PREEK IN DE WOESTIJNxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Pinokio zijn neus werd steeds maar langer

En de president werd steeds maar banger

De eerste had altijd heel veel gelogen

De tweede had ons allemaal bedrogen

De president werd door het volk weggetoverd

En zo heeft Pinokio zijn troon veroverd

Misschien dat geen van jullie Pinokio kent

Pinokio is Jefken en die is nu president

Ik beken nederig; ik heb een heel lange neus

Toen ik geboren werd had ik echt geen keus

Een tovenaar heeft zich toen over mij gebogen

En sedert toen heb ik alleen nog maar gelogen

Maar het volk is gelukkig en heel content

Het is tevreden met een leugenpresident

Ik beloof de mensen alles wat zij willen

Vroeg of laat staan ze daar met blote billen

Als die dag komt, vind ik wel een mooie leugen

Dat zij omwille van hun mooie billen deugen

Ze zullen mij wel geloven, zij zijn zo naïef

Sedert altijd nemen zij een leugenaar voor lief

Mensen geloven alles wat zij graag horen

De waarheid gaat ook steeds verloren

Zo was het vroeger en zo zal het altijd zijn

Wie de waarheid spreekt, predikt in de woestijn

Jefken

31.10.2010