Ben je zelf slachtoffer van incest of andere dreigende situaties?...let er dan wel op dat plaatjes, gedichten of andere dingen je kunnen triggeren.
Over mijzelf
Ik ben Kelly
Ik ben een vrouw en woon in Friesland (Nederland) en mijn beroep is op de 1e plaats, altijd moeder.
Ik ben geboren op 03/03/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lekker knutselen, wandelen en fietsen..
Kelly is uiteraard niet m'n echte naam, maar in het Keltisch betekend het "strijdster"...Een toepasselijke naam...want als "slachtoffer" van {in mijn geval] incest en geweld, blijf je strijden met het verwerken en omgaan van je verleden.
xxx
.
als je alles in z'n volle omgang op je toe laat komen, alle verdriet en alle ellende, dan is het leven niet meer leefbaar, geniet ook van de mooie dingen die op je weg komen
Mijn rugzakje... soms is ie weer wat licht maar dat veranderd van tijd en wijle in een zwaargewicht soms weer gevuld met rake klappen neigt de rugzak soms weer tot knappen af en toe wil ik mijn gedachten even kunnen stoppen en dan even mijn rugzakje droppen ik vergeet dan niet dat sommige vragen in het leven altijd onbeantwoord blijven okee ieder mens draagt een rugzakje met vraagtekens met zich mee.
en soms...heb je geen zin meer om door te gaan, heb je zoveel pijn!
Maar jou pijn doet mij zo'n pijn. Dit kan toch niet het doel van het leven zijn? Lieve zoon, ik hou van je mijn hart breekt in duizend kleine stukjes... want ik zie je lijden, elke dag, ik hoor je huilen...bijna elke nacht en ik voel je tranen...
achterom kijken helpt om verder vooruit te kunnen zien
Zou je zo lief willen zijn om dit blog te beoordelen?
Beoordeel dit blog
GEDICHTEN PTSS BORDERLINE
als gevolg van bedreigende situaties
29-01-2009
korte inleiding
Welkom op mijn blog.
Niet alleen door sexueel, lichamelijk en/of geestelijk misbruik kun je lijden aan PTSS...maar ook militairen, oorlogslachtoffers, vluchtelingen, en andere bedreigende situaties kunnen dit met zich meebrengen. -------- Zelf ben ik slachtoffer van de 1e 3 genoemden,[eerst tijdens mijn kinderjaren, later in mijn huwelijk] en lijdt ik aan PTSS en heb veel last van Manische Depressiviteit. Ik heb in 2003-2004 in Trauma therapie gezeten, wat best heftig was, maar ik heb er heel veel aan gehad. --------- Wat je is overkomen zal je nooit vergeten...maar je kan er op den duur wel mee leren omgaan...de ene keer gaat dat makkeleijker dan de andere keer. En of je het allemaal helemaal kan verwerken...denk het niet...je komt altijd dingen tegen die je doen denken aan.... --------- Gedichten kunnen voor mij dät verwoorden, wat vaak moeilijk is om zelf uit te leggen of te beschrijven. Daarom zal je hier veel gedichten tegenkomen. Ze zijn dan ook niet van mijzelf, maar ik zal de bron er wel bijzetten. ---------- En heb jezelf nog een mooi gedicht?...En zou je die hier terug willen zien? Stuur me dan even een mailtje, en ik plaats het voor jou. ---------- Warme groetjes en heel graag tot ziens, Kelly
Rugzak...
Besluit is genomen,
pak mijn rugzak, ga die legen,
open voorzichtig,
kom van alles tegen
Schrik van inhoud
terwijl ik erin staar
Al dat gewicht voelde te zwaar
Stuk voor stuk verwijder ik, dat
verleden met een snik
Gekke is, het lucht
me op en als ik na het legen stop,
is mijn rugzak weer te dragen,
oud zeer kon ik verjagen
Vrij kijk ik de wereld in,
met mijn lichte last
Krijg er weer zin in, met
die rugzak, die nu beter past
Mijn ogen zijn leeg, mijn gezicht is een masker, de jarenlange strijd, de jarenlange stilte de jarenlange zelfhaat, hebben me leeggemaakt.
Er rolt een traan over mijn wang. Een traan van verdriet omdat mijn leven niet is zoals ik het zou willen. Een traan van eenzaamheid, omdat ik mijzelf opsluit. Een traan van pijn, die ik van binnen voel. Een traan van woede, die ik niet kan uiten. Een traan van onmacht, omdat ik niet kan veranderen. Een traan van angst, voor alles om me heen.
Die traan bevat zoveel emoties, die ik niet kan benoemen die ik niet kan voelen die ik niet wil voelen die ik niet kan uiten omdat ik ze niet mag uiten.
Zelfs die ene traan is al te veel, maar juist door die traan verandert alles. Eén voor eén komen de woorden, die vertellen wie ik werkelijk ben, en die mijn masker breken, tranen die me bevrijden.
Er rolt een traan over mijn wang, een traan voor al die mooie emoties, die ik nu leer voelen. Een traan van opluchting dat ik er niet alleen voor sta. Een traan van vreugde, over hoe mooi het leven kan zijn. Een traan omdat ik werkelijk leef...
Soms ben ik stil in mezelf gekeerd mijn gedachten in het verleden. Flitsend, vroeger opnieuw beleven tranen terug in het heden... Mag mezelf laten gaan dat is mij geleerd.
Jezelf mogen en kunnen zijn is het werken aan verwerking. De dierbaren om me heen geven mij versterking.
Op een dag zal ik het verleden, zonder verdriet kunnen verdragen. Dan zal het verleden mij niet meer kunnen belagen.
25-6-2012 Herkent iemand zich hierin? Ik heb een enorme last van een negatief zelfbeeld,en dan bedoel ik de buitenkant. M'n gezicht wil ik het liefst helemaal verbergen. Ben altijd blij als het winter is,dan kan ik me verstoppen achter mijn sjaal, en bij zonnig weer achter m'n zonnebril.Ik heb een LAT-relatie, wanneer wij bij elkaar slapen heb ik er zelfs s'nachts nog last van.Hij mag mij ook niet bloot zien...omkleden doe ik nooit in zijn bijzijn. Gelukkig heeft hij er geen moeite mee, hij begrijpt wel waarom,maar voor mijzelf is het wel heel lastig... Als je wilt, mag je hieronder in het boekje "NEGATIEF ZELFBEELD" jou verhaal vertellen.
Stuur je liever een mailtje? Dat mag natuurlijk ook. Dit kan naar...
kelly1962@live.nl
Wat vindt je van dit "blog"? Ik stel het erg op prijs als je me dit eventjes laat weten...
Grenzeloos pas ik mij aan aan wat ik denk dat anderen van mij verwachten. Grenzeloos voldoe ik aan wat ik denk dat anderen van mij verwachten. Grenzeloos verleg ik mijn grenzen totdat ik de grens bereik.
de pijn die we voelen over het verleden wordt in werkrlijkheid in het heden gecréeerd, wat ons lijden in het verleden ook is geweest
[heel mooi van Nathalie Prazeé]
Stil zit ik voor het grijze raam kijk regen uit de wolken droom de dag in 't uur voorbij gevoel wil zich vertolken in zacht gemijmerde woorden verdrietig en heel aangenaam die altijd bij mijn leven hoorden.
Zij rijgen zich getrouw aanéén tot waardevolle zinnen gevoel vertellend uit een tijd waar 'k wijsheid uit kan winnen die mij leidt langs nog te gaan; de weg die ik moet betreden tot 'k voor eeuwig stil mag staan bij het eind van mijn verleden...
Ik ben Kelly
