|
Ongeveer op deze plaats resten er in de 13de eeuw wat gebouwen van de eerste Cisterciënzerinnenabdij. Die is door Machteld I, vrouwe van Dendermonde, in 1223 opgericht met als basis een door haar in reeds in 1214 gesticht gasthuis voor arme pelgrims en hulpbehoevende burgers. Wanneer die abdij waarover zo meteen meer in 1228 naar elders verhuist, worden deze gebouwen ingenomen door vrome reclusen, gewone alleenstaande vrouwen die bijeen gaan wonen omdat zulks veiliger is in een gemeenschap waar niet gehuwde vrouwen met een scheef oog worden bekeken. Een vrouwenoverschot is echter ten tijde van de Kruistochten in veel Europese steden niet ongewoon. Vrouwe Machteld II maakt er in 1259 dan maar meteen een echt begijnhof van. Tussen 1288 en 1295 verhuist een deel van deze begijnen naar een nieuw hof aan de Brusselsestraat, de achterblijfsters noemen zich voortaan kluizenaressen en hun woongebied 'De Grote Kluis'. Ze houden stand tot het eind van de 16de eeuw, waarna de gebouwen meer dan een halve eeuw leeg blijven staan, totdat er met een legaat van Hilduard dHaens, pastoor van de Sint-Gilliskerk, een onderkomen voor oude vrouwen wordt gesticht. Een paar jaar later, in 1663, maakt Anne Puttemans daar een Maricolenklooster van, dat tot aan de Franse tijd blijft bestaan.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Alle kloosterordes worden door deze revolutionairen opgeheven en zij gaan in deze kloostergebouwen voortaan zwakzinnigen onderbrengen, dus een zothuis, want aan echte psychiatrie wordt in die dagen nog niet gedaan.
Wanneer die Fransen na de Slag bij Waterloo (1815) weer spoorslags verdwijnen, komen de nonnen terug en nemen het bestuur van de krankzinnigeninstelling over. Ze bouwen zelfs tussen 1863 en 1865 een volledig nieuwe inrichting die gebouwen zie je nu maar ze gaan die nooit gebruiken, omdat ze ongeveer tezelfdertijd besluiten hun psychiatrische instelling naar het dorp Lede nabij Aalst te verhuizen. De Belgische Staat koopt de panden in 1867 over en maakt er een Krijgshospitaal van. Dat is dus de fase die volgt op collectieve waanzin. Vandaag worden ze gebruikt als school, dat is dan de voorafgaande eerste fase, waarbij je nooit zeker bent welke kant het later op zal gaan
 
|
