De kleinkinderen hebben konijntje : Nijntje
Zo zijn er vele kinderen die een konijntje houden.
Moeders en oma's moeten een soort Merlijn de tovenaar zijn om ze gezond te houden, dat verwachten ze toch van ons hé.
Gezond - prachtig glanzende vacht
Om te zorgen dat konijnen sterk worden of gezond blijven, kan men ze naast vers en onbespoten gras te eten geven : Haver, Bereklauw, Selderij, Maïsbladeren, Gerst, Kleine Pimpernel.
's Winters : kool, Peen, Bieten, gekookte en gepelde kastanjes van Witte Paardekastanje, Gele Morgenster en gekookte aardappels.
Men moet altijd een beetje Peterselie aan het voer toevoegen.
De lievelingsgerechten van de konijnen zijn : Wilde Chicorei en Haagwinde.
Als ze wormpjes hebben : geef ze Absint-alsem, Bijvoet en Boerenwormkruid : voeg toe aan hun voer.
Een stukje geschiedenis
Het konijn wordt in heel West-, Midden- en Zuid-Europa aangetroffen op elk terrein waarin hij holen kan graven. Hij heeft zich van het Middellandse Zeegebied uit verspreid en is in de middeleeuwen in Nederland en België ingevoerd. Het konijn kwam tot 1954 veel voor in zandstreken, bossen en duinen. Een virusziekte is er de oorzaak van dat het dier op vele plaatsen is verdwenen. Later is dat aantal weer toegenomen.
Bekende rassen
- Vlaamse reus
- Pooltje
- Franse hangoor
Voedsel
Konijnen eten alleen plantaardig voedsel. Het zijn herbivoren. Je kunt ook veel kant-en-klare voedselpakketten kopen in de winkel. Een nadeel van het gemengde voer uit de winkel is dat het konijn er de lekkerste dingen uithaalt en de rest laat staan. Hierdoor eet het konijn erg eenzijdig. Konijnen die zwanger zijn hebben minimaal twee keer zoveel eten nodig als normaal. Je moet ze altijd zoveel geven als ze willen. Naast droge brokjes vindt een konijn hooi ook erg lekker. Niet alleen hooi is belangrijk maar ook water heeft een konijn heel veel nodig. Gemiddeld drinkt een konijn een tiende van zijn lichaamsgewicht per dag. Verder vinden konijnen vers groenvoer erg lekker. Bijvoorbeeld: peentjes, andijvie, boerenkool, peer en appel.
Ram of voedster
De mannelijke konijnen worden ram genoemd en de vrouwelijke konijnen heten voedster. Het uiterlijke verschil tussen beide konijnen ligt in de vorm van de kop en de rest van het lichaam. Bij de meeste rassen is de vorm van de kop iets breder en hij heeft iets dikkere wangen. De kop van de voedster is minder ontwikkeld en het lichaam van het vrouwtje is vaak wat langer. Verder zijn er ook nog wat karakterverschillen tussen beide konijnen. Normaal gesproken zijn de rammen wat feller. De voedsters zijn wat minder gauw boos. Alleen als ze drachtig (zwanger) zijn kunnen ze soms hard uitvallen.
Verzorging
Konijnen kunnen zowel binnen als buiten leven in een hok. Konijnen kunnen wel tegen kou maar niet tegen tocht, nattigheid, felle zon en vrieskou. Je kunt dus beter je konijn in de winter in een schuur zetten waar het niet zo koud is. Je moet het konijn nooit vanuit een koude schuur zo bij de warme kachel zetten want de kans is groot dat hij het dan niet overleeft.
Konijnen kunnen ook makkelijk binnen leven. De dieren zijn erg schoon en verspreiden geen nare luchtjes. Als je de kooi maar op tijd schoon maakt. Je kunt het konijn zelfs los laten lopen in de kamer als je de kamer maar konijnvriendelijk maakt. Dus elektriciteitsdraden en giftige kamerplanten aan de kant!
Konijnen zijn uitzonderlijk zindelijke dieren. Het is overbodig om ze in bad te doen. Je moet je konijn iedere week even borstelen. Dit is goed voor de bloedsomloop van het konijn en de oude haren worden verwijderd. De tanden van het konijn groeien altijd door en ze moeten dus af kunnen slijten. Het beste is veel hooi, hard brood en takken waarop ze kunnen knagen. Te lange tanden hinderen het konijn bij het eten. De nagels van het konijn moet je elke 2 a 3 maanden laten knippen door de dierenarts.
Hoe moet ik mijn konijn optillen en dragen?
Heel vaak als mensen een konijn optillen doen ze dat verkeerd. De goede manier is het konijn met de rechterhand stevig vastpakken aan het rugvel achter de schouderbladen, tegelijkertijd met de linkerhand ondersteunen. Je moet het dan zo op je arm zetten dat een hand op de nek blijft rusten. Zo kun je een konijn altijd vastpakken. De foute manier is het konijn als een teddybeer onder de arm vast te klemmen. Het is heel gevaarlijk om het op deze manier te doen omdat je zo de ribben en de ingewanden van het dier in kan drukken. Als het konijn dan ook nog gaat spartelen, kan het uit je arm glijden en op de grond vallen.
|
