het verhaal van een jonge idealist tot een ouder wordende realist
14-12-2013
ik zag het licht ....
Ik zag het licht in het jaar onzes Heren 1957, op 9
september.
Ik werd geboren in Aalst, in het ‘nief moederhuis’, als één de eersten
die in dit nieuwe gebouw aan het ‘hospitool’
geboren werden.
Mijn jonge moeder – net 20 geworden – had
mij 9 maand gedragen, gekoesterd in haar warme schoot, en daar heb ik het lang
moeilijk mee gehad, ik dacht lange tijd dat ik een ‘prematuurke’ was, omdat ze pas in februari
van datzelfde jaar getrouwd was met mijn vader. Maar tijdens mijn pubertijd
werd mij duidelijk dat je ook kindjes kon hebben zonder getrouwd te moeten
zijn, en in een goed gesprek van moeder tot zoon werd mij het productieproces
volledig uit de doeken gedaan: ’t was koud, in de sneeuw, op een winterse
decemberdag, onder de notelaar achteraan onze grote tuin, en mijn pa zei
meermaals ‘dat het geen kwaad kon’. Nee, kwaad kon het niet, maar ’t
gevolg ben ik dus. Een bewogen start, alwaar ik op die eerste dag ei zo na mijn
moeder verloor.
In het kraambed was mijn ma beginnen bloeden, en ’t
was pas toen het bloed al door de matras op de vloer sijpelde, dat mijn pa
alarm sloeg. Naïef en onervaren als mijn ma was, dacht ze dat ze niets mocht
zeggen, dat het allemaal normaal was, dat ze de zusters niet moest storen voor
zoiets… zo ken ik mijn ma, tot op de dag van vandaag schrik iemand iets
te vragen om die toch niet te belasten, zichzelf wegcijferen voor de ander, en
zo heeft ze mij (ons, want we zijn met vijven op de wereld gekomen)
grootgebracht. Ook dat heeft zijn invloed gehad op mijn verder leven, je gaat
dat nog dikwijls tegenkomen in mijn stories.
Het startschot is gegeven, ik was niet te zwaar, woog
amper een goeie drie kilo, een kleine 50 cm groot. Maar normaal. 10 vingers, 10
tenen… alles zat erop en eraan. En blond donshaar.
Na een dikke week gingen we naar huis, en thuis, dat
was toen een kruidenierswinkeltje in de Zonnestraat. Ik herinner mij daar niets
van, maar ons ma heeft mij daar wel wat verhalen over verteld, die ik hier dan
ook graag neerpen in een volgende sessie.
een bewogen leven leiden...
