:lol:
Vandaag wil ik het even hebben over vroeger en nu. Vele oudere mensen zeggen altijd dat het vroeger beter was, maar was dat ook zo? De bovenste foto links is vroeger, die er onder is nu. Wat denk je en niet lachen hé!!!
Ik denk dat het vroeger niet zo veel beter was dan nu maar dat je eens de goede en de slechte kanten van vroeger moet vergelijken met deze van nu.
Als je eens kijkt naar de levensomstandigheden dan moet je toch toegeven dat het voor vele mensen toch héél véél verbeterd is bij vroeger. Vroeger, en dan spreken we niet van de jaren stillekes maar van de jaren 50 en begin 60, was er een gezegde dat zei " Moeder aan de haard en vader aan de toog". In hoeveel gezinnen was dit niet de waarheid? Vader ging de ganse week lange dagen gaan werken, speciaal bepaalde arbeiders in fabriek of in de bouw, en dan was er 's avonds altijd wel de één of andere onnozelaar die je mee vroeg naar café. Het was dikwijls koekenbak als vader dan thuis kwam en moeder met het gezin zat te wachten om te eten want dit mocht niet gebeuren zonder vader. Moeder zorgde wel de ganse dag voor het gezin en voor de kuis en het eten maar vader was de baas als kostwinner. Misschien was het maar goed dat de feministen opgekomen zijn voor hun rechten. Toch om die toestanden van vroeger te verbeteren maar ik denk dat ze nu soms te ver gaan. Ze zeggen dat alles moet gelijk zijn voor de 2 seksen maar het is maar goed als het hen ook goed uitkomt natuurlijk. Maar ja, wat zeggen ze; de vrouwtjes hebben altijd een streepje voor hé?
Als men dan ook de vroegere werkomstandigheden bekijkt dan was het vroeger toch ook niet zoveel beter. Wat vroeger wel bestond en nu niet meer is de goede sfeer van vrienden onder elkaar die alles zouden gedaan hebben om elkaar te helpen en dat bestond ook nog in het begin van de 70-jaren.
Heden ten dage zijn ze allemaal jaloers op elkaar en bijten ze liever elkaar de strot over dan elkaar te helpen want die andere zou kunnen promotie krijgen. Vandaag moet alles kloppen met de veiligheidsvoorschriften vooraleer men aan het werk kan gaan. We hebben het hier niet alleen over risicojobs maar ook, en soms is het héél onnozel, voor dagdagelijkse jobs die absoluut geen risico inhouden. Nu wordt er zodanig veel gemuggezift , mooi woordje, en moet men overal handschoenen en helmen dragen die dan toch geen meer veiligheid geven maar wel de baas beschermt tegen de verzekering.
Hetgeen uiteraard niet verbetert is, is de manier waarop de mensen alle dagen moeten presteren om ietwat te kunnen sparen(?) of om eens op reis te kunnen gaan. Het is stress vanaf het moment dat men begint tot dat men naar huis gaat en dan begint de rit naar huis. Nog meer stress en zich maar kwaad maken op al die kiekens die een ook rijbewijs hebben gehaald of op die trein die weeral te laat is. We zullen maar zwijgen over de files die dagdagelijks zorgen voor vele grijze haren en zenuwinzinkingen teweeg brengen. Voor vele dames die ook gaan mee werken komt daar dan nog eens het gezin bovenop. Niet iedereen heeft natuurlijk het geluk van een man te hebben zoals ik, ( als dit niet stoefen is dan weet ik het zelf niet meer- grapje ) ik hielp en help zoveel ik kan in het huishouden, zowel eten bereiden als de afwas doen als strijken (soldaat geweest hé) en de ruiten kuisen, sorry dames ben al bezet, wat ook maar normaal is. Ik heb altijd gezegd dat als men met twee werkt er ook thuis met twee moet gewerkt worden en dat is altijd een goede instelling geweest, denk ik toch.
Maar uiteraard kunnen we er ook niet naast kijken dat men nu toch veel meer luxe heeft dan vroeger.
Jammer dat niet iedereen die heeft, want dit zou moeten kunnen als alles iets beter zou verdeeld zijn.
Ik denk dat mijn generatie ( ben dus 58 jaar) werkelijk alles heeft zien vernieuwen. Ik weet nog altijd dat mijn ouders een spiksplinternieuwe tv kochten in het jaar 1956 voor 19000 Bf en dat dit de enige was in de omgeving. Het was nog met radiodistributie erbij en met een grote antenne op het dak. Voor het voetbal zaten er dikwijls veel mensen bij ons thuis. Maar ook voor Schipper naast Mathilde was er dikwijls bezoek. Dit zie je nu niet meer gebeuren wat toch oh zo jammer is. Wat was dit een belevenis met al dat gelach en gezwans. Hoe later hoe meer natuurlijk.
Maar wat hebben wij zien veranderen in die tijd? Geen straten meer om te voetballen of te schaatsen op straat door die vele auto's, geen buren meer die bij elkaar buiten zitten aan de voordeur om een woordje te babbelen (de meesten kennen elkaar niet eens), bijna geen stamcafé's meer in de steden waar men een gezellig kaartje kan leggen en een ferme pot kan pakken met vrienden en geburen, in vele gezinnen wordt er 's avonds zelfs niet meer gepraat met elkaar omdat die TV aanstaat en niemand iets wil missen.
Maar wat hebben we wel zien verbeteren door het op de markt brengen van al die nieuwe snufjes?
In mijn tienerjaren kon ik gaan werken voor een draagbaar radiootje, een portatiefje weet je nog, en later voor een bandopnemer met spoelen of een pick-uptje in plastiek. Al die dingen bestaan bijna niet meer maar zijn vervangen door Hifi-installaties met CD-rom en digitale zenders, I-Pod's en MP3-spelers, Playstations en Nintendo's maar ook de oude Kodak-toestellen en de reflexcamera's zijn vervangen door al die digitale toestellen.
De dag dat ze met een raket durfden de lucht in gaan en dan nog naar de maan, dat waren dagen hé? Sedert Armstrong is er zo veel veranderd maar dat we dit hebben kunnen meemaken was natuurlijk door de TV die alsmaar beter en beter werd en voor iedereen bereikbaar was gemaakt.
Nu is er internet voor een héél groot deel van de bevolking maar we hebben het begin van de computer meegemaakt, wat voor een grote ogen hebben we dan getrokken bij het zien van al dat nieuw materiaal en de vele mogelijkheden. In het begin was het voor het schrijven van een briefje, nu zendt men er foto's mee door, blijft men in zijn zetel zitten om een overschrijving te doen, speelt men een spelletje of luistert men naar een liedje of bekijkt men TV via digitalbe kanalen.
Ondertussen ben ik aan het denken, ik zal het moeten stoppen voor vandaag want anders weet ik niet meer wat verteld later.
Allez de groetjes en tot één van die dagen,
JP++
Was U ook jong in de jaren 50 of 60? Gefeliciteerd !!!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Indien je ook opgroeide in de jaren 50 of 60 is het nauwelijks te geloven dat wij al zolang hebben geleefd. Althans, dat willen ze ons doen geloven.
Dat is de boodschap van deze lezersbrief. Ik vond hem zo mooi dat ik hem U niet wilde onthouden en als bijlage gebruiken.
Als kind reden wij mee in wagens zonder veiligheidsgordels of airbags. Onze bedden waren geschilderd in vrolijk gekleurde op lood gebaseerde verven. We hadden geen kindveilige afsluitingen op geneesmiddelen, deuren of kasten en wanneer we met onze fiets reden, deden we dat zonder helm. We dronken water van de tuinslang en niet uit een fles verschrikkelijk !!
We brachten uren door met het monteren van een go-cart uit rommel en reden dan van een helling af om tijdens de afdaling enkel vast te stellen dat we de remmen vergaten. Na enkele keren in de struiken te zijn beland, bedachten we een oplossing.
We experimenteerden met het uiteen halen en opnieuw in elkaar steken van radios en andere elektrische toestellen, enkel om door de zwartgeblakerde muur boven het stopcontact te verraden dat we een kortsluiting hadden veroorzaakt. We gingen s morgens van huis en speelden de ganse dag, zolang we er maar voor zorgden terug thuis te zijn bij valavond. Niemand kon ons de ganse dag bereiken. Geen gsms. Onvoorspelbaar !!
We sneden ons en braken botten en tanden, nochtans gaf dit geen aanleiding tot rechtszaken. Het waren ongevallen. Niemand viel iets te verwijten, behalve onszelf. Herinner je je nog de ongevallen? We vochten en sloegen elkaar bont en blauw en leerden daarmee om te gaan. We aten snoepgoed, brood en boter en dronken frisdrank, maar we hadden nooit overgewicht
we waren altijd buiten aan het spelen. We deelden onze drank door samen van dezelfde fles te drinken en niemand is hier ooit van overleden. We hadden geen Playstation, Nintendo64, X-box, videospelletjes, 40 televisiezenders, video, surround sound, gsm, pc, internet chatrooms, enz
we hadden vrienden. We gingen naar buiten en maakten vrienden. We reden op onze fiets of wandelden naar een vriend thuis, belden aan of gingen zelfs gewoon via de achterdeur naar binnen. Stel je dit voor. Zonder de ouders hier eerst om te vragen !!!!! Helemaal alleen ! Helemaal alleen in die koude afgrijselijke wereld !! Zonder een oppasser - hoe deden we dat toch???
We vonden spelletjes uit met stokken en tennisballen en hoewel we er voor werden gewaarschuwd niemand verloor een oog. Niet iedereen mocht mee voetballen en diegenen die geen team vonden, moesten leren omgaan met ontgoocheling
.. Onze daden waren die van onszelf. Gevolgen werden verwacht. Niemand of niets om zich achter te verbergen. Het idee van een ouder die ons verdedigde indien we de wet overtraden, was ongekend. Ze steunden zelfs de wet stel je dat voor!
Niettegenstaande hun ongeziene gevaarlijke jeugd hebben bovenvermelde generaties de beste risiconemers, probleemoplossers en ontdekkers ooit voortgebracht. De voorbije 50 jaar heeft een explosie gekend aan innovaties en nieuwe ideeën.
We kenden vrijheid, mislukking, succes en verantwoordelijkheid en leerden hiermee om te gaan.
Indien jij één van hen bent: gefeliciteerd !!!
Geef dit door aan anderen die eveneens het geluk hadden op te groeien als een kind, nog voor advocaten en overheidsinstanties ons leven conditioneerden.
Eens over nadenken hé ???
|
