1911 – Dat jaar startte Jan Huysmans met een limonadefabriekje op het dorpsplein.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

            Limonade was toen een nieuwigheid. In de café’s werd enkel bier geschonken.

            Jan Huysmans, die in 1908 vanuit Battel naar Leest was verhuisd, vestigde zich

            eerst  in de herberg “In de Toekomst” op het Dorpsplein, alwaar

            achteraan de eerste limonade werd gefabriceerd.

            Deze limonade werd uitgedragen met paard en kar en het paard moest telkens

            langs de voordeur en door de herberg, binnen  en buitengelaten worden.

            Rond 1930 kocht Nante De Prins de woning aan. Hij betaalde er 27.000 fr voor

            en  verbouwde ze tot beenhouwerij.

            In 1913 kocht en sloopte Jan Huysmans, aan de overzijde van de dorpsplaats,

            het oude “Knippershof” en bouwde er de herberg met fabriekje “In de Proef”.

            In de hals van de limonadeflesjes zat een “marbel” (knikker) en door de druk

           hield  de marbel het flesje gesloten. Om te drinken  moest men de knikker  

            indrukken zodat het gas ontsnapte en men de limonade kon uitschenken.

            De naam van de limonadefabriek stond op het flesje : “In de Proef” naar hun

            gelijknamige herberg.

            Gedurende  de oorlogsjaren, 1914-1918, moest moeder “Toor” (Victoria

            Coosemans) zelf met de limonade rondrijden omdat vader Huysmans aan het

            front  zat.

            Jacob Albert Huysmans in “De Band” 1979 en april 1980 :

            “Jaak Huysmans, zoon uit de “Vlashandel” wijk de Knip, kocht in 1839 het

            grootste deel van het erfgoed “In den Sleutel” op den “Klaasberg” (zo werd

            vroeger de Dorpsplaats genoemd naar de patroonheilige) en herschikte hier toen

            het oud trapgevelhuis, dat in jaarankers 1473 vermeldde, tot een herberg.

            Het werd het lokaal van doelschuttersverenigingen “Het Knippershof”.

            Jaak Huysmans had twee ongehuwde zonen “Fikke” en “Janneke Knip”(Viktor

            en  Jan Baptist) . Deze laatste bracht wekelijks op een kruiwagen zijn eigen

            scheppingen van pleisteren “beeldjes” voor verkoop naar de Mechelse

            voddenmarkt. 

            Na het verscheiden van deze twee zonen, kocht Jan Huysmans, wiens vader een

            kozijn was van hogervermelde Viktor en Jan Baptist, na sloping van dat gasthof,

            een nieuwe herberg met daarbij een winning voor frisdranken, genaamd “In den

            Proef”. 

            “... bij bestellingen van suiker aan een Mechelse limonadefabrikantje, was mijn

            vader daar bevriend geraakt en door deze man kreeg mijn vader raad en

            inlichtingen en vestigde een winning voor frisdranken onder het kenmerk “In de

            Proef”, weldra geroemd door de aanbieding van haar vermaarde produkten in

            originele recipiënten met een magisch sluitmiddel.

            Het werd een zilveren eigen taak.

            90%  der ingrediënten was onbezoedeld bornwater.

            De verbruikersprijs was toen in de herbergen 10 centiem voor zulk een

            Frisdrankje”.

            In 1924 schafte Jan Huysmans zich een wagen aan.

            De tweede op de gemeente, de eerste was eigendom van “den Blokmaker”.

            (Piessens)

            Enkele jaren later (in 1926), vroeg en verkreeg Jan Huysmans de toelating

            van  het Schepencollege om “twee elektromotoren van I en van ½ PK te

            stellen en te benuttigen ter plaetse te Leest, nr.5, in zijn werkhuis aan de

            woning palende, en dienende tot het veraardigen van limonaden.”

            De machtiging werd verleend voor dertig jaar.

            Albert “Bert” en Alfons “Fons” Huysmans zetten de zaak van hun vader voort

            tot in 1972.