Uit De Tijd

ik voel de warmte van je lichaam

elke nacht opnieuw al zo lang

nu heb ik te weinig plaats in bed

lang geleden was het veel te groot

we sliepen toen nog naakt

nu draag ik een warme flanel

en jouw slaapkleed is veel te lang

een zoentje voor de nacht

en jij gaat slapen zonder woorden

ik blijf nog enkele uren op

verankerd voor TV of aan mijn PC

de tijd heeft ons niet gespaard

maar onze liefde is blijven bestaan

(2 dec 2009)

02-12-2009 om 23:37 geschreven door Jules Maleur