Waar is de tijd van de gezonde humor, toen de kleine man nog dié uitlaatklep mocht gebruiken om zijn spanningen op een nog natuurlijke wijze te luchten.

Waren ze arm ? Konden ze hun kinderen amper voeden en kleden, ze mochten tenminste nog lachen. Bier en plezier. Dat was misschien niet veel, maar het was toch iets.

Wie herinnert zich nog de moppenboeken op de rug van de hollanders, de schotten, de joden, de pastoors .... ? Och .... ik vergeet ‘de belgen’ te noemen, die hun moppen nog steeds zelf maken. Maar met belgen lachen is nu ‘streng verboten !’ Wat had je gedacht ?

Wie onder de ouderen herinnert zich nog het bulderend gelach dat de lokale nu helaas verdwenen café’s verliet om op grote afstand daar vandaan uit te doven ? Toen de wijkagent zijn klak op de toog legde, een pint bier bestelde, en hartelijk mee lachte ?

Nu moet je thuis lachen, op bevel van tv-zenders, of je dat nu wil of niet. Dat de daar vertoonde ontspanningsprogramma’s zoveel echte humor als een afgedankte fietsband bevatten mag de kunstmatige  pret niet drukken. Meelachen moet je, of je bent politiek niet-korrekt ofwel “te dom om het te begrijpen”. En flesjes pils moeten jouw koelkast vullen. De biersektor mag er niet onder lijden hé !

Humor is nochtans één der meest ernstige plichten der mensheid. Mocht er meer gelachen worden er zou minder onrecht gebeuren, want onrecht wordt alleen maar gepleegd door geestelijk arme zielepoten die  hun frustraties op zwakkeren uitwerken, en zelf met een verwrongen glimlach op hun gelaat uitgebreid hoger gelegen anussen likken.

Zoals ik ooit al zei : “Dames, kus nooit een gatlikker op de mond.”

Ramuntxo