|
Strijkend over al die rimpels,
licht gebeiteld mijn huid,
plooiend om de lippen
kronkelig mij om d'ogen sluit,
schuchter, vrank en vrij gevlochten
om de gulle schaterlach en pijn
frivool en naarstig, soms vervloekend
als je 'veroudering' ziet als venijn.
Maar camouflage door wat plamuursel,
vederlicht, maar soms ook klieder-hard
iedere groef kent zijn geheimen
maar maakt mijn gezicht ook zo apart.
soms wat slikken, soms wat zeuren,
soms ook klaag ik steen en been,
maar moest ik ze allemaal voorgoed kwijt zijn,
'k zou ze missen één voor één.
Maar in mijn brein wil ik wel geen muizinissen,
'k wil geen gepieker of doemdenkerij,
'k swing ze de pan uit al die vervlogen jaren
want ze gingen veel te vlug voorbij.
'k vlecht wel verder aan de komende kraaienpootjes
en verweef ze tot een maskertje van puur graniet
maar mijn jeugdigheid wil ik wel blijven behouden
want anders doe ik zoveel kijklustigen te veel verdriet.
©
|
