Vervolg : Eddy Van Hoof, wielertalent  uit Leest.

1972 –1973 Legerdienst

Die jaren werden zijn sportieve prestaties overschaduwd door zijn legerdienst. Hij diende bij de R.P. (Regimentspolitie) in de kazerne van de luchtmacht te Goetsenhoven bij Tienen en als de dienst het toeliet mocht hij drie halve dagen per week trainen, maar meestal liet de dienst dat niet toe en diende Eddy wacht te lopen. Zeer frustrerend en dat gedurende 15 maanden want zolang duurde zijn legerdienst.

Twee keer zou hij echter zijn gram halen bij de weinig sportieve officieren van de kazerne : toen hij het Kampioenschap voor militairen veldrijden won in Overijse en toen hij, kort na zijn afzwaai, Belgisch kampioen Leopold Verboven klopte in Goetsenhoven maar daarover hierna meer.

Eddy bleef nochtans winnen, enkele krantenverslagen :

Het Laatste Nieuws van 1972 (enkel jaartal gekend) : Eddy Van Hoof verraste Van Laethem in de spurt bij de liefhebbers te Wemmel “Eén der toonaangevende liefhebbers van de Jetse Sportvrienden Eddy Van Hoof uit Leest vond de glimlach weer, hij haalde te Wemmel zijn eerste overwinning van het seizoen. -Ik heb in al mijn wedstrijden reeds afgezien doch de topvorm blijft maar uit zei hij ons. Ook vandaag durfde ik er niet in geloven. Ik heb meermalen op de tanden dienen te bijten om in het vaarwater van de onruststokers te blijven. Wanneer ik naar het einde toe mee kon wippen en in de kopgroep terecht kwam, zag ik warempel ‘sterretjes’. Gelukkig bleef ons groepje van zes man buiten schot en slechts toen de eindstreep in het gezicht kwam geraakte ik in een gunstige positie vooraan. Slechts de vermoeide Van Laethem poogde mij nog te verontrusten, maar hij schoot te kort.” Briljante Eddy Van Hoof.

Liefhebbers te Blaasveld “Die Blaasveldse kunstpalm is zeker en vast op een verdiende wijze naar het naburige Leest gegaan. Eddy Van Hoof die daarmee zijn tweede zege van het seizoen behaalde, nam immers de fakkel van zijn pechvolle dorpsgenoot Van Cauter op een bijzonder eminente wijze over. Eddy leverde echt puik werk en op die manier kan men moeilijk verrast worden. In de slotronde mocht er trouwens niet meer geaarzeld worden toen de Nederlander Van den Hoeck plots demarreerde en zelfs heel vlug tot 200 meter voorsprong nam. Eddy Van Hoof, briljant spurtwinnaar,erkende spontaan dat hij alleen het gat niet had dichtgereden. De ‘WC Geburenkring’ kreeg 56 deelnemers aan de start. Staf Van Cauter werd logischerwijze als de grote favoriet beschouwd, maar hij werd reeds tijdens de derde van de tien af te leggen ronden door bandbreuk uitgeschakeld…” Eddy’s daverende spurt “De mannen van de W.S.C. Geburenkring uit Blaasveld kunnen met tevredenheid terugblikken op hun 26ste Grote Prijs. En daar was voldoende reden toe. De organisatie was prima, het aantal renners (56 ) was zeker niet te klein en de publieke belangstelling mocht er zeker zijn. Wat kan dan een inrichter nog meer verlangen dan een mooie winnaar. Die kregen ze dan nog in de persoon van Eddy Van Hoof uit Leest die zaterdag te Blaasveld zijn tweede palm van het seizoen mee naar de ouderlijke garage nam. En niet zo maar een gewone palm, want het was een smeedijzeren kunstpalm aan de inrichters geschonken door sportafgevaardigde Carlo Philips die in die wedstrijd voor de 25ste achtereenvolgende maal als BWB officieel fungeerde. In de spurt zette Eddy Van Hoof zich van heel ver op kop en niemand kwam er nog over. Dat was klassewerk dat soldaat Van Hoof ten beste gaf. En met deze conditie komen er beslist nog meer palmen naar Leest. Uitslag : 1.Van Hoof Eddy (Leest), 2. Huysmans Leo, 3. Van Linden Alex.”

Eddy Van Hoof…40 km oefening “-Oh, hij zou het niet meer kunnen ! Dat riep ons een begrijpelijk vreugdevolle supporter van Eddy Van Hoof toe. -Weet ge, zo vervolgde hij, dat hij in de loop van de week slechts een goede 40 km had kunnen oefenen. Het is te Goetsenhoven zeker niet zo slecht, maar in de garage te Leest toch nog altijd veel beter. Eddy Van Hoof werd uiteraard na die tweede zege druk omringd. Er gebeurden echter geen gekke toneeltjes. Want de noeste werkers uit dat Mechelse randdorpje blijven nog altijd met hun beide voeten op de grond staan. Omdat ze van in hun prilste jeugd hebben geleerd en sommigen bijzonder ervaren hebben dat het leven toch zo wankelbaar en grillig (als het weer) kan verlopen. Zijn gewoonte getrouw gebruikte Eddy Van Hoof zelf ook ditmaal geen grote woorden. Maar reeds in de aanvangsronden had men kunnen opmerken dat hij, ondanks die weinig gunstige voorbereiding, veel zelfvertrouwen had. Hij heeft daarbij ook niets aan het toeval overgelaten en was van bij de eerste schermutselingen mee vooraan. Knap zo ! (W.V.R.)”

Vervolgt.

Foto’s :

-Liefhebbers Wemmel – In de eindspurt met zes is Eddy Van Laethem, Michiels, Van Ransbeeck, Henssen en Missotten te vlug af.

-Nagenietend te Wemmel na zijn overwinning aldaar.

-Knappe spurtoverwinning te Blaasveld.

-Zijn ereronde in Blaasveld.