Aan een herberg in de Frederik De Merodestraat te Mechelen werd de fiets van Jan Blommaerts uit Leest gestolen.
1961 – 16 mei – G.v.M. : Maurice Van Camp werd liefhebber
“De 18-jarige Maurits Van Camp uit Leest, die in de nieuwelingencategorie een opperbeste indruk weergeeft, zal tijdens de loop van deze week, overstappen naar de liefhebbers.”
1961 – 17 mei – G.v.M. : Wegeniswerken
De biedingen werden geopend om de werken uit te voeren, van aan het huis ten halve te Hombeek tot op het grondgebied van Leest. De laagste bieder was een aannemer die reeds de werken uitvoert tot Kapellen-op-den-Bos; de prijs 8.420.420 fr. Er waren tien biedingen. Het verschil tussen de laagste en de hoogste bieding bedroeg 1.536.939 fr. Het aandeel van Leest bedraagt 425.700 fr.
1961 – Pinksterzondag 21 mei : “In den Bareel”
Hoogdag in café “In den Bareel”. (Foto onderaan)
1961 – 22 mei : Processie
“Naar jaarlijkse gewoonte ging de processie uit op maandag jl. Dit jaar was ze schoner dan anders, in ’t bijzonder vielen”de matroosjes” op en de “plechtige communicanten in ’t wit.” (DB, juni 1961)
1961 – 24 mei : Pater Selleslagh opnieuw naar missiepost
“Onze dorpsgenoot E. Pater Selleslagh vertrok op 24 mei jl. terug naar zijn missiepost, na een herstelperiode tussen de zijnen te hebben doorgebracht. Leest steunde mild tijdens de H. Missen van zondag ll. en bracht alzo een steentje bij. Wij wensen hem verder een vruchtbaar apostolaat toe. Wij betreuren evenwel dat ook voor hem geen speciale avond werd ingelegd, zoals voor zijn confraters van de missie werd gedaan.” (DB, juni ’61)
Meer over pater Jozef Selleslagh in deze Kronieken : 10/4/1944.
1961 – 27 mei : Omleiding
Ingevolge de werken te Hombeek werden de autobussen omgeleid over Leest en Battel.
1961 – Juninummer “De Band” : Nieuws van de Landelijke Jeugd
“Ziezo beste lezers, hier zijn we dan weer met enkele krabbels over de laatste nieuwtjes uit onze beweging. Zoals gewoonlijk eerst een napraatje over de verleden tijd. Bij de inwijding van de nieuwe grot in de Kouter moeten we toch even blijven stilstaan, niet om een relaas te geven over de plechtigheid aldaar, dat is trouwens ons werk niet, maar wel over het feit dat de Landelijke Jeugd mee kon gaan in de optocht. Misschien zullen vele lezers dat normaal gevonden hebben, wij denken er echter anders over, en waarom ? Wel, u weet dat het grootste gedeelte van onze leden in Leest naar school gaat, en zij moesten natuurlijk ook bij de school in de optocht gaan, daar viel niet over te redetwisten. Nochtans de Chiro was vertegenwoordigd, de B.J.B., de Chiromeisjes van Battel stapten mee op enz., maar waar zat nu dat andere jonge volkje van Leest, is daar dan geen beweging voor ? …We dachten dat men zich dat zou afgevraagd hebben, en ’t is daarom dat wij alles hebben gedaan om met de leden die niet te Leest naar de school gaan, zo goed mogelijk de Landelijke Jeugd te vertegenwoordigen, beter een kleine groep dan geen. Per slot van de rekening was de vlaggenstok ook nog op wandel, maar ten lange laatste kwam de zaak dan toch in orde. Na vele zondagen van binnenspel en pleinspel, kwam er een verrassing. De Madeliefjes zouden een trektocht hebben van een ganse dag. Om 10 uur ’s morgens stonden ze klaar voor de start van een heerlijke zonnedag, doorheen de prachtige meinatuur. In een korte, maar flinke openingsformatie, werd van hen gevraagd, dat ze ook de zon in hun hart zouden laten schijnen, dat heel onze dag en gans onze tocht in het teken van vriendschap en liefde zouden staan, voor ieder van onze meisjes en voor alle mensen. Dat is het dan ook geworden, een echte vreugdetocht naar de grot van Ramsdonk en daarna naar het Lunapark van Kapelle. Onderwijl moesten nog 18 brieven met opdrachten gezocht worden. De zon lachte heel hard, zodat we het rond de middag heel hard hadden. Maar een fijne picknick in de koele dreef en frisse limonade werkte deugddoend, zodat allen weer op krachten kwamen om verder te trekken. Een ontmoeting met de Lieve Vrouwe was dan ook dubbel aangenaam, en heel zeker heeft ieder van de Madeliefjes een innig gebed gezegd. Daarna kon ieder in het Lunapark zijn hartje ophalen zoveel zij wilden. De dag was zo pittig en vol vreugde geweest dat er op de terugweg nog blij gezongen werd. Hiermede stoppen we dan weer en sturen u allen een hartelijke L.-G.-groet.”
1961 – 1 juni : Fiets van Leestenaar gestolen
Aan een grootwarenhuis in de Bruul te Mechelen werd een aldaar geparkeerd rijwiel toebehorende aan de Leestenaar M. Verbruggen gestolen. (G.v.M.)
1961 – 2 juni : Arbeid Adelt bracht hulde aan baron de Meester de Ravestein
De Leestse Koninklijke Fanfare Arbeid Adelt trad op in het Hombeekse Expoel kasteel ter gelegenheid van een huldebetoon aan baron de Meester de Ravestein. (KH)
1961 – 5 juni : Fietsdiefstal
Op de Botermarkt te Mechelen werd een fiets gestolen die toehoorde aan Louis De Prins uit Leest. Achteraf werd het rijwiel teruggevonden aan het station Nekkerspoel. (GvM)
1961 – Dinsdag 6 juni : 7-jarige knaap onder auto te Leest
Dinsdagnamiddag rond 12 uur heeft er zich te Leest op het kruispunt gevormd door de Juniorslaan en de Oude Tisseltbaan een verkeersongeval voorgedaan. Ter plaatse kwam de 7-jarige knaap De Donder Gerard, wonende te Leest, Oude Tisseltbaan 5, bij het oversteken van de straat met zijn fiets onder een personenwagen terecht die hem over een 10-tal meters meesleurde. De knaap kwam er van af met een armbreuk en lichte kwetsuren aan het hoofd terwijl zijn fiets in oud ijzer werd gereden. De voerder van de personenwagen, Dr De Boeck uit Kapelle-op-den-Bos, diende de eerste geneeskundige zorgen toe waarna de knaap ter verpleging naar het Stedelijk Gasthuis te Mechelen werd overgebracht. De politie stelde het gebruikelijke onderzoek in. (GvM, 7/6)
Foto’s :
-Pinksterzondag hoogdag in café “In den Bareel”. Van links naar rechts José De Laet, Victoire Van Dam, Gerda en Frans De Laet. (Foto : Gerda De Laet)
-Matroosjes in de processie : links Eddy Van Hoof, rechts Walter Feremans.
-Die matroosjes vielen op dat jaar, evenals de communicanten in ’t wit.
-Pater Selleslagh vertrok terug naar zijn missiepost.
-Het slachtoffer van de aanrijding Gerard De Donder, anno 2017.
1961 – Donderdag 11 mei : Rerum Novarumherdenking te Mechelen
Die vond plaats onder een traditioneel weer met weinig zon en een koude atmosfeer. In de kleurrijke optocht door de bijzonderste straten van de stad waren vele muziekmaatschappijen present. Onder hen ook “Arbeid Adelt” uit Leest.
1961 – 13 en 14 mei : Voetbedevaart naar Scherpenheuvel
“Tegen de verwachtingen in was de opkomst zeer bevredigend : 55 deelnemers waaronder 16 vrouwen en meisjes, vooral de jeugd was goed vertegenwoordigd ! Om 4 uur ’t vertrek aan de Sint Annakapel, mooi weer, na een kort gebed vol goede moed op weg en dan stappen maar, afwisselend biddend, zingend en spelend wordt Aarschot bereikt rond de middag, waar we E. Pater Clementiaan mochten begroeten die ons verder op de tocht zou vergezellen. Even na 15 uur komen we te Scherpenheuvel toe waar ons een kleine tegenvaller wacht : het logement, enige tijd tevoren besproken, is door anderen bezet ; dan maar op zoek naar iets anders. Makkelijk gaat het niet, er zijn zoveel bedevaarders en alles is bijna volzet (het wordt inderdaad een heel geval om er een goed en deftig nachtverblijf te vinden). Eindelijk komt het toch in orde. Nu naar de kerk voor het Lof, beeweg, daarna Rozenkrans en Kruisweg, daarna is iedereen vrij. Zondag om 4 uur H. Mis met communie en dan terug de baan op, huiswaarts toe, dus een half uur vroeger dan voorzien, of naar gewoonte. In de voormiddag werd het warm, te warm zelfs om goed te zijn. Keerbergen, we kregen onze soep, ons even verfrist en verder op naar Bonheiden waar onze E. Pater Clementiaan, na enkele hartelijke woorden te hebben gesproken, afscheid neemt. Rond 5 uur werden we afgehaald door Z.E.H. Pastoor , de zegen met het Allerheiligste werd gegeven en met een danklied tot O.L. Vrouw van Scherpenheuvel eindigde deze moeilijke maar schone tocht. Wij danken U, wij danken U uit het diepste van ons hart. O, MARIA WEES GEGROET. M.V.” (DB, juni 1961)
Onder de deelnemers ook Maria Busschot en haar dochter Celine Van Beveren uit de Scheerstraat. Zij vervulden een belofte. Als Celine het ongeval van vorig jaar zou overleven hadden ze beloofd deel te nemen aan de voetbedevaart naar Scherpenheuvel. (Hun foto’s onderaan)
1961 – 15 mei : Soldaat Frans PIESSENS
-Turnhout 15/5/61 : “Beste mens, wat men bij de Infanterie kan beleven. Even vertellen. Het spreekt van zelf dat ne soldaat, na een zware dagtaak te hebben volbracht, van een welverdiende rust zou mogen genieten. Maar…wat zonder de waard rekent, valt natuurlijk mis uit; zo was het ook met ons, arme sloebers, want op ne schone avond toen we reeds lang in de armen van Morpheus lagen en droomden van…hoe we ’s anderendaags het best ons vaderland zouden verdedigen, klonk plots het ‘alarm’. Allen in pyjama en halfgesloten ogen op, wat zou er nu toch kunnen gebeuren daar waar zovele verdedigers slapen ? Een militair, doordronken en doordrongen van het Bacchusnat wou er over de omheining klauteren en werd gesommeerd door het salvoschot van de schildwacht. Wellicht ronkte het in zijn oren te over, want alles scheen er op te wijzen dat de ‘noodkreet’ hem tot geen nuchtere gevoelens brengen kon. Er bleef dan niets anders over dan die man met de armen van een barmhartige Samaritaan binnen te pikken…dat liet ons tenminste toe van rond 1 u 30 in den morgen terug onder de lakens te liggen. Van een belevenis gesproken…maar…dan daags nadien : ’s morgens oefening, niet erg leuk zou een Hollander zeggen, lichaamsoefeningen om de moed er in te houden, dan nog schiet-exibities met de Mauser en met de Fal op 100 meter, en ne mens ziet er hoogstens een vijftigtal ver, ge moet niet vragen. Het was dus een ontegensprekelijke wel bezette dag. We worden er ook voor betaald ! Wat het eten betreft mag er absoluut niet geklaagd worden en de verzorging voldoet. Zo, en binnen enkele dagen de feesten van de Infanterie, waarop wordt teruggekomen. Tot besluit, einde goed, al goed en groeten voor de kameraden soldaten van Leest en het personeel van Jupi.”
-Frans Piessens vanuit Turnhout, 26/5/1961 : Of er uitgekeken wordt naar het verlof en nog meer werd naar be (? onleesbaar) op zondag 17 j.l. moet niet gezegd worden, de climax van verlangen groeit steeds en dat was hier andermaal het geval. Maar…zijn we nu toch voor het ongeluk op de Turnhoutse aarde gekomen ? Op doktersadvies mocht niemand bezoek ontvangen, mocht zelfs niemand buiten, er zou ne gespikkelde of ne gestreepte rondlopen op die schoon geschuurde kamer die men nr 101 noemt, en daarmee kunnen we uitrusten, op alles n’en domper. Plezant hé ? Oh hoe lollig ; ze lachen er hier allemaal mee op de kamer, maar…dan groen of paarsblauw, dat zijn de aangenaamste kleuren die men kan presenteren. De ene trekt een lang gezicht, n’en andere zucht, n’en derde gromt, alles zonder woorden, maar ’t gaat toch over hetzelfde. Naar het schijnt zou het toch een vals alarm zijn, zodat mag verhoopt worden dat er spoedig verandering zal intreden. Door verveling in dienst van het vaderland, is onze leuze.”
-Frans Piessens vanuit St.Denijs-Westrem, 28/6/1961 : “Ik had beloofd na ons noodgedwongen inblijven door een medische beslissing, wat meer nieuws te zenden. Wel nu, eens dat het zaakje opgelost was, kregen wij enkele dagen verlof, compensatie voor de vervlogen vergunningen, en, blijgezind gingen we naar huis. Gezien de opleiding een einde had genomen werd er angstvallig uitgekeken aan wat komen zou, en dat wist ieder maar al te spoedig. Bij mijn terugkeer te Turnhout werd er niet veel omhaal om gemaakt en een bevel liet niet te wensen over. Het ging naar Duitsland toe, want daar moest verder de plicht volbracht worden. Verzekeren kan ik het met de hand op het hart dat ik veel moeT had om te vertrekken, hoe kon het anders ? Met vaste tred en…lange benen was ik weg…naar Soest ! Groot was de vreugde echter dat slechts een paar dagen nadien het bericht kwam dat ik mijn spullen kon bijeen brengen om de terugtocht naar België aan te vatten. En terug met overvloedige moeD op weg, ditmaal naar St Denijs-Westrem, en dan,…wel naar het bureau, op het bureau, om er te blijven en daar in ’t zweet mijns aanschijns het brood te verdienen. Er zijn er misschien die het vervelend vinden iedere week de reis naar huis te moeten maken, nee,nee…dat vind ik nu iets dat bij de militaire troepsoldaten past ; dat noemt men ontspanning om de gedane inspanning kwijt te geraken; om nieuwe krachten te putten om dan de zware taak in volle plichtbesef terug op de schouders te torsen. En zo heb ik dan mijn vaste betrekking gevonden, vuur, licht, huishuur vallen ten laste van de werkgever, daarbij een degelijke bezoldiging en onderworpen aan de Sociale wetgeving. Wat wilt ge nog meer ? Tot een volgende keer, want het werk stapelt zich zo op, dat ik er niet meer kan over zien. Groeten aan allen en denkt aan het zware offer dat hier te brengen is.”
-Frans Piessens vanuit St.Denijs-Westrem, 22/1/1962 : “Welgemeenden dank voor het zeer interessant geschenk ter gelegenheid van Nieuwjaar. Hier gaat alles zijn gewone gang. Wij verdienen hier ons brood in het zweet onzes aanschijns, en zijn altijd content wanneer wij om de week een verplichte rustdag moeten nemen, soms ook meer, naargelang de krachtinspanningen die we hebben moeten doen. Alles loopt zo stilaan naar zijn einde, en het zal met weemoed zijn wanneer wij tot verplicht ontslag zullen gedwongen worden.”
Foto’s :
-Tweemaal Maria Busschot, tweede foto naast Florentien De Schoenmaeker en haar dochter Celine Van Beveren.
1961 – Meinummer “De Band” : Slachtoffer is herstellende
“Onze dorpsgenoot VAN CAMP, die onlangs slachtoffer werd van een ongeval met zijn bromfiets aan de brouwerij Versailles te Mechelen, is thans hersteld van de opgelopen verwondingen. “
1961 - 5 mei – G.v.M. : Aanrijding
Op de Nekkerspoel te Mechelen vond een aanrijding plaats tussen de vrachtauto’s bestuurd door Adolf De Saeger uit Mechelen en Joannes Desmedt uit Leest. Verdere details ontbreken.
1961 – 7 mei : Plechtige communicanten
Wij konden enkele communieprentjes op de kop tikken. Van Harry Cauwenbergh, Agnes De Bruyn, Alfons “Fonny” De Laet en Fernande De Nijn. (onderaan)
1961 – 9 mei : Soldaat René BERNAERTS
-Heverlee : “Hier een eerste briefje van ’n dikke bleu uit het Opleidingscentrum, Kwartiermeester en Vervoer te Heverlee. Ik ben hier aangeland begin april om mijn opleiding te doen als chauffeur. Dus hier in ’t Leuvense ben ik voor de eerste keer in contact gekomen met het leger, waarover we al zoveel horen spreken hebben. De eerste dagen die ik hier doorbracht waren natuurlijk een hele verandering. Maar nu ben ik het al goed gewoon, dat soldatenleventje. Ik ben hier al een maand, doorgebracht met de basisopleiding, dus als infanterist. Nu zijn we pas begonnen aan de F.R.A.C. Dit is leren met de auto’s rijden in zalen op de rollen, om zo weinig of geen ongevallen te kunnen veroorzaken. Daarna moesten we op de piste met een Jeep. Een paar dagen later met de vrachtwagen en dat gaat al redelijk goed. Ze leren ons nog van dag tot dag meer. We hebben hier een schoon leven.”
-René Bernaerts vanuit Antwerpen-Luchtbal, 22/8/1961 : “Hier mijn eerste briefje vanuit Antwerpen. Ik heb nu mijn opleiding achter de rug, en ben nu een dikke maand op de Luchtbal aangekomen. Natuurlijk was dat weer een hele verandering, en zo zijn wij opnieuw dikke bleukens, maar ja dat geeft niets er komt ook wel een tijd dat we zullen anciens worden en zullen afschuren en binnenleveren, maar dat zal nog wel een tijdje duren. Als we hier toekwamen, we waren zo maar met 80 man, werden we onmiddellijk ingedeeld in compagnies, en zo landde ik bij de Staf-cie waar het niet slecht is. Het is hier anders wel streng genoeg volgens mij, we waren het te Heverlee anders gewoon. Nu zijn we hier als chauffeurs en hebben dan ook onze voertuigen overgenomen. Ik heb een jeep gekregen waar ik 14 dagen mee gebold heb. Nu hebben ze me een vrachtwagen Bedford gegeven. We bollen hier gemiddeld 50 à 60 km per dag, en de dagen dat we niet moeten rijden moet de onderhoud van de wagens gedaan worden. Zo hebben we onze eerste maand hier doorgebracht en staan er ons nog veel te wachten. Langs deze weg doe ik de beste groeten aan al de soldaten van Leest, B.J.B. en alle Leestenaren.”
-René Bernaerts uit Antwerpen, 2/12/61 : “Hier kom ik nog eens met een briefje van uit de kazerne op de Luchtbal. Eerst en vooral moet ik Milac bedanken om het wekelijks ontvangen van het Parochieblad, Zondagsvriend en natuurlijk De Band. Het is hier op onze kamer een interessante verschijning, vooreerst de andere soldatenbrieven en moppen die iedereen hier graag leest. Hier in de kazerne is het altijd hetzelfde. We hebben hier op 17 en 18 november de bataljonfeesten meegemaakt. Op 17 november heeft de stad Antwerpen het peterschap van het 6de Linie aangenomen. Dan heeft iedereen in de stad gedefileerd met cati’s, dit zijn kleine tanks, half-tracks, vrachtwagens, jeeps en natuurlijk ook te voet. ’s Anderendaags was het eigenlijke bataljonsfeest bij ons in de kazerne. ’s Morgens om 09u30 werd in de parochiekerk van de Luchtbal een Heilige Mis opgedragen ter nagedachtenis van de gesneuvelden der beide oorlogen. Daarna ging het langs de baan naar de kazerne waar de Kolonel een toespraak hield en daarna was het nog een goede maaltijd en zo werden die twee dagen feest besloten. Verder is het hier altijd hetzelfde, van dag tot dag doen we al wat minder, we worden anciens. Nu ga ik maar sluiten en doe langs deze weg de beste groeten aan alle Leestenaren, de soldaten en de B.J.B.”
-René Bernaerts, uit Antwerpen 23/1/1962 : “Eerst en vooral moet ik Milac bedanken voor het prachtige nieuwjaarsgeschenk dat ik ontvangen heb, en verder nog iedere week de twee weekbladen en natuurlijk De Band zelf. Met mij hier op de Luchtbal nog altijd hetzelfde. Het is hier ook winter zoals in Leest. We hebben het hier als chauffeur een paar dagen lastig gehad, omdat de wegen hier beijzeld gelegen hebben. Voor de rest hebben we niet te klagen, nog een paar maanden en dan zijn het anderen. In maart gaan we nog eens voor veertien dagen op kamp naar Leopoldsburg, dat zal dan mijn tweede en laatste kamp zijn tijdens mijn legerdienst. Maar zo wil ik er nog vele doen lijk het laatste, daar heb ik het niet kwaad gehad. Ik was daar als bevoorrader van de naft, die moest ik dan een paar kilometers verder gaan halen. Wat ik tijdens het volgende kamp zal doen weet ik nog niet, dat zal ik nog moeten afwachten, maar in ieder geval zeker niet meer dan het vorige, want dan zijn we al dikke anciens. Langs deze weg doe ik de beste groeten aan al de soldaten van Leest, Milac, alle Leestenaren en de B.J.B.”
-René Bernaerts uit Antwerpen, 29/3/62 : “Eindelijk is het er weer eens van gekomen nog een briefje te schrijven. Het is geen gewone brief daar hij nu komt van een superancien die op ’t ogenblik nog twee dagen moet kloppen. Eerst en vooral moet ik Milac bedanken voor het regelmatig ontvangen van de wekelijkse tijdschriften, en de Gazet tijdens de Ronde van Frankrijk en vooral het prachtige nieuwjaarsgeschenk. Verder veel nieuws is er niet op ’t ogenblik. We zitten hier op de kamer, we zijn met 13 afzwaaiers en we hebben alles al afgeschuurd en binnengeleverd. Onze voertuigen hebben we ook al afgegeven. Dus op ’t ogenblik hebben we niets meer; onze kitzak staat al gevuld, en nu zitten we hier de langverwachte dag af te wachten en die zal niet lang meer achterwege blijven. Hier ga ik maar sluiten en wil eerst de mensen van Milac bedanken voor hetgeen ze voor ons, soldaten, doen. Langs deze weg doe ik ook nog de beste groeten aan alle Leestenaren, al de soldaten van Leest en de B.J.B. Met de beste groeten van een superancien.”
René Bernaerts werd te Mechelen geboren op 2 mei 1942 en hij overleed in zijn huiskring te Leest op 19 mei 2014. Hij was gehuwd met José Van Camp.
Bijvoegsels
-Communieprentjes van Harry Cauwenbergh, Agnes De Bruyn, Fonny De Laet en Fernande De Nijn.
1961 – 30 april : Vriendenconcert St.-Cecilia na wijding van de grot.
In samenwerking met de muziekkorpsen van Kalfort (“de Harmonie Concordia”), St.-Cecilia van Heffen en de beroemde fanfare uit Itegem (“De Eendracht”) werd na de wijding van de Grot een vriendenconcert gegeven in de zaal van weduwe Huybrechts. De toegang was gratis. (DB, mei 1961)
En verder gaat het !! (Vervolg de Grot)
“De meimaand heeft heinde en verre een bijzondere betekenis juist omdat het de MARIAMAAND is. We schreven tevoren dat op 30 april j.l., “Leest in feest” was, en wij weten wel dat aan alles een einde komt, ook aan de maand, maar niet aan de devotie ter Harer ere ! Weet ge allen, beste mensen, dat tijdens de maand, iedere avond, “de Rozenkrans” gebeden werd voor de Lieve Vrouw aan de onderscheiden kapellekens waaraan Leest zo rijk is en fier mag op gaan ? Weet ge, dat iedere avond een plaats uitverkoren werd om de Rozenkrans mee te doen, en dat in de Parochiekerk ? En weet ge tenslotte dat het bij Onze Lieve Vrouw van Lourdes het een ware demonstratie is geweest, een dagelijkse uiting van verknochtheid aan de H. Moeder ? Door middel van een schijnwerper werd gans de grot van Lourdes verlicht, zodat de Goddelijke, minzaam lachend vanuit de hoogte kan neerzien op Haar kinderen ; en onder in de holte brandende kaarsen ; en in zulk decor, een biddende menigte, vergetende wat er buiten gebeurde, en slechts verdiept in het gebed onderbroken na elk tientje door Marialiederen. Een vrouw, en wij wensen uit bescheidenheid haar naam niet te noemen, heeft zich de moeite getroost op zondag 14 mei j.l. de aanwezigen te tellen die daar, zonder onderscheid van stand of klasse kwamen bidden ; het waren er meer dan TACHTIG !!! Moesten de Eerwaarde sprekers van zondag 30 april, hiervan getuigen kunnen zijn, kunnen zien wat er te Leest elke dag plaats heeft, zij zouden niets beter als beloning kunnen wensen, voor de oproep die zij zo vurig tot de aanwezigen hebben gericht. Z.E.H. Deken, E. Paters Schroyens en Clementiaan zouden God danken voor het schone werk waaraan zij onder welke vorm ook mee opgebouwd hebben. Alles laat voorzien dat het lot van deze Mariamaand nog schoner, nog groter en massaler zal zijn. En Ons Lieve Vrouwke zal zeggen “Ik word hier graag gezien bij die eenvoudige, maar schone mensen van Leest !” (“De Band”, mei 1961)
G.v.M. bracht, op 2 mei, ook een verslag van de wijding :
Wijding Grot O.L.Vrouw van Lourdes.
“Zondagnamiddag had de grotwijding plaats te Leest. Vooraf werd een plechtig lof opgedragen door Kan. De Backer, deken van Mechelen-Zuid. Het O.L.Vrouwbeeld stond in de kerk opgesteld. Na het lof werd een stoet gevormd, waarin opstapten : op kop de B.J.B.-ruiters uit Hombeek, Chiro-jongens uit Leest, dito meisjes uit Battel, de schoolgaande jeugd uit Leest met vaandel, de K.F. Sint-Cecilia en de K.F. Arbeid Adelt, B.J.B.-meisjes en -jongens met vlag. Boerenbond, K.W.B. en oud-strijders met hun vlaggen, alsook de Vrouwengilde aan de zijde van de comitee-leden van de Lourdesgrot. Het O.L. Vrouwbeeld werd gedragen door maagdekens, terwijl de geestelijkheid met tal van gelovigen de stoet besloten. De Kouter bood een feestelijke aanblik aan, alle huizen waren bevlagd, en wimpels sierden het geheel. Door de geburen werd het beeld in de grot geplaatst. Deken De Backer zegende het beeld, waarna de bloemenhulde plaatsgreep door de jeugd. Kan. De Backer hield vervolgens een toespraak, waarin hij zei fier te zijn dat voor de eerste maal dat hij te Leest kwam, hem de grote eer te beurt viel deze prachtige grot te mogen wijden. Spreker herinnerde aan de verschijning van O.L.Vrouw te Lourdes, en besloot met te onderstrepen dat deze nieuwe grot een parel is voor deze straat. Liederen werden gezongen door de schoolgaande jongens en meisjes. Vervolgens kwam pater Schroyens aan de beurt. Hij vroeg te bidden en boete te doen aan de nieuwe grot voor de afvalligen. De maand mei zal door de nieuwe grot, aldus spreker, een nieuw bewijs zijn van gehechtheid aan O.L.Vrouw. Ook pater Clementiaan, oud-onderpastoor, richtte het woord tot de gelovigen. Hij dankte de gelovigen die hem vroeger geholpen hebben bij dit initiatief en vroeg trouw te blijven aan de maagd Maria. Louis Verbruggen, namens het Lourdescomitee, dankte allen die meegeholpen hebben tot het mogelijk maken van deze feestelijkheden, in de eerste plaats de familie Moyson, die afstand gedaan heeft van de nodige gronden, het gemeentebestuur voor de nodige materialen, architect Ceulemans, Kamiel De Wit, Jefke Coeckelbergh, Jan Spoelders, vader en zoon Soli, en tal van anderen, die op de ene of andere manier het hunne hebben bijgedragen tot deze verwezenlijking. Nadat pastoor Coosemans nog een laatste gebed had opgedragen, werd deze prachtige grotwijding besloten. De Kouter mag fier zijn op deze prachtige grot, die deze wijk siert.”
In “De Band” van juni 1961 verscheen het verslag van de inhuldiging:
Leest in Feest
“Dat 30 april 1961 een onvergetelijke dag zal blijven moet wel niet bewezen worden. De lang verbeide dag waarop meteen de gemeente onder de bescherming zou geplaatst worden van O.L.Vrouw van Lourdes was aangebroken en er was inderdaad van ’s middags af een feeststemming te bespeuren. Na het Lof werd de optocht gevormd en de stoet zette zich langzaam in beweging. Voorafgegaan door een negental ruiters van de B.J.B. volgde de Chiro met vaandels en pennoenen. Ook de Chiro van Battel was aanwezig. Dan kwam de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia die afwisselend stapmarsen speelde met de K. Fanfare Arbeid Adelt. Onder de tonen der muziek stapten de schoolkinderen van gemeente- en zusterschool onder leiding van het onderwijzend personeel, de Vrouwengilde, Landelijke Jeugd met vaandel, het Kristelijk Werkersverbond, Oudstrijders, B.J.B.-meisjes, Boerengilde, allen met wapperende vaandels, een bonte verzameling van kleuren onder de grijze hemel. Het was een prachtig schouwspel hoe die schare opstapte naar de Kouter en enig was het, het vendelzwaaien door kranige leden van de B.J.B.-jongens. En kwam het Lourdesbeeld, gedragen door meisjes in het wit, de Lieve Vrouw die weldra zou tronen in de grot, gevolgd door kleinere meisjes die bloemen droegen...voor Haar! De grot zelf was prachtig, aan de ingang prijkten twee godsdienstige spreuken : “Maria onze moeder...en...Maria, wees gegroet ! Bij aankomst werden de vaandels in een ronde opgesteld, en een grote schare mannen, vrouwen en kinderen hadden er plaats genomen. Zij wilden getuige zijn van die grootse gebeurtenis. Door de voorzitter van het comité, de heer L. Verbruggen, werd de Z.E.H Plebaan-Deken De Backer verzocht het blauwe lint door te knippen, waarna tot de plaatsing van het beeld werd overgegaan. Onmiddellijk hierna werd door de menigte een weesgegroetje gebeden, als welkomstwoord tot de Goddelijke moeder, en had een bloemenhulde plaats door de schoolmeisjes. Vervolgens werd door de Z.E.H. Deken een toespraak gehouden om zijn dank te betuigen voor het ontstane initiatief hier een grot te bouwen toegewijd aan O.L.Vrouw van Lourdes, een plaats waar iedereen kan komen om troost te vinden bij Haar wier kinderen we allen zijn. Eens te meer, vervolgde spreker, is het bewijs geleverd dat ons Vlaamse volk daadwerkelijk een Mariavolk is gebleven...”
De Grot
Ze staat er, los van ’t gewone leven : Uw stappen doen de stilte beven als ’t vallen op het zachte mos van droge blaren in een heel stil bos. Er pinken lichtjes die hun gloed zacht schijnen laten in de schemergolven en in ons soms zo zwaar gemoed het groot mysterie voelen doet waarin de waarheid ligt bedolven. Mocht het de Moeder Gods behagen want mensen voelen zich zo klein en houden nimmer op met vragen : ieder heeft daarvan zijn eigen refrein... Kamiel De Wit 1961.
Vervolg : En de Leestenaars kregen er maar niet genoeg van.
Foto’s :
-Deken De Backer knipte het lint door.
-De Deken tijdens zijn toespraak.
-Na de inhuldiging op de pastorij, van l. naar r. : Louis Verbruggen, pater Lucas (Kapellen), onbekende, Frans Moyson, Florentine Moyson, Deken De Backer, Jef Leemans, Modest Van Steenwinkel, pastoor Coosemans, Jan Ceulemans, pater Selleslagh, Pater Clementiaan, een Afrikaan die mee was met pater Selleslagh, Kamiel De Wit, Frans De Prins en Louis Solie.
-Receptie in het kasteel Moyson met Modest Van Steenwinkel, pastoor Coosemans, Kamiel De Wit, Louis Vebruggen (“Louis van Vit”) en Rosalie Buelens.
-Nog gasten en leden van het grotcomité tijdens de receptie.
1961 – Zondag 16 april : Optreden van de Kon. Fanfare St. Cecilia Leest te Mechelen op de jaarbeurs van het E.V.M
Naar jaarlijkse gewoonte werd in de Mechelse Groentenhalle op de Zandpoortvest de jaarbeurs van het Economisch Verbond van de Middenstand gehouden. Die dag stond er een optreden van de judoclub van de Mechelse politie op het programma evenals een optreden van de Leestse fanfare Sint-Cecilia met 20 uitvoerders en 30 zangers.
1961 – 30 april : Inhuldiging “Lourdesgrot” Kouter
“De Band”, april 1961 : “Een verheugend nieuws voor iedereen is wel, dat dankzij het volhardingsvermogen van meerderen onzer dorpsgenoten de inhuldiging ervan bepaald doorgaat op zondag 30 april. Onmiddellijk na het Lof zullen, naar we konden vernemen, al de parochiale organisaties stoetsgewijs, met het beeld bestemd voor de grot, opstappen naar de Kouter, alwaar dan de wijding en andere daaraan verbonden plechtigheden zullen plaats hebben.
De beide muziekmaatschappijen verlenen hun welwillende medewerking aan deze gemeente-plechtigheden. De, door E.P. Clementiaan, zo betrachte Lourdesgrot, zal voor onze gemeente eens te meer een mijlpaal zijn in de geschiedenis van Leest en voor de omliggende gemeenten een toevluchtsoord, onder de bescherming van de H. Maagd Maria.”
De geschiedenis van de Lourdesgrot in de Kouter.
In 1960 werd de idee geopperd om het Mariakapelleke van de KWB te vervangen door een echte Lourdesgrot. Aan de basis van dat idee lagen de echtgenoten van Lodewijk Verbruggen en Kamiel De Wit die ernstig ziek waren.Onderpastoor pater Clementiaan was de stuwende kracht achter het initiatief. De familie Moyson stelde een lapje grond ter beschikking en aan basismateriaal was geen nood. Betonblokken, afkomstig van de steenweg op de Bist, die slecht was gelegd en moest worden uitgebroken, werden ervoor gebruikt. Heel de buurt hielp aan de bouw van de bidplaats onder leiding van Kamiel De Wit. Het plan werd uitgetekend door de toen pas afgestudeerde architect Fons Ceulemans. Neel Solie en Jef Leemans zorgden voor de voegwerken. Een collecte bij de buren bracht 9.693,50 frank op. Ruim 7.500 frank ging naar materiaal en werken. Op de vooravond van de meimaand was de grot voltooid en op 30 april werd het Mariabeeld plechtig in de nis geplaatst. Na een bloemenhulde werd de grot ingewijd. Al de katholieke verenigingen waren toen met vlag en standaard present. Van dan af gingen de buren in de meimaand regelmatig een rozenkrans bidden. Dit gebeurde vooral voor zieken of overledenen uit de omgeving. Ook mensen van ver buiten Leest kwamen er geregeld tot O.L.Vrouw van Lourdes bidden.
Ter gelegenheid van de dertigste verjaardag in 1991 werd het hele domein opgefrist. De oorspronkelijk groene, houten bankjes werden vervangen door comfortabele zitbanken, het Mariabeeld en Bernadette kregen een likje verf, de verlichting van het beeld werd vernieuwd, er werd een marmeren altaarblad geplaatst en zoals elk jaar werd het domein versierd met fris groen en een kleurrijke bloemenpracht.
Dat jaar stelde het “Lourdesgrotcomité”, opgericht om de belangen van de grot te behartigen, het toenmalige gemeentebestuur voor de naam van de Kouter te wijzigen in Lourdesgrotlaan”. Het comité kreeg echter nul op het request. Het gemeentebestuur antwoordde dat : ‘het ons spijt U te moeten melden dat wij geen gunstig gevolg kunnen geven aan uw verzoek. Zoals U bekend is, werd de laatste tienjaarlijkse telling gehouden op 31 december 1961. De bevolkingsboeken en andere documenten werden vernieuwd. Tevens hebben alle inwoners hun nieuw adres laten aanpassen. Naar onze mening dient de Kouter in ere gehouden ingevolge zijn verleden en bijzonder deze van 1914/1918.”
In 1991 was Roza Verbruggen voorzitster van het Lourdesgrotcomité. De familie Solie-Spoelders zorgde voor de financiën en in het bestuur zetelden nog de families De Wit-Geerts en De Laet-Windelen. Roza, voorzitster sinds 1990, volgde respectievelijk Louis Verbruggen, Jan Keulemans (sinds 1974) en Frans Van de Maele (1982) op.
Elke dinsdag en donderdag van de maand mei, telkens om 20 uur, werd het rozenhoedje gebeden.
Vervolgt met het verslag van de inhuldiging.
Foto’s :
-De bouw van de Grot berustte op vrijwilligerswerk van vooral buren. De rotsachtige stenen zijn afkomstig van de Bist toen die heraangelegd werd. -Kamiel De Wit plaatst het Mariabeeld. De Grot werd o.a gebouwd ter ere van zijn ernstig zieke echtgenote. -Samen met Neel Solie zorgde Jef Leemans (foto) voor de voegwerken. -Roza Verbruggen werd voorzitster van het comité. -De kop van de optocht tijdens de officiële inhuldiging.
In de Consciencestraat te Mechelen deed zich een aanrijding voor tussen een vrachtwagen, bestuurd door Meysmans Hans, wonende te Mechelen en een personenwagen bestuurd door Verwerft Ludovicus, wonende te Leest.
1961 – 19 maart : Muziekconcert Sint Cecilia
Onder leiding van H. De Bruyn en samen met het Sint Ceciliakoor. Ze brachten o.a. “De Blauwe Donau” van Strauss en “Het Slavenkoor” van Verdi. (DB)
1961 – Vrijdag 24 maart : Bromfietser deed erge val
Die vrijdagavond kwam de bromfietser Jan Verschueren, woonachtig Juniorslaan te Leest, op de Mechelse Battelsesteenweg zwaar ten val. Hij werd met een hersenschudding ter verpleging overgebracht naar het O.L.Vr. Gasthuis te Mechelen. (G.v.M., 27/3)
1961 – 26 maart : Jaarlijks Concert Arbeid Adelt
Locatie : parochiehuis. Muzikale leiding : dhr Van der Taelen. Start : 19 uur. Gastoptreden van zustervereniging K. Fanfare St.-Cecilia uit Heffen. De muziekavond ging door in de feestzaal “Ons Parochiehuis”, Kouter, onder leiding van de heren J. Van der Taelen en Van Eeckhout. Er stonden werken van verschillende grote meesters op het programma. Tijdens de pauze volgde een optreden van de gekende conferenciers de gebroeders Appelmans. (DB) (Onderaan de details van het programma)
1961 – 31 maart : Overlijden Eduard Hendrik Maria BETERAMS
Hij werd te Mechelen geboren op 5 april 1898 en is aldaar overleden op 31 maaart 1961. Hij was gehuwd met Aline Beelaerts. De plechtige lijkdienst, gevolgd van de begrafenis in de familiekelder op het gemeentekerkhof te Leest, vond plaats op maandag 3 april 1961 te 11 uur in de parochiekerk van het H. Hart te Mechelen. Rouwadres : Battelsesteenweg 15 Mechelen. (Advertentie)
Eduard was een broer van Luciaan (Luc) Beterams, jarenlang samensteller en verantwoordelijke uitgever van “De Band” het maandblad van Milac.
1961 – 2 april – Paasdag :K.F. Sint Cecilia
Die dag maakte de Koninklijke Fanfare Sint Cecilia een muzikale uitstap naar Itegem. Vertrek om 17 uur. En op zondag 9 april gaf de fanfare een concert te Perk ten voordele van de fanfare “Tenierskring” in de zaal Velox. Ook het zangkoor trad er op.
Eveneens in april, op 16/4, was de fanfare uitgenodigd te Mechelen in de Groentenhalle op de Zandpoortvest, samen met het gemengd Ceciliakoor, voor een optreden op de jaarbeurs aldaar. (DB, maart ’61)
1961 – Zaterdag 4 april : Aanbesteding waterleiding
Die dag vond de aanbesteding plaats voor het aanleggen van de waterleiding in de gemeenten Hombeek, Heffen en Leest. Die ging door te Antwerpen. Er werden 480 werkdagen voorzien voor de aanleg ervan. De watertoren zou in de Juniorslaan komen. (G.v.M.: 11/3/61)
1961 - 5 april – G.v.M. : Ongeval
“Aan het kruispunt Louisastraat en Schuttersvest te Mechelen gebeurde een ongeval tussen een personenauto bestuurd door Constant De Prins uit Leest en een personenauto bestuurd door Pieter Gorlé uit Antwerpen. Beide bestuurders liepen lichte kwetsuren op evenals de echtgenote en zoon Gorlé, die in het voertuig zaten. Zij konden na een eerste verzorging huiswaarts keren.” (Onderaan foto van Constant “Stanne” De Prins)
1961 – 7 april – G.v.M. : Ongeval
“In de Consciencestraat tussen een lichte vrachtauto bestuurd door Eduard Peeters uit Leest en een personenauto bestuurd door Wilfried Soen uit Bachte-Maria-Leerne.”
1961 – 9 april :Speciale Paasrecollectie van de KWB
Deze werd ingezet met een gezamelijke communiemis gevolgd door een les. Voor dat laatste werd beroep gedaan op de E.H. De Keersmaecker, professor aan het College te Boom, die handelde over : “Het sacrament van het huwelijk en het huwelijksleven”. Deze voordracht bleef, op uitdrukkelijk verzoek, voorbehouden aan leden ouder dan 21 jaar. (DB, maart ’61)
1961 – 15 april – G.v.M. : Eigenaardige verstikking te Leest
“Daar de 50-jarige jongman, Fr. Leemans, wonende Blaasveldstraat te Leest, sedert een paar dagen niet meer op zijn werk kwam, klopte men aan in zijn woning. Daar vond men hem half verstikt te bed, terwijl de 32-jarige landbouwerszoon De B. overleden bleek. Leemans werd dringend naar het O.L.Vrouwgasthuis te Mechelen gevoerd en de politie stelde een onderzoek in.”
In ”De Band” van mei 1961 vonden we meer details terug :
Twee Leestenaars omgekomen door verstikking.
“Twee onzer Leestenaars werden het slachtoffer van een zeer smartelijk gebeuren. Het waren De Boeck Frans en Frans Leemans. Zij vonden de dood door verstikking. Onder algemene belangstelling werden zij ten grave gedragen, respectievelijk op 19 en 21 april j.l.”
Frans De Boeck werd te Leest geboren op 22 juli 1930 en hij overleed op 14 april 1961. Frans Leemans werd eveneens te Leest geboren op 5 augustus 1909 en hij overleed te Mechelen op 16 april 1961 dixit hun doodsprentjes.
Ingewonnen inlichtingen bij oudere Leestenaars (o.a. Hugo Lauwens uit de Kouter) verduidelijkten dat beide mannen vrijgezel waren en hielden van een glaasje op tijd en stond. Ze waren onafscheidelijk, Frans De Boeck woonde in de Winkelstraat (waar thans Schillemans woont, tegenover Dolf Peeters). Frans Leemans, bijgenaamd “Lupe van Moone” woonde in de Blaasveldstraat, tegenover het huis van de familie Leemans (“Pandoer”).
Het gebeurde meer dat De Boeck bij Leemans bleef logeren na een nachtje stappen en de bewuste nacht van het ongeluk was er teveel CO vrijgekomen door een slecht werkende stoof met het fatale gevolg.
Bijvoegsels
-Het muziekprogramma van Arbeid Adelt van 26 maart. -Constant “Stanne” De Prins was een uitstekende en populaire wielrenner. -De gedachtenisprentjes van de beide onafscheidelijke vrienden die tragisch omkwamen : Frans Leemans en Frans De Boeck.
1961 – Zondag 4 maart : Gewestelijke Culturele B.J.B.-dag te Leest
G.v.M., 8/3/1961 : “Te Leest klonk zondag jl. de blije lach der BJB-jongens die in hun frisse uniformen en onder een stralende lentezon van overal uit het gewest waren afgekomen om in gezonde wedijver mee te dingen aan de gewestelijke culturele wedstrijd. Kort na de middag kwamen de eerste groepjes toe welke dra druk verbroederden op de koer van het parochiehuis. Vanaf 13 uur af werd dan gestart met de culturele dag welke voor het gewest Mechelen-Noord en -Zuid, onder auspiciën van het A.K.V.T. werd ingericht. Deze dag was voornamelijk bedoeld als wedstrijd tussen de onderscheiden afdelingen in zake groepsgezang en voordracht. Vooreerst had de zangwedstrijd plaats waaruit bleek dat de verschillende groepen hun optreden degelijk hadden voorbereid. Als verplicht lied werd de volkspsalm “God is mijn Herder” aangeduid. Voor het tweede lied was er een keuze tussen “Waarnaar gaan de Boeren”, “Lachend komt de jonge Lente aan” en “Rosemarijntje”. Na dit eerste optreden begaven de aanwezigen zich naar de parochiekerk, waar een plechtig H. Lof doorging. In de parochiezaal kregen we nadien het tweede gedeelte dat hoofdzakelijk bestond uit voordrachtnummertjes. Ondertussen was ook het publiek tot de zaal toegelaten; talrijke sympathisanten hadden er aan gehouden op deze culturele dag aanwezig te zijn. Na het BJB-gebed heette gewestleider Alfons De Smet de aanwezigen hartelijk welkom en dankte hen om hun sympathie voor de beweging. Dhr René De Smet droeg op keurige wijze de bindteksten tussen de onderscheiden nummers voor. Zo hoorden we in deze prijskamp o.a. de afdeling Zemst-Laar in het voordrachtnummer “Mijn Vader”, waarin vooral het prachtige gedicht “Mijn Vadertje” van Marnix Gijsen de goedkeuring van het publiek wegdroeg. Ook de BJB-meisjes namen, alhoewel buiten wedstrijd, deel aan het programma, met o.a. een optreden van mej. Lieve Ceulemans, laureate van het welsprekendheidstoernooi, die de aanwezigen vergastte op een prachtig geslaagde voordracht met als onderwerp “Ons Dorp”. Op klare en pittige wijze kregen we een beeld opgehangen van O.L.Vrouw-Waver. De BJB-jongens van Leest hadden hetzelfde onderwerp verkozen voor hun voordrachtnummer, dat ze op een opmerkelijke originele wijze hebben uitgewerkt. Met dit nummertje kregen de aanwezigen enkele punten uit de Leestse geschiedenis te horen. Ook de afdeling Tisselt met “Mijn Vader” bracht her er goed af en het gedicht “Mijn Vader” van Ernest Claes, voorgedragen door jh. De Mesmaecker, genoot veel bijval. Hierop volgde een humoristische voordracht door Mej. Magda De Smet, getiteld “De Neus”, waarin spreekster, welke de 2de prijs behaalde op het welsprekendheidstoernooi, de nadelen van ons reukorgaan op komische wijze wist naar voor te brengen. Na de afdeling O.L.Vr. Waver met eveneens “Ons Dorp” een in de smaak vallend geschiedkundig overzicht, werden de toehoorders vergast op een zanguitvoering door de afdeling Leest, dewelke vooral met hun prachtig uitgevoerd “God is mijn Herder”, succes wisten te oogsten. Na dit bont afwisselend programma was het niet minder dan de nationale leider der BJB dhr. Michel Hoeveners, welke er aan gehouden had om op deze culturele dag als spreker op te treden. Na een dankwoordje tot de aanwezigen belichtte spreker datgene wat door “cultuur” in de BJB verstaan wordt. Het minderwaardigheidsgevoel van onze boerenjongens- en meisjes dient uitgeschakeld te worden, de vlucht uit de boerenstand dient tegengehouden, daarom doet onze boerenjeugd aan cultuur omdat ze van haar leden iets beter, iets schoner wil maken. Men moet onze jongens en meisjes door een degelijke culturele vorming bewust maken en hen een persoonlijkheid bijbrengen welke hen er zal toe brengen zich op gelijke voet te stellen met jongens en meisjes uit andere standen. Hoe meer men de mens beschaafd maakt, hoe meer hij op het voorplan kan treden, daarom zal de BJB-leiding op de ingeslagen weg voortgaan en haar actie met culturele weekends en cursussen uitbreiden. Hiervoor vraagt de nationale leider vooral de medewerking van de ouders. Na een dankwoord tot allen die meehielpen aan deze culturele prestatie, besluit spreker zijn flink gesmaakte rede met zijn overtuiging uit te spreken dat de BJB-ers, dank zij hun huidige inspanningen, de vruchten zullen dragen van deze actie. Ondertussen was de tijd der prijsuitreiking aangebroken doch vooreerst werden enkele belangrijke punten in verband met de zanguitvoeringen en de voordrachten toegelicht. Z.E.H. Van Dessel, gewestproost sprak vervolgens in een korte slotrede, zijn dank uit voor deze prachtige dag en wenste de deelnemers van harte geluk om hun werk.”
Aan de Mechelse Katelijnepoort had een aanrijding plaats tussen de personenwagen bestuurd door Karel Rottiers uit Leest (Foto onderaan) en de wielrijder Hugo Maurice uit Mechelen. De afloop is ons onbekend. Karel Rottiers werd in Willebroek geboren op 4 januari 1920 en hij overleed te Mechelen op 16 september 2004. Karel was gehuwd met Melanie Jacobs die hem twee kinderen schonk : Eduard en Viviane.
1961 – 11 maart – G.v.M. : Voetgangster aangereden
“Op de Vijfhoek te Mechelen werd de voetganger Jan Weekers uit Mechelen, gevat door een personenauto bestuurd door Em. Claes, wonende te Leest. Weekers die gewond werd aan het hoofd werd overgebracht naar het O.L. Vr. Gasthuis.”
1961 – 11 maart – G.v.M. : Waterleiding wordt aangelegd
“De aanbesteding voor het aanleggen van de waterleiding in de gemeenten Hombeek, Heffen en Leest, zal zaterdag 4 april e.k. te Antwerpen doorgaan. Er werden 480 werkdagen voorzien voor de aanleg van deze waterleiding. De watertoren zal worden gebouwd op het grondgebied van Leest, en wel in de Juniorslaan.
1961 – 12 maart : Loopwedstrijd
Op zondag 12 maart had op het terrein van het patronaat een loopwedstrijd plaats die werd ingericht door de B.J.B. De wedstrijd kende een welverdiende opkomst. De brouwerij Lamot zorgde voor een trofee die werd gewonnen door Marcel Van Hoof uit de Scheerstraat voor Dubin uit Blaasveld.
1961 – 15 maart – G.v.M. : Kind en bromfietser gewond te Leest
“Op het fietspad op de Juniorslaan had er een aanrijding plaats tussen de bromfietser Van Buggenhout Hendrik uit Londerzeel en het 6-jarige fietsende kind Geerts Leo. Beide betrokkenen deden als gevolg hiervan een zware val en liepen verwondingen op. Voor eerstgenoemde waren die van zo’n erge aard dat hij ter verpleging naar het O.L.Vrouw Gasthuis te Mechelen moest overgebracht worden.”
Foto’s :
-De deelnemers met de proosten op de gewestelijke culturele B.J.B.-dag te Leest. (Foto: G.v.M.)
-Karel Rottiers tijdens zijn soldatentijd.
-M. Van Hoof won onderstaande trofee van de brouwerij Lamot.
“Het is een vaststaand feit dat de boeren hier in de omtrek zich meer toeleggen op de teelt van grove groenten dan op veehouderij, en deze dan meer als bijzaak beschouwen. Op de meeste vergaderingen wordt dan ook steeds over eerstgenoemd onderwerp gehandeld. Om nu eens een verandering te hebben, werd door het gildebestuur beroep gedaan op de heer Hellemans om te spreken over “HOEVE INRICHTING”. Om over nieuwbouw en openlucht stallen te spreken zoals in de Kempen zijn onze bedrijven doorgaans te klein, zegde spreker. Van meer belang is de aanpassing en verbetering van bestaande hoevegebouwen en de toelage verleend voor deze. Achtereenvolgens besprak hij :
-DE VERLUCHTING van de stallen, door het aanbrengen van draineerbuizen en trekschouwen om vochtigheid te weren en temperatuur te regelen.
-VERLICHTING : 1 m2 venster nodig voor 10 m2 grond oppervlakte ; licht ontsmet en dood de ziektekiemen.
-BEVLOERING : kort ligbed in poreus materiaal, voedergangen en krib in harde steen, doch niet te glad ; plaatsen van reukafsluiter tot het weren van amoniakgeur uit de aalput. Voor deze werken wordt tot 25 % toelage verleend.
-ZOLDERING : bij voorkeur in geklikt hout (toegelaten voor levering) beton welfsel en holle brikken die het nadeel hebben vochtig te zijn. Voor deze verbeteringen is het geen kwestie van grote kosten maar de bijzonderste vereiste is een beetje goede wil.
Verder besprak de heer Hellemans de verbetering op werkbesparing. Hoe doet men het in de Kempen ? Hoe het doen op onze kleine bedrijven ? Wat met de melkbewaring ? Op de meeste bedrijven is er plaats voor alles doch geen plaats voor melkbewaring ; een degelijk melkhuis. We moeten de rendabiiteit van het melkvee hoog en de zuivelmarkt gezond houden door zuivere en gezonde melk te leveren. In ons land zijn ongeveer een millioen koeien die 10 millioen liter melk per dag voortbrengen, hiervan gaat 23% naar verbruiker, 68% wordt boter en het overige kaas en room. Met de steun van de regering werden in België zes kaasfabrieken opgericht. Voor een kg kaas wordt 16 à 17 liter melk van goede kwaliteit verbruikt. Tot slot besprak hij in ’t kort de inrichting van onze woningen ; de wet op het bouwen ; leningen ; premiën voor nieuwbouw en verbeteringen. Deze welgelukte avond werd naar gewoonte besloten met het gebed. (M.V.)”
1961 – Maartnummer “De Band” : Omhalen “stoelgeld” in de kerk storend tijdens preek
Op Verzoek.
“Het is niet de eerste maal dat ons gevraagd wordt de welwillende aandacht van de bevoegde overheid te vragen en te vestigen op het feit dat het omhalen van het “stoeltjesgeld” onder de preek zeer storend is voor de aanwezigen in de kerk. Men voegde er aan toe dat een “preek” toch wel een godsdienstonderrichting is, bestemd voor de gelovigen, waarvan in de huidige omstandigheden veel van teloor gaat. Het zal zeker ook niet plezierig zijn voor de omhaler zelf (noot : Georges Gobien). Anderzijds wordt er op gewezen dat zulks vroeger ook gebeurde, en juist om het storende ervan, werd de geldomhaler verzocht het stoelgeld om te halen voor en na de preek..”
1961 – 1 maart : Laatste dag voor de inregelstelling betaling taksplaten
Uiterlijk voor 1 maart dienden de bezitters van fietsen, met of zonder motor, voertuigen en honden, op straffe van boete, zich in regel stellen met de verplichte aangifte en aanschaffing van de respectievelijke taksplaat. (G.v.A., 19/1/1961)
“Eugeen Keuleers en Vitalia Huysmans, wonende Mechelbaan 4, hebben hun gouden bruiloft gevierd. Eugeen werd geboren op 22 maart 1885 en Vitalia op 29 juni 1889. Zij huwden te Leest op 25 februari 1911 en woonden 25 jaar in Leest. Uit hun huwelijk werden 6 kinderen geboren. Zij verhuisden toen naar Heffen waar ze 14 jaar in de Kapelstraat woonden en daarna 11 op de Mechelbaan. Zij woonden aanvankelijk op een boerderij, en later ging Eugeen hovenieren. De drie broers en de zuster van Eugeen zijn allen nog in leven (samen tellen ze meer dan 350 jaar) en waren op het feest aanwezig, naast de kinderen, de 16 kleinkinderen en reeds 3 achterkleinkinderen. Te 10 uur droeg Z.E.H. Huybrechts, pastoor, een plechtige dankmis op in de parochiekerk. Te 11 uur werden de feestelingen verwelkomd op het gemeentehuis door dhr Huys, burgemeester, die hen na een heildronk, van harte binnen 10 jaar een diamanten jubileum toewenste, en hen een mooie clubzetel overhandigde. De viering werd besloten met een serenade, gebracht door de Kon. Fanf. “De Vreugdegalm”. In naam van de fanfare huldigde dhr Huys, Eugeen om zijn 60 jaar lidmaatschap der fanfare waarvan 45 jaar als muzikant. De fanfare schonk hem eveneens een luxueuze clubzetel.”
1961 – 4 maart : Bericht aan de inwoners : Huisvuil
“De burgemeester der gemeente Leest, heeft de eer aan de inwoners ter kennis te brengen dat vanaf zaterdag 4 maart 1961, voor het afhalen van het huisvuil over het ganse grondgebied der gemeente zal gezorgd worden. Het afhalen zal geschieden om de week elke zaterdag. Het bruto gewicht (bak met afval gevuld) mag niet meer dan 35 kg bedragen. De vuilnisbakken dienen van stevige handvatten te worden voorzien, de emmers van een goed hengsel. De vuilnisbakken moeten, de dag dat de afhaling geschiedt, door de inwoners zelf zo dicht mogelijk bij de openbare weg worden neergezet, zonder dat ze echter een hindernis mogen vormen voor het verkeer. Zij mogen niet langer dan één uur na het afhalen van het huisvuil blijven buitenstaan. Het is verboden in de vuilnisbakken om het even welk voorwerp te stoppen dat gevaar voor verwonding of besmetting van het personeel van de reinigingsdienst kan opleveren. Zo is het streng verboden in de bakken buitengebruik gestelde elektrische buislampen zogenaamd T.L.-buizen te leggen. Deze en alle andere kwetsende voorwerpen, dienen aan het personeel van de reinigingsdienst persoonlijk ter hand gesteld, zorgvuldig ingepakt en gebeurlijk met opschrift T.L.-buis. Hopende, geachte inwoners, dat deze dienst u ten volle zal bevredigen en u bovenstaande onderrichtingen zult in acht nemen, groeten wij u zeer; Hoogachtend, de Burgemeester, (get.) E. Verschueren. (DB-1961)
Voordien brachten de mensen hun huisvuil zelf naar het “stort”. Voor de mensen van het dorp was dit een tijdlang gelegen aan de “Stenen Beek” in de Juniorslaan en later in de Molenstraat aan de beek, achter het St.-Apolloloniakapelletje. Dit stort krioelde van de ratten.
Foto’s :
-De winkelier Georges Gobien haalde in die tijd het “stoeltjesgeld” op.
-De prijzen van de taksplaten in Leest en enkele buurtgemeenten.
-Burgemeester Emiel Verschueren ondertekende het bericht over het huisvuil.
In zaal Weduwe Huybrechts, aanvang 19u30. Het orkest “Danny Rivers” zorgde voor een gezellige avond. (DB)
1961 – Zondag 19 februari – G.v.A. : Familiefilmavond
De Boerengilde van Leest richtte een filmavond in waarop alle filmliefhebbers uitgenodigd waren. De voorstelling ging door in “Ons Parochiehuis” om 19 uur. Op het programma : “ernst, lach, spanning en…muziek.” Werden vertoond : een kluchtfilm, een landbouwdocumentaire “Wij landbouwers gaan mee met onze tijd. Wij willen technisch vooruitstrevende bedrijven, rationeel ingericht en economisch verantwoord”. Een prachtige kleurenfilm : “De schoonste dag van mijn leven” met de Wienersangerknaben”. (G.v.A., 17/2)
1961 – Maandag 20 februari : Algemene Vergadering over Veeziektenbestrijding
Deze jaarlijkse algemene vergadering vond plaats op maandag 20 februari om 19u30 bij de gebroeders Apers in het Brughuis. De ingenieur De Meuter, een veeteeltconsulent, sprak er over de nieuwe wetgeving inzake de bruccellosebestrijding en over de toekomst van de veehouderij in Euromarktverband.
1961 – 25 februari : Waterleiding
“Aan de gemeentes Hombeek, Leest en Heffen zal de waterleiding eerst worden toegewezen. Voor deze gemeenten is deze beslissing van vitaal belang, aangezien de vestiging van nieuwe fabrieken in het Mechelse de kans groter maakt om industrie in deze aanpalende gemeenten te bekomen. Er werden 480 werkdagen voorzien voor de aanleg van deze waterleiding. De watertoren zal worden gebouwd op het grondgebied van de gemeente Leest en wel in de Juniorslaan”. (KH-GvM)
In 1963 werden de eerste Hombeekse bewoners aangesloten op de waterleiding, dit tegen 408 fr huur per jaar. Tot 36 kubieke meter was het verbruik gratis en men betaalde 8 fr. per bijkomende kubieke meter. Het aandeel van de gemeente Hombeek voor het waterleidingsnet bedroeg 3.317.000 fr. daarbij inbegrepen de 57.458 fr voor de watertoren te Leest. (KH)
De watertoren van Leest werd in 1963 gebouwd (zie verder in deze Kronieken)
1961 – Zondag 26 februari : C.V.P.- poll in gans het Arrondissement Mechelen
Het poll-reglement van kracht in het Arrondissement Mechelen voorzag dat met het oog op de samenstelling van de kandidatenlijsten voor de verkiezingen voor Kamer, Senaat en Provincie, alle regelmatig ingeschreven C.V.P.-leden van de partij opgeroepen werden om deel te nemen aan de poll. Te Leest ging die poll door in de Parochiezaal van 7u15 tot 11 uur.
1961 – 26 februari : Maurits Dourlens werd Maurice Van Camp
G.v.A. van 24 februari : “Maurits Dourlens, uit Leest, veranderde van naam en nationaliteit. Vanaf 26 jan. l.l. (Noot : er staat wel degelijk “jan.”) : heet hij nu Van Camp, terwijl zijn nationaliteit van Fransman Belg werd.”
De moeder van Maurice was een Française, Yolande Louise Hélène Dourlens. (°Blendecques 8/3/1910, +28/5/1973) Maurice werd geboren in Leest op 15 november 1942, zijn moeder huwde Karel Lodewijk Van Camp (°Leest 4/2/1920, +Mechelen 19/6/1997) in Leest op 14 juli 1949. Maurice was een uitstekend wielrenner en in de kranten kwamen zijn prestaties tot zijn naamsverandering onder zijn oorspronkelijke naam te staan. Zijn bijnaam in Leest was : “de Jitte van den Bats”.
1961 – Maartnummer “De Band” : Pater Clementiaan vanuit Sint Niklaas
“Beste vrienden van De Band ! Toen wij begin februari onze Milacavond hielden te Leest, heb ik u bij mijn dank- en afscheidswoord gezegd : “ik zeg u geen vaarwel, maar tot weerziens”. En hier zijn we dan, als ’n goede vriend, die niet alleen als priester bij u aan huis kwam, maar die u allen heeft mogen leren waarderen om uw goedheid en eenvoud. Uw genegenheid en sympathie; en ik ben oprecht blij u langs deze weg te mogen bedanken, u te kunnen groeten en ook enkele regels aan onze vrienden soldaten te mogen richten. Dat het arbeidsveld veel verschilt van dat uwer landelijke gemeente moet ik u wel niet vertellen. ’n Stad is geen dorp, het uiterlijke alleen reeds verschilt er zo enorm veel van. Ook de mensen –alhoewel in de grond overal dezelfde- moeten anders worden aangesproken en op ’n andere manier worden geïnteresseerd aan hun eigen midden en aan het godsdienstig leven. Gelijk een jonge recruut zich moet aanpassen aan zijn nieuwe omgeving, kazerne, kameraden en legeroversten, moeten wij ons ook als priester en als medemens in de verschillende sociale middens weten aan te passen. Gelukkig, de ervaring en de aard van onze apostolaat vergemakkelijken veel onze taak. Sint-Niklaas en Leest : ze liggen eigenlijk niet zo ver van elkander, slechts ‘n 25 km, maar in onze geest en onze gedachten raken ze aan elkaar. ’n Mens leeft van herinneringen, staat er ergens geschreven. Hoe ouder men wordt, hoe meer dat men zulks ondervindt. Dat zullen zelfs onze soldaatjes –die nog in de fleur zijn van hun leven- wel ondervinden ; want hoe dikwijls denken zij niet aan hun lieve thuis en aan hun dorpje, daar langs de Zenne ? Over Leest moet ik u niet meer vertellen, dat zult u doen in De Band, die ik steeds met nieuwsgierigheid zal openslaan, in die stille ogenblikken dat wij tussendoor eens op onze kamer kunnen zijn of even voor het slapen gaan, om er dan te kunnen van dromen. Misschien beste vrienden, interesseert het u iets te vernemen over Sint Niklaas en ons nieuw werkterrein ? De stad Sint Niklaas telt nagenoeg 50.000 inwoners. Alom is het bekend dat het ’n zeer nijvere stad is in het hart van het welige Waasland. Door haar gestadige economische en industriële ontwikkeling is ze geworden één der schitterendste parels aan de kroon van Oost-Vlaanderen. Onder de verschillende nijverheden die hier gedijen neemt de textielnijverheid veruit de belangrijkste plaats in; ik zou kunnen zeggen, de atmosfeer is hier textiel en haast in alle straten van de stad ademt men “textiel”. Overal winkels en magazijnen van bonneterie met hun werkhuizen van weverij, spinnerij en twijnderij. Bij ’n heel groot gedeelte van de bevolking moet men zeggen dat het weven hen als ’t ware in het bloed zit. Wie eens naar Sint Niklaas op bezoek komt –en allen zijn welkom- zullen niet alleen in bewondering staan voor de Grote Markt van deze stad – maar zullen hun ogen ruimschoots de kost kunnen geven aan de schone winkels van kledingsstoffen en fantasie-artikelen- daarvoor komt men natuurlijk het best in de week. Sjaals, sjerpen of hoofddoeken vindt men er in ’n bonte kleurenwemeling. Wie een mooi tapijt wenst in zijn kamer of ’n voettapijtje voor zijn bed, brenge een bezoek aan de tapijtweverijen dezer stad. En om de lezers van De Band te doen watertanden kan ik er al vast op wijzen, dat ze in de verschillende winkels en magazijnen, naast de voetmatjes en traplopers, wandtapijten zullen te bezichtigen krijgen die als echte meesterwerken kunnen aangezien worden. Ook de bidmatjes waarop de Oosterlingen hun gebeden uitvoeren zijn van ’n onberispelijk schoon, werkelijk een schoonheid. Dat is de omgeving, beste vrienden, waarin wij thans ’n goei maand leven. Wat nu het kerkelijk leven betreft, wel er zijn nu in de stad zes parochies. De hoofdkerk is de Sint Niklaaskerk. Onze Paterskerk sedert 26 februari parochiekerk geworden is de H. Hartkerk. Wij bedienen dus deze ; ’s zondags zijn er zeven missen ; om kwart na vijf ’s morgens de eerste mis, dan om 06u30, 7u30, 10 u, 11u30 en ’s avonds te 18 uur. De meeste van onze parochianen zijn werklieden, voor de rest enkele nieuwe straten met veel burgerij ; in ’t geheel 25 straten met een bevolking van ongeveer 5.000 zielen. Daarvoor zijn we voor ’t ogenblik slechts nog maar met 2 Paters. En hiermee ga ik sluiten. Ik wens u allen van harte het beste, vele, vele groeten aan onze vrienden de soldaten, aan alle zieke en bejaarde mensen van Leest. Pater Clementiaan te Sint Niklaas.”
Foto’s :
-Maurice Van Camp op oudere leeftijd.
-Zijn doodsbrief en gedachtenisprentje.
-Twee afbeeldingen van de zeer populaire pater Clementiaan.
