Cocon

- in memoriam Liliane Van Runckelen -

In je cocon als onberoerd van vele vragen
slaapdronken wiegend in de armen van de dood
nog mooi steeds met je haren zacht
om je wasbleke gelaat
verglijd je langzaam in zijn koele schoot

Versluierd in je ogen die me eens zoveel bewaarden
rust je nu verstild in je gebaren
Alsof nooit je lichaam me had toebehoord
verlaat je me
berustend, zonder zelfs een laatste woord

De bruidegom die je nu draagt
behaagt je meer, want in je glimlach
ligt verlangen naar zijn koele hand
Treur niet meer, fluistert je lach,
ik ben niet dit albasten kleed
ik ben de vlinder in het verre land

Aan 't raam fladdert er een witte vlinder
Ik volg hem in zijn vlucht tot aan de zon
hij klimt tot in het felste licht
waar hij een schaduw wordt
Als ik mijn ogen sluit zie ik hem nog
Ik glimlach, want ik heb de witte vlinder lief

Jules Grandgagnage

11-09-2017 om 00:00 geschreven door Jules Grandgagnage  

20-01-2019 om 10:22 geschreven door Jules Grandgagnage  

20-01-2019 om 10:19 geschreven door Jules Grandgagnage  

20-01-2019 om 10:11 geschreven door Jules Grandgagnage  

20-01-2019 om 10:02 geschreven door Jules Grandgagnage  

Jules Grandgagnage

Prettig gestoorde ontmoetingen

Kan humor je leven verlengen? Jules Grandgagnage is daarvan overtuigd. Met nietsontziende zelfspot laat hij zijn alter ego de meest bizarre avonturen beleven. Op een prettig gestoorde wijze vertelt de schrijver over relaties en vreemde ontmoetingen.

€4,50 E-book

Nu kopen

17-12-2018 om 11:30 geschreven door Jules Grandgagnage  

Ufo

(gepubliceerd in het tijdschrift 'Krakatau', 2011)

In de nacht van drie op vier oktober
nam ik je waar
Je vloog zo laag
dat ik je kon grijpen

Drie whiskies lang probeerde je vergeefs
je hitteschild te koelen

Terwijl ik zoetpratend naderde
viel je radar uit
en begonnen al je boordinstrumenten
te flikkeren

Ik sloeg toe
voor je opnieuw controle kreeg
over je zwalpend toestel,
dwong je met zachte hand te landen
op mijn bed van vers gestreken lakens

Eén voor één doofden je lichten
brandden je weerstanden door
maar nergens in die kleurige bedrading
vond ik je:

Je bleef verscholen

©Jules Grandgagnage

29-09-2017 om 11:18 geschreven door Jules Grandgagnage  

Een van mijn vroegste olieverfschilderijen, eind jaren 80, een stilleven met bloemen. Olieverf op doek, weet niet meer precies welk formaat, mogelijk 50x60. Ik schilderde toen met Blockx olieverf, die je nu praktisch niet meer vindt. Onderschildering met verdunde olieverf (terpentine) enz. Als autodidact haalde ik mijn kennis van materialen en technieken uit Xavier de Langlais' onovertroffen handboek met beschrijving van de technieken van oude meesters als Jan Van Eyck. Ik maakte toen ook nog mijn eigen mediums met hars, standolie en dergelijke. Nu ik grotendeels ben overgeschakeld op werken met acrylverf hoef ik me van dat technische aspect veel minder aan te trekken.

24-09-2017 om 16:20 geschreven door Jules Grandgagnage  

22-09-2017 om 16:23 geschreven door Jules Grandgagnage  

Een beeldgedicht als ode aan de Citroën DS. Ik heb twee van die vliegende tapijten gehad. Nukkige auto's met een hoek af, heel bijzonder, en een met niets te vergelijken rij-ervaring...

21-09-2017 om 10:53 geschreven door Jules Grandgagnage