Zieleroerselen
Inhoud blog
  • Wie ben Jij
  • Op de pier
  • IJsvogel
  • Mijn leven
  • Zijn.
  • Ervaren
  • De geboorte van een gedicht.
  • Een hart als een open boek
  • De stilte
  • Levend Licht
  • Het mysterie
  • Vlinder
  • Sneeuwtapijt
  • Lieve jij

    Over mijzelf
    Ik ben Afke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Julan.
    Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is verleden tijd, doe graag dingen waar ik blij van wordt. .
    Ik ben geboren op 23/04/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: gedichten schrijven, spiritualiteit, reiki, spelen en delen.

    Categorieën


    Zoeken in blog


    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     


    02-04-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sneeuwtapijt

     

    Het sneeuwtapijt
     

    De wereld is met een wit kleed bedektxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

    zo stil en zo sereen

    het voelt haast heilig, onbevlekt

    alle vuiligheid verdween.

     

    Go, als dit zo eens blijven kon

    't is toch wel buitengewoon

    zo wit en stralend in de zon

    dit sneeuwkleed zo wonderschoon.

     

    Even droom ik hierover voort

    een wereld zo wondermooi

    zo ongerept en ongestoord

    in deze wintertooi.

     

    Maar algauw zie ik weer stappen staan

    in dat prachtige tapijt

    wie heeft dat nou weer gedaan

    'k ben weer een illusie kwijt.

     

    Ik dacht even dat het kon

    alle rottigheid in één keer weg

    alleen een stralend wit kleed daar in de zon

    maar jammer ik heb pech.

     

    Want ik hoor de mensen alweer zeuren

    wat is het weer een troep

    dat moet ons nu weer gebeuren

    al die rotzooi op de stoep.

     

    Maar mensen kijk eens in het rond

    er heerst zo'n diepe rust

    die ik nog nergens elders vond

    't is of God de aarde kust.

     

    De sneeuwvlokken dwarrelen alweer neer

    zij bedekken weer even wat wij hebben verstoord

    die vlokken zo wit, zo zacht en teer

    't is fantatisch in één woord.

     

    Als kind al kon ik er uren naar kijken

    het bracht zo'n stilte mee

    en nu doet het wel weer blijken

    het geeft me nog altijd het gevoel van vree.

     

    Maar als ik aan de dieren denk

    weet ik dit kan niet blijven

    maar deze sneeuw ervaar ik als een geschenk

    dus wil ik er even over schrijven.

     

    december 1996, apf

     

     

     

     

     



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)

    Archief per jaar
  • 2009

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!