Oorlogskind op Java

Dit Blog is een eerbetoon aan mijn moeder, die met 4 kleine kinderen in de leeftijd van 0 tot 12 jaar, in 1942 plotseling in een Jappenkamp terecht kwam. En die al het mogelijke heeft gedaan om ons er door heen te loodsen en het er levend van af te brengen. Hetgeen is gelukt.

Inhoud blog

	Shoji Toshishige prosecuted in Hong Kong, Singapore and Batavia (Djakarta)
	Juli 1946, aankomst in Nederland
	Met de SIBAJAK naar Nederland
	De Sibajak
	Weer naar school
	In Batavia (Djakarta).
	Brief van koningin Wilhelmina aan de geinterneerde kinderen.
	De S.S. Amherst Victory
	De Gurkhas in Ambarawa. De reis naar Batavia.
	15 augustus 1945
	Nippon in Ambarawa
	De ziekenboeg in Ambarawa
	Kamp Ambarawa
	Transport naar kamp Ambarawa
	Tjihapit kamp
	Ananaslaan Bandoeng
	Via Dago weer naar Bandoeng
	Parungsari
	Massagraf Soebang
	Hoofdkantoor P. & T.-landen Soebang
	Via Lembang naar Bandoeng
	foto Soebang: soos
	foto uitzicht soos
	Ziekenhuis Soebang

Foto uit 1929. Het huis van de familie op de plantage Tjigaroekgak (Cigarukgak).

Moeder Emma Dederichs met haar spruiten, april 1933.

Foto's uit de dertiger jaren. Boven en onder. Samen op de foto met de kinderjuffrouw baboe Danie.

Familiefoto's uit 1933 en 1934

Local Subang people

Oorlogskind op Java

Van Soebang tot Batavia 1942-1946.

21-11-2007

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Via Lembang naar Bandoeng

Al op 28 februari '42 begon de situatie op Noord Java dramatisch te worden. Een dag later moest mijn moeder hals over kop vluchten vanaf de rubberplantage Manjingsal richting de bergen van Lembang. Zij had haar vier kinderen van 0 jaar, 4, 10 en 12 jaar bij zich.
Het was een monstertocht naar Lembang. Als onderdeel van een grote vluchtelingenstroom kwamen wij terecht in hotel Preanger in de omgeving van Lembang.
Het bombarderen ging voortdurend door.
Herhaaldelijk moest mijn moeder met 4 kleine kinderen de schuilkelders induiken. Zo is ze een keer met wiegje met baby (ik dus) van de trap in de schuilkelder gevallen. Dit waren overigens provisorische schuilkelders met een dak van takken en bladeren.
Enkele dagen later verplaatste de vluchtelingenstroom van voornamelijk vrouwen en kinderen, zich via de bergachtige weg langs de vulkaan de Tankoeban Prahue naar Bandoeng.
Daar kregen wij (5 personen) een kamertje in hotel Homan. Dit hotel was toen al overvol met vluchtelingen.
In Bandoeng waren toen al veel Britse en Nederlandse militairen, en vluchtelingen uit Malaka, Sumatra en andere Indonesische eilanden. De Japanners dreigden de overvolle stad te bombarderen.
Daarom gaf op 8 maart '42 de legerleiding van Ned.Indië zich in Bandoeng over aan de Japanners.
Op maandag 9 maart werden alle vluchtelingen - wij dus ook - uit hotel Homan gezet.
De Japanse stoottroepen namen hun intrek in het hotel.

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (0)

Warchild on Java
1942 - 1946

Van Soebang, via Tjihapitkamp naar Ambarawa en via Semarang naar Batavia.

Dit Blog wordt regelmatig bijgewerkt. Er rust een copyright op de foto's en de tekst+inhoud in dit weblog.

standbeeld van Hofland van de P.& T.-landen zoals dit nù op de begraafplaats van Soebang staat.(foto door Hanneke Simons)

De soos in Soebang zoals hij er nù uitziet. Het is nu een museum.

Foto hierboven: Juffrouw Dirks was in de dertiger en veertiger jaren onderwijzeres op de lagere school van Soebang.
Veel planterskinderen van de P. & T.-landen hebben bij haar in de klas gezeten en les van haar gehad. Mej. Paula Dirks (1906 - 1987) overleed in Toowoomba, Australië in 1987.