As kintsj wazze’k véil op de Begainoflaan, bè mâ mètsje, manne paa zâ moeder. Die woeindege zjust nèffest de vellaumoëker Zjef Klaasses. Ik gingk gelèk as ne gruëte nor ’t schaul in de Marikolle. Den tèllevies was mô zjust ouitgevonne en ‘k zouë ni wéite wie datter in diën tait in de gebiere al iënen zouë g’at èmme. In de zaumer ’t soëvest was d’r in ’t stroët attait iet te doen. Alleman zat bouite gezèlleg wâ te babbele en te doen. Af en toe wirt er isj gekoitsjt mè de manne van Huau of de De Lauzekes…xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Zjust nèffest mâ mètsje, den andere kant van de vellaumoëker woeindege Tanske en Pakéi. Pakéi was nen trommelèir mè de Gruëte Manne. Ik as klèine pagadder ouë uëk een trommelke gekréige en af en toe gavve’k d’r is e konsèir op, zuë goed en zuë koet as dâ’t gingk nowô. Op ne kier zei Pakéi téige mei: “Alléi verouit pakt an trommel we goën de Gruëte Manne loëten ouitgoën!”. ‘k Verstont dâ nâ wel ni zuë goet, want ik kost mè nâ moejelaik véirestèlle dâ de Gruëte Manne d’r in iëne kier zouën toekomme vèr ik d’r mè man trommelke véire te luëpe…

Al mè ne kier kwamp Pakéi bouite mè nem bollekeszakdoek ront zanne nek en em bokéike blomme in zan iën ant en â begost te danse gelèk as de Gruëte Manne… Ik kost vanèigest ni-j-anders as beginne te ramplamplamme… On den auverkant, téige dem Bastiong woeindege Zjang Van Der Véikes, den azjènt. Dië zat uëk bouite mè zam vraa en â déi tiëken dâ me rèzzekes moeste wachte. Zjang gingk binnen en derèkt kwampen vedrom bouite mè zanne kepie van de polies op zanne kop! A zèi: “As de Gruëte Manne ouitgoën moet d’r nen azjènt bèizain!”.

Alléi verouit we woëre weg. Pakéi danstege gelèk nen echte Gruëte Man en ik trommeldege man ziel ouit mâ laif… En Zjang den azjènt die liep er véire omdad’ alleman ouit de weg zouë goën. Den azjènt die bléif mor stappe en Pakéi die bléif mor danse en al mè ne kier woëre m’n al on den Aria. Die twië trokke ’t stammenéi ‘de Vier Puërte binne’, bè den Trip… Pakéi kwamp bouite en â gaf mè-j-e stik sjokkelat omdâ’k goe getrommeld’ ouë! As die manne d’r ne pot of vier vaif in éir zjakèt gegauten ouën koste me beginne on den twidden étap van onzen ouitstap. De mènsje die nog bouite zate plaktegen ammel as me passéirdegen. Wéir èmme nog ne kier of twië moete stoppe onder de boën want Pakéi ouë dèst van te danse en Zjang den azjènt die zâ dèst g’at èmme van ammel die-j-ottaus téige t’ ave zéiker?

In alle geval as me toekwampe op ons vertrèkploitsj uërdege’k dâ den azjènt zam vraa téigen èm zei: “Gei wètj uëk ni wâ dâ ge moet ouitvinne vèr op stammenéi kènne te krouipe nowô!”… Mor ik pèis nâ ni dâ’t die mènsj zam bedoelingk was zènne!