Vlaanderens mooiste , het zou een miss verkiezing kunnen zijn , ware het niet dat Vlaanderen leeft voor de koers . Ik volg sinds kort het vrouwenwielrennen . Ja , ik weet al wat jullie denken , maar de koersen zijn doorgaans spannender dan bij de mannen . En ik geef het toe , ook mooier om naar te kijken ...
Reeds na de eerste zwaantjes begint de spanning op te bouwen , maar even later vroeg ik mij af of ik wel op de juiste plek stond , was dit een motortreffen ?
Gelukkig zag ik al gauw de eerste vluchters , de koers was nog maar net bezig en het peloton lag reeds helemaal uit elkaar . Er was een zware val geweest op enkele kilometer van waar ik stond . Dit groepje was voorop geraakt .
Ik blijf dit een prachtig zicht vinden , zo een peloton vol kleur , blinkende fietsen , toeterende auto's en een grote bende profwielrensters . In dit eerste deel nog geen Lotte Copecky te zien , ook zij was achterop geraakt door de val .
In een derde groepje zat ze dan , onze prima donna die later op de dag deze koers voor de derde keer zou winnen , niemand deed het haar voor . Er stond ook wel een redelijk " zotte " jonge dame te supporteren aan de overkant van de weg . Ze was de koers aan het filmen met haar telefoon .
Toen ze enkele rensters zag voorbij komen begon ze te brullen en te springen . Ik dacht eerst dat dit meisje een wielerliefhebster was , maar toen keek ik wat beter en omdat ik het volg , herkende ik haar .
Ik stond verdorie tegenover Zoe Backstedt , zelf een jonge profrenster die vandaag niet moest rijden . Waarschijnlijk doet ze volgende week mee in Parijs-Roubaix . Zowat iedereen herkende haar , alle ploegleiders toeterden en zelfs enkele zwaantjes zwaaiden naar haar .
Even later was het gedaan met brullen , toen een tweetal collega's voorbij kwam met een achterstand van minuten en waarvan de laatste renster de mond en lip helemaal bebloed waren . Wielrennen is ook bij de vrouwen : niet voor doetjes !
Deze keer had ik op een zonnige Zaterdagmorgen een blauwe ontmoeting ! Ik was reeds een tijdje aan het luisteren of ik hem niet hoorde en deze morgen was het zo ver . In de Langemeersen nabij Oudenaarde zag ik mijn eerste Blauwborst van het jaar . Een mannetje Witsterblauwborst zat te fluiten .
Die Witsterblauwborst komt van het kleine witte vlekje op zijn borst , de noordelijke blauwborsten hebben een rood vlekje en zijn roodsterblauwborsten . De Blauwborst is een vogel van de moerasgebieden en de velden met riet , wilgen en water in de buurt . Het zijn zomergasten die hier broeden van April tot Augustus en daarna terug vertrekken naar het zuiden .
Ik vind dit één van onze mooiste zomergasten en hoop dan ook jaarlijks om er enkele te zien . Als jullie in zijn habitat wandelen en je hoort een geluidje als van de koord die tegen een vlaggenmast tikt , dan zou er wel eens een Blauwborst in de buurt kunnen zijn . ( tenzij er een vlaggenmast staat in het natuurgebied ? )
Je kan van deze vogeltjes niet zeggen dat ze geen vlieg kwaad doen , ze eten namelijk bijna uitsluitend insecten . Ga maar eens op zoek naar dit vogeltje , het is een magische ontmoeting als je er dicht bij kan komen . Vandaag stond ik op minder dan tien meter en hij bleef zitten ! Mijn maand is goed .
Momenteel één van de weinige insecten die reeds rondvliegen , je kan ze vinden aan insectenhotels , de Gehoornde Metselbij . Een hele mooie wilde bij die momenteel aan de nieuwe levenscyclus is begonnen .
Op de eerste foto's zien jullie enkel mannetjes , zij zijn de eerste om uit te komen en ze wachten vol ongeduld op de vrouwtjes . Mannetjes zijn iets kleiner dan vrouwtjes en hebben een soort van witte " baard" . Hun enige doel is om zo snel mogelijk een vrouwtje te pakken te krijgen en haar eitjes te bevruchten .
Eens dat gebeurd is zullen de vrouwtjes de rest van het werk opknappen en kunnen de mannetjes voor de rest van hun korte leven op café gaan ... moesten die bestaan natuurlijk De vrouwtjes zoeken dan een goeie gang uit in het hotel en beginnen met eitjes leggen .
Ze kruipt er achterwaarts in en gaat één eitje leggen op het eind van de gang . Dan vliegt ze er weer uit en zoekt mortelspecie om dat eerste ei in te metselen . Eerst komt er nog wat stuifmeel en nectar in het holletje , zo heeft de larve al iets te eten . Daarna metselt ze de gang aan het ei dicht en gaat ze een tweede eitje leggen in diezelfde gang . Telkens komt er voedsel bij voor de larve en metselt ze het gangetje dicht . Vandaar de naam metselbijen .
Gisteren heb ik mijn eerste vrouwtje gezien bij mijn insectenhotel en ze had al prijs , gelukkig was het geen vluggertje en kon ik een foto nemen ... Het mannetje heeft zijn levensdoel vervuld , voor haar wacht het zware werk . Deze beestjes leven aan duizend per uur , binnen een maand zullen er andere bijen een gang zoeken en is er van deze Gehoornde Metselbij al geen sprake meer . Het leven van een metselbij is kort maar krachtig !
Voor de maand Maart gaan we naar warmere oorden , naar Spanje om precies te zijn . We gaan het hebben over een echte hagedis die enkel daar voorkomt . Dit beestje heeft de prachtige naam de Grote Zandloper .
Het zijn niet de allergrootste met hun 31 cm , staart inbegrepen . We zien op de foto's , zowel een vrouwtje als een mannetje . De subadulte mannetjes hebben soms oranjerode achterpoten en staart . Hij zal nog te jong zijn voor mevrouw .
De vrouwtjes leggen eieren in Mei ( zoals de vogels ) , het zijn dus geen levendbarende hagedissen zoals de meest voorkomende bij ons . De GroteZandloper kan je zowat overal in Spanje vinden , uitgenomen in het noorden .
Als we naar deze beestjes kijken , zien we in het verleden , ze bestaan al veel langer dan wij . Reeds in het Myoceen waren ze er , zo een 4 a 5 miljoen jaar geleden . Het zou me verwonderen als de mens het zolang weet uit te houden ...
Eindelijk is de zon terug , dat geeft een mens al eens wat meer goesting om zich uit zijn bed te hijsen . Een klein uurtje rijden en ik sta in Oostburg , waar ik begroet werd door deze Graspieper .
Eigenlijk ben ik naar hier gekomen om te zien of mijn vrienden de Grutto's al terug in het land zijn . Gelukkig was dat het geval , er zijn er nog maar enkele , maar het is toch al iets .
Zoals ze nu op kleur staan vind ik dit onze mooiste weidevogel die we hebben . Jammer dat ze in Vlaanderen aan het verdwijnen zijn . Hier zullen ze binnen enkele dagen al terug beginnen baltsen en hopelijk voor nageslacht zorgen .
Met dit warme zonlicht leken de Bergeenden nog mooier , dit mannetje is aan het paraderen om een wijfje aan de haak te slaan . Fiere beestjes hee .
Er hangen wat takjes in de weg bij de volgende foto , ik weet het , maar door al die obstakels lijkt de foto een extra warme flew te hebben . Deze mooie Roodborsttapuit vond het in ieder geval goed .
Mijn dag was helemaal goed toen er enkele Geoorde Fuutjes vrij dichtbij kwamen foerageren . Je weet dus dat ze veel gaan duiken , snel zijn is de boodschap .
Momenteel staan ze mooi op kleur , ook hier zullen de koppeltjes gemaakt worden binnen enkele dagen . Hopelijk komt het hier tot broeden .
Ik voel aan alles dat het nieuwe lenteseizoen voor ons begonnen is , hier lijkt er zelfs al liefde in de lucht te hangen ...
En om de dag af te sluiten zag ik mijn eerste Strontvlieg van het jaar , dat was echt iets om naar uit te kijken .
Voor ons beestje van de maand Februari , zullen we nog enkele maanden moeten wachten . Ze zitten nu in het uiterste zuiden van Europa of zelfs in Noord-Afrika . Vanaf Juni kan je ze bij ons terug zien , deze langeafstand trekkers onder de vlinders . Niet te verwarren met de Atalanta op wie hij een beetje lijkt , dit is de Distelvlinder .
Ongelooflijk dat zulke kleine beestjes zo ver kunnen vliegen . Je zal ze wel niet zien als ze aan het trekken zijn , dat doen ze op grote hoogte . Als ze hier in je tuin zitten in Juli , hebben de meesten er al een tocht van 3000 km opzitten . Als je tuin er te perfect bij ligt , is dat voor hen niet goed . Zij hebben planten nodig waar ze hun eieren in leggen , zoals Brandnetels en Distels .
De rupsen zijn niet kieskeurig , dus laat in uw tuin wat plaats voor een ruig stukje met netels en distels . Een bloeiende distel geeft ook nectar aan de vlinder en de rupsen eten de bladeren . Op de volgende foto staat de vlinder met zijn vleugels dicht , een totaal ander zicht ...
Momenteel gaat het niet zo goed met de Distelvlinder in onze contreien , door de intensieve landbouw is er geen plaats meer op en tussen de akkers voor wilde bloemen en kruiden . En het vele sproeien met pesticiden helpt natuurlijk ook niet. Mocht u nog wat plaats over hebben in uw tuin , zet dan eens een vlinderstruik . De bloemen van die struik zijn echte snack-bars voor vele vlinders , bijen en zweefvliegen .
Hopelijk waren de foto's een opsteker in deze natte , sombere en kille dagen , maar weet dat verbetering in aantocht is . Ik kan niet wachten tot die eerste tekenen van de lente er zijn .
Laatste dag in de ardennen , vanavond moet ik al thuis zijn . Deze laatste dag ga ik richting Luxemburg en het drielandenpunt in Ouren . De Our is normaal een rustig kabbelende kleine rivier , dat is nu even anders . Je kan de kracht van het water bijna voelen , wie hier in valt ,kan het volgens mij vergeten .
Ik doe de wandeling naar het exacte punt waar Duitsland , Belgie en Luxemburg samen komen , een beetje op en af en met mooie zichten op de Our . Af en toe gaat ze reeds buiten haar oevers .
Door het vele water en vochtige lucht , is er hier overal veel mos . Ook op sommige dode bomen hangt het vol . Daar zal er zeker al een specht van geprofiteerd hebben . Hoe gemakkelijk is dit ? De warme tapis plain voor je hol kan je zo van de buitenkant afpikken .
Even verder zit ik volledig in Luxemburg op een wandelpad dat redelijk steil naar omhaag gaat , ook hier zie ik winterzwammen zoals deze Gele Trilzwam .
Het water uit de hoger gelegen delen komt mij nu op het wandelpad tegemoet . Ook hier zijn er regelmatig bankjes in het bos om even te pauzeren , maar in dit vochtige weer met het water dat overal loopt , stap ik toch liever door .
Bij het terugkomen naar mijn auto had ik al een Goudvink gezien en nu hoorde ik een bekend geluid . Na een klein beetje zoeken zag ik deze Boomklever met zijn noot worstelen .
Als ik hier in de lente nog terug geraak , hoop ik op veel meer beestjes . Deze week was het kalm , maar voor de vogelliefhebbers toch nog het lijstje van de week . Grote Zaagbek , Kraanvogels , Buizerd , Geelgors , Boomkruiper , Boomklever , Glanskop , Grote Zilverreiger , Goudvink , Torenvalk , Kramsvogel , Klapekster en een Das . Misschien ben ik er nog vergeten , in totaal heb ik ook zes nieuwe soorten paddenstoelen leren kennen . Graag tot de volgende !
Vandaag gaat het over de grens naar Duitsland , mijn geliefkoosde stukje Auw beiPrum . Hier heb ik twee vaste wandelingen die ik heel graag doe . De eerste is in de buurt van het stuwmeertje .
Hier hoorde ik twee kleine vogeltjes babbelen in het Duits toen ze aan het zoeken waren naar eten ... Moeilijk te zien , maar toch , Glanskop !
Het mooie riviertje dat door de vallei stroomt staat bomvol, in de bochten loopt ze soms over . Er moet hier echt geen regen meer bijvallen !
Ook hier vind je paddenstoelen in de winter , deze kan je het ganse jaar door vinden , het Gewone Elfenbankje .
Bij mijn tweede wandeling in de velden , sloeg het weer plots helemaal om , donkere wolken kwamen met hoge snelheid aanzetten en ik had natuurlijk mijn regenvest nog in de auto gelaten . Gelukkig bleef het nog een uurtje droog .
Het volgende zwammetje is enkel deze tijd van het jaar te zien . Ik wist eerst niet wat dit rare ding was , was er sneeuw gevallen s'nachts op het mos ? Maar bij nader onderzoek zag ik dat het groeide op dode takjes die op de grond lagen . Ook nu is het duidelijk dat degene die namen geven aan planten en dieren , over veel fantasie beschikken : het Rozeblauwig Waskorstje .
Door het vele water dat er de voorbije dagen is gevallen , ontdek ik nu spontane beekjes in de weiden waar er nooit beekjes zijn . Maar het is hier heel heuvelachtig en het water moet ergens naar beneden .
Voor ik terug naar mijn hotel ging , toch nog even langs een veen gereden en daar eindelijk mijn eerste Klapekster van het jaar gezien . Hij is niet echt groot , zat op honderd meter van mij en op een takje , wiegend in de wind . Dus : niet scherp...
En dan nu een beetje gaan eten , morgen ga ik richting Luxemburg .
Vandaag zit ik in de streek van Beho en Vielsalm . Nog steeds geen regen te bespeuren en daar ben ik blij om . Wel een koude wind ( 5 graden) en een sombere hemel .
Omdat er zo weinig vogels zijn , kijk ik nu ook meer naar de paddestoelen en zwammen . Er zijn soorten die vooral in de winter te zien zijn . Deze Roodgerandehoutzwam is daar één van .
De naaldbossen zijn nu doorkijkbossen geworden , de ondergroei is op vele plaatsen dor en neergevallen . Jammer dat er geen zon was .
Het natuurgebied tussen Beho en Vielsalm is heel er ruig en ligt rond de rechterbach . Een riviertje dat afhankelijk van het seizoen , klein of groot is . Dit is ondermeer de thuis van enkele Bevers .
De Bevers zorgen er met hun dammen voor dat de rivier nooit laag komt te staan in hun vijver . Het zijn echte ingenieurs die je jammer genoeg enkel s'nachts bezig kan zien .
In ditzelfde gebied deed ik een wandeling en zag ik een nieuwe waarneming , jammer genoeg moest ik ze invullen bij de verkeersslachtoffers . Een hele mooie Das lag dood aan de kant van de weg . Hier zal ik in de toekomst dubbel opletten dus .
Rond Vielsalm zag ik deze mooie Peervormige stuifzwam , nog zo een winterse soort . Samen met de Parelstuifzwam waren dit twee nieuwe soorten .
Net zoals bij ons is deze Zuiderse gast hier al ingeburgerd , de Grote Zilverreiger is hier in de winter , overal op de velden te zien . En dan zou u denken , hier zit toch geen vis ? En kikkers en Salamanders in de winter ook bijna niet ? Dan zouden we vergeten dat de Grote zilver , net zoals de Blauwe reiger , ook Mollen eet !
