IK BEN WIE IK BENxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De knappe jongen was nu negentien

Naar meisjes had hij nog nooit gezien

Hij voelde veel meer voor zijn vrienden

Omdat die zijn aandacht echt verdienden

Zijn vrienden keken wel al naar de meisjes

Soms maakten ze met hen kleine reisjes

Of ze gingen met hen naar de bioscoop

Waar hen soms een vreemd gevoel bekroop

De knappe jongen was nu helemaal alleen

En toch had hij graag anderen om zich heen

Al zijn goede vrienden hadden nu vriendinnen

Op enkele jongens zette hij plots zijn zinnen

Hij vertelde aan zijn ouders over dit gevoel

Mama begreep hem, maar papa bleef heel koel

Hij wist nu dat hij anders was dan de anderen

En daar kon niemand nog iets aan veranderen

En op een dag ontmoette hij een zachte vriend

Ook een die niet van de meisjes  was gediend

Beiden wisten dat zij alleen maar konden hopen

Om samen het menselijk vooroordeel te slopen

Na jarenlange strijd en sociaal gevecht

Kwamen beide vrienden helemaal terecht

Hun vrienden en ouders waren gelukkig met hen

En beiden konden zeggen: “Ik ben wie ik ben”

Jefken

28.11.2007