|
GEMIJMERxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Als de avond valt, dan wordt het stil
Men zegt niet veel en het hart wordt kil
De dag was er één zoals alle andere
En met de jaren zal dat niet veranderen
Met de jaren ? Misschien met de dagen.
Gisteren en daarvoor zijn al aan het vervagen
Aan het verleden hecht men echt geen belang
En uit verveling praat men tegen het behang
Een mens alleen heeft alleen nog rust
Wat men vroeger wilde, is nu uitgeblust
Menigeen verliest langzaam zijn zinnen
En niemand wil nog opnieuw beginnen
Men denkt niet meer, zeker niet aan morgen
Het is triest, men heeft zelfs geen grote zorgen
De kinderen leiden hun eigen onbekende leven
Men weet niet of ze nog echt om jou geven
En zo eindigt de avond van deze eindeloze dag
Men hoopt toch dat men morgen ook nog leven mag
En morgen staat men op vòòr dag en dauw
Het enige geluid dat men hoort, is een kattenmiauw
En toch is het leven nog het leven waard
Al is het maar voor de jaarlijkse verjaardagstaart
Die dag hebben je erfgenamen nooit vergeten
Met jouw geld zullen zij nog vele taarten eten
Jefken
07.08.2010
|
