U Uzelf geprezen heeft.
Nadat hij het Witr-gebed beëindigd had, zei de Profeet (sallAllahu alayhi wa
salaam) drie maal:
Subhaan al-Maalikil-Qudoes
Geprezen is de Heerser, de Meest Heilige.
De derde keer verlengde hij de klanken en verhief hij zijn stem.
Na het Witr-gebed bad hij twee rakat en droeg zijn ummah op om dat ook te
doen. Hij reciteerde daarin Surah al-Zilzaal en Surah al-Kaafiroen.
Wanneer de laatste tien dagen van de Ramadan aangebroken waren, trok hij zijn
Izar (kledingstuk) strakker aan, bleef s nachts op (in aanbidding) en wekte
zijn familie (om s nachts te bidden). En tijdens deze laatste tien dagen
spande hij zich in op een manier waarop hij zich op geen enkele andere dag
inspande.
Hij verrichtte veel smeekbeden, vooral in de Nacht van Al-Qadr:
O Allah,
U bent Vergevingsgezind, U houdt van Vergeving dus vergeef mij.
De Itikaaf van
de Profeet tijdens de Ramadan
Hij verrichtte Itikaaf tijdens de laatste tien dagen van de Ramadan en hij
deed dit alleen wanneer hij vastte en enkel in de drie Masjids (Masjid
Al-Haraam in Mekka, Masjid An-Nabawi in Medina en Masjid Al-Aqsaa in
Jeruzalem).
Wanneer hij Itikaaf wilde verrichten, bad hij het Fajr-gebed (in de masjid) en
begon daarna zijn Itikaaf.
Hij zette een kleine tent op in de achterkant van de masjid waarin hij de
Itikaaf verrichtte en hij plaatste daar zijn bed en matras.
Hij stond een aantal van zijn vrouwen toe om hem te bezoeken terwijl hij in
toestand van Itikaaf verkeerde en hij scheidde zich van hen bij de deur van de
masjid. Hij was op dit moment niet intiem met hen, ofwel door hen te kussen
ofwel door iets anders dan dat.
En hij stond een vrouw toe om samen met haar echtgenoot of alleen Itikaaf te
verrichten.
Wanneer hij in toestand van Itikaaf verkeerde, verliet hij de masjid niet
tenzij hij een bepaalde menselijke behoefte had.
De leiding van de Profeet in het schenken van Zakaat-il-Fitr:
De Boodschapper van Allah
(sallAllahu alayhi wa salaam) heeft de moslim en degenen voor wie hij zorgt,
jong en oud, man en vrouw, vrij en slaaf, verplicht om een saa (ongeveer 2
kilo) dadels te schenken of een saa gerst of een saa droge kaas of een saa
rozijnen of een halve saa tarwe of een saa van het voedsel van het land van
de mensen.
Hij gaf het uit in voedsel en niet in geld.
Het behoorde tot zijn gewoonte om de Zakaat-ul-Fitr een dag of twee voor het
Eid-gebed te schenken.
Het behoorde tot zijn gewoonte om de Zakaat-ul-Fitr specifiek aan de arme
mensen (masaakien) te schenken. En hij verdeelde het niet apart voor de acht
categorieën mensen die in Surah At-Tawbah (60) genoemd worden. Hij stelde één
van zijn Metgezellen aan om de Zakaat-ul-Fitr te verzamelen en te bewaken.
Voetnoot:
Zie de volgende
boeken voor de bewijzen voor deze zaken en de regels voor het vasten: Het
vasten in de Ramadan van Ali Al-Halabi en Salim Al-Hilali, Het Nachtgebed
van Shaikh Al-Albaani en Zaad Al-Maaad van de grote geleerde Ibn Qayyim
Al-Jawziyyah.
Verzameld
door Muhammad Zorkane, Al-Muntaqaa nr. 9 (bron: al-manhaj.com)
Vertaald door www.AlMutaqqun.tk
De wijsheid achter woedoe (kleine wassing vóór het gebed)
De wijsheid achter woedoe-e.
Woedoe-e is gezond!
Jullie metgezel (de profeet) dwaalt niet en hij is niet misleid.
En hij spreekt niet uit begeerte. Het is niets anders dan een Openbaring die
aan hem geopenbaard is. [53:2-4]
In dit artikel proberen we duidelijk te maken hoe belangrijk het is om de
woedoe-e correct te verrichten. En met 'correct' bedoelen we de gedetailleerde
zorg die door de profeet, vrede en zegeningen zij met hem, aangemoedigd werd.
Het niet correct verrichten van woedoe-e is niet alleen een verspilling van
beloning die je krijgt voor een goede woedoe-e, maar ook laat je goede kansen
liggen om je gezondheid en algehele welzijn te verhogen.
Een dagelijks ritueel.
Veertien eeuwen geleden gaf onze profeet, vrede en zegeningen zij met hem, een
wandelende encyclopedie als we hem zo mogen omschrijven, een omschrijving van
26 wasbewegingen die men vijf keer per dag moest uitvoeren. Een totaal van 130
dagelijkse wasbewegingen om ons een optimale gezondheid te geven.
O jullie die geloven! Wanneer jullie je voorbereiden op de salaat,
wast dan jullie gezichten en jullie handen tot de ellebogen en wrijft over
jullie hoofden en wast jullie voeten tot de enkels... ...Allah wil het jullie
niet moeilijk maken, maar Hij wil jullie reinigen, zodat Hij Zijn genieting
voor jullie vervolmaakt. Hopelijk zullen jullie dankbaar zijn. [5:6]
Voordat een moslim zijn gebeden verricht, dient hij de wassingen uit te voeren
die in het vers hierboven genoemd zijn en anderen die door de profeet, vrede en
zegeningen zij met hem, eraan zijn toegevoegd.
Aldus bestaat de reiniging uit het minimaal één keer en maximaal drie keer
wassen van de handen, mond en neusgaten, het gezicht en de armen tot aan de
ellebogen. En de binnenkant en achterkant van de oren, het bovenste gedeelte
van het hoofd en de voeten tot aan de enkels worden één keer gewassen.
Als men dit vijf keer per dag verricht, reinigt dit niet alleen de essentiële
lichaamsdelen van stof en viezigheid, maar "verwent" en verfrist het
ze ook. (Health and fitness in Islam, Halal.com)
Het is interessant dat de profeet, vrede en zegeningen zij met hem, de rituele
wassing ook aanmoedigde vóór het slapen gaan. Ditzelfde ritueel wordt ook
aanbevolen door Yoga experts die zeggen dat het wassen van de ledematen en
zintuigen, zoals handen, armen, ogen, benen, mond en geslachtsorganen, vóór het
slapen en gebruik makend van koel water, het lichaam ontspant en het voorbereid
op een diepe slaap. (Avadhuta,
Vedprajinananda, Yoga health secrets.)
Het stimuleren van het Bioritme.
Bioritme is het verschijnsel dat het leven van de mens en andere
organismen onderhevig is aan diverse ritmes.)
In het artikel "Muslim rituals and their effect on te person's
health", spreekt Dr. Magomed Magomedov, assistent van de afdeling Algemene
hygiëne en ecologie van de Daghestan state medical academy, over hoe de
wassing het bioritme van het lichaam stimuleert en specifiek de
"Biological active spots" (BASes), wat zeer lijkt op de Chinese
reflexotherapie.
Tegenwoordig weten we dat de mens een complex systeem is van elektromagnetische
velden, meridianen, bioritmen etc. De interne organen van de mens vormen op hun
beurt een niet minder ingewikkeld bio-energetisch geheel; zij hebben allemaal
onverbrekelijke, meervoudige en wederzijdse verbindingen met de huid, welke
speciale plekken bevatten wiens functies lijken op knoppen op
'bedieningspanelen', belangrijk voor specifieke organen. Deze plekken worden "Biological
active spots" (BASes) genoemd. (Magomedov, Magomed, Muslim rituals and
their effect on te person's health.)
Tijdens het verwijzen naar de overeenkomsten tussen rituele
wassing en de wetenschap van Chinese reflexotherapie, noemt Dr. Magomedov in
zijn fascinerende artikel ook de verschillen. Om een dokter in reflectologie te
worden, moet men 15 tot 20 jaar studeren, onvergelijkbaar met de simpele
vaardigheden van de woedoe-e. In een andere vergelijking werd aangehaald dat
reflexotherapie hoofdzakelijk gebruikt werd om ziekten te genezen en bij
uitzondering ter voorkoming, terwijl, wat later in dit artikel blijkt, de
wassing vele preventieve voordelen heeft.
"Het merendeel van de meest krachtige BASes worden gewassen tijdens de
islamitische wassing. Het is niet de dokter die vele jaren gestudeerd heeft die
dit doet, maar elke moslim doet dit bij zichzelf. Daarbij komt nog dat het vijf
keer per dag bidden een moslim verplicht de preventieve maatregelen tegen
ziekten vooraf te nemen." (Ibid.)
Volgens Dr. Magomedov zegt de Chinese geneeskunde dat er meer dan 700 BASes
zijn en 66 van hen hebben snelle reflextherapie resultaten en zij worden de
ingrijpende plekken (of agressie of fundamentele elementen) genoemd. Van deze
66 plekken bevinden er zich 61 in zones die wassing vereisen. Aldus wordt de
wassing een soort van samengestelde behandeling, inclusief hydromassage van de
BAS, hun thermische en fysieke stimulatie. (Ibid.)
De BASes in het gezicht (welke worden gewassen tijdens de rituele wassing)
herladen organen zoals de darmen, maag en blaas, naast het positieve effect op
de zenuwen en voortplantingsorganen, zegt Dr. Magomedov in zijn bevindingen,
eraan toe voegend dat de BAS belangrijk voor het skelet, darmen, zenuwstelsel,
lendenen, maag, alvleesklier, galblaas, schildklier en anderen, zijn te vinden
in de rechter voet, welke bereikt worden bij de wassing. De linker voet heeft
de BAS belangrijk voor de werking van het hersenorgaan dat het functioneren van
de endocriene klieren regelt en de groei controleert. In het oor zijn honderden
BASes die "het werk van bijna alle organen harmoniseren, hoge bloeddruk
verlagen en tand en keelpijn verzachten."
Een ander aspect dat Dr. Magomedov benadrukt, is de gewoonte van de profeet,
vrede en zegeningen zij met hem, om de nadruk te leggen op de belangrijkheid
van het masseren en druk uit te oefenen tijdens de wassing, wat een
wetenschappelijk gegronde verklaring heeft.
Dr. Magomedov zegt dat de reden van zijn studie serieuze geloof was dat het
islamitische gebed dat vijf keer per dag verplicht is, niet alleen een
"onbetwistbaar spiritueel effect" heeft, maar ook verplicht is
"om ook zuiver lichamelijk genezend effect te hebben."
Preventieve reiniging.
Mukhtar Salem spreekt in zijn boek "Prayers: a sport for the body and
soul" vanuit een niet alternatieve geneeskunde over de voordelen
betreffende gezondheid van elk aspect van de woedoe-e. Hij spreekt niet over
BASes in het lichaam, maar niettemin beschrijft hij de preventieve voordelen
van de rituele wassing.
Woedoe-e, zegt hij, helpt het voorkomen van huidkanker. Dit is zijn uitleg: dat
wat gewassen wordt tijdens de woedoe-e zijn die delen van het lichaam die het
meest worden blootgesteld aan vervuiling, of het nou vervuiling is van interne
afscheidingsproducten zoals zweet, of extern. De rituele wassing verwijdert
deze 'vervuiling' vijf keer per dag en houdt een schone buitenlaag van de huid
in stand, wat op zijn beurt de cellen eronder helpt goed te functioneren.
Ook helpt het wassen met water de einden van de bloedvaten te versterken,
alsook de zenuwen en klieren die onder het oppervlakte van de huid liggen en
bovendien helpt het hun functies efficiënt uit te voeren. (Salem, Mukhtar, Prayers: A sport for
the soul and body, CAIRO, The Arab modern center (1990), pag. 52.)
Salem voegt eraan toe dat onderzoek heeft bewezen dat één van de
hoofdoorzaken van huidkanker is dat de huid wordt blootgesteld aan chemicaliën,
vooral petrochemicaliën. De duidelijke reden achter het wassen van de mond
tijdens de rituele wassing, zegt Salem, is om de voedseldeeltjes te verwijderen
die tand en tandvlees problemen kunnen veroorzaken. Dat is ook de reden waarom
het aanbevolen wordt om siwaak te gebruiken en je tanden ermee te borstelen
voor de wassing.
Tijdens het wassen van de neusgaten voert men ook een preventieve
gezondheidshandeling uit, omdat de ziektekiemen die in de neus (door de kleine
haartjes in de neus) uit de lucht worden 'gevangen' en verwijdert worden zodat
ze niet verder gaan naar het ademhalingssysteem.
Volgens een onderzoek dat is uitgevoerd door een team doktoren van de
Universiteit van Alexandria (Egypte), heeft de Soennah met betrekking tot het
goed wassen van de neusgaten door water in de neusgaten op te snuiven en
vervolgens krachtig uit te snuiven, positieve effecten op het laagje binnen in
de neusgaten. Degenen die de wassing op de juiste manier verrichtten hadden
schone en gelanzende neusgaten, zonder stof aan de kleine haartjes in de
neusgaten. Degenen die de wassing niet verrichten hadden lichtgekleurde en
glibberige neusgaten en de haartjes vielen gemakkelijk uit.
Herhaaldelijk wassen van het gezicht verstrekt de huidcellen van het gezicht en
helpt vroege rimpels te voorkomen, alsook heeft het een reinigend effect op de
binnenkant van de ogen, wat ooginfecties voorkomt, zegt Salem.
Het wassen van het oor helpt het verwijderen van oorsmeer ophoping, welke
oorinfecties kunnen veroorzaken, alsook infecties binnen in het oor, wat
uiteindelijk leidt tot instabiliteit van het lichaam.
De Soennah van het aanmoedigen van het wassen tussen de tenen wanneer men zijn
voeten wast is ook zeer belangrijk, zegt Salem. Het beschermt de voet, die in
onze moderne tijd het grootste deel van de dag opgesloten zit in schoenen,
tegen allerlei kwalen zoals schimmelinfecties etc.
Bij dit alles komt ook nog, voegt hij toe, dat de wassing een trainend effect
heeft op de spieren die bij de bewegingen betrokken zijn, welke dus vijf keer
per dag gestimuleerd worden of zelfs meer.
Het blussen van het vuur van boosheid.
De Soennah is met betrekking op de rituele wassing ook ecologisch vriendelijk,
omdat de profeet, vrede en zegeningen zij met hem, herhaaldelijk aanspoorde tot
waterbesparing, zelfs als men de wassing verricht in een stromende rivier. Ibn
Majah verhaalt dat de profeet, vrede en zegeningen zij met hem, zei: "Er is een Shaytaan (duivel) voor woedoe-e, 'Walhan' genaamd,
wat hebzuchtig betekend, voorkom het verspillen van water." (S. Atallah, M.Z. Ali Khan en M. Malkawi, Water conservation through
Islamic public awareness in the Eastern Mediterranean region.)
Moslims worden niet alleen aangemoedigd om voor het gebed de
wassing te verrichten of voor het naar bed gaan, maar ook als zij een moskee
binnengaan, de oproep tot het gebed verrichten, het geven van een preek, na het
bezoeken van een begraafplaats, na het aanraken of dragen van een overleden
persoon en ook voor het lezen van de Qor-aan. (Al KHayat, Mohammed, Health education
through religion, WHO, Alexandria, Egypt: 1997.)
We worden ook aangemoedigd om woedoe-e te verrichten als we ons
boos voelen, dit door het verkoelende en verfrissende effect van water, zoals
ons is verteld dat de duivel gemaakt is van vuur en dat hij daarom 'uitgemaakt'
kan worden door water. De profeet, vrede en zegeningen zij met hem, heeft
gezegd: "Boosheid is iets wat
gloeit in het hart van de zoon van Adam en door woedoe-e herinnert hij zich
Allah de Barmhartige en Satan wordt steeds kleiner totdat hij verdwijnt." Hij heeft ook gezegd: "Boosheid
komt van Satan en Satan is gemaakt van vuur, dus als iemand van jullie boos is
laat hem dan woedoe-e doen."
Tot slot.
Naast het begrijpen van de voordelen van woedoe-e, is er een moraal voor het
plaatsen van dit artikel. Men moet nooit de ogenschijnlijke betekenis van zaken
nemen en men moet overtuigd zijn dat er achter alles wat Allah, Glorieus en Verheven is Hij, voorschrijft, een wijsheid is die wij misschien wel maar
misschien ook niet weten. Allah de Almachtige verbiedt alleen dat wat slecht is
voor ons en gebied alleen het goede, want Hij is de Schepper en Onderhouder van
alles, Hij is Alwetend en Alwijs.
...Zij zeiden: Wij luisteren en gehoorzamen, vergeef ons, onze
Heer, en tot U is de terugkeer. [2:285]
Het leven, elk leven, wordt in de islam gerespecteerd. Je kan niet
zonder enige reden het leven nemen van zelfs maar het kleinste dier. Zo is er
een bekend verhaal van de profeet waarbij hij het volgende gezegd heeft:
"Abu Huraira vertelde dat de profeet vertelde over een incident dat
een andere profeet overkwam, in het verleden. Deze profeet werd gebeten door
een mier en in boosheid, gaf hij opdracht om het mierennest te verbranden. God
berispte hem met de volgende woorden: "omdat een mier jou heeft
gebeten, verbrand je een hele gemeenschap die Mij verheerlijkte"
(Boecharie en Muslim)
Zoals we ook eerder verteld hebben heeft Allah alles in dienst gesteld
van de mens. Wij kunnen, indien we toch dierlijke eiwitten willen consumeren,
vlees eten. Echter is het eten van vlees in de islam noch aangemoedigd noch
geadviseerd. Het is daarom dat de principes van vegetariërs strookt met dat van
de islam.
Kies je er toch voor om vlees te eten dan dient dat te gebeuren onder de
beste omstandigheden. Men dient het dier een volledig leven te gunnen tussen de
andere dieren. Deze dierlijke producten die men wil nuttigen moeten gezond zijn
voor de mens. Tevens moeten het dieren zijn geweest van wie het geestelijk en
lichamelijk welzijn tijdens het leven gerespecteerd werden. Is dit niet het
geval dan worden hun producten verboden voor consumptie. Deze maatregel zou men
ook een preventieve maatregel van dierenbescherming kunnen noemen: van een dier
dat slecht behandeld werd, kan het vlees of andere producten niet meer
opgegeten worden. Alleen als men aan deze maatregel heeft voldaan waarbij het
dier in alle vrijheid volwassen is geworden, mag het geslacht worden.
Voordat je het leven neemt van het dier dien je eerst te zeggen
"Bismillah" (in de Naam van God). Dit confronteert de mens met het
feit dat alle leven heilig is en herinnert de mens bovendien dat zonder reden
het dier niet gedood mag worden. Dieren die niet op deze manier geslacht zijn,
zijn voor moslims verboden voor consumptie.
Het slachten dient op zo een manier te gebeuren dat het dier er niet
emotioneel onder lijdt. Het dient te gebeuren met een zeer scherp mes waarbij
in twee bewegingen de halsslagader en de zenuwen doorgesneden worden. Deze
manier van slachten verdient de voorkeur boven de anderen handelwijzen. Zo zegt
Linda Bogaert in haar werkstuk over de rechten van het dier:
"De Islamitische manier van doden is door een snelle, diepe incisie
in de keel met een scherp mes, waarbij zowel de nekader en halsslagaders aan
beide zijden als de trachea en de esophagus doorgesneden worden. Uit
wetenschappelijk onderzoek door Professor Schulz en
zijn collega Dr. Hazim van de Universiteit van Hannover, Duitsland zou
blijken dat deze methode, wanneer deskundig toegepast, beter is dan de CBP (captive
bold pistol stunning) methode. Aan de hand van vergelijkend onderzoek met EEC
en ECG werd aangetoond dat:
- met de Islamitische methode het dier geen pijn lijdt, terwijl met de
CBP methode het dier hevige pijn lijdt;
- met de Islamitische methode een maximale hoeveelheid bloed uit het
lichaam verwijderd wordt, wat niet het geval is met andere methoden. Bloed mag
volgens de Islam niet geconsumeerd worden (bloed is overigens ook drager van
allerhande ziektekiemen)."
Bij het slachten van de dieren moet er rekening gehouden worden met hun
emoties. Zo dient er geen ander dier geslacht te worden in het bijzijn van een
ander dier. Kijken we naar de slachthuizen tegenwoordig dan wordt hier
nauwelijks rekening mee gehouden. Dieren worden hier aan de lopende band
geslacht, dit allemaal onder het oog van de dieren. Zelf als klein kind kan ik
mij nog goed herinneren dat mijn vader een kip aan het slachten was. Ik vroeg
aan mijn vader, nadat hij klaar was met het slachten, of ik de kip naar de
keuken kon brengen. In plaats van direct naar de keuken te gaan nam ik de kip,
die net geslacht was, langs de schuur waar nog een levende kip aan het wachten
was. Toen deze de dode kip zag raakte het in paniek en wapperde angstig de hele
ruimte rond. Op deze wijze leerde ik als kleine jongen dat dieren daadwerkelijk
emoties kunnen hebben.
Een vrouw die haar hoofd niet bedekt, kan zich
maar beter laten kaalknippen. Wanneer ze dat een schande vindt, moet ze haar
hoofd bedekken. Een man mag zijn hoofd niet bedekken omdat hij Gods beeld en
luister is. De vrouw is echter de luister van de man. (De man is immers niet
uit de vrouw voortgekomen, maar de vrouw uit de man; en de man is niet omwille
van de vrouw geschapen, maar de vrouw omwille van de man. Is het gepast dat een
vrouw met onbedekt hoofd tot God bidt? 1 Korintiërs 11:6-9, 13
Een
vrouw mag geen kleren en attributen van een man dragen en een man mag geen
vrouwenkleren dragen. Want de Heer verafschuwt ieder die zulke dingen doet. Deuteronomium
22:5
Uw
schoonheid moet niet gelegen zijn in uiterlijkheden, zoals kunstig gevlochten
haar, gouden sieraden of elegante kleding, maar in wat verborgen ligt in uw
hart, in een zacht en stil gemoed. Dat is een onvergankelijk sieraad dat God
kostbaar acht... 1 Petrus 3:3-4
Ook
wil ik dat de vrouwen zich waardig, sober en ingetogen kleden. Ze moeten niet opvallen
door een opzichtige haardracht, dure kleding, goud of parels, maar door goede
daden, zoals gepast is voor vrouwen die zeggen dat ze God vereren. 1
Timoteüs 2:9-10
Kinderen
van Adam, Wij hebben jullie inderdaad kleding gestuurd om jullie schaamte te
bedekken, en (kleding) voor schoonheid en kleding die behoedt voor het kwaad
die is de beste. Koran 7:26
Zeg tot de
gelovige mannen dat zij hun ogen neerslaan en hun schaamstreek kuis bewaren. Koran
24:30
En
zeg tot de gelovige vrouwen dat zij hun ogen neerslaan en hun schaamstreek kuis
bewaren en dat zij hun sieraad niet openlijk tonen, behalve wat gewoon al
zichtbaar is. En zij moeten sluiers over hun boezem dragen en hun sieraad niet
openlijk tonen, behalve aan hun echtgenoten of hun vaders of de vaders van hun
echtgenoten. Koran 24:31
O
profeet! Zeg tot jouw echtgenotes, jouw dochters en de vrouwen van de gelovigen
iets van haar overkleding over zich heen naar beneden te laten hangen. Dat
bevordert het best dat men haar herkent en niet lastigvalt. Koran 33:59
Overspel
En pleeg geen
overspel. Exodus 20:14
Wie
overspel pleegt met een getrouwde vrouw, een vrouw die een ander toebehoort,
moet ter dood gebracht worden. Beide echtbrekers moeten worden gedood. Leviticus
20:10
Een
man trouwt een vrouw, slaapt met haar en krijgt dan een afkeer van haar. Hij
begint haar vals te beschuldigen en leugens over haar rond te strooien: Ik ben
met deze vrouw getrouwd, maar tijdens de huwelijksnacht ontdekte ik dat ze geen
maagd meer was. Laten haar vader en moeder dan met het bewijs van haar
maagdelijkheid naar de oudsten in de stadspoort gaan. (...) als de
maagdelijkheid van het meisje niet kan worden aangetoond, door de andere
inwoners van de stad worden gestenigd tot de dood erop volgt. Deuteronomium 22:13-15,
21
En ik zeg zelfs:
iedereen die naar een vrouw kijkt en haar begeert, heeft in zijn hart al
overspel met haar gepleegd. Matteüs 5:2
Toen
brachten de schriftgeleerden en de Farizeeën een vrouw bij hem die op overspel
betrapt was. Ze zetten haar in het midden en zeiden tegen Jezus: Meester, deze
vrouw is op heterdaad betrapt toen ze overspel pleegde. Wat vindt u daarvan?
Jezus... zei: Wie van jullie zonder zonde is, laat die als eerste een steen
naar haar werpen. Toen ze dat hoorden gingen ze weg, een voor een, de oudsten
het eerst, en ze lieten hem alleen, met de vrouw die in het midden stond. Jezus
richtte zich op en vroeg haar: Waar zijn ze? Heeft niemand u veroordeeld?
Niemand, heer, zei ze. Ik veroordeel u ook niet, zei Jezus. Ga naar huis, en
zondig vanaf nu niet meer. Johannes 8:3-11
En laat degene
die geen partner kunnen vinden, kuis blijven... Koran 24:33
En kom niet te
dicht bij overspel, dat is immers een obsceniteit. En kwaadaardig is de weg. Koran
17:32
De
overspelige vrouw en de overspelige man, geselt elk van hen beiden met honderd
geselslagen en krijgt in Gods godsdienst geen mededogen met hen, als jullie in
God en de laatste dag geloven. Bij hun bestraffing moet een groep gelovigen
aanwezig zijn. Koran 24:2
En de twee uit
jullie midden die dat begaan, moeten jullie beide straffen. Maar als zij berouw
tonen en zich beteren, laat hen dan met rust. God is genadegever en barmhartig.
Koran 4:17
Een
overspelige man mag slechts met een overspelige vrouw trouwen of met een
aanhangster van het veelgodendom. En met een overspelige vrouw mag slechts een
overspelige man trouwen of een aanhanger van het veelgodendom. Dat is namelijk
voor de gelovigen verboden. Koran 24:3
Zij
die eerbaar getrouwde, niets vermoedende en gelovige vrouwen beschuldigen
worden vervloekt in het tegenwoordige leven en in het hiernamaals en voor hen
is er een geweldige bestraffing. Koran 24:23
Zij
die eerbaar getrouwde vrouwen beschuldigen en dan niet met vier getuigen komen,
geselt hen met tachtig geselslagen. Van hen zullen jullie nooit meer getuigenis
aannemen; zij zijn de verdorvenen. Koran 24:5
Gespleten hemel,
vallende sterren, zon verduisterd, maan zonder licht
De hemel scheurde
los en rolde zich als een boekrol op. Openbaring 6:14
Ik
zal de hemel doen wankelen...De sterren aan de hemel geven geen licht meer,
sterrenbeelden doven uit, de zon is verduisterd als ze opkomt, het licht van de
maan is verdwenen... Jesaja 13:13, 10
...de
zon ( zal red.) verduisterd worden en de maan geen licht meer geven, de sterren
zullen uit de hemel vallen en de hemelse machten zullen wankelen. Matteüs
24:29
De
zon werd zwart als een rouwkleed en de maan werd bloedrood. De sterren vielen
op de aarde, zoals late vijgen die door een stormwind van de boom worden
gerukt. Openbaring 6:12-13
Een
derde deel van de zon, van de maan en van de sterren werd getroffen, waardoor
dat deel verduisterd werd. Een derde deel van de dag en ook van de nacht was er
dus geen licht. Openbaring 8:12
Want
nu is de grote dag van... toorn aangebroken, en wie kan die doorstaan?
Openbaring 6:17
De
dag dat Wij de hemel oprollen zoals een rol voor de boeken opgerold wordt. Koran
21:104
...
de dag dat de hemel begint te trillen. Koran 52:9
Wanneer
dan de sterren worden uitgewist. En wanneer de hemel wordt gesplitst. Koran
77:8-9
...
de dag dat de hemel gesmolten metaal zal zijn... Koran 70:8
Wanneer
de hemel splijt. En wanneer de sterren verstrooid worden. Koran 82:1-3
Wanneer
de zon wordt omwonden. En wanneer de sterren neerstorten. Koran 81:1-2
Wanneer
dan de ogen verblind worden en de maan wordt verduisterd en de zon en de maan
worden samengevoegd, op die dag zal de mens zeggen: Waar is een
toevluchtsoord? Welnee, er is geen schuilplaats. Koran 75:7-11
Schepping
van de mens uit aarde en geest
In
de tijd dat God, de Heer, aarde en hemel maakte,... waren (er) geen mensen om
het land te bewerken; Toen maakte God, de Heer, de mens. Hij vormde hem uit
stof, uit aarde, en blies hem levensadem in de neus. Zo werd de mens een levend
wezen. Genesis 2:5, 6, 7
En
God zag dat het zeer goed was. 1:31
En
toen jouw Heer tot de engelen zei: Ik ga een mens uit steenaarde, uit
stinkende potklei scheppen. En als ik hem gevormd heb en hen iets van Mijn
geest heb ingeblazen, valt dan, in eerbiedige buiging voor hem neer. Koran
15:28-29
Wij
hebben de mens in de mooiste gestalte geschapen. Koran 95:4
moslim in de
bijbel ?
Jezus gebruikt
het word muslim, in Lukas 6:40 :
Lukas 6:40 (King James Version) The disciple is not
above his master: but every one that is perfect shall be as his master.
Lukas 6:40 (Darby) The disciple is not above his teacher, but
every one that is perfected shall be as his teacher.
Lukas 6:40 (Young's Literal Translation) A disciple is not above his teacher, but every one perfected shall
be as his teacher.
Lukas 6:40 (21st Century King James Version) The disciple is not
above his master, but every one that is perfect shall be as his master.
Lukas 6:40 (American Standard Version) The disciple is not
above his teacher: but every one when he is perfected shall be as his
teacher.