|
Vervolg Meester Hellemans.
Hommage aan Alfons Hellemans
Geloof, cultuur, plicht : dit is de dwingende driehoek waarin het leven van Alfons Hellemans, mijn vader, zich bewoog. Anderen dan ik kunnen misschien beter en objectiever, want afstandelijker, hem een waarde-oordeel neerschrijven. Maar als voorzitter van Rust Roest geloof ik in mijn plicht onze erevoorzitter te danken.. Zij het I.M., voor zijn bezielende stuwende bijdrage tot de toneelcultuur te Leest.
Veel heeft Alfons Hellemans gedaan voor het Socio-culturele leven te Leest.
Cijfers en feiten spreken vaak een duidelijker taal dan romantische florituren.
Hier volgt in een notedop zijn Curriculum Vitae, en omkaderende familiegebeurtenissen.
-28/07/1901 : geboorte te Leest als zoon van koster Louis Hellemans en Victoria
-30/05/1901 : overlijden van driejarig zusje Ludovia.
-liep school te Leest en later aan het S.R.C. Mechelen.
-25/02/1916 : overlijden van zijn vader.
-Overschakelen studies van SRC naar de Mechelse normaalschool om financiële redenen.
-12/11/1918 : overlijden van broer Constant op 15 jaar.
-1919 : diploma onderwijzer met uitoefening ambt eerst te Schaarbeek, daarna te Leest (1921) en later (1923) tot pensioengerechtigd te Hombeek.
-21/02/1919 : overlijden moeder op 58 jaar.
-1920 : lid der toneelvereniging ‘Eendracht en Vrede’ te Leest o.l.v. A. Dumon en van ‘De Noordster’ te Mechelen o.l.v. Karel Deheyder.
-vooraan de jaren twintig : studies ‘Hogere Opvoedkunde’ (DHOS) en landbouwkunde.
-1/11/1921 : medestichter toneelvereniging Rust Roest te Leest, vanaf 1e uur schatbewaarder/secretaris, later erevoorzitter.
-1922 : medestichter ‘Studiekring Volksboekerij Leest’.
Was vanaf het eerste ogenblik bibliothecaris tot 1946 bij de stopzetting der werking.
-1923 : officieel diploma ‘bibliothecaris’.
-1924 : regisseur Rust Roest tot 1975.
-1925 : medestichter Davidsfonds Leest waarvan hij vanaf het begin voorzitter was tot 1969, toen men hem erevoorzitter benoemde.
-19/08/1928 : huwelijk met Alida Scheers, waarmee hij tien kinderen heeft.
-13/09/1933 : overlijden 3 maanden jong zoontje Lodewijk.
-08/04/1934 : overlijden 10 maanden jong zoontje Konstant.
-16/02/1936 : overlijden van zijn zuster Stefanie, kloosterzuster Maria Lutgardina.
-10/02/1937 : overlijden 15 maanden jong zoontje Leo.
-werd ondertussen lid van het kerkkoor ‘Ste Cecilia’ der Niklaaskerk te Leest, later was hij daarvan dirigent tot plus minus 1975.
-Regisseerde naast de toneelvereniging Rust Roest ook te Hombeek, te Heffen, de vrouwelijke en mannelijke BJB-verenigingen te Leest, en ook een paar seizoenen ‘De Katholieke Strijders’ te Mechelen.
-trad op als declamator bij verschillende feesten, richtte te Leest stoeten in bij inhuldigingen, organiseerde studie-ontspanningsreizen, gaf avondlessen in tuinbouw.
-volgde regie- en grimeurcursussen bij AKVI.
-werd na gewoon lid ook bestuurslid en kassier der muziekmaatschappij ‘Arbeid Adelt’ tot bij de ontbinding.
-ontvanger der COO te Leest en secretaris-voorzitter BGJG te Leest.
-was jaren voorzitter COV, Kring Willebroek.
-als toneelman was hij meerdere jaren bestuurslid van AKVI – kern Mechelen en lid der Mechelse toneelcomissie.
-rond 1960 officieel keurmeester voor sierduiven terwijl hij bestuurslid, voorzitter en erevoorzitter was van ‘Club de Luxeduif’ Mechelen.
-las boeken, maakte ‘veel’reizen, waarvan hij fotoalbums aanlegde, bezocht regelmatig exposities van schilderijen, hield van bloemen en bijen die hij beide kweekte.
-liet in 1961 een ex-libris ontwerpen waarin zijn beroep (wereldbol en tekendriehoek), zijn liefde voor toneel (masker) en reizen (bergtoppen), boeken en de natuur zijn afgebeeld.
-speelde in 1963 als gastacteur te Leuven bij ‘Excelcior’ de pastoor in ‘Leontientje’ welke hij ook te Leest gespeeld heeft. Ik geloof dat dit als acteur zijn grootste troef was : pastoorsrollen en rustige stijlvolle personages zonder veel uiterlijk geweld. Deze wist hij steeds met een genuanceerd raffinement te vertolken. Sober, gedistilleerd, fijn met innerlijke gloed. Zoals Aalmoezenier Herregods van hem eens getuigde : ‘Alfons Hellemans volgde vergaderingen zonder veel praten, stil, maar bewogen. Hij dringt zich nooit op. Alleen als je zijn mening vraagt, geeft hij die duidelijk te verstaan. Met een kritisch oog beschouwt hij de werking van een jonge bestuursgroep. Bij elk optreden, bij elke activiteit is hij de stille aanwezige’.
Of zoals een nicht van hem me ooit zei : ‘Uw vader was innerlijk altijd met iets bezig’.
Toneelrollen met bruut geweld lagen hem dan ook niet. Gewoonweg schitterend was hij in nagenoeg al de priesterrollen die ikzelf van hem zag en uit getuigenissen vernam, over optredens voor mijn tijd.
Ook als burgemeester in ‘De Wonderdoktoor’, als Judas in ‘Passiebloemen’ als heer oom in ‘Marieken van Nijmegen’, als de vader in ‘Onder een dak’, enz.
-als regisseur was hij in de vroegere jaren volgens naaste medewerkers : precies, gewetensvol, maar misschien minder oorspronkelijk. Hij nam (door de druk van bezigheden ?) uit de overvloed van het bestaande repertorium en bracht dit op min of meer eigen wijze met Rust Roest voor het voetlicht.
Voor zover ik mezelf herinner legde hij ook meer de nadruk op het WOORD (invloed De Gruyter) dan op de BEWEGING in zijn regie. Maar in eigen vertolking was er een volkomen eenheid tussen woord en gebaar. Het door Rust Roest gespeelde repertoire, dat zijn keuze was, is op een aantal mindere stukken na, mooi.
-09/08/1968 : eerste hartinfarct (er zullen nog twee volgen).
-12/01/1978 : oudste zoon Alfons wordt op 49-jarige leeftijd overreden. Dit feit heeft hem en moeder onnoemelijk veel pijn gedaan.
-17/05/1982 : operatie aan de gal.
-geleidelijk aan vermindering van zicht tot nagenoeg volledige blindheid.
-30/11/1984 : oogoperatie waarna hij terug zag uit één oog.
-zondag 20 april 1986 rond 12 u. : overlijden te Mechelen na een paar weken met ademhalingsmoeilijkheden, maar lucied van geest tot de dag voordien.
Dit is het verhaal van mijn vader Alfons Hellemans, stichter van Rust Roest en bezieler van vijftig jaar Leests toneelleven. Zo heeft elke mens zijn verhaal, dixit prof. Mertens. Het verhaal van mijn vader is af, geen bladzijde kan er nog aan toegevoegd worden. Ik dank hem en ook mijn moeder voor hun ouder-zijn, maar ook voor zijn toneelwerk dat getolereerd werd door mijn moeder. Zijn leven was niet vlekkeloos, want ‘wij zijn onaf, en al ons doen en laten is slechts ten dele’, zegt St.Paulus. Maar mijn vader is op zijn eigen wijze, mij voorgegaan binnen de dwingende driehoek van : ‘geloof, cultuur, plicht’.
(‘Rust Roest Leest Ontmaskerd’ van Guido Hellemans)
“Va,
Geloof, Kultuur, Plicht : dwingende driehoek waarin je leven zich bewoog. Jij was de baken in ons bestaan. Bezielend leidsman tussen het volk, maar anders dan het volk : toneel, boeken, liturgische zang, sierduiven, bloemen…
Met een trouw en onverzettelijkheid heb je gewerkt aan je idealen. Met een strengheid die soms onplezierig was heb je ons geleid. Met een enthousiasme – dat nooit luidruchtig was – ben je steeds doorgegaan. Met een deemoeditge wilskracht ben je op uw wijze ‘over ’t water gegaan’. Met zachte tederheid heb je – in oude hulpeloosheid – ons moe, moeke zei je dan, toegesproken. Met dankbaarheid tegenover hen die je hielpen doorbrak je uw korst van weerbaarheid.
In aarzelend zoeken hebben wij je zien groeien als gelovig mens. De kwellende vraag naar de oerbron van de menselijke existensie liet je niet los. Met nooit aflatende vitaliteit wilde je, innerlijk bewogen, leven blijven. Jij oude man die maar niet wou sterven, die nog meer wou dragen, bekommerd om ons moe. Met uw belangstelling bleef je volgen de gang van ‘uw’ toneel, de familie, het leven in ons kleine Leest, de loop der dingen in de wereld.
Va, vava.
Zo hebben wij je gekend : echtgenoot, vader, mens.
Uitwendig : een plichtbewuste man geschraagd door vaste regels, duidelijk geprofileerd in onze herinnering.
Inwendig : een aarzelende zoeker, beschroomd zijn diepste kern te tonen, die ‘eindeloos was en broos’.
Wij : ons moe, uw kinderen en kleinkinderen danken je, laten je gaan, en vertrouwen je toe aan de heilige Grond van ons bestaan.”
(Uit zijn gedachtenisprentje. Mooie poëtische woorden van zijn zoon Guido.)
Foto’s :
-Ex libris van meester Hellemans.
-Enkele van de kinderen Hellemans op de begrafenis van hun broer Alfons in 1978 met op de voorste rij Leo, Jos en Flor Schipman (echtgenoot van Godelieve). Op de tweede rij : Wil Vertommen (man van Ludgart), Guido en Wilfried.
-Laatste herinnering aan Meester Hellemans.
|
