Jozef Luypaert (65), ruim veertig jaar lang een vertrouwde figuur achter de balie van de openbare bibliotheek, gaat eind deze maand met pensioen. Zijn collega’s animeerden zijn afscheid op verschillende manieren. Uiteraard coronaproof.
Als entree kreeg Jozef begin februari vanop de kiosk in de tuin van het cultuurerf een serenade aangeboden. Het combo van de Academie, geleid door Stefaan Van Vaerenberg, bezong de kwaliteiten van de bibliotheekbeambte. En die waren niet min.
Tegelijk bracht een fotocollage in de bibliotheek de activiteiten van Luypaert in herinnering. Bezoekers konden voor de man (niet zelden) met de pet, uiteraard in een boek, een boodschap meegeven. Het echte afscheid volgt eind van de maand.
Luypaert begon zijn bibcarrière, na een debuut op de gemeentelijke culturele dienst en een zijstap naar de administratie van de politie, in het HuisVan der Meersche in de Stationsstraat. Achteraf verhuisde de bibliotheek naar het gebouw van de vroegere kledingzaak In de Kleine Winst, naast Bakkerij Keirens. In 1995 kwam ze terecht op het cultuurerf in opbouw.
“Het uitlenen van boeken en andere datadragers is in de voorbije veertig jaar spectaculair veranderd”, zegt Luypaert. “Ik herinner me nog de fichebakken die ondertussen al lang vervlogen tijd zijn. De intrede van de informatietechnologie zette de poort open naar de hele wereld. Vandaag voorziet de lezer zich in grote mate zelf van lectuur. Wij staan altijd klaar voor info en advies.”
“Het directe contact met de bezoekers is er wel door geslonken”, besluit hij. “Wat niet veranderde, is de goeie samenwerking met de collega’s die ik de voorbije decennia mocht ervaren.”
Corona dwong gemeenteraadslid François Perdaens tot ontslag
rançois Perdaens nam ontslag als gemeenteraadslid. De nasleep van een coronabesmetting, die ook zijn vrouw trof, maakt het hem onmogelijk nog langer te zetelen. Jordi Stallaert, actief in de schoot van FC Lebbeke, volgde hem op.
“Mijn memorie is nog niet in orde”, zegt Perdaens (72). “Ik moet bij het praten te vaak en te lang aan mijn woorden denken. Ze komen niet meer zo vlug als voorheen. Mijn huisdokter zei me te leren leven met een lange herstelperiode. Daarom besloot ik ontslag te nemen. De jeugd verdient overigens ook kansen.”
Perdaens is al decennialang een vertrouwde figuur in de gemeente. Sommigen noemen hem François, hoewel hij Frans heet, terwijl de meesten hem aanspreken als Soi. In 1975 werd hij gemeentebediende en nam hij de leiding op van de Lebbeekse zaterdagmarkten. Tijdens zijn opdrachten die hij aflegde met de bromfiets, had hij een goeiedag over voor iedereen.
In 2006 werd hij op de Open VLD-lijst verkozen en meteen gepromoveerd tot schepen van de Sport. “Niet mijn aangenaamste periode”, blikt hij terug. “Het boterde toen van geen kanten tussen de toen nog zelfstandige voetbalclubs SK en Rapide Club Lebbeke.”
In 2012 verlengde hij zijn schepenambt en stampte hij in Wieze een zondag- en in Denderbelle een vrijdagmarkt uit de grond. Tijdens de verkiezingen van 2018 verhuisde Perdaens samen met de Open VLD naar de oppositie.
“Als gemeenteraadslid had ik meteen meer tijd om het lokale kaats- en voetbalgebeuren te volgen”, besluit hij. “En toen de horeca nog actief was, kon je me elke zondagmorgen aantreffen in café Toreken voor een pot pandoeren.”
Tweedejaars De Puzzel animeren bewoners Hof ter Veldeken
De tweedejaars van gemeenteschool De Puzzel mochten de bewoners van het woon-zorgcentrum Hof ter Veldeken demonstreren hoe carnaval ook coronaproof gevierd kan worden. (Ingezonden foto)
De KSA van Lebbeke kan ondertussen terugblikken op een rijk verleden. Talloze Lebbekenaren hebben de beste herinneringen aan hun jonge jaren die ze doorbrachten bij de KSA. Het is dit jaar precies 65 jaar geleden dat de jeugdbeweging hier werd opgericht. Dat onder de huidige omstandigheden uitgebreid vieren is echter niet eenvoudig. Toch worden er, met veel hoop op een snelle terugkeer naar wat we allemaal als normaal beschouwen, een aantal activiteiten gepland rond de verjaardag. De zomer en het najaar worden voor de KSA een feestjaar.
Er zullen veel foto’s online te bekijken zijn van de vorige en huidige generaties leden en leiders. Wie nog dergelijke foto’s heeft kan die sturen naar ksaflambouwlebbeke@hotmail.com
De leidersploeg is verder nog op zoek naar de gegevens van zoveel mogelijk oud-leden en –leiders. Die kunnen naar hetzelfde adres gestuurd worden. Bellen kan ook naar 0479-612300.
In het najaar worden twee feestweekends gepland en iedereen kijkt uit naar de reünie van iedereen die ooit bij de KSA betrokken was.
Denderbellenaar Remi Van Der Poten jaar lang JEUGDDICHTER
Vier juryleden verkozen het gedicht Samen van Remi Van Der Poten, leerling van Vrije Basisschool De Bellewij, tot het beste in de door de bib georganiseerde poëziewedstrijd voor tien- tot vijftienjarigen.
De opdracht bestond erin aan de hand van een foto een gedicht te schrijven rond het thema “SAMEN”.
Achttien tieners namen deel.
De raamsticker met het winnende gedicht werd opgehangen op veertig locaties in de gemeente.
Ook de volwassenen mochten in de pen kruipen. Zij konden rond hetzelfde thema een gedicht of haiku schrijven. De belangstelling voor de wedstrijd beperkte zich niet uitsluitend tot Lebbekenaars.
Zeven geselecteerde haiku’s en twee gedichten verfraaien bladwijzers die verdeeld werden over scholen, rusthuizen, openbare gebouwen en de bib.
De niet-geselecteerde haiku’s verschenen her en der op openbare gebouwen.
De Sleedoornpage, een kleine soort dagvlinder, heeft het Land van Dendermonde gevonden. Dat bewezen de voorbije weken vondsten van eitjes in het Buggenhoutse bos en op het Natuurleerpad Oude Dender in Wieze.
De berichten rond dagvlinders in Vlaanderen zijn doorgaans niet positief. Van de zeventig soorten die hier ooit werden vastgesteld, maken slechts 26 het relatief goed. Negentien soorten zijn al uitgestorven.
“De sleedoornpage is een soort waar de voorbije jaren actief werd naar gezocht”, zegt Lebbekenaar Ruben Meert, actief in de insectenwerkgroep Voelspriet. “Hij houdt er een vrij verborgen leefwijze op na en vliegt niet makkelijk naar bloemen toe. Het is dus uitzonderlijk de vlinder te zien te krijgen. Daarom wordt vooral naar zijn eitjes gezocht. Deze kleine witte pareltjes worden ’s winters door tientallen vrijwilligers gezocht en geïnventariseerd.”
Deze intensieve zoektocht leidde de voorbije jaren tot de ontdekking van nieuwe locaties. Het Land van Dendermonde bevond zich tot voor kort ten noorden van het bekende verspreidingsgebied, maar nu lijkt de soort met de ontdekkingen in Wieze en Buggenhout, in deze regio ook te gedijen.
Gaat het nu plots beter met de dagvlinders in deze regio? “Helaas niet”, klinkt het. “De ontdekking bewijst wel dat we via gerichte acties sommige soorten een handje kunnen toesteken. Sleedoornpages zijn bovendien honkvast en blijven in hun leven in een straal van amper enkele honderden meters van de plaats waar ze werden geboren.”
“Ook de creatie door Natuurpunt en Regionaal Landschap Schelde-Durme van struwelen, is positief”, besluit Meert. “Het is geen toeval dat de meeste van de pas gevonden eitjes voorkwamen op recent aangeplante sleedoornstruikjes.”
En zei Clement: “Van de vier koningen die ik kende, ben jij de enige die bij mij kwam”.
Hoog bezoek op 18 februari 1982 toen Koning Boudewijn Clement De Vos, in zijn woning op de hoek van de Lange Minnestraat en de Brusselsesteenweg, kwam feliciteren als oudste inwoner van het land. Boudewijns uitstap vanuit Laken naar Lebbeke -een initiatief van de Lebbeekse senator Octaaf Van den Broeck- lokte flink wat belangstelling. Clement De Vos genoot. Dat deed hij ook al een dag vroeger, toen de lokale pers hem kwam feliciteren en peilde naar zijn verwachtingen.
“En Frans,” vroeg de koning, “Hoe gaat het hier met de politiek?”
Wa goinnekkik dei man meirr’n geven”, vroeg Clement zich af. “Een sigaar en een drippelken? Hij zal ei messchien niks willen. Kemmen vazzellèèven nog nie gezien. We zell’n em ontvangen geleik dat’n es. Ik kan em oeëk e glosken bloedwoiën va Zuster Godelieve (n.v.d.r. een eertijds populair aperitief op basis van wijn) geven. Dat drink ek ooëk gèèr’n. Van toiëd tot toiëd ne zwelg. Zat drinken doeinnik me nie, zelle. Kem al spel genoeg om mij nichter’n rechttaagen.”
Clement De Vos overleed in 1983 en verrees ondertussen in de vorm van een reus.
De leerlingen van basisschool Konkelgoed maakten wenskaarten om de bewoners van woonzorgcentrum Hof ter Veldeken een lieve wens toe te sturen. Momenteel kan iedereen wat lichtpuntjes gebruiken. De leerlingen oefenden tegelijk de hoofdletters. Dat noemt men een win-win. (Ingezonden foto)
Op de foto (niet in volgorde) : Burgemeester Frans Moeyersoon en de leden v/h OCM zijnde : Voorzitter Arsène De Mol (PVV) – Henri Ringoot (CVP) – Leo Callaert (VU- - Jozef Putteman (PVV) – Honoré Roggeman (PVV) – Robert Heirbaut (CVP) – Gerard Moens (CVP) – Pierre Heymans (SP) – André Macharis (PVV) – Marcel Segers (CVP) – Lodewijk Van Gyseghem (CVP
De ontbrekende namen waren : Mevrouw Mortier (Secretaris) en Luc Vermeir (Ontvanger)
Bron tekst : Jaarboek Heemkring Lebbeke – “Gemeentepolitiek te Lebbeke 1795 – 1990) – auteur Jozef Dauwe
Bron ontbrekende namen : Marie-Jeanne Vanderstraeten
Recent werd vastgesteld dat er bevers aan het werk zijn in Bellebroek. Karel Saeys, de jachtrechthouder in Bellebroek is blij met de komst van de bevers in zijn zogenaamd jachtrevier. Als je zelf de knaagsporen wil gaan bewonderen, dan moet je komende vanuit de Hooistraat in Sint-Gillis naar de derde weide links over de bandsloot. (Ingezonden foto’s)
Corona tast ook tradities aan. Zo moest het OCMW het jaarlijkse eindejaarsdiner voor zijn cliënten in cc De Biekorf afgelasten. “Ons personeel is niet bij de pakken blijven zitten”, zei schepen van Sociale Zaken Goedele De Cock. “Cliënten die het financieel moeilijker hebben, kregen in de aanloop naar de jaarwissel een eindejaarschotel aangeboden. Ze konden kiezen uit een kaasbord, een buffetbord of balletjes in tomatensaus. De kaart vermeldde ook een flesje wijn, Kidibul of water. Voor de kinderen waren er balletjes in tomatensaus. Zelf af te halen of thuisbezorgd. Elke ingeschrevene kreeg bovendien een cadeautje. Carnavalsgroep De Markollekens sponsorde het dessert.
