Het is nu halfweg september 2015,en wil nu toch eens iets terug schrijven,het is toch al een tijdje geleden sinds de laatste input van maart. Er zijn zo van die dagen gepasseerd dat er te dikwijls aan de voorbije periode is gedacht. In de maand mei bijv.de dagen dat er onze Staf en Georgette verjaarde,dan de kerst-en nieuwjaarsdagen zonder hen,de dagen van het overlijden en de rouwperioden. Het was allemaal een beetje teveel geworden op een korte tijdspanne.  We moeten toch in de eerste plaats ook veel denken aan de kinderen Katy en Els,wat die toch al allemaal moeten verwerkt hebben op die tijd. Wij trachten toch zoveel naar hen ,meschien meer wij dan zij. In de maand juni de 26ste zijn wij dan vertrokken in verlof naar frankrijk tot ongeveer de 5de juli. Het is een van de slechtste verloven geweest die ik al naar frankrijk gepland heb.Iedere dag overnachten op een andere plaats,telkens 's anderendaags circa 400km rijden,terug overnachten en in Lourdes 2 nachten en terug op dezelfde wijze om terug te keren.  Natuurlijk hadden wij dit als een belofte ons voor gehouden om onze Staf en Georgette te herdenken als eind van het verdriet van verlies. We zijn nu terug half september,het zomerverlof hier aan de kust is voorbij voor de vele toeristen,het hebben drukke dagen geweest voor velen hier. De dagen beginnen te korten,'s avonds vroeger donker,meer televie kijken en minder en minder bewegen. Dat laatste is voor mij de laatste tijd meer en meer verslechterd. Ik heb iedere dag rugpijn die niet meer weggaat,verplaats mij minder en minder,waardoor ik vaststel dat ik minder ver kan gaan om te wandelen. Het ontbreekt mij meer en meer aan de moed om dit te doorbreken.Ik konstateer dat ik verouder.

geschreven 14 sept 2015 joe