|
Reeds in 1966 was er herhaalde malen van diverse zijden de vraag gesteld om een cultureel centrum in de stad. Het gebrek aan een cultureel complex was toen al actueel. In die tijd diende men zich tevreden te stellen met de zalen van het stadhuis die beschikbaar gesteld werden voor bepaalde culturele manifestaties.
De Dendermondenaren verwezen (vreemd genoeg) naar de Ajuinenstad, waar een oud-gasthuis werd gerestaureerd en dienst deed als culturele tempel.
Er was geen onmiddellijk pasklare oplossing in onze stad om de roep naar een cultureel lokaal te beantwoorden.
Er werd voorgesteld om de huizenrij op de site van de Abdij van Zwijveke langs de Nijverheidsstraat te restaureren en daar een cultuurcentrum te realiseren...
Op bovenstaande foto is duidelijk een bovengalerij zichtbaar en het valt onmiddellijk op dat men van het oude gebouw, door het eenvoudig toemetsen van de bogen, een reeks huizen heeft gemaakt. Door deze tussengevels weg te nemen en een grondige restauratie door te voeren zou men het pand in zijn oude glorie herstellen en de stedelingen de kans bieden om te beschikken over een cultuurcentrum.
Nog even kort een geschiedkundige schets... In 1798 werd het klooster van de abdij afgeschaft en bijna gans afgebroken. Het poortgebouw bleef bewaard, alsook een deel van de bijgebouwen, die in 1849 tot woonhuisjes werden veranderd. In 1884 werd de Lindanusstraat door het aloude domein getrokken en in 1901 volgde de Nijverheidsstraat. In maart 1957 werden de overgebleven gebouwen geklasseerd door de Koninklijke Commissie voor Monumenten.
Het gebouwencomplex had dus een enorme historische waarde en mocht dus niet verloren gaan. De Dendermondenaars bleven bij hun standpunt om het oude gebouw in ere te herstellen en terzelfdertijd een plaats te realiseren waar tal van culturele manifestaties konden plaatsvinden.
Vele jaren later werd het Zwijvekemuseum er opgericht...
|
