Vervolg jeugdherinneringen van de vijftigjarigen in 1996.

Na het zesde leerjaar moest een belangrijke keuze worden gemaakt. In die tijd moest dan al worden gekozen wat men in zijn latere leven zou doen : zo vlug mogelijk gaan werken (thuis op de boerderij of naar de fabriek) of verder leren. Wie zo vlug mogelijk wou gaan werken, bleef in Leest op school en kwam terecht in de vierde graad : de meisjes bij Zuster Virginie en de jongens bij Meester Huysmans (foto). Wie destijds in de vierde graad wilde lesgeven, moest een bijkomend diploma hebben. Zuster Virginie had er zo een en Meester Huysmans had ook het diploma van technische vakken.
Van Zuster Virginie weet ik dat ze dikwijls orgel speelde en dat ze heel streng was. Meester Huysmans heb ik later nog als collega leren kennen en waarderen. Ondanks zijn strengheid was hij een plichtsbewust onderwijzer die tot zijn laatste jaar in het onderwijs wekelijks een drietal lessen schriftelijk voorbereidde. Hij had ook een enorme zin voor humor… 

Wie verder wou leren, verliet de Leestse scholen na het zesde leerjaar en zo groeiden we stilaan uit elkaar. We bleven echter elkaar zien na de schooltijd. De jongens die in Leest in de vierde graad zaten, vonden wel ergens een wei waarop mocht gevoetbald worden. Na schooltijd was het zo goed als steeds match en toen degenen die in Mechelen naar het middelbaar onderwijs gingen daar voorbij kwamen, stapten die af en begonnen mee te voetballen. 

Toen we dan zo’n jaar of vijftien waren, had iedereen in feite al zijn bestemming gevonden : de een werkte thuis en de ander in een fabriek en nog anderen gingen verder naar school en het voetballen werd overgelaten aan degenen die een paar jaar jonger waren dan wijzelf. Sommigen zagen elkaar nog in de jeugdbeweging, maar steeds groeiden we verder uit elkaar…tot we elkaar terug tegenkwamen op de kermisbals die onder andere in deze zaal (Noot : zaal St.Cecilia in de Dorpstraat) werden georganiseerd met Sinksen en met tweede Paasdag.

Zo zijn de meesten van ons dan uiteindelijk getrouwd. Gebeurde de plechtigheid in Leest, dan zal het burgerlijk huwelijk op het Leestse gemeentehuis hebben plaats gevonden onder het voorzitterschap van burgemeester August Lauwers (foto). Het kerkelijk huwelijk werd dan gesloten bij pastoor Frans Lornoy (foto).

Het hing er vanaf dat moment van af of het jonge paar in Leest bleef wonen. Was dat het geval dan bleef de binding met degenen waarmee men opgroeide min of meer bestaan. Ging men buiten Leest wonen, dan waren er ook minder kansen dat we elkaar terugzagen. Later werd het contact nog minder want bals worden niet meer ingericht en de meesten van ons zullen –geloof ik- het niet lang uithouden op de TD’s van tegenwoordig.

Vervolgt…

Foto’s :
-Meester Huysmans was een plichtsbewust onderwijzer met een enorme zin voor humor.
-August Lauwers, de laatste burgemeester van het autonome Leest.
-Pastoor Frans Lornoy.