’T Kruiske

’t Eerste dat mij moeder vragen

Leerde,in lang verleden dagen,

  Als ik hakkelde,ongeriefd

Nog van woorden,’t was, te gader

bei mijn ‘ handtjes doende :”Vader,

    geeft me ‘ en kruisken,als ’t u belieft !”

‘k Heb een kruiske dan gekregen,

Menig keer,en wierd geslegen

    Op mijn’ kake, zacht en zoet…

Ach, ge zijt mij, bei te gader,

Afgestorven,moeder, vader,

    ’t geen mij nu nog leedschap doet !

Maar, dat kruiske, ’t is geschreven

Diep mij in den kop gebleven,

    Teeken van mijn erfgebied :

Die den schedel mij aan scherven

Sloege, en hiete ’t kruisken derven,

    Nog en hadd’ hij ’t kruisken niet !

                  Guido Gezelle (23.2.1896)