Van de wéik wazze’k isj gon wandele op ‘nen oëvet. D’r was wèrral niks op den tèllevies, alléi faitelaik, d’r was véil op, mor niks dad’ op iet trok. ‘k Passéirdege d’r de Méilembèireg en ‘k was on ’t pèize… Zi mènsje, dâ sommegste moeste vedrom komme die zouën toch nog al isj verschiete zènne. Na schitj er ier in ’t stat bekan niks nimmer auver vâ vroeger joëre nowô. ‘k Zien z’ azuë nog véire mèi de karréikes…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

‘k Drouëdege d’n oek om nor de Begainoflaan on den Aria, en d’r woëre d’r e poër gaste on ’t spéile. Die kinnjere woëren éir d’r goed on ’t ammezéire en ‘k béif azuë ne menniet of twië stoën vèr ’t spel af te zien… Ze woëre toch wel ‘katteke tik’ on ’t spéile zéiker. Dâ spèldege wéir uëk as kintsj… ‘k Ouë d’r effenaf mâ plezier in!

Mor al mè nie kiër kwamp er dor nog een ander klein ouit een ouis. Dâ schoëp was e joër of vaif zes pèize’k. Ik uërdegen éir zègge téige die-j-ander kinnjere: “Mijn mama weet ook nog een spelleke van vroeger!”. Ik zag dâ ze dor nen ouitleg on ’t doen was, van tien néige zâ dâ nen ouitleg gewéisd’ èmme van oe d⠒t spelleke iniënzat nowô… Ouit kerjéizetait bléive’k nog ne menniet stoën, mor ik pèisdege dâ’k iet kréig! Ik uër in iëne kiër iën van die gaste zegge: “Wâ groejt er i mannen of?”, en ammel die-j-ander gaste tegelaik: “Ajoin”! Man wandelingk en mannen oëvet was nor de vointsjes!!! Ajoin, ajoin!!!! Astabliet zènne, loitj et azuë!