1960 – Dinsdag 18 oktober : Jaarvergadering K.W.B.
“…dit jaar moest er overgegaan worden tot de herkiezing van een nieuw bestuur voor een periode van 2 jaar. Vooraf heette onze voorzitter Richard Van Praet de 45 opgekomen leden hartelijk welkom en onderlijnde de belangrijkheid van deze vergadering en drukte op de grote verantwoordelijkheid van onze leden bij de kiezing van het nieuwe bestuur. Vervolgens werd het woord verleend aan Emiel Polfliet voor het jaarverslag. De kaartavonden zijn minder goed bijgewoond dan de voorgaande jaren, voor de studiekringen kunnen we een lichte verbetering noteren : de KWB richtte een aanvraag aan de E.N.B. en aan het gemeentebestuur voor betere verlichting, dat werd reeds ingewilligd en op verschillende plaatsen mogen we een gevoelige verbetering vaststellen. Over het financieel verslag van Emiel Polfliet mogen we zeggen dat de KWB een geweldige inspanning gedaan heeft om de onkosten te kunnen dekken van het herinrichten van haar lokaal, plan dat we gedeeltelijk zullen kunnen uitwerken, maar dat toch een zeer bevredigende oplossing zal geven en dat we eindelijk een lokaal zullen hebben de loontrekkenden van onze parochie waardig. We wensen er nochtans de nadruk op te leggen dat onze leden toch een inspanning zullen moeten doen om het vele werk dat er aan verbonden is tot een goed einde te brengen. Ook de kapellekens-actie werd verder ingezet en iedereen kan zien dat de KWB hiermede omzeggens het schoonste verwezenlijkt heeft sinds het bestaan. Vervolgens werd er overgegaan tot het kiezen van een nieuw bestuur. Volgende leden hadden zich kandidaat gesteld : Casteels Jan, De Wit Jan, Geens Juul, Keulemans Jan, Mollemans August, Polfliet Emiel, Spoelders Hendrik, Solie Louis en Vloeberghen Jozef. De verkiezing door de leden voor het bestuur gaf volgende uitslag : Solie Louis, Polfliet Emiel, Keulemans Jan, De Wit Jan, Vloeberghen Jozef en Geens Juul. Door de wijkmeesters werden de functies bij geheime stemming als volgt vastgelegd : -Voorzitter : Polfliet Emiel. -Ondervoorzitter : Geens Juul. -Secretaris : De Wit Jan. -Schatbewaarder : Vloeberghen Jozef. -Feestbestuurder : Keulemans Jan. -Verslaggever : Solie Louis.
Emiel Polfliet is de vijfde voorzitter van onze afdeling sinds het bestaan en wij wensen hem van harte proficiat, omdat hij die schone maar zware taak op zich genomen heeft, en wij geloven dat hij er mag in lukken samen met het bestuur , wijkmeesters en leden van onze afdeling er iets schoons van te maken ; eveneens een hartelijk proficiat aan Jan De Wit en Jan Keulemans die voor de eerste maal in het bestuur plaats nemen. Wij houden er aan Richard Van Praet, die wenste niet meer in aanmerking te komen voor een bestuursambt, in naam van het bestuur van harte te danken voor de vele en schone diensten die hij aan de afdeling bewezen heeft ; wij weten dat hij nog steeds de KWB zal helpen daar waar het mogelijk is. Wat al uren en tijd heeft hij gedurende die vier jaren niet besteed aan de KWB, het moet voor hem de schoonste beloning zijn dat zijn taak verder zal uitgebouwd worden. Hij mag er van verzekerd zijn dat wij dat zullen doen, en nogmaals hartelijk dank. Onze dank gaat ook naar dezen van het oude bestuur voor de geleverde werken aan onze organisatie. Na het geestelijk woord werd er overgegaan tot onze kaartprijskamp. De aandacht van de leden wordt er op gevestigd dat de eerstvolgende kaartprijskamp plaats heeft op 15 november. Als prijzen zullen er ditmaal enkel kiekens ten beste gegeven worden, wij verwachten dan ook een talrijke opkomst. Vrienden KWB-ers, het nieuw bestuur rekent op u, uw goede wil, het hoopt u te mogen begroeten in ons nieuw lokaal. De verslaggever, L. Solie.” (DB, oktober 1960)
1960 – Woensdag 19 oktober : Demonstratie
Die dag kregen de gildeleden en de B.J.B.-meisjes van 14 tot 17 uur “les met demonstratie” over “diepvriezen”.
Drie jonge kerels, respectievelijk 18, 19 en 20 jaar oud stonden terecht voor enkele diefstallen gepleegd te Leest en te Mechelen. De rechtbank hield rekening met hun jeugdige leeftijd en legde hen voorwaardelijke straffen op van 1 jaar gevangenis voor Fernand V.V., 5 maand gevangenis voor Koen P. en 15 dagen gevangenis voor Cyriel B. (G.v.A., 24/10)
1960 – Zondag 25 oktober : Inhuldiging Nieuw Vaandel Oudstrijders
“De oudstrijders 1914-18 waren zondag 25 oktober l.l. in feest ter gelegenheid van de inhuldiging van hun nieuw vaandel. Oudstrijders en schoolkinderen verzamelden aan het Sint Jozefkapelleke om stoetsgewijs op te stappen naar de Sint Niklaaskerk waar de H.Mis werd opgedragen en het nieuwe vaandel gewijd. Onder de H. Consecratie weerklonk het “Te Velde” wat de plechtigheid nog meer luister bijzette. Na de Goddelijke dienst ging het naar het gemeentehuis, waar de oudstrijders ontvangen werden door de geestelijke en burgerlijke overheden. Aan de heer burgermeester werd het 40-jarig bestaande vaandel overhandigd en werd door deze laatste een welkomstrede uitgesproken, waarin hij in eenvoudige bewoordingen de periode 1914-1918 in herinnering bracht en de hulde van de gemeente bracht voor de bewezen diensten aan Volk en Land. Op bondige wijze werd door de voorzitter der plaatselijke afdeling de historiek gegeven, wat eveneens gebeurde door de heer Meyers in naam der oudstrijders 1914-1918. Het was een ware verbroedering tussen deze oudgedienden, en een heildronk besloot deze bijeenkomst ten gemeentehuize. In stoet ging het dan verder naar hun lokaal, bij weduwe Huybrechts alwaar een gezellig samenzijn werd gehouden. Het was een simpele herdenking, groots door zijn eenvoud en rijk aan herinneringen. Een hartelijk proficiat aan allen !” (DB,1960)
Foto’s : -De nieuwe KWB-voorzitter Miel Polfliet. -De nieuwe ondervoorzitter Juul Geens, geflankeerd door zijn echtenote Leonie Van Praet. -De oud-voorzitter Richard Van Praet. -Secretaris Jan De Wit. -Verslaggever Louis Solie.
“Op de baan naar Heffen ter hoogte van het voetbalterrein, deed de genaamde Celine Van Beveren een val en werd daardoor aangereden door een auto, die het slachtoffer wou mijden doch er niet meer in gelukte. Zwaar verwond werd zij ter verpleging overgebracht naar het Stedelijk Gasthuis te Mechelen, waar zij voor verdere behandeling verbleef. Naar we met vreugde konden vernemen is zij thans aan de beterhand, zodat alle gevaar schijnt geweken te zijn. Wij wensen aan onze dorpsgenote een spoedig en algeheel herstel toe en een spoedige terugkeer bij haar ouders en zuster. “ (De Band, 1960)
G.v.A. van 18 en 19 oktober : Jonge wielrijdster door auto gevat.
“Een vijftal scholiersters reden maandagnamiddag per fiets op de Gentse stw in de richting Heffen. De 11-jarige Celina Van Beveren uit Leest, die langs de kant van de rijbaan reed werd gegrepen door een auto en diende met erge kwetsuren overgebracht naar het O.L. Vrouwgasthuis. De aanrijdende auto, bestuurd door Joseph Van den Bergh uit Liezele, kwam in de gracht bezijden de baan terecht.” Uit dankbaarheid voor de goeie afloop gingen moeder Marie en Celine te voet naar Scherpenheuvel, samen met de “Compagnie”.
Celine is een dochter van Hendrik Van Beveren (°Hombeek 5/6/1913, +Leest 6/8/1989) en van Maria ‘Marie van Ston’ Busschot (°Leest 11/7/1915, +Leest 29/7/1989). Het echtpaar had nog een dochter Clara en woonde in de Scheerstraat, thans Ten Moortele. Celine werd te Mechelen geboren op 8 juni 1947. Ze zou jarenlang een kapperszaak uitbaten in de Vinkstraat. Ze was gehuwd met Jozef Debroey die haar twee zonen schonk : Alain en Michel. Na haar echtscheiding was ze tot aan haar dood de levenspartner van Frans Somers. Celine overleed totaal onverwacht en veel te jong thuis te Leest op 20 februari 2014.
Foto’s :
-Haar eerste schoolfoto als peuter in de meisjesschool van Leest.
-Celine tijdens haar plechtige communie in 1957.
-Als volwassene naast haar vriendin Amelie Portael.
-Haar woning met kapsalon op de hoek van de Vinkstraat.
In de parochiezaal met muziek, dans, toneel en komisch optreden... Met de medewerking van de Landelijke Jeugd, de K.F. St.-Cecilia, het gemengd Zangkoor St.-Cecilia, Rust Roest en de humorist conferencier Flup Van Marke. Het verslag verscheen in “De Band” van september 1960: “Mag het niet gezegd, dat het een reuzen-succes is geweest, een bomvolle zaal die te dezer gelegenheid een feestelijk vertoon aandeed, een zeer aandachtig publiek genietende van een zeer verzorgde muzikale omlijsting door de Koninklijke Fanfare Ste Cecilia verzorgd om dan de zeer smaakvolle nummertjes op prijs te stellen door de Landelijke Jeugd uitgevoerd. De lachspieren werden ook in actie gebracht door de Toneelafdeling “Rust-Roest” met het soldatenspel “De ongelukkigste piot van ’t leger”, uitgevoerd door oud-soldaten, alweer een uitdrukking van sympathie tegenover kameraden die ze niet vergeten. Kan het beter en schoner? Daarna de overgang naar het operette-genre. Wie zou er niet tevreden geweest zijn bij het aanhoren van het “Zigeunerkoor” met de “Vogelkoopman” en “In ’t Witte Paard”. Het applaus dat het Gemengd Ste Ceciliakoor van Leest mocht in ontvangst nemen was dan ook oververdiend, meteen moet het niemand verwonderen dat dit koor overal gevraagd wordt. Wij mogen zeker de humorist-conferencier niet vergeten. Wat hij deed was keurig en zeer goed. Spijtig dat hem niet meer tijd kon gegeven worden. Wij hopen hem terug te zien in ons midden zodra de gelegenheid zich zal voordoen. Het beoogde doel werd zeker en vast bereikt, met harmonische samenwerking het verhoopte succes bekomen, dank zij u allen ! De voorzitter van Milac heeft het wel degelijk gezegd bij zijn welkomstrede : zon brengen door een brief te schrijven; Milac te steunen in zijn werking voor onze Leestse soldaten, want dat bij mekaar genomen geeft de soldaat het bestendig gevoelen en de overtuiging niet alleen te staan. Wij twijfelen er niet aan, dat de inhoud der spreekbeurt, gehouden door de Z.E.H. Legeraalmoezenier, ten volle begrepen is geworden, en dat iedereen zonder uitzondering steeds zal denken aan wat de spreker zegde en wat ook de kern van zijn toespraak was, zal onze jongen in het leger niet verworden ? Kon in klaardere taal het zedelijk aspect ervan in ’t licht gesteld worden ? In verband hiermee heeft Milac een aangename taak te vervullen, en dat zal ook de bestendige betrachting zijn ! Sluiten wij met dank te zeggen aan de heer Burgemeester, Schepenen en Gemeenteraadsleden omdat ook zij, tot de laatste gmeeente-vertegenwoordigers, tegenwoordig waren op deze Milac-avond : het strekt tot hun ere !”
1960 – 5 oktober : Ongeval met brommer
Op de Battelsesteenweg had een aanrijding plaats tussen een bromfiets (een Flandria King) bestuurd door de Leestenaar Jan Van Rompaey uit de Juniorslaan en een camionette bestuurd door Antoon Leemans uit Mechelen. Jan werd licht gekwetst opgenomen in het Stedelijk Gasthuis van de Keizerstraat te Mechelen. Jan was toen omroeper bij de NV Radiodistributie onder leiding van P.J. Fluit. (G.v.M. van 5/10 en medegedeeld door J. Van Rompaey) Jan Van Rompaey was te Blaasveld geboren op 31/12/1939 en gehuwd met Elza Rainson die hem twee kinderen schonk : Jurgen en Véronique. Tot zijn pensionering werkte hij bij het Ministerie van Financiën (de Belastingsdienst).
1960 – 9 oktober : Algemene Vergadering Vrouwengilde
Met voordracht over “Gezond leven om niet ziek te worden”. Nadien volgde koffie en gebak… (DB)
1960 – 13 oktober – G.v.A. : Politierechtbank van Mechelen. Gevoelige straf
“Op een avond werd de fietser D.B. Frans uit Leest, in overtreding genomen op het wegverkeer. Toen de vaststellingen moesten worden genoteerd bleek het niet alleen dat de overtreder zijn eenzelvigheidsbewijs niet bij had maar dat hij bovendien per fiets had gereden in een periode waarin hij wegens ontzetting door een vonnis niet mocht rijden. Dit alles woog natuurlijk zeer zwaar door toen de rechtbank de betichte moest oordelen. Bij verstek werden de beschuldigde verschillende geldboeten opgelegd voor een totaal bedrag van 17.800 frank terwijl hij verder voor een termijn van 6 maand werd ontzet uit het recht een voertuig te besturen.”
1960 – 16 oktober : Algemene Vergadering B.J.B.-Meisjes
25 meisjes waren aanwezig om de kerngedachte van dit jaar door te krijgen : “het ligt in onze handen”. Therese Wauters was speciaal per fiets uit Keerbergen gekomen om de praktische wenken te geven : “Hygiëne van het meisje”. (DB)
Foto’s : -Het stedelijk gasthuis van Mechelen in de Keizerstraat waar Jan Van Rompaey werd heengebracht. -Jan Van Rompaey was een tijdlang omroeper bij de Radiodistributie van de stad Mechelen. -De Flandria King waarmee de aanrijding gebeurde. -Jan op oudere leeftijd. -Zijn doodsprentje.
“Leest mag er fier op zijn een bloeiende plaatselijke afdeling van de B.B. te bezitten. Gesticht door de heer Victor De Laet, op 22 juni 1919, met als medestichters : F. Van der Hasselt, Ed. Van Boxom, Fr. Van Loos, L. Selleslagh, Ch. De Borger, J. Spruyt, J. Selleslagh en J. Verlinden. Deze stichting ondervond veel tegenstand vanwege de boerinnen, die dachten dat de vergaderingen van de gilde, niets anders waren, dan een gelegenheid van hun mannen, om een avond uit te gaan en een grote pint pakken. De 25ste verjaring van deze gebeurtenis, werd een paar jaar terug herdacht, met de wijding van een mooie bondsvlag, een optocht en een welgelukte feestvergadering. Thans telt onze gilde 124 leden. Dank zij de zorgen van de toegewijde Voorzitter en zaakvoerder, die kosten noch moeite sparen, krijgen we steeds de beste voordrachtgevers op de maandelijkse vergaderingen, die spijtig genoeg soms door zo een klein aantal leden bijgewoond worden. Ik weet nu wel, al wat die heren vertellen kan niet nageleefd worden, moesten we het doen : dan waren we soms al “failliet” voor we begonnen. Maar iets valt er toch op iedere vergadering wel bij te leren en mee te dragen, en dommer zullen we er niet door worden. Na de vergadering is er ook gelegenheid een kaartje te leggen, een pint te drinken of een gezellig babbeltje te doen, en wees gerust, onze vrouwen tegenwoordig hebben er niets meer tegen dat we eens een uurtje later uitblijven. Laten we dan nu het Winterseizoen begint, het voornemen maken de vergaderingen talrijk en aandachtig bij te wonen, tot profijt van ons zelve en tot bloei van onze Boerengilde. M.V.”
1960 – Septembernummer “De Band” : KWB-rubriek
“…dus mannen, vanaf de eerste vergadering op post , want wij zullen rekening houden met de programma’s van de Televisie…” (Emiel Polfiet)
“Heel vlug ging er een schoon werkjaar voorbij in onze jonge beweging. Schoon…omdat er iets gedaan werd door onze leden. Schoon, omdat er moeilijkheden waren die moesten overwonnen worden, en vooral omdat we hopen en het ook geloven, dat er iets bereikt werd. We hielden kleine studievergaderingen, zochten naar een wachtwoord en probeerden, zo goed en zo kwaad als het ging, er iets van in toepassing te brengen. We speelden met ballen, patatten, telloren, enz, lieten af en toe onze speurzin werken, deden trektochten van groot formaat, om met blauwe plekken en blaren terug te keren. En tenslotte kwam, na een drukke wafelslag, het langverwachte kamp, als de kroon op het werk. Er werd iets gedaan, maar hoeveel meer staat er nog voor de boeg…en daarvoor hebben we dappere jonge mensen nodig. Meisjes die niet alleen kunnen spelen, maar ook “ja” kunnen zeggen, als er eens veel van hen gevraagd wordt. Madeliefjes en zonnebloemen hebben we nodig, die zich niet een beetje, maar helemaal kunnen geven. Laat ons het nieuwe werkjaar met veel edelmoedigheid aanpakken, dan kan het worden zoals we het maken moeten : GOED.
Enkele praktische wenken(ter herinnering).
1) In normale omstandigheden is er elke zondag vergadering, behalve de 3de zondag van de maand (B.J.B.-vergadering).
2) Iedereen komt om kwart voor twee naar ’t lokaal om samen op te stappen naar het Lof.
3) Er wordt geen speciale bijdrage betaald voor lidgeld, wel wordt er elke zondag 2 fr. opgehaald voor verzekering en boekje. De afwezigen betalen de volgende zondag hun achterstel, uitgezonderd de internen.
4) De zangherhaling voor de Jeugdcommuniemis, wordt in ’t vervolg ’s zondags na de hoogmis gehouden. De voorzangers worden tijdig verwittigd.
Nog iets.
AAN DE DEUGNIETEN , groot of klein, die graag bij onze groep zouden horen, zeggen we reeds een heel hartelijk WELKOM, en we rekenen er op dat er de volgende zondagen velen aan het poortje zullen kloppen. Blijf niet eeuwig de straat afslenteren ’s zondags, meisje, we hebben u nodig, of wist ge het niet ?
AAN ONZE INTERNEN : die slechts alle 2 of 3 weken met hun valieske komen aandragen, vragen we natuurlijk dat ze zoveel mogelijk op post zouden zijn. Afgesproken hé mannen ? S a m e n S t e r k !!! H.S.”
“Tijdens de maand september werd door de Koninklijke Fanfare Ste Cecilia in samenwerking met haar Gemengd Zangkoor opgetreden in Hemiksem, en dit tijdens de Vlaamse Volkskermis ingericht ten voordele van de christelijke scholen aldaar. Een daverend succes viel te beurt en de wens werd door de inrichters uitgedrukt de volgende maal terug beroep te mogen doen op dezes medewerking. Ook op de feestavond ingericht door de plaatselijke KWB werd opgetreden in de Parochiezaal. Tenslotte zullen beiden in de loop van oktober, en wel op zondag 9de een Kunstconcert geven te Kalfort-Puurs.”
1960 – Septembernummer “De Band” : Huisnummers
“Volgens een verschenen bericht van de gemeente-overheid zal er binnen afzienbare tijd overgegaan worden tot het vervangen van de huidige huisnummers. De nieuwe zullen van kleiner formaat zijn. De bewoners worden er toe aangezet de oude nummers te verwijderen, wat tijd voor de plaatsing der nieuwe zal besparen, plaatsing die gedaan wordt mits een vergoeding van 10 fr.” (DB)
1960 – September : Nieuwe Zuster Overste aangesteld
“Bij het begin van het schooljaar werd er een nieuwe Zuster Overste aangesteld in onze gemeente.” (DB, september 1960) Zuster Pamphilia zou tot september 1965 “Overste Hulp bij naschools werk van de Zusters leerkrachten” blijven. Zij verving zuster Clotilde. (DB, augustus 1973)
1960 – 8 september : Personenwagens botsten
“De personenwagen, bestuurd door dhr De Prins uit Leest en komende uit de richting van O.L.V. Waver kwam ’s nachts rond half twaalf in botsing met een tegenliggende wagen, bestuurd door dhr Van Camp uit O.L.V. Waver. Naast zware stoffelijke schade werd een medereiziger uit laatstgenoemd voertuig aan de voet gekwetst en kloeg Van Camp over inwendige pijnen.” (G.v.A., 8/10)
1960 – 30 juli – G.v.A. : Reeds witloof en spruiten op de Vrije Mechelse markt
“Door Geerts Clementine uit Leest werden de eerste spruiten aangevoerd en verkocht aan de prijs van 16 frank. (Foto’s van Clementine onderaan) Verhoeven Frans uit Hofstade bracht het eerste witloof ter markt dat werd verkocht aan de prijs van 20 tot 22 frank.”
1960 – 5 augustus : Diefstal van een bak bloemkolen
Petrus Ludovicus “Louis” Scheers, landbouwer uit Leest, Klein Heide 10, had ’s avonds 30 kassen gevuld met bloemkolen en die langs de straatkant geposteerd voor ophaling. De ochtend nadien stelde hij vast dat er een kist gestolen was. Daarin lagen 12 bloemkolen met een totale waarde van 30 frank. (VVH) Louis Scheers was gehuwd met Christina Bradt (°Leest 12/5/1897, +Mechelen 18/7/1976) en hij overleed in het O.L.Vrouwziekenhuis te Mechelen op 27 oktober 1990.
1960 – Zondag 7 augustus : De K.Fanfare “Ste Cecilia” trad op te Weert-bij-Bornem
De Leestse fanfare gaf een concert ter gelegenheid van de inhuldiging van de VISSERSKONING aldaar. (DB, nr.7)
1960 – Donderdag 11 augustus : Pater Nicasius Van der Elst te Leest begraven
Op 8 augustus overleed pater Nicasius Van der Elst te Mechelen. De plechtige lijkdienst werd gezongen in de kerk van de paters Minderbroeders. De pater was te Antwerpen geboren op 27 mei 1871 en trad in tot de Orde van de Minderbroeders in 1886. Tien jaar later werd hij priester gewijd. Om 10 uur werd de lijkdienst opgedragen door de E.P. Provinciaal Venantius. Als diaken trad E.P. Benno, Gardiaan op en als subdiaken E.P. Adephus. Vooraf stond in de zijkapel van de kerk het stoffelijk overschot opgebaard waar een erewacht werd opgetrokken door leden van oud-strijdersverenigingen, waaronder de Vuurkruisen, respectievelijk vertegenwoordigd met hun vaandel. Te 10 uur werd het stoffelijk overschot door 4 confraters in de kerk gedragen en neergezet op het hoogkoor. Voor de kist werd een kussen aangebracht met de onderscheidingen die E.P. Nicasius waren verleend. Hij was oorlogsaalmoezenier tijdens de eerste wereldoorlog en werd vereremerkt met de onderscheiding van Ridder in de Leopoldsorde, de Kroonorde en tevens was hij drager van verscheidene militaire eretekens. Deze lijkdienst werd bijgewoond door vele gelovigen waaronder de leden van de Derde Orde. Op het koor had Mgr. Theeuws, vicaris-generaal van de paus plaats genomen. Na de dienst werden de absoluten gezongen terwijl de paters van het klooster het stoffelijk overschot uit de kerk begeleidden met brandende kaarsen. Het stoffelijk overschot werd op het gemeentelijk kerkhof te Leest aan de aarde toevertrouwd. (G.v.M., 12/8)
1960 – Nacht van 14 op 15 augustus : Voetganger uit Leest aangereden
In de nacht van zondag op maandag heeft zich heel vroeg in de morgen een verkeersongeval voorgedaan op de Leestsesteenweg. De bromfietser Victor Verschuren reed er de voetganger René Leemans uit Leest omver. De voetganger werd zwaar gekwetst. (G.v.A., 17/8)
1960 – 17 augustus – G.v.A. : Canadaboompjes vernield te Leest
Drie jonge canadaboompjes van André Cooremans uit Tisselt werden op zijn eigendom op het Hertsveld te Leest opzettelijk vernield.
1960 – Donderdag 18 augustus : Met de Vrouwengilde naar “de Efteling”
De reis ging over Mechelen, Lier, Turnhout, Tilburg naar Kaatsheuvel waar ze een bezoek brachten aan het sprookjesparadijs. Vertrek was om 8 uur in de Alemstraat en terugkomst was rond 20 uur.
1960 – Zondag 28 augustus : Breughelkermis KWB
Vanaf 15 uur tot ’s avonds in het parochiehuis ten voordele van het lokaal van de KWB. “Kom op 28 augustus naar ons Parochiehuis, waar u alles zult vinden wat u maar lusten kunt. Muziek-zang-spel en plezier-loopkoersen voor de jongeren waaraan prachtige prijzen verbonden zijn. Honger zult u niet hoeven te lijden, want er is eten genoeg. Dorst bestaat er niet, want alle duivels uit de Hel staan klaar om deze te lessen. Balonnekens om ter verst, prijzen op zijn best. En ’s avonds, en ’s avonds en ’s avonds is ’t plezant, met muziek door de vermaarde Boerenkapel van Leest. Met de beste bieren en met gezelschapspelen. U WORDT VERWACHT ! In de FRITURE “bij Florent”. In de hel “Bij de duivel !” Bij de trekking van onze MONSTER TOMBOLA ! Als eerste prijs “E e n R a d i o “. Voor de leute en ’t plezier, bij een flink glaasje bier !! Polfliet Emiel.” (DB, nr.7 van 1960)
1960 – 29 augustus : Inbraak en diefstal te Leest
Tijdens zijn afwezigheid brak een onbekende binnen langs de achterzijde van de woning van L. Diddens uit de Blaasveldstraat. De dief had de deur opengebroken en alles grondig doorzocht. De inhoud van de kasten werd op de vloer verspreid en de dief kon verdwijnen met 6.000 frank en de spaarboekjes van de kinderen. (G.v.A., 29/8)
1960 – 31 augustus : Konijnen moedwillig gedood
Bij de landbouwer uit de Blaasveldstraat, Karel Leemans, werden een drietal konijnen, klaarblijkelijk moedwillig, gedood. De dader bleef onbekend. (G.v.A. 31/8)
Foto’s : -Twee foto’s met Clementine Geerts, boven met de vlag van het Boerenfront onder met drie andere leden van deze vereniging. -Laatste rustplaats van pater Nicasius Van der Elst op het kerkhof van Leest. (Foto : Eddy Apers) -De Boerenkapel van Leest. -De konijnen van Karel Leemans werden moedwillig gedood.
1960 – 23 juli : 50 Chirojongens op bivak naar Overpelt.
“Wie had ooit durven vermoeden dat de zware hemel en de neergutsende regen op de vertrekdag de aankondiging was van een vreugdevol en zonoverstraalde bivak ? Dat 50 jeugdige mensen beloofden in het hartje van Limburg, midden geurende bossen en eindeloze vlakten, omgeven en gedompeld in een sfeer van eenvoudige onderlinge kameraadschap. Het waren uitverkorenen, die op 23 juli te 5 uur in de morgen samenkwamen in ons Chiro-heem, om de lange etappe aan te vangen, die hen naar de bestemming voeren moest. Zwaar onder hun regenzeilen verscholen, doken de reeds natte elementen de eerste kilometer in en verdwenen dra van de eigen wegen om het avontuur van hun 10-daags bivak in te gaan. Het was de eerste staf van de bivakwagen die nu aan ’t rollen ging. Doch stilaan kwam er te Leest een nieuwe actie ; die der Burchtknapen en Knapen die naar de kerk togen om op een waardige en passende wijze hun kamp in te zetten. Te 13 u was er dan de te voorziene drukte, samengaande met geroep en vreugdekreten, collectief, maar traditioneel voor een vertrek. Nagewuifd door een groep of wat Leestenaren dobberde ook de opgevulde nageldoos de wijde wagen met zich voerend de meest verschillende jongens, die echter samen één geheel zouden vormen, mekaar leren begrijpen, op een bijna perfecte manier. Zo opende OVERPELT de poorten. Ons kamp was in gang. WAT WIJ ZOAL DEDEN ? Wie daarop een afdoend antwoord wenst komt bedrogen uit, want dat is onmogelijk “ ’t is te veel !” Wie gaat ons de echte waarde schatten van een speeltocht van onze burchtknapen, van hun kwissen, wandelingen, spelen, wandelwedstrijd, enz, enz… Wie gaat ons de vreugde wegen van een trektocht bij de knapen, van hun verkenningen, de hardheid van hun spelen, van de leute bij het steltlopen en de spanning bij het beugel-vliegen; de stilte bij het voorlezen in de late uurtjes of de middagrust en wat nog meer. Wie durft torsen aan de waarde van een fietstocht bij de kerels, jongens met een ruw maar boven een ander gouden goedheid ; wie twijfelt aan de invloed van een atletiek-wedstrijd opgedreven in de hoogste graad van sportiviteit en door hen zelf geleid ? Of een avondje gezellig kwissen of een zwempartij of…ja…, er is nog zoveel dat we zouden kunnen noemen, alles in zijn meest varierende vorm. Wat deden we zoal om onze dag om te krijgen ? Eerst en vooral opstaan, en dit rond 6u30, als de kampleider tijdig wakker was. Dan volgden wassen, turnen, H. Mis, formatie, eten, slaapzaal opschikken en dan ja, eindelijk spel. Bij de kleinsten was dat gewoonlijk een eindje weg van het kamp ; bij de knapen plaatselijk en soms ook de bossen in, en de kerels bleven op het plein om aan atletiek te doen (fijne prestaties werden geleverd). Rond 12u15 was er verzameling en werd de refter overrompeld door de hongerige bende. Goed gegeten, goed gerust…nagenoeg 3 kwart, om ons in lijn te houden. Na de rust, groepsspel of speeltocht, zwemmen, verkenning enz. Om 5u30 eten. En weer gaat het verder met afdelings-activiteiten ; we poetsen de schoenen en brengen de tijd tussen 6 en 7u30 door met allerhande dingen, de ene al beter dan de andere. Na de pap van 7u30 volgde een korte avondwandeling waarna we ons naar onze Koning Kristus, ons jong leven aanboden en ons aan Hem geheel toevertrouwden voor de komende nacht en de komende dagen ; simpel was steeds het lied dat klonk wanneer een stevige knaap de vlag vierde. Onze proost wees ons maar steeds weer op de grote taak van de Chiro en zegende ons voor we ons naar de slaapplaats begaven. Nog onze drie Weesgegroetjes en de dag was om. In de verte klonk de klaroen die de avondgroet bracht en aanmaande de lichten te doven.
’s Anderendaags zouden diezelfde jongens, diezelfde activiteiten doen, en welke hun bijzonderste waren, verneemt u hier : Onze kleinsten, DE BURCHTKNAPEN, kunnen moeilijk hun beste dag er uithalen. Ze waren allen even goed en prettig, en dat is niet te verwonderen, want met hun dynamische leider Guido zijn er geen mislukkingen te verwachten, en ja, wat zei onze bivakleider weer ? “De burchtknapen waren de beste, voor de anderen die reuze-goed waren”. Onze KNAPEN kregen een trektocht, doch fantaseerden er onderweg een auto-stop bij die hen voerde naar…HOLLAND. Moet ge niet vragen dat zij wisten te vertellen over de fijne zetels der auto’s en de simpele wijze van liften, maar ja, ge moet maar weten u voor te doen hé ! De attractie met de stelten en het jolijt van het beugel-vliegen was op zich zelf ook al heel wat…om dan die veldloop, waar ze als apen in bomen klommen om als een sierlijke vogel langs de door de kerels gebouwde kabelbaan naar beneden te rijzen. Onze KERELS kregen op dins- en woensdag een fietstocht, zo wat internationaal. Gewapend met tenten en hopen eten reden ze de baan op om 2 reuze dagen mee te maken. De fietstocht voldeed dan ook aan de verwachtingen en werd door al de mededingers volmondig gewaardeerd. Ook hun atletiek die een bijzondere plaats bekleedde werd een succes en het is een vermelding waard, dat deze op een onberispelijke manier geleid werd door Karel De Borger, één onzer kerels. Hoeven we verder te gaan beste lezers . En steeds meer successen naar voren brengen. Het lijkt me genoeg, daarom wil ik besluiten : Ons bivak 1960 gaf aan ieder deelnemer een stukje echt jongensleven. Vrij van alle gemaaktheid en wars van alle gemaaktheid, van alle dubbelzinnigheid. Mochten allen blijven leven in deze geest van onschuld en gemoedelijkheid zoals onze Proost het zei “opdat zij uit de rijkdom hunner jeugd de reserve mochten putten voor hun volwassenheid.” WIJ DANKEN : -al de jongens voor hun edelmoedige inzet en deelname, -al hun ouders voor het gewaardeerde vertrouwen in de beweging. -al de milde schenkers, landbouwers, hoveniers, winkeliers en privaten die door hun steun veel vergemakkelijkten voor ons. WIJ DANKEN dan in volle vertrouwen en dankbaarheid, de grote bewerker van dit alles. KRISTUS KONING, die onze LEIDSMAN en onze BEHOEDER is. Voor HEM deden we dit, door HEM mochten we deze bevoorrechting beleven. Laten we dank zeggen en nooit uit onze herinnering laten vervagen. DE JEUGD IS NIET GEMAAKT VOOR HET PLEZIER MAAR VOOR DE HELDHAFTIGHEID.” (DB,nr. 7 van 1960)
De Chiro in 1960 - Uit het werkstuk van Hugo Lauwens :“Het ontstaan van de Chirojongens en meisjes van Leest”. Proost : E.P. Clementiaan (pater Clement De Wilde). Hoofdleider : Louis Vloebergh. Leiders : Eddy Beterams, Jan Vloebergh, Jos Verlinden, Jan Van de Vondel, Rik Van de Vondel, Guido Hellemans en Rik Muysoms. Dat jaar bezat de Chiro een jongenskapel met 10 trompetten, 4 trommen en 3 landsknechten.
Foto’s : -De leider van de Burchtknapen Guido Hellemans. -Proost Pater Clementiaan.
Van Landelijke Jeugd naar B.J.B, K.L.J. en Chiro voor meisjes.
Hugo Lauwens : "De eerste bijeenkomst van de meisjes Chiro in Leest vond plaats in 1964, 15 jaar na de start van de Chirojongens werd er ook een meisjesafdeling opgestart. Eerder was er al een jeugdwerking voor meisjes :– de B.J.B.-afdeling voor jonge dames bestond al sedert 1932 en werd geleid door Maria Rheinhard ° 1903 † 1987. In 1958 kreeg Hilde Silverans, de verloofde van de groepsleider van de Chirojongens Louis Vloebergh, de vraag van Leonie Muysoms (woonachtig in de Bist ) om leidster te worden van jong B.J.B. (Boeren Jeugd Bond). Hilde had ervaring, ze was voordien lid van de Chiro in haar geboortedorp Hombeek en ook leidster van de VKSJ van Londerzeel toen ze daar op kostschool zat bij de Ursulinen. Door haar sociale en muzikale achtergrond achtte men haar de gepaste persoon. Hilde sloot zich aan bij de B.J.B., samen met Renilde Verbruggen, leeftijdgenote uit de Kouter. De jong B.J.B. was voor meisjes vanaf 14 jaar maar Hilde wou liever jongere meisjes begeleiden, daar had ze meer ervaring mee. Gesteund door haar verloofde, Louis Vloebergh, wou ze in Leest starten met een Chiro voor meisjes. Ze vroeg toelating aan pastoor Coosemans, pastoor te Leest van 1946 tot 1966, om de werking te starten. De pastoor liet evenwel niet toe dat het lief van een Chiroleider een Chiro-afdeling voor meisjes in Leest zou stichten. In 1960 was Hilde evenwel vastberaden en vroeg aan toenmalig burgemeester van Leest Emiel Verschueren om gebruik te mogen maken van een lokaal in het gemeentehuis van Leest. De burgemeester stemde daarmee in en Hilde begon met een jeugdwerking voor meisjes die jonger waren dan 14 jaar. Deze jeugdwerking mocht echter de naam “Chiro” niet dragen. De pastoor doopte dit tot ‘Landelijke Jeugd‘ , later aangepast tot ‘Katholieke Landelijke Jeugd ‘ , KLJ . De prille ‘ Landelijke Jeugd ‘, geleid door Hilde Silverans en Renilde Verbruggen ging vanaf 1960 van start. Ze hielden elke zondagnamiddag vergadering en gingen ook op bivak. Het eerste bivak in 1960 was naar de Kempense gemeente Eindhout waar ze met ongeveer 15 meisjes sliepen in een stal met een paard en waar als beddengoed stro en een deken moesten volstaan. Hilde begeleidde de jongste groep , de ‘ Madeliefjes ‘, Renilde zette zich in voor de oudere ‘Zonnebloemen‘. In 1961 ging een uitgebreide groep meisjes naar het kasteel Van Horst in Sint-Pieters-Rode. De B.J.B.-leidsters en -meisjes stonden de twee leidsters bij en hielden ook een zeiltje in het oog. Ze kwamen ook mee om te koken onder het toeziend oog van de Leestse regentes huishoudkunde Mariette De Prins, een dochter van voormalig burgemeester Pieter De Prins. Mariette De Prins zou later nog gemeenteraadslid van Willebroek worden en ook Provincieraadslid van Antwerpen. ( ° Leest 22-01-1934 † Kapelle-op-den-Bos 16-10-2022)
In 1962 veranderde de situatie . K.L.J.-leidster Hilde Silverans huwde met Chiroleider Louis Vloebergh . Ze vestigden zich in de Winkelstraat . Door dit huwelijk zag pastoor Coosemans geen belemmering meer. Eindelijk kon er gestart worden met een Chiro voor meisjes. Hilde Silverans en Renilde Verbruggen stonden aan de wieg van de Chiromeisjes. Ze werden echter zelf geen leidsters van Chiro. In 1963 begon de officiële werking van de Chiromeisjes. In 1964 was er de eerste zondagse bijeenkomst. De eerste proost werd de eerder dwarsliggende pastoor Coosemans. Door het Tweede Vaticaans Concilie ( Vaticanum II ) in 1962 werd de kerk uiteindelijk milder en de Chirojongens en Chiromeisjes begonnen steeds meer samen te werken."
Foto’s :
-Hilde Silverans met haar toenmalige verloofde en latere echtgenoot Louis Vloebergh.
-Rechts van Rafke Selleslagh Renilde Verbruggen in 2019.
-De Leestse huishoudregentes Mariette De Prins stond de meisjes bij.
DINSDAG : De verkenning wordt nog voortgezet en zo belanden we op een oude hoeve, eens een kasteel geweest, waar we de koeien, de varkens en de hele kleine varkskes mogen bewonderen. De mentaliteit van deze vriendelijke mensen brengt ons in een eigenaardige stemming en als we verder trekken, op zoek naar het lemen huisje, is het alsof we een andere wereld betreden. In de namiddag brengt een bijzondere speurtocht veel opschudding teweeg.
WOENSDAG : We krijgen tot onze grote verwondering, maar toch blij verrast, bezoek van onze E. Heer Proost, die met lekkere chocolaatjes trakteerde. De madeliefjes maken ’s voormiddags een zware trektocht naar de oude windmolen van Meerhout, nu nog in werking. Het is een lange maar schone weg door dennenbossen en heide, onder een stralende zon aan een helblauwe hemel. De zonnebloemen staan alleen voor het werk van de keuken, en of ze het druk hebben…De middagrust wordt natuurlijk een beetje verlengd vandaag, want ocharme, die voetjes.
DONDERDAG: De laatste dag voor ons vertrek is aangebroken. En vanzelfsprekend wordt het een verhuis van stoelen, banken, en brandhout voor het kampvuur. Gelukkig maar, dat Nonkel en Krol helpende handen reiken. Het repertorium is bovengehaald en aangevuld. Hoe later het wordt, hoe drukker en spannender, want er komen heel wat gebuurtjes kijken. Tenslotte raken de 24 nummertjes dan toch in orde en het vuur kan ontstoken worden. De vlammen laaien lustig op tegen de donkerblauwe avondlucht en in een warme sfeer van vriendschap en gezelligheid gaat de tijd te snel. DE DAG HEEFT WEER ZIJN TAAK VOLBRACHT, HET GOUDEN LICHT WIJKT VOOR DE NACHT, EN ALLE VOGELS ZWIJGEN, LAAT ONS EEN KRING NU RIJGEN, RONDOM HET KNETTEREND SPARREVUUR, IN DIT GEWIJDE AVONDUUR…
VRIJDAG : Veel te vlug komt ook de dag van vertrek, wat het afscheid van Eindhout betekent. Een afscheid van de mensen, van de omgeving, van de schuur en van de strozakken, ja van alles wat ons op deze dagen heel duurbaar is geworden. Het is met een beetje weemoed dat de rugzakken weer worden ingepakt, maar eveneens met een dankbaar hart, voor al degenen die het voor ons zo schoon en zo goed hebben gemaakt. We zouden er heel veel kunnen over vertellen over het paard dat met zijn staart de maat van Moustafa sloeg, over toegenaaide pyama’s, over boer Corneel, de strijd om de wimpel, enz, enz., maar dan zou het zeker een boek kunnen worden. Laat ons zonnebloemen en madeliefjes het maar liever zelf vertellen. Moeilijk is dat zeker niet, want elke dag is schoon geweest, vol liefde voor mekaar, ook al kwamen er eens moeilijkheden piepen. Maar bij de slotformatie klonk het telkens diep gemeend :
HEER, DEZE DAG WAS GOED, VOOR U ONZE LAATSTE GROET : TROUW !!! H.S.”
Foto’s :
-V.l.n.r. : Eveline Van de Poel, Victoire De Borger, Maria Jansen(s), Annie Bradt, Rina Spoelders, Micheline Van den Heuvel, Maria Lauwens en Els Vloeberghen.
-V.l.n.r. : Eveline Van de Poel, Victoire De Borger, Maria Janssens, Els Vloeberghen, Maria Lauwens, Micheline Van den Heuvel en Rina Spoelders.
-Boven : Els Vloeberghen, Maria Jansen(s), Eveline Van de Poel, Rina Spoelders, Victoire De Borger Onder : Maria Lauwens, Annie Bradt en Micheline Van den Heuvel.
1960 – Van 16 tot 20 juli : Bivak van de Landelijke Jeugd
Dat ging door op een prachtig gelegen hoeve te Eindhout nabij Veerle : “een schilderachtig stukje Kempenland waar bossen en zand overheersen. Welk jong meisjeshart zou niet verlangen naar een kamp als dit ?”…(“DB”, juni 1960)
In “De Band” nr.7 verscheen volgend verslag van Hilde Silverans : “Heimwee doet ons hart verlangen, naar het stukje Kempenland, waar we allen leerden smeden, d’onverbroken zusterband. Werkelijk, zo is het geweest : er werd een duurzame band gesmeed, maar vooraleer we u een en ander over ons kamp gaan vertellen, willen we toch eerst en vooral alle vriendelijke, goede mensen bedanken die zo vrijgevig en sympathiek zijn geweest en ons het kamp hebben mogelijk gemaakt. Dank voor de aardappelen en groenten die we met hele zakken en kassen mochten in ontvangst nemen, dank voor al de voedingswaren, voor het geleende keukengerei, enz., te veel om op te noemen, maar wat ons heel wat fijne dineetjes heeft bezorgd. Misschien kunnen we u een klein deeltje teruggeven, door een kijkje te geven op deze schone kampdagen ? Wel, hier gaan we dan…. Vrijdag wordt er een hele dag gereden en gesjouwd met kruiwagens en andere vervoermiddelen, met het gevolg dat het middenlokaal veranderd wordt in een warboel van kolen, patatten, suiker en zo meer. ’s Avonds wordt een camionette langs binnen en buiten bevracht en kan een eerste tocht naar Eindhout worden aangevat, onderweg overvallen door wolkbreuken en onweders, maar toch veilig aan wal geraakt.
ZATERDAG : Dag van vertrek. Om 2 uur staat ieder klaar met pakken en valiezen, maar wie zich niet laat zien : DE BUS. Er wordt opgebeld, wegen afgespeurd, maar geen bus te zien. ’t Wordt 3 u, 4 u, nog niks. Maar de Landelijke Jeugd geeft het niet op. Er wordt gezongen en gespeeld (doch af en toe geroepen ’t zijn toeren…). Eindelijk meldt men ons dat ons buske in pan ligt. 5u30 algemene opschudding : daar is ze !!! Opladen, instappen en dan richting Eindhout. Een uurtje later zitten we reeds in de bossen van de Kempen en weldra landen we aan op de gastvrije hoeve in de Rundershoek. Uitpakken, strozakken vullen, eten, formatie en bed in. Het duurt wel een tijdje eer bij iedereen de slaap komt aankloppen en er moet nog eens met pillampen gelicht worden. Dan daalt de nacht en ook de stilte over de schuur.
ZONDAG : Hijs de Vlag bij zonnig dag : T R O U W ! De madeliefjes worden in twee vendels verdeeld : durvers en voortrekkers, die elke dag dapper zullen kampen voor de wimpel. De taken worden volbracht en ’s middags brengen de kooksters ons de lekkerste fritten die ge u kunt inbeelden. De dag is verder in beslag genomen door ontdekkingstochten, in ’t bijzonder een wandeltocht naar het Albertkanaal. Van hoog op de brug hebben we een prachtig zicht op de typische Kempische omgeving. MAANDAG : Buiten afwas en patattenjas brengen we in de voormiddag een bezoekje aan E.H. Driesen, gewezen onderpastoor van Leest, nu pastoor te Eindhout. Na de rust wordt een brief naar huis gestuurd en de spellendoos bovengehaald. Een uurtje later staan de vendels opgesteld, klaar voor bosspelen.
Vervolgt.
Foto’s :
-Hijs de vlag…
-Boven : Els Vloeberghen, Maria Jansen(s), Eveline Van de Poel, Rina Spoelders, Victoire De Borger. Onder : Maria Lauwens, Annie Bradt en Micheline Van den Heuvel.
-De Turnhoutenaar Adalbert Hendrik Driesen (°Turnhout 30/3/1899, +Antwerpen 6/5/1970) was van 1942 tot 1947 onderpastoor te Leest. Hij werd in 1947 onderpastoor te Eindhout waar hij in 1954 pastoor werd.
1960 – Julinummer “De Band” : Te Lourdes op de bergen…de GROT zou er komen…
“Het moet zeker en vast niet meer onderlijnd worden hoezeer onze gemeentenaren een bijzondere eerbied koesteren voor O.L. Vrouw. Het schoonste bewijs daarvan is wel geweest de “kapellekens-actie”. Hoeveel ziet men er niet aan de huisgevels prijken ? Met welke eerbied togen des ’s morgens tijdens de “kruisdagen” onze mensen naar de onderscheiden kapellekens om daar te bidden tot de Heilige Moeder, troost der bedrukten en bijstand der kristenen ? Reeds bestaat er een huisje, opgesmukt en door zorgzame handen onderhouden, zoals b.v. O.L.Vrouw van Fatima, e.a. Thans is er groot nieuws ! Inderdaad, beste mensen, hoevelen onder ons hadden het voordeel en het voorrecht te gaan bidden in Lourdes, voor het genadeoord, en hoevelen zijn er niet die er naar hunkeren éénmaal bij en met O.L. Vrouw van Lourdes te zijn ? Voor de enen kan het werkelijkheid worden, voor de anderen zal het wellicht tot een verlangen blijven. Daarom werd er sedert geruimen tijd aan mogelijkheden gedacht in onze gemeente ook een “O.L. Vrouw van Lourdes” te hebben. Na heel wat zorgen en palabers zal dan toch de wens in vervulling kunnen gebracht worden. Dank zij de toestemming van de heer L. MOYSON, zal in dezes weelderige hof, gelegen in de Kouterstraat, een “GROT” oprijzen, gewijd aan O.L. Vrouw van Lourdes. Het is er nu om te doen er iets “schoons” van te maken. Het mag en zal niet alleen de “grot” van de straat zijn, maar zij moet uitgroeien met de andere kapellekens tot de grot van gans de gemeente. Het is vanzelfsprekend dat van buitenstaanders-bezoekers, Leest, één wandeling kan uitmaken naar de onderscheiden kapellekens met als slot DE GROT, gewijd aan O.L.Vrouw van Lourdes. OVERAL WAAR MEN GAAT LANGS VLAAMSE WEGEN, KOMT MEN MARIA TEGEN ! Eenieders hulp is uiterst welkom. Materiaal, zoals stenen die zijn er reeds, zand en zavel zullen weldra aangekocht worden ; werkers zullen er ook zijn, maar hoe meer handen, hoe rapper de afwerking. Wie wil bijdragen, zorgt voor wat “zaad” in ’t bakske, steeds welkom bij de E.H. Onderpastoor met vermelding “VOOR HET BOUWEN DER GROT”. De Grot zou er komen, meer details in deze Kronieken : 30/4/1961 bij de inhuldiging.
1960 – Julinummer “De Band” : Bericht van het gemeentebestuur – DRINKWATERLEIDINGSNET “In het jaar 1961 zal er vermoedelijk met staatstoelagen overgegaan worden tot het aanleggen van een drinkwaterleidingsnet in de gemeente. Iedereen zal kunnen aansluiten op dit net. Ten einde de raming der kosten te kunnen opmaken is het wenselijk het aantal aansluitingen te kennen. Gelieve dan ook onderstaande strook ingevuld voor 26/8/1960 te laten geworden.”
1960 – 3 juli : Eerste Prijs voor Leestse Kon. Fanfare St.-Cecilia te Tisselt.
Door de K.F. “Concordia” van Tisselt werd ter gelegenheid van haar 100-jarig bestaan een Festival met Muziekwedstrijd in stapmarsen gegeven. St.-Cecilia Leest behaalde 599 op 660 punten of een 1ste prijs met lof van de jury.
1960 – 10 juli : vertrek “Lourdesbedevaart over Lisieux”.
Een reis van 7 dagen, zonder nachtrit. Vertrek 10 juli. Prijs : 2.475 frank, hotels en geestelijke leiding inbegrepen. Inschrijving bij weduwe Piessens Dorp of café bij de Croes in het Dorp. (Advertentie in “De Band”)
1960 – Zondag 10 juli : Nieuwelingenkoers te Leest.
27 Vertrekkers. – Uitslag : 1. Dourlens Maurice (bijgenaamd “Batske”), de 80 km in 2u29, 2. Janssens, 3. Selleslagh, 4. Caluwé, 5. Daniels, 6.Van Migro, 7. Caluwaerts, 8. Van Roost, 9. Borré, 10. Bernaerts. (G.v.A., 11/7)
De winnaar Maurits Dourlens was niemand minder dan Maurice Van Camp, ook “Jitte van den Bats” genoemd. Hij was op 15 november 1942 geboren als zoon van Karel Lodewijk Van Camp en van de Française Yolande Louise Hélène Dourlens die hem oorspronkelijk haar nationaliteit en familienaam bezorgde. Op 26 februari 1961 liet Maurice zijn nationaliteit en naam veranderen in de Belgische en de familienaam van zijn vader. Maurice was een uitstekend wielrenner en in de kranten kwamen zijn prestaties tot zijn naamsverandering onder zijn oorspronkelijke naam te staan.
1960 – 12 juli – G.v.A. : Ongevallen.
-In de Willem Rosierstraat te Mechelen werd de personenwagen van Alberti Ivo uit Leest aangereden door een andere wagen. De bestuurder van deze wagen vervolgde ongestoord zijn weg. De nummerplaat van deze auto kon echter genoteerd worden.
-Op de Koningin Astridlaan had een aanrijding plaats tussen een lichte vrachtwagen, bestuurd door Meysmans Jean uit Elewijt en de personenwagen gevoerd door Slootmans Eduard uit Leest.
1960 – 14 juli – G.v.A. : Hond doet bromfietser vallen te Leest.
Een loslopende hond heeft de bromfietser Verschueren Albert uit Leest in de Vinkstraat te Leest ten val gebracht. Verschueren werd erg gekwetst.
Foto’s:
-Maurice Van Camp op oudere leeftijd. -Zijn gedachtenisprentje.
