Het was een fait divers zoals er elke dag in de kranten staan: Crétéil Bebel, een voetbalploegje van moslims uit een Parijse voorstad, weigerde tegen Paris Foot Gay Club te spelen. De reden? Wat had u gedacht? De islam verfoeit homoseksualiteit.
Gooi ik de term gay bashing te grabbel omdat ik hem voor een futiliteit als een afgelaste voetbalmatch gebruik? Onthoud dan dat voordat de eerste homo in elkaar geslagen werd, er eerst woorden waren die tot onverdraagzaamheid en haat hebben aangezet. Sommige van die woorden walmen ons uit de Heilige Boeken tegemoet, andere weergalmen uit de mond van neanderthalers, nog andere borrelen op uit de keel van populisten die stemmen willen werven bij mensen wier raison d'être enkel bestaat uit angst en vooroordelen.
Homoseksuelen hebben vandaag gelijke rechten. Niemand trekt nog een wenkbrauw op wanneer ze trouwen of minister worden.
De werkelijkheid is anders. Homoseksuele tieners hebben nog altijd de grootste moeite om voor hun geaardheid uit te komen. Depressies en zelfmoordpogingen komen bij hen veel vaker voor dan bij andere tieners. En in de sport zijn ze vaak even ongewenst.
En nu en dan is er ook het woord van een sportcommentator. Hebt u de Ronde van Frankrijk op de VRT gevolgd? .... Zo kwam tijdens een bergrit Robert Millar ter sprake. ... Kent u hem nog? In 1984 veroverde de Schotse berggeit de bolletjestrui en werd hij vierde in het eindklassement. Vandaag is hij een vrouw. Philippa York is haar naam. Samen met haar vriendin zou ze ergens in het graafschap Dorset wonen. José de Cauwer maakte zich eerst vrolijk. Een vrouw? Da's een goeie. Daarna wond hij zich op. Het gerucht deed de ronde dat de omgebouwde Schot langs het parcours was opgemerkt. De Cauwer had hem niet gezien. gelukkig maar, aldus de echo van Michel Wuyts, zulke mensen horen niet in de Ronde thuis.
Toegegeven, transseksualiteit en homoseksualiteit delen niet hetzelfde bed. Maar beide worden door lieden als De Cauwer wel samen in het bedje van de zonderlingen gestopt.
Simon Dasberg was een operrabbijn uit Amsterdam. In 1945 kwam hij om in het concentratiekamp van Bergen-Belsen. Op een dag moest hij de latrines schoonmaken. Hij stond tot aan zijn heupen in de stront. Je hebt je een beetje vuil gemaakt, spotte een SS'er. Nee, niet ik, antwoordde Dasberg, alleen mijn kleren zijn vuil. Wat een subliem antwoord! De SS'er dacht dat hij de rabbijn had ontmenselijkt. Maar het was de rabbijn die de beul liet verstaan dat híj de onmens was. Ik bewonder Dasberg, niet omdat hij joods was, maar omdat hij uit zijn geloof de kracht putte om de lof van de mens te zingen. De mens die overblijft als die zich heeft ontdaan van alles dat hem van de ander doet verschillen.
Aan wiens kant zou .. José de Cauwer staan?
(uittreksel uit de rubriek 'grensganger' door Joseph Pearce in de krant: 'De Standaard' van vrijdag 30 oktober.)
