‘k Em wèrral gin sjans. ‘k Moest gistere nor ne kammeroët vèr èm isj te gom bezoeke omdat zuë langk léin was. Alléi vol korrozje staptege ‘k ik i mannen ottau, en nâ gingk die nondedzjuë ni-j-in gangk. Dad’ is nâ den iëste kiër dâ die mè loitj stoën. Ik èm d’r nog nuët of nuët gin mizéire méi g’at! En gelèk dâ’k ik verstant èm van ottaus bènne’k vanèigest béiter dâ’k er afblaif zènne. Azze’k er ier of doër e stik moest ouitoële kraige’k et er vazzeléive nimmer in! Gelèk as dâ’k de lèsten tait omtaaf zouë’t gemakkelaik kènne zain dâ’k achter vaif menniete nimmer wéit wordâ’k et ouitgoiltj èm.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

‘k Em vanèigest manne kammeroët derèkt loëte wéite dâ’k ni kost komme déir’t fait dâ man vattuur ni startege. Dië vont dâ nâ zuë spaiteg nowô. A vertèldege dâd’ alles pertang geriët stont vèr nem barbekjoe. Ik vonte’k ik dâ nog véil spaiteger assen èi… Azze’k tèn nikker vèr niks kan gon frèite, ten start die stommen ottau ni…

‘k Zâ pèize’k toch iën van déis mojnde nikker moeten ouitkaike nor nen andere, mor d’ottaus zain zuë dier gewèrre nowô? Van den déize èmme’k pertang al langk geniet g’at moete’k iërlaik zègge. ‘k Em er al e poër joëre goe mè gewéist en ‘k èm die nâ wel al een taiken uëk zènne. Mor as d’r niks ô mangkéirt doe ne mènsj dâ ni-j-’n weg nowô… En ’t is â gerief.

Faitelaik koste’k nâ den trèin gepakt èmmen uëk mor dâ betraadeke ni te neig. Ver iëst gotwètj woër komme’k ouit, en ten twidde zain die trèine miëstal te loet!

‘k Bèn waiselaik touis gebléive en ‘k èmme’k ik nem botram gefrèt mè kopvliës… en dad’ éi mè-j-uëk goe gesmokt!