1986 – Maandag 30 juni : 

                 Feestelijk afscheid van juffrouw Paula in de Vrije Basisschool 

                                                     Directrice gaat op rust.

“Mevrouw Verbruggen-Bradt, directrice van de vrije parochiale basisschool van Leest, gaat op het einde van dit schooljaar op rust. Zij wordt in haar functie van schoolhoofd opgevolgd door de h. Aloïs Hendrickx.

Mevrouw Verbruggen startte zowat 31 jaar geleden haar loopbaan als onderwijzeres.

In 1955 behaalde ze haar diploma en toog onmiddellijk aan het werk in Kapelle-op-den-

Bos. Daar bleef ze 2,5 jaar om van dan af haar diensten aan te bieden in de Vrije Parochiale Basisschool te Leest. Sinds 7 jaar neemt ze de taak van directrice ter harte. Nu zaterdag 28 juni viert ze haar afscheid in familiekring met vrienden en kennissen. Maandag 30 juni zullen de kinderen en de leerkrachten van de school haar een onvergetelijke dag bezorgen met een gepaste viering.” (GvM, 25/6/1986)

“Op maandag 30 juni nam de Vrije Basisschool afscheid van Jw. Paula.

Om 10 u. vertrok, begeleid door de politie, een prachtige stoet gevormd door alle kinderen van de school die voor de gelegenheid hun fiets, go-cart, driewieler, kinderwagen of buggy mooi versierd hadden. Dit kleurrijke gezelschap werd voorafgegaan door een koets met pony, waarin de feestelinge had plaatsgenomen.

De tocht ging langsheen de Dorpstraat, Vinkstraat, Ten Moortele over het Dorpsplein naar de Kouter en de wijk om zo weer in de school aan te komen. Ouders en sympathisanten stonden langsheen de weg om dit unieke gebeuren niet te missen.

Terug in de school werden de kinderen getrakteerd op een frisdrank, die bij zo’n hitte natuurlijk goed van pas kwam.

In de namiddag werden de feestelijkheden in de school voortgezet. De leerlingen van het 5e en 6de leerjaar brachten een erg gewaardeerde play-backshow, waarvoor ze dagenlang stiekem hadden gerepeteerd. Het 3de en 4de leerjaar nodigde Jw. Paula uit tot een les in aerobic. Zij bracht het er betrekkelijk goed af. Het 2de leerjaar bracht een heuse brief op rijm. Het 1ste leerjaar had versjes ingeoefend en declameerde met zwier.

Ook de kleuters droegen hun steentje bij en nadat de 3de kleuterklas braaf gevolksdanst had, kropen de ondeugende kleuters van de 2de kleuterklas op de tafels en dansten er geruggesteund door Micha Marah. Maar de kleinste kleuters bewezen dat het Eurovisiesongfestival niet ongemerkt aan hen voorbijging. Zij toonden dat ze van het leven hielden : ‘J’aime la vie’.

Vervolgens werd Jw. Paula overstelpt met geschenken. Van leerkrachten en leerlingen ontving ze een prachtige fiets waarmee ze onder luid applaus een ere-ronde reed. Maar er was meer. Er kwam nog een sierlijke flamingo, een mooi door de leerlingen van het 6de leerjaar geborduurd tafelkleedje, glazen en vele, vele bloemen.

Nadat de kinderen nog een ijsje gesnoept hadden, was het stilaan tijd om afscheid te nemen van Jw. Paula, van de andere leerkrachten en van elkaar. Zichtbaar tevreden trok iedereen huiswaarts de vakantie tegemoet.”
(‘DB’,juli ’86)  

“Is dat hier een mooie wieg ? Ja dat is…
Is die wieg van Paula lief ? Ja die is…
Hier is dan ons Paula Bradt.
Is dat dan geen lieve schat ?
En is ze hier communiecant ?
Gaat ze met haar hoed door ’t ganse land.
Is dat hier een pensionaat ?
En had ze ’t hier wel naar haar maat ?
Is dat hier een dikke non ?
Die keek of ze haar lessen kon.
Als versgebakken nieuwe juf,
reed ze naar Kapellen vlug.
En kwam ze toen voorgoed naar Leest ?
En is ze hier steeds juf geweest.
Ze liep den Tomme tegen ’t lijf.
Ze blijft nog steeds zijn beste w…
Ze kreeg vier knappe kinderen.
Die zullen haar nooit hinderen.
Machteld, Veerle, Koen en Frank.
Die zitten nog steeds op de bank.
En gaat ze nu al met pensioen ?
Wat gaat ze met den Tomme doen ?
Dit is het einde van het lied.
Maar vergeten doen we haar niet.”

“Beste Paula,
 

Dat ik hier een woordje moet zeggen deze avond, komt enkel omdat ik afgevaardigd ben door de oudervereniging van onze basisschool en waarschijnlijk ook omdat ik het meest aantal jaren dienst heb in dat comité.

Paula wij nemen zelfs samen afscheid van de school. U als directrice, ik als ouder van 2 leerlingen uit het zesde leerjaar die de school verlaten.

De mensen van de oudervereniging weten beste dat uw taak als leerkracht niet altijd even gemakkelijk was. We waren dan ook bijzonder blij dat na wat aandringen U de moeilijke taak van schoolhoofd op U nam toen zuster Godelieve de school verliet.

De ouders waren blij dat de zorg over hun kinderen werd toevertrouwd aan iemand die ze al jaren en jaren kenden…en die zorg Paula hebt U gedragen, dat hebben we ondervonden. De problemen met de kinderen mochten gerust met U besproken worden, het was nooit te veel.

Daarom mag ik in naam van onze ouders U dank zeggen voor al de moeite die U zich getroost hebt. Wij weten dat de goede samenwerking verzekerd is met uw opvolger meester Aloïs.

Wij houden er dan ook aan om U als oudercomité een geschenk aan te bieden dat naar wij hopen nog zeer dikwijls mag gebruikt worden door U bij vele feestelijke gelegenheden.

Als einde Paula nog dit, ik vond het fijn om met u samen te werken.

   Maria Plasqui namens de oudervereniging.”

Foto’s : (Jeroom Verbruggen)

-Paula vooraan als tweede van links.
-Als prille onderwijzeres.
-Juffrouw Bradt tijdens een schoolfeest.
-Juffrouw Bradt tussen haar pupillen.
-Met haar leerkrachten, als tweede van rechts haar opvolger Aloïs Hendrickx.