Toch een lichtje in de duisternis !
Het scrapbooken blijft doorgaan.
Ons groepje heeft besloten om momenteel samen te blijven.
We hebben wel geen lokaal meer maar ok , ik stel mijn living wel ter beschikking.
Met wat oprommelen is dat genoeg te doen.
Papier maakt tenslotte ook niets vuil hé !
De eerste afspraak zal zijn op donderdag 18 oktober.
Ik kijk er naar uit en eigenlijk hoop ik dat we op deze manier kunnen doorgaan.
Kunnen we tenminste van elkaar nog iets leren.
Voor de toekomst zullen we wel zien.
Ik heb alleen het vermoeden dat de anderen ook wel willen doorgaan.
Het kan alleen maar meevallen.

Mijn computerles op maandagavond valt ook heel goed mee.
Wat als een echte domper begon is volledig omgedraaid.
De lerares heeft haar lessen op iedereen van de klas afgestemd.
Zowel voor de volkomen leek als voor diegenen die al wat verder stonden.
Ik had nooit gedacht dat ik het nog interessant zou vinden maar toch  . . . ik heb er helemaal geen spijt van.
Het zal ook wel te maken hebben met de manier waarop de lerares alles aanpakt en werkelijk voor iedereen tijd maakt.

Eigenlijk zijn dat al twee aangelegenheden die heel goed  meevallen.
Het mag wel eens.
De wolken zijn al donker genoeg geweest.

Als nu ook de tuin nog eens in winterslaap zou gaan , dan ga ik heel blij zijn.
De laatste bonen zijn ingemaakt , het laatste tomatensap is gemaakt.
Nu alleen nog de tuin proper zetten.
Ook nog een hele karwei.
De tulpenbollen planten zal voor volgende week zijn en dan heb ik ook nog iets gehoord van paasbloemen planten !
En had ik nu ook niet gehoord dat de notenboom er aan moet geloven ?
Heel veel bladeren , een heel grote kruin maar geen noten.
Al het derde jaar op rij dat hij zo goed als geen vruchten geeft maar hij neemt wel heel veel plaats in en neemt veel licht af van de omliggende groenten.
Dus heeft mijn vader beslist dat de notenboom zal dienen voor de kachel.
Ben eens benieuwd wanneer we daar aan beginnen , maar wel met hulp natuurlijk.
Alleen is dat onmogelijk te doen.

Dus , laat die slaap maar vlug komen ...   ...   ... 
en dan heb ik het wat rustiger .