he mannekes, ja, het is alweer heeeel lang geleden dat ik nog eens van me heb laten horen (lezen) he? Wel eerlijk : 'k had gewoon geen zin, geen fut meer. En toch : niks is opgelost, niks is beter geworden en toch is een nieuw jaar begonnen met 'geen' mooie beloftes of wensen (althans niet van M) Er is zoveel gebeurd sinds juli 2007 !!! Op 5/7/2007 ging M zijn laatse werkdag in. De 6de juli, s' anderendaags dus was een vrijdag en had ik een pre-pensioenfeestje georganiseerd : 96 mensen uitgenodigd ! (de ganse nachtploeg en buiten familie en buren nog zoveel anderen) Een frituur kwam aan het dorpscafe staan om ieder de ganse avond a volonté : fritjes met om't even wat erbij te voorzien. Om 12 uur kwamen de echte 'werkmakkers' ook binnen, na hun shift. Gelukkig gingen familie en oudere mensen dan stillekes aan naar huis. ! Rond 2u : DAAR is ze !!! Yep : een striptieze-juffer (of beter : del) hadden de werkmakkers bijeengelegd als cadeau voor M. Hij zag de vrouwkes toch zo graag (???) en daarom vonden ze dit een goed idee. Nu ja, niet met mijn volle goesting, maar we hadden zo al een paar voorstellingen meegemaakt en 't kon me niet echt interesseren. Maar ::: deze ging volledig naakt, tijdens haar ACT spoot ze slagroom op haar tepels en M. maar aflikken !! (terwijl hij slagroom nooit wou eten als dat op een taart was gespoten) ook slagroom op haar billen en M. maar likken, genieten met de ogen toe en zachtjes haar borten vasthouden, haar achterste enz.. ik werd stillekes aan niet goed ervan en toen deed ze hem met de handen op een stoel voorover buigen, deed zijn broek half af en 'streelde ' zijn blote billen met een lederen zweepje, nadien mocht hij dat ook met haar doen. Dan moest hij bloot bovenlijf intussen zelf op de grond gaan liggen en toen ging zij boven op zijn gezicht hangen (zitten in feite met een vlag als omhulling zodat de toeschouwers niks echt konden zien, maar ze wees met haar vinger naar haar uitgestoken tong !! en daar lag hij : mijne man, onder haar K.. (sorry) en likken maar? Ik ben weggegaan, naar huis, me op de logeerkamer opgesloten en;;; later : ruzie, zo erg !!! ik kon 'en kan dit niet verwerken. Ben niet preuts, maar dit ? nee. De ruzies bleven duren, hij vond immers dat ik overdreef. Hallo !!Toen ik voor de zoveelste keer geen begrip ontving en met slaande deuren naar mijn mama vertrok heeft hij een aantal kalmeerpillekes genomen - toen ik thuis kwam hoorde ik zijn gesnork tot in de gang en hij lag langs de bureau op de grond; Een foto van onze zoon en zijn portefeuille met de autosleutels op tafel uitge-etaleerd. Ik heb zonder nadenken de 101 nummer gebeld, de ambulance heeft hem naar het ziekenhuis gebracht - ze hebben hem daar zo een zwart goedje laten drinken en hij is 3 dagen moeten blijven, heeft met iemand van CAW gepraat en voila, opgelost. De dokter vond eigenlijk dat IK hulp moest vragen !. Ik heb enkele persoonlijke spullen en wat kleding meegenomen en naar mijn moeder getrokken, ze woont alleen en er is ruimte zat. Ik had gehoopt daar een tijd te kunnen blijven om vooral rust te hebben, en om te kunnen nadenken. Uiteindelijk zijn we bij de vrederechter beland, met de gratis te downloaden afgedrukte foto's van internet in mijn handen kreeg ik te horen dat zulke spelletjes er nu eenmaal door de mannen als plezant werden omschreven en niet als erg bevonden. Maar toch kreeg ik toestemming om 1 jaar alleen te gaan wonen als ik dat verkoos en hij moest een deel van de huur betalen (ik was zo stom hem in ons eigen huis te laten wonen !) Omdat ik niet zo direct wat vond dat betaalbaar was, was ik dus bij mijn oude (82) moeder ingetrokken toen hij in het ziekenhuis was. Maar ze kon dat niet aan en nu zit ik terug 'thuis' M vindt dat alles al lang terug OK is nu, het heeft lang genoeg geduurd en ik moet er over zwijgen of hij wordt kwaad ! Kan je volgen? Ik kan dit niet begrijpen hoor. Het leven gaat intussen gewoon door, niets stopt voor mijn radeloos verdrietvoor mijn woede ( en dit is nieuw) en als ik probeer met M te praten over : laten we ermee stoppen, elk zijn deel, elk opnieuw, in overleg met elkaar... dat wil hij niet, ah nee : zijn boekhouder, huishoudster, kok en slaafje comfortabel huis met tuin weg ? ...dan weer dreigen : gij krijgt me nog eens zo ver : dan neem ik in eens genoeg pillen, en rij ik ergens naartoe waar ze me niet op tijd vinden en dan hebt ge uw zin. Is dat zo? neen natuurlijk niet, ik wil gewoon niks meer, gerust gelaten worden, kunnen slapen zonder dat kotsgevoel van die hoer ! ik wil gewoon rust....
ik zou mijn gevoel over dit alles aan iedereen willen vertellen, ik zou van iedereen willen horen wat ik nu aan moet vangen ? Ik raak hier niet uit. En er is nog zoveel meer - er zijn nog zovele lijken die uit de kast kunnen vallen als ik eens begin van me af te schrijven. Maar wat lost het op? Ik heb mijn werk, mijn chinese les en mijn stilaan dementerende moeder - en mijn gevoel van IK BEN NIET GELUKKIG . Deze namiddag is het stil, M. speelt beneden Patience op de vaste PC en ik zit boven in mijn Bib. met mijn portable. Ik zou chinees moeten studeren, we hebben donderdag mondeling examen. Maar ik krijg er niks in, het gaat niet, ik zit precies volgepropt met verdriet en met woede om dat onbegrip. De Zondagkrant pakte vandaag uit met een nieuw blaadje erbij en op een van de eerste pagina's stond een foto over : Carwash 'sexy' grieten . En wie denk je op de foto? ja :ZIJ.!! Gisterenavond gingen we naar het dorpscafé - M ging kaarten en ik dronk mijn de-cafje. WAT zat er aan de tafel, net langs M? een paaldanseres/zangeres - enfin zo iets! Ik word stilaan allergisch aan dat soort vrouwen ! En fier dat ie weer was !! Gevolg : ja, zoals ge ziet : ik zit hier : alleen - ver weg van M, op mijn kamerke, gelukkig is het hier gezellig, mijn bib heb ik zelf ingericht, een vlucht-oordje voor mij alleen want boeken : da's flauwe kul (vindt M). Hij denkt daar niet bij na dat door zoveel boeken te verwerken op school, ik een zeer goed betaalde job heb, terwijl hij (boeken hatend) altijd tegen zijn zin als fabrieksarbeider heeft moeten werken. Een half jaar is nu verstreken van mijn 'uitspraak om alleen te mogen wonen' van de vrederechter, niks is opgelost, ik denk na en denk na, en wil eigenlijk een punt zetten achter alles. Maar omwille van de agressieve man waarmee ik getrouwd ben, die nu ook nog begint te dreigen er een eind aan te maken als ik niet stop 'met zagen' over dat mens, omwille van zijn aard, durf ik gewoon niet !!! Wat moet ik doen? Hoe pak ik dat aan? Ik wil vrij kunnen ademen, leven in alle rust. Wie heeft raad?
Ik ben Kris, en gebruik soms ook wel de schuilnaam krikri.
Ik ben een vrouw en woon in limburg (België) en mijn beroep is boekhouder.
Ik ben geboren op 14/02/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijn job, mijn PC met de Blogjes van jullie allemaal, mijn zoon zijn werk opvolgen, wandelen, fietsen, chinees leren en lezen.
'k heb het niet altijd gemakkelijk gehad en probeer nu (eindelijk) wat voor mezelf te leven?
*Als deze kaars wordt verplaatst van de ene naar de andere site dan zal de vlam van spirituele liefde en genezing doorgaan met de weg te verlichten voor hen die zoeken naar hun ware ik. Breng dit licht naar je eigen homepage zodat ze de weg naar liefde en genezing zal verlichten.*
Ik hou van hondjes, we hebben er altijd wel 1 of 2 gehad, maar het doet zo'n pijn als ze er niet meer zijn. We hebben dus beslist voorlopig geen meer in huis te halen.
