Op 13 september 1984 publiceerde PL in Gazet van Mechelen volgende kop :
Beter burgemeester in eigen dorp dan
schepen in de stadxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het was een citaat van Gust Emmeregs. De
auteur van het artikel trok van leer tegen enkele solo-riders in de Mechelse
politiek. Hij noemde Louis Neefs, Gery Van Exem en Wim Jorissen jr.
Tijdens
de jongste zitting van de gemeenteraad hebben we een nieuw geval gekregen :
CVP-raadslid Gust Emmeregs. Onbetwistbaar bezit deze man capaciteiten. Doch men
loopt door zich als solo-rider buiten de schreef te wagen het risico zich
belachelijk te maken en de partij een ondienst te bewijzen.
Anders
is het gesteld met Gust Emmeregs die, naar wij reeds maanden geleden vernomen
hebben, ingevolge een intern probleem in de CVP-familie, zich halsstarrig
afzijdig houdt van de CVP-bijeenkomsten en de stelling verdedigt dat het beter
is burgemeester te zijn in eigen dorp dan schepen in een stad. Doch Gust
Emmeregs is slechts raadslid in een stad en het dorp is sinds 1977 een
deelgemeente van Mechelen, waar Jef Ramaekers burgemeester is. Gust Emmeregs verkeert in de waan dat hij de
godfather is in zijn deelgemeente. Met het gevolg dat hij tijdens zijn tussenkomst
over de spoorwegaffaire Mechelen-Blaasveld er door Ramaekers werd ingeluisd, nadat
VU-er Firmin Verlinden hem al een hoekslag had toegediend.
Men
mag niet vergeten dat in de politieke arena een nogal uitgesproken nuance
verscholen ligt tussen dorpspolitiek en deze van een stad. En laat Mechelen dan
nog een heel groot dorp zijn.
Deze
evidentie schijnt Gust Emmeregs nog niet te hebben beroerd. In elk geval heeft
hij nog wel enkele jaren voor de boeg om van deze stelregel overtuigd te raken.
En er naar te handelen voor het te laat is.
In 1987 promoveerde VV Leest naar bevordering. Sponsor
Pauwels kwam in die tijd op de proppen. Op de terreinen van VV Leest verrees
een tribune met 450 zitplaatsen, sanitair, receptiezaal, e.a. Daartoe diende
voor 1,5 miljoen frank grond te worden aangekocht. Pauwels stelde renteloos 4
miljoen ter beschikking. Op het ogenblik dat de grondaankoop bij de notaris
diende beschreven te worden, ontdekte men in Leest dat Pauwels eigenaar van de
gronden zou worden. Gust Emmerechts ging resuluut in het verzet. Het bestuur
van VV Leest was bang om het financiële engagement aan te gaan en Gust haalde
een zoveelste toverformule tevoorschijn. Hij kon de NV Sportcentrum er toe
bewegen de grond aan te kopen en daartoe een financiering aan te gaan. Op die
manier werd het Sportcentrum eigendom van de terreinen.
Op 4 januari 1991 werd de NV Omni opgericht. Het initiatief
daartoe kwam van de NV Sportcentrum Leest omdat de combinatie sporten en
nevenactiviteiten nadelig op de sporthal inwerkten. In de NV Omni nam de NV
Sportcentrum een meerderheidsparticipatie.
In het Sportcentrum kwam er een nieuwe
sportvloer (1,5 miljoen frank) en de recreatiesporten konden terecht in de
omni-sporthal. Met deze derde uitbreiding werd een stevige basis gelegd opdat
de drie initiatieven leefbaar zouden blijven.
Aan de Omnihal in Leest hing in 1994 een
prijskaartje van 21,6 miljoen frank (GvM 12/4/1994) . De financiering werd
mogelijk dank zij een lening van 11 miljoen en een afbetalingskrediet dat Gust
Emmeregs vanwege Eternit, die het complex optrok, kreeg.
Van bij de start vermeldden de statuten
van de NV Omni ook dat de maatschappij zich zou bezighouden met de verkoop,
verwerken, bewerken en behandelen van bouwmaterialen. Gust Emmeregs in GvM : ik had toen reeds de bedoeling om me
voltijds met de NV Omni te gaan bezighouden. Bij velen kwam het nochtans als
een donderslag bij heldere hemel aan toen ik in september 1993, na 33 jaar
dienst, bij Eternit ben weggegaan. Ik zag mij daartoe verplicht. Maar Gust is
niet buitengekegeld bij Eternit. Als secretaris van de ondernemingsraad zou dat
overigens zo goed als onmogelijk zijn geweest.
De Gazet wees er op dat het Gust de
voorbije jaren via het voetbal, de sporthal en de omnihal in Leest, nooit te
doen is geweest om persoonlijk geld te verdienen. De meeste commerciële
initiatieven werden genomen om de aangegane verbintenissen te kunnen nakomen.
Het
gebeurt wel eens dat we enkele weken achterop geraken om enkele
honderdduizenden te betalen. Steevast krijg ik dan de deurwaarder aan de
deur. Bij die gebeurtenissen steken de
gebruikelijke roddels de kop weer eens op.
Samen hadden de vzw VV Leest, de NV
Sportcentrum en de NV Omni 57 miljoen frank schuld gemaakt en volgens Gust
Emmeregs was die schuld in 1994 voor de vzw gereduceerd tot 0 frank. De NV Sportcentrum diende de eerstvolgende
drie jaar nog 4 miljoen terug te betalen aan de NMKN, de NV Omni had bij Bacob
nog 7 miljoen openstaan en bij Eternit nog 3 miljoen frank. Diverse
leveranciers hadden samen nog circa 3 miljoen te goed of een subtotaal van 17
miljoen.
Ik
stel er me persoonlijk voor garant dat deze schuld binnen de gestelde termijn
zal afgekort worden. Over 7 jaar, als alles betaald is, neem ik me voor het
geheel van de sportinfrastructuur die met VV Leest vergroeid is, aan de Leestse
gemeenschap over te dragen.De sportieve toekomst van Leest staat er daarmee
heel wat beter voor dan dat in de rest van Mechelen het geval is. De Gust in
slechte papieren, ze weten niet wat ze zeggen !
Dit artikel was in de krant gekomen naar
aanleiding van het gerucht dat Gust door zijn werkgever Eternit aan de deur zou
zijn gezet en dat hij aan het einde van zijn financieel latijn zou zijn.
In mei 88 verliet Gust Emmeregs de bijeenkomst van de
gemeenteraad omdat het zijn keel uithing dat men in Mechelen
overal openbare werken uitvoerde terwijl dringende herstellingswerken aan
Leestsesteenweg en Tisseltbaan maar uitbleven. Gust Emmeregs neemt het ook niet
maar dat weet men al lang- dat men mooie pleintjes op de Mechelse buiten
opbreekt
(GvM 6/5/1988) Louis Vloebergh sloot zich daadwerkelijk bij zijn
partijgenoot aan.
|