Is er in Lebbeke sprake van één pompier van wie de volksmond zijn voornaam zonder aarzelen koppelt aan de job van brandweerman, beseft eenieder dat het Lowie Pompier betreft. Al heet Lowie volgens de burgerlijke stand Louis Van Damme en niet Pompier.
In april wordt hij tachtig. Al negen jaar geniet hij, na een carrière van 35 jaar als brandweerman, van zijn pensioen. En recent verhuisde hij met zijn ‘maddam’ van ’t ‘ Hoeksken’ naar de Jozef Cardijnstraat. In wat sommigen de ‘bloemmewoiëk’ noemen. Met straatnamen vol anjers, azalea’s, irissen, magnolia’s en begonia’s een vanzelfsprekendheid. Al roepen Rode Kruis en Jozef Cardijn niet meteen dezelfde associaties op. Zijn woning valt meteen op, want in de voortuin houdt een pompier, in miniformaat, klaar om in te grijpen, de wacht. Louis werd geboren in Merchtem, groeide op in Opwijk en woont sinds zijn huwelijk in Lebbeke.
Bij de Lebbeekse brandweer belandde hij via zijn nonkel, Frans Luypaert, die al actief was bij de pompiers. “Nonkel Frans was de man van tante Julia, de zuster van mijn moeder”, voegt hij eraan genealogisch correct aan toe. Hij was loodgieter in de Kapellekensbaan.” Naar hoeveel branden Louis ooit uitrukte, is hij vergeten. Zijn eerste herinnert hij zich nog. “In de lompenfabriek De Saedeleir, bij Steikke Jaanis”, voorin de Baasrodestraat waar zich nu Van der Schueren bevindt. Een stevig brandje. We kwamen daar vaker over de vloer. Op de koer zijn nu nog de gevolgen te zien.”
Altijd supergraag gekookt
Louis blikt met genoegen terug op zijn carrière bij de brandweer. “Ik ben ooit, zowat veertig jaar geleden, ook begonnen met het organiseren van de jaarlijkse mosselfestijnen”, vertelt hij. “Eerst in zaal Ons Huis, later in de kazerne zelf. Jarenlang bereidde ik jaarlijks om de vier maanden 150 kilo kop/kipkap. De vraag was niet bij te houden.”
Die bereidingen leerde Louis in de Poelstraat, waar de vader van Gaston Van den Berghe, van de Buggenhoutse Grega hammen, een kleine beenhouwerij dreef. Die leerde hem trouwens ook lekkere pensen maken.
“En paardenworsten heb ik recent, ook als vriendendienst klaargemaakt bij de Griek op de Hogeweg. Voor de mannen van de biljartclub. Ze smaakten super. Kreeg ik trouwens van overal te horen. Jammer genoeg was ik verplicht mijn kookmateriaal weg te schenken”, besluit hij. “In mijn nieuwe thuis heb ik overigens amper ruimte om te koken.”
“Hoe ik dan nu mijn dagen doorbreng? Ik trek wel mijn plan. Eens klappen aan de toog kan deugd doen. Op zondagmorgen vind je me meestal in ’t Toreken. Samen met nog ‘ne Lowie’, maar die heet Macharis en hij kan niet zo goed koken als ik. En branden geblust heeft hij, bij mijn weten, ook nog nooit gedaan. En ik heb nog nooit in mijn leven bier gedronken …
“Bewust van het feit dat het sukses van elke stoet grotendeels van het weder afhangt hadden de leden van het karnavalkomitee van Wieze een massa eieren naar de Arme Klaren gedragen en dat het hielp is gebleken vorige zaterdag tijdens de kinderkavalkade, even als in de karnavalstoet van zondag en zelfs bij de Zotte Maandagoptocht. Drie keer tereke een ideaal stoetweertje!”, schreef lokaal correspondent ‘mieëster’ Van Landuyt in De Voorpost van begin maart 1991.
Meester Van Landuyt was in de wolken. Schreef hij immers:
Omtrent het kinderkarnavalfeest:
- Voor het 11de kinderkarnavalfeest waren er circa 300 kinderen van 4 tot 12 jaar -vanwaar blijven ze komen?- voor een rondgang door de voornaamste straten van Wieze. - Veerle Van Houdt, dochter van Jacqmain en Carmen Bixhain en Peter Van den Steen, zoon vanVan den Steen, zoon van Armand en Myriam Moortgat, grabbelden zich respectievelijk tot jeugdprinses en -prins. Peter ontving ook nog een scepter en een hoed, Veerle een kroontje. Daarbij kregen ze beiden nog een mountainbike, een geschenk van prins Dirky I.
Omtrent de zondagkavalkade:
- Van de 2600 Wiezenaars stapten er niet minder dan 400 mee in de stoet. Prins Koen I gooide met gulle hand lekkers naar de kijkers. - Tijdens het sluitingsbal in het Wiezehof werd de uitslag bekendgemaakt: 1.OLB Chiro 2. De Kapio’s 3. De Leo’s 4. De Wialloos 5. De Kraks … 12. De Dekkers.
Omtrent Zotte Maandag:
- Het was weer een mooi symbolische en sterk meebeleefde aangelegenheid, waarbij menige traan meegepikt werd.
De strikjes hebben ze zelf gemaakt. Ook al gaan deze peuters nog maar pas naar de school in GO! Konkelgoed, toch hebben ze al heel wat in hun mars. Bijvoorbeeld wat sneeuw doet als die in de zandbak terechtkomt. Proefondervindelijk onderzoek noemt men dat in ‘grotemensenwoorden’. En carnaval vieren kunnen ze als de besten. (Ingezonden foto’s)
Op 6 februari ll. vierde FERM (voorheen KVLV) haar eerste verjaardagskaarsje uit na de naamsverandering vorig jaar. Alle leden van FERM Heilig-Kruis kregen voor de gelegenheid een bezoekje van een bestuurslid en ze werden bovendien getrakteerd op een ‘appelbabbel’. Die was vergezeld van een versgebakken appelgebak. (Ingezonden foto)
Omdat het jammer genoeg niet voor de hand ligt dat alle kinderen regelmatig een gezond stuk fruit voorgeschoteld krijgen, opteerde de ouderraad van basisschool De Puzzel voor de actie ‘Oog voor lekkers’. Met dank aan de samenwerking met Colruyt Lebbeke wordt ervoor gezorgd dat alle leerlingen regelmatig een lekker stuk fruit kunnen verorberen, als het kan in de buitenlucht. De houten picknicktafels zijn daar de geschikte locatie voor. (Ingezonden foto)
Vrijdag 31 augustus 2007 beleefden de deelnemers aan het "Duokamp" ingericht door de Sportraad en de Muziekacademie van Lebbeke hun apothéose op het Dorpsplein
Mogelijke juryleden assisenjury via loting bepaald
Enkele weken geleden heeft burgemeester Raf De Wolf, geflankeerd door de schepenen Goedele Uyttersprot en Jan Vanderstraeten, via lottrekking bepaald wie de komende vier jaar in aanmerking komt om te zetelen als jurylid in een assisenzaak.
“Op zich geen zware taak”, zegt De Wolf, “maar eigenlijk een verplicht folkloristisch nummer, waarbij de burgemeester zich moet laten bijstaan door twee getuigen.
Onze opdracht bestond erin om via lottrekking twee cijfers te bepalen die zullen worden gekoppeld aan de laatste lijst van het kiesregister. Enkel Lebbekenaars die binnen de reeks van de getrokken getallen zitten, komen hiervoor in aanmerking. (Ingezonden foto)
Het minivoetbaltornooi op de gemeentelijke jongensschool "De Puzzel" te Lebbeke was jarenlang een vast begrip in Lebbeke. Dit was vooral te danken aan de initiatiefnemer gewezen directeur Roland D'Hondt .
Hierbij wil ik echter geen afbreuk doen aan de enorme verdiensten van al diegenen die zich belangeloos inzetten om de spelers, bestuursleden en supporters te voorzien van spijs en drank. Zonder scheidsrechters was het echter onmogelijk om dit tornooi tot een goed einde te brengen.
Op de foto ziet U v.l.n.r. Jean-Pierre Van Den Bossche (scheidsrechter) Roland D'Hondt (organisator) en Gilbert Van Der Jeught (scheidsrechter).
De meerstammige haagbeuk, aangeplant in de groene zone van het cultuurerf in de Stationsstraat, biedt mama’s en papa’s meer kansen om hun ukkepuk te overtuigen om zonder morren afscheid te nemen van hun fopspeen.
Tot voor kort konden de peuters alleen terecht bij Sint-Maarten en bij de paasklokken, om de fopspeen uit hun jonge leven te bannen. Een tut(ter) – oudere Lebbekenaars hebben het nog over een pijp – hoort immers niet meer bij een peuter die een kleuter wil worden.
“Ons leek de aanplanting van een tuttenboom op het cultuurerf ideaal”, zeggen Goedele Uyttersprot (N-VA), schepen van Jeugd, en Goedele De Cock (SP.A), schepen van Welzijn. Viktor Van Hoeymissen (7) die met mama de meerstammige carpinus betulus kwam bewonderen, spreekt hen niet tegen. Toen hij amper tweeënhalf was, liet hij van de ene op de andere dag zijn fopspeen links liggen. Flink was dat!
Bovenaan v.l.n.r. : François Heuvinck (+) - Gustaaf Van Biesen - Roger De Block - Patrick Bosman - Raymond De Wilde - Marc De Hauwere - Darry Goossens - Dirk Uyttersprot - Eddy Van Raemdonck - Eddy Van Overstraeten
Onderaan v.l.n.r. : François Van Cauwenbergh - Etienne De Wolf - Richard Vermeulen - François Perdaens- Patrick De Bruyn - Dirk Van Den Abbeele- Pierre Brusselmans (+) - Freddy De Donder
Jozef Luypaert (65), ruim veertig jaar lang een vertrouwde figuur achter de balie van de openbare bibliotheek, gaat eind deze maand met pensioen. Zijn collega’s animeerden zijn afscheid op verschillende manieren. Uiteraard coronaproof.
Als entree kreeg Jozef begin februari vanop de kiosk in de tuin van het cultuurerf een serenade aangeboden. Het combo van de Academie, geleid door Stefaan Van Vaerenberg, bezong de kwaliteiten van de bibliotheekbeambte. En die waren niet min.
Tegelijk bracht een fotocollage in de bibliotheek de activiteiten van Luypaert in herinnering. Bezoekers konden voor de man (niet zelden) met de pet, uiteraard in een boek, een boodschap meegeven. Het echte afscheid volgt eind van de maand.
Luypaert begon zijn bibcarrière, na een debuut op de gemeentelijke culturele dienst en een zijstap naar de administratie van de politie, in het HuisVan der Meersche in de Stationsstraat. Achteraf verhuisde de bibliotheek naar het gebouw van de vroegere kledingzaak In de Kleine Winst, naast Bakkerij Keirens. In 1995 kwam ze terecht op het cultuurerf in opbouw.
“Het uitlenen van boeken en andere datadragers is in de voorbije veertig jaar spectaculair veranderd”, zegt Luypaert. “Ik herinner me nog de fichebakken die ondertussen al lang vervlogen tijd zijn. De intrede van de informatietechnologie zette de poort open naar de hele wereld. Vandaag voorziet de lezer zich in grote mate zelf van lectuur. Wij staan altijd klaar voor info en advies.”
“Het directe contact met de bezoekers is er wel door geslonken”, besluit hij. “Wat niet veranderde, is de goeie samenwerking met de collega’s die ik de voorbije decennia mocht ervaren.”
.
