1984 -23 september : Met de Volksunie naar Gent.

De Volksunie-vriendengroep bezocht die dag Gent. Een ontspannende en culturele uitstap.

Inschrijven kon bij Wim Baetens (Hombeek, Eric D’Hiet, (Mechelen), Toon Sneyers (Leest) en Firmain Verlinden (Hombeek).

(‘Voor U Nieuws’, september ’84)

In hetzelfde partijblad :

Goed nieuws voor Hombeek Leest

-Op ’t dorpsplein te Leest werden de werken gestart voor de aanleg van een basketbalveld.

-In verschillende straten van Hombeek en Leest werden de wegmarkeringen en zebrapaden herschilderd.

(…)

1984 – Zondag 23 september : Fietstocht met SP-Leest

Onder leiding van gemeenteraadslid Jef Vloeberghen werd de streek van Klein-Brabant verkend. Het gezinsparcours was ongeveer 25 km.

Na aankomst waren er gratis boterhammen met kaas en kop voor elke deelnemer in lokaal St.Cecilia te Leest.

(‘Voor Allen’, 22/9/84)

1984 – 24 september – Het Laatste Nieuws : Leest – Diefstallen

            “Terwijl een aantal jongeren aan het sport beoefenen waren, zijn onbekenden

            binnengedrongen in de kleedkamers in de Sporthal van Leest aan de Dorpstraat.

            Uit de jassen die er hingen werden van een vijftal personen de brieventassen

            ontvreemd.

            De benadeelden dienden klacht in bij de Mechelse politie.”

1984 – 26 september – Gazet van Mechelen : Goud te Leest.

            “Vijftig jaar geleden beloofden Bendict Polspoel, geboren te Leest op 23 maart

            1908 en Henriette Verhaegen, geboren te Zemst-Laar op 2 mei 1910, elkaar

            eeuwig trouw.

            Ze verhuisden snel naar de Kouter 96 te Leest, waar ze binnenkort gedurende

            vijftig jaar zullen gehuisvest zijn.

            Aanvankelijk was Benedict meubelmaker, maar vanaf zijn huwelijk verdiende

            hij als melkboer zijn dagelijks brood.

            Zijn vrouw Henriette vergezelde hem trouwens regelmatig op die dagelijkse

            tochten.

            Het feest vond plaats te Hombeek, maar de Leestse buren zorgden voor een mooie

            tuin en een opvallende gevelversiering.

            Het grootste deel van de vrije tijd van dit echtpaar wordt aan kaarten besteed maar

            Benoit was ook een zeer actief lied van de bond van gepensioneerden en trouwe

            toeboorder van de fanfare St.-Cecilia Leest.”

            Benoit – Henriette 15.9.34 – 15.9.84

            Op een dag heel lang geleden.

            Nu wel meer dan vijftig jaar,

            werd een jongen smoorverliefd

            op een meiske uit Zemst-Laar.

            Aan trouwen werd er dan gedacht.

            Meubelmaker was zijn stiel.

            Een melktoer ging wel met z’n tweeën,

            als dit Hendriette beviel.

            Toen kwam de oorlog met verdriet.

            Benoit en Henriette kozen de vlucht.

            In Frankrijk hadden zij geluk :

            ’n bakker met gist uit Vilvoords gehucht !

            Thuis werd hard gezwoegd.

            Julien is toen gekomen.

            Zo werd lief met leed gedeeld,

            ze waren niet in te tomen !

            Een goede buurtschap is wat waard.

            De kleine Julien kon steeds terecht

            en ’t kalvend koetje werd verzorgd.

            Zo was het toch fijn en hecht.

            Met verse asperges kon men wat !

            Zo werd de melktoer vlug vergroot.

            Melk aansmeren was een truuk :

            volle melk werd nooit gedoopt !

            ’t Liep niet van een leien dakje.

            Met paard en kar was ’t nog een spel :

            zweten en zwoegen met de Jef !

            Maar Bedford en V.W. : dat was een hel !

            Een tweede leven kwam in zicht :

            ’t pensioen was daar ; zo mocht het wel !

            De oude stiel werd weer hervat,

            zo blijft men altijd nog van tel !

            Een halve eeuw zo dicht bijeen.

            De dagen vlogen henen... en weer

            nog een tiental jaartjes overheen...

            Op ’t feest van zestig ziet g’ons weer !

            Op het menu van hun gouden bruiloftsfeest stond :

            gouden gondolas, soep, tarbot-mousselinesaus aardappelpuree, gebraad – rosbief

            groentenweelde kroketten, ijsjuweel, feestgebak – mokka en Franse kaasschotel.

Benoit Polspoel, in Leest bekend als ‘Beno van Gillekes’ was een tiental jaren muzikant van de fanfare van de Blekken en werd er in 1952 bestuurslid en van 1954 tot 1959  schatbewaarder.

‘Hij maakte er een gewoonte van om op zondagvoormiddag na de hoogmis met onder andere zijn broer Frans en August De Prins een pint te gaan drinken bij de herbergiers in het dorp.”(‘Leest in Feest’, Stan Gobien)

Benoit overleed te Leest op 13 september 1992.

Henriette Verhaegen overleed in het A.Z. St.Maarten te Duffel op 19 februari 2005.

Foto’s :

-Huwelijksfoto van Benoit en Henriette.  

-Hetzelfde echtpaar een halve eeuw later.

-Benoit en Henriette voor hun woning.

-Henriette Verhaegen.