Met dank aan al wie een stukje van de Weg samen met mij wil afleggen.
27-04-2010
Nee, ik ben nog niets veranderd (?)
Waardevolle Levenslessen openbaren zich aan ons op de meest onverwachte momenten. Meer dan veertig jaar na mijn eerste grote litteraire misstap letterlijk- en de goedbedoelde kritieken van mn Eerste Grote Liefde (lees : leraar Nederlands), moet ik tot mn schade en schande vaststellen dat er in se niets veranderd is : ik heb het nog steeds moeilijk met het vinden van de meest perfecte bewoording, de meest kunstige formulering, de meest dramatische of grappige benadrukking Na anderhalf uur zwoegen en zweten aan een tekst die De Spiraal van het Leven heet, flikkert de server me er onverbiddelijk uit !Server time out verschijnt er op mn scherm, terwijl ik net zo goed op dreef was en wég tekst !Terug naar het kladpapier dan maar, denk ik, doch uiteindelijk blijk ik zo teleurgesteld in de moderne techniek dat het bijna een week duurt vooraleer ik me terug aan het klavier zet. Op dat vlak ben ik dus nog niets veranderd.Nochtans, sinds mn eerste stukje, is het beginnen borrelen in mn hoofd en ieder belletje dat aan het troebele oppervlak geraakt barst van de gekste herinneringen ze volgen mekaar in zon razend tempo op dat ik het gevoel heb nooit tijd noch kans genoeg te zullen krijgen om ze allemaal te verwoorden.Chaoot van het zuiverste water als ik ben, dwing ik mezelf dus overal waar het maar mogelijk is notablokjes en pennen te voorzien en op mn pc op t werk staat er voortaan constant een leeg worddocument open.Ik moet leren dit systematisch aan te pakken, zoveel is duidelijk.Geen makkelijke opgave voor me want ik ben vóór alles een gevoelsmens en ik haat t binnen de lijntjes te moeten kleuren tenzij het me aandacht oplevert, veel aandacht !Ik geef eerlijk toe dat dit mn hele leven lang reeds mn grootste motivator is geweest.Enig kind zijnde van fabrieksarbeiders die weinig of geen tijd voor me hadden groeide ik eenzaam en totaal onbegrepen, jaloers en onverdraagzaam op.Nu ik dit neerschrijf wellen er gevoelens in me op die ik al jaren niet meer toegelaten heb.Begrijp me niet verkeerd, ik ben mijn ouders dankbaar voor alles wat zij voor mij gedaan hebben en voor de opofferingen die zij zich getroostten om mij een betere toekomst te geven.Maar ik zei het al, ik ben een hoog sensitief persoon en wat zij gaven was "enkel" materieel Ik weet dat ik me nu op glad ijs begeef doch toen ik aan deze blog begon nam ik me voor geen concessies meer te zullen doen.Ik ben nu eenmaal wie ik ben en ik ben misschien niet fier op sommige dingen die ik in het verleden deed maar ik ben dat wel op de vrouw die ik NU geworden ben en daar draait het tenslotte allemaal om, niet ?
Deze vraag stelt men me bij tijd en stond al van toen ik nog op Atheneum zat. Onze leraar Nederlands in het lager merkte destijds op, bij een oudercontact, dat ik er blijkbaar minder moeite mee had mijn gedachten neer te pennen dan ze uit te spreken. "Ik heb de indruk" zei hij tegen mijn ouders die mij dit achteraf een beetje bezorgd herhaalden, "dat uw dochter constant naar de juiste woorden moet zoeken wanneer ze iets wil uitleggen." En, inderdaad, opstellen schrijven en veel later ook de meer gevreesde en door sommigen zelfs gehate verhandelingen, behoorden algauw tot mijn favoriete taken waarvoor ik steevast "goeie punten" kreeg. In de loop der jaren werd ik dan ook regelmatig door m'n klasgenoten als ghostwriter ingeschakeld ! Wat onze goeie leraar zich echter niet realiseerde was hoeveel blaadjes ik wel niet volkladde vooraleer de definitieve versie er stond. Al schrijvend zoek ik dus evenzeer naar de juiste woorden doch met dat enorme voordeel van te kunnen schrappen en corrigeren ... probeer dat maar eens in een conversatie ! Nu ik hier zo zit te mijmeren schiet me ineens te binnen dat ik ooit zelfs een paar prijzen wegkaapte met m'n werkjes. De eerste en meteen ook meest memorabele gelegenheid was de opstelwedstrijd voor laatstejaars leerlingen in de "nonnekensschool" eind jaren '60. Ik zie nog altijd het toneelzaaltje vol ouders, familieleden en sympathisanten, het podium met de jury voorgezeten door onze "Zuster Directrice" en net onder het podium enkele lange tafels waarop de pijzen -prachtige boekenpakketten- tentoongespreid lagen. Iedere deelnemer werd uiteraard beloond en na een tijdje kwamen eindelijk de primussen aan de beurt. Ik zat nogsteeds stokstijf tussen m'n ouders in met klamme handjes en bang kloppend hartje te wachten. Waren ze me misschien vergeten ? Was m'n opstel soms zoek geraakt ? Zuster Directrice ging inmiddels onverstoorbaar verder met namen afroepen en plots noemde ze mijn naam ... ik zweer je dat als m'n moeder me toen niet uit m'n stoel gepord had, ik er naar alle waarschijnlijkheid nog zat ! "Allez" zei ze zo fier als een moeder op zo'n moment maar zijn kan "ge moet naar voor gaan uwe prijs halen !" Onder oorverdovend applaus -tenminste, zo klonk het- zweefde ik de vijf treden naar het podium op, schudde handjes met alle juryleden en kreeg een stapel boeken in de armen gedeponeerd. Met mijn prijs dicht tegen me aangedrukt en m'n ogen strak op het plekje waar mijn ouders zich bevonden, stapte ik trillend van de zenuwen terug het podium af ... midden op één van de tafels ! Het applaus verstomde, links en rechts klonk er "oei" en "ochottekes" uit het ontzette publiek, iemand trok me terug het podium op en leidde me aan het handje naar de trap terug naar de begane grond. En dan, werd er gelachen ... Tot op de dag van vandaag weet ik nog precies hoe ik me toen voelde : boos en tegelijk verdrietig doch vooral belachelijk, heel erg belachelijk. Enkele jaren later, op Atheneum, schreef ik nog hoofdzakelijk makabere poëzie -in het Engels !- en grappig bedoelde korte verhalen, waarschijnlijk als een soort van tegengewicht. (Ik hou er trouwens nog altijd van om mensen te doen lachen.) Er was nog een verhandeling waarmee ik in het laatste jaar van het hoger een 2de prijs haalde in een wedstrijd van de lokale Rotary Club doch dat was het dan. Het idee van ooit nog eens "iets op papier te zetten" heeft in de loop van mijn leven regelmatig de kop opgestoken doch ik schoof het telkens weer aan de kant onder het mom van tijdsgebrek, gebrek aan talent, ... enfin noem maar op, trouwens, wie zou er wel geïnteresseerd zijn in wat ik te vertellen heb ? Tot enkele maanden geleden iemand me de vraag weer eens stelde. En dus dank ik uit de grond van mijn hart, mijn lieve vriendin Melissa die toen het zaadje zaaide dat nu, in deze glorieuze eerste Lentedagen, ontkiemd is tot een teer doch hopelijk vruchtbaar plantje.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
