Ik heb thuis een dozeke
op het dozeke staat "Verdriet"
want als ze klein zijn...dan huil ik niet.

Steeds als er iets tegenzit
Er iets gebeurd tegen mijn wil
open ik mijn dozeke, gooi het erin... en stil.

Maar gisteren was de laatste druppel iets teveel
Al die stukjes verdriet samen...
Kreeg ik een brok in de keel.

Mijn lippen begonnen te trillen
Verdriet vloog met golven uit mijn dozeke
Een traan begon te rollen...ik voelde me rot.

Een onberaden snikken
deed me trillen overal
Ik zat echt tot mijn hoofd in het diepste dal

Het was met rood omrande ogen
dat ik mezelf rustig kreeg
Opgelucht keek ik naar mijn dozeke...het dozeke was leeg.

Dus, zie je iemand lopen met
rode ogen en zeer bedeesd
Dan weet je... het doosje is pas vol geweest.