Iggy Pop (Muskegon (Michigan), 21 april 1947) is een Amerikaans rockzanger, geboren als James Newell Osterberg.
Iggy Pops' eerste succesvolle band heette The Stooges. Na het uiteenvallen van deze band raakt Iggy bevriend met David Bowie. Bowie neemt hem mee op tournee en uiteindelijk gaan ze samen in Berlijn wonen, waar de punkbeweging net op gang komt. Pas in deze periode krijgen The Stooges als protopunkband echt erkenning voor hun muziek. De invloed die zij hebben op de Duitse rockscene is dan ook sterk voelbaar. Er wordt wel gezegd dat Iggy Pop het 'stagediven' heeft uitgevonden. Op 13 juni 1970 werden er op het Cincinnati-festival, tijdens de nummers Tv eye en 1970, beelden gemaakt waarop te zien is hoe Iggy Pop het publiek induikt en het publiek hem op armen draagt. Dit is sindsdien een iconisch rockbeeld.
Herb Alpert (Los Angeles, 31 maart 1935) is een Joods-Amerikaanse trompettist, arrangeur en producer.
Hij werd geboren als oudste van drie kinderen van een Russische vader en een Hongaarse moeder. Op zijn achtste verjaardag kreeg hij een trompet, en na verloop van tijd musiceerden alle leden van de familie gezamenlijk.
Vanaf 1959 nam hij, onder namen als Herbie Alpert Sextet, Herb B. Lou and the Legal Eagles en Dore Alpert, 13 singles op.
Samen met Jerry Moss richtte hij in 1961 zelf een platenmaatschappij op, genaamd Carnival Records. Op dit label zijn twee singles van Alpert uitgebracht. Maar omdat er al een bedrijf met die naam bestond, werd de naam veranderd in A & M Records. De eerste single die op dit label verscheen heette The Lonely Bull, in de typische tijuanastijl, een easy listening-variant van de mariachistijl. Onder dit eigen merk bracht Alpert nog vele tientallen singles en lp's uit. De grote doorbraak in Europa kwam in 1965, met de single Tijuana Taxi.
George Michael (East Finchley, Londen, 25 juni 1963) is een Engelse zanger, hij werd geboren als Georgios Kyriacos Panayiotou. George Michael mag een van de succesvolste zangers uit de jaren '80/'90 genoemd worden. Hij won twee Grammy's, verkocht meer dan 85 miljoen platen wereldwijd en stond negen keer op de eerste plaats in de Nederlandse Top 40. Een aantal daarvan als onderdeel van het duo Wham!, een aantal als solo-artiest. Door dit succes is Michael al twee decennia lang de meest gespeelde artiest op de Engelse radio. Michael begon zijn carrière met het oprichten van een ska band "The Executive". Hij deed dit samen met zijn beste vrienden Andrew Ridgeley, Paul Ridgeley, Andrew Leaver en David Mortimer. Deze band was echter geen lang leven beschoren.
Frans werd geboren in Amsterdam, als zoon van reclametekenaar Arie Halsema en Maria Hermina Schelvis. Hij had twee broers en een zus. Zijn eerste kennismaking met toneelspel waren zijn optredens in de door zijn vader geschreven revuetjes en tussen de schuifdeuren in het 'gezinscabaret'. Van 1971 tot 1973 speelde hij met Jenny Arean twee seizoenen lang in de musical En nu naar bed van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink. Toen hij met zijn tegenspeelster een verhouding begon, liep zijn huwelijk op de klippen. De scheiding met Anke Cordess werd op 26 juli 1976 uitgesproken, maar ook de relatie met Arean hield geen stand. Vanaf 1976 betrok hij een boerderijtje in het plaatsje Dreumel (gelegen in het Land van Maas en Waal, ten zuiden van de Betuwe) met zijn nieuwe vriendin, KRO-programmamaakster Ria Groeneveld. Zij zou tot zijn dood bij hem blijven. Toen Halsema gevraagd werd om op het Boekenbal van 1983 op te treden, moest hij hiervan afzien wegens problemen met zijn stembanden. Wel bereidde hij een nieuw theaterprogramma voor, The show must go on, dat in april 1984 in première zou moeten gaan. Het kwam er niet meer van. Begin 1984 liet hij zich voor keelkanker opnemen in het Anthonie van Leeuwenhoek-ziekenhuis in Amsterdam. Op 24 februari 1984 overleed hij op 44-jarige leeftijd. Halsema ligt begraven op de Amsterdamse begraafplaats Zorgvlied.
Toen de band net begon, werd hun muziek als christelijke rock omschreven, maar de band heeft hier afstand van genomen. Ze zien zichzelf als een rockband, die 'epische, dramatische en duistere' rockmuziek maakt. Evanescence wordt nogal eens onterecht bij de stijl gothic gerekend. Elementen die bijdragen aan het imago van een gothicband zijn het bleke gelaat van de leadzangeres, songs met echte diepgang, en de outfits van de bandleden (waaronder zwierige zwarte jurken/korsetten en een keuze voor donkere kleding en zwart, sieraden met stalen pinnen). De band zette in 2003 zelf al de trend door de angstaanjagend mooie blik op de albumcover van het succesalbum Fallen. Tenslotte is Evanescence muzikaal beïnvloed door en verwant aan het nu metal genre.
Hun eerste cd is uitgebracht in januari 1999 en droeg de naam Evanescence EP. Een paar maanden later, in augustus 1999 kwam de cd Sound Asleep uit. Deze cd's zijn niet langer te verkrijgen in muziekwinkels, voor zover ze ooit echt te verkrijgen waren. De release van hun bekendste album, Fallen, in 2003, betekende hun definitieve doorbraak. Hiermee bereikten ze het grote publiek. De eerste single die van dit album kwam was Bring Me To Life, die tevens deel uitmaakte van de soundtrack van de film Daredevil. In Bring Me To Life zong Amy Lee samen met zanger Paul McCoy van 12 Stones. Hierna werden het hardere nummer Going Under en de gevoelige ballad My Immortal als single uitgebracht. Het cynische Everybody's fool was de laatste single.
Amy Lee heeft haar stem geleend aan de fantasy-film Chronicles of Narnia (2005). Ze weigerde echter een acteursrol.
In 1954 was Yolande Christina Gigliotti Miss Egypte, en op haar tweeëntwintigste vertrok ze naar Frankrijk voor een carrière als zangeres en actrice. Ze noemde zichzelf toen Dalila, naar de vrouw uit de Bijbel. In Parijs veranderde ze haar naam op aanraden van Eddie Barclay in Dalida. Ze brak door met een Italiaans getint repertoire, en cultiveerde haar 'exotische' uitstraling met een grote bos zwarte krullen en donker omrande ogen. Pas aan het einde van de jaren zestig nam ze haar typerende, blonde kapsel. Aan het begin van de jaren zeventig verdiepte ze haar repertoire door werk van Léo Ferré en Jacques Brel op te nemen.
Met "Gigi L'Amoroso", het gezongen verhaal van een Napolitaanse hartenbreker die na een mislukt avontuur in Hollywood terugkeert naar zijn geboortedorp, had ze haar grootste hit. Daarna besloot ze, op aanraden van haar broer Orlando, die tevens haar manager was, zich te richten op de opkomende disco. Met "J'Attendrai", een cover van een chanson uit de jaren dertig
Cynthia Ann Stephanie Cyndi Lauper (geboren 22 juni, 1953) in Brooklyn-New York. Groeide op in Queens. Toen ze 5 was scheiden haar ouders en verhuisde samen met haar moeder naar Queens wat een slechte buurt in New York was. Haar moeder hertrouwde en scheidde weer. Ze ging als serveerster werken. In die tijd zag Cyndi hoe vrouwen werden onderdrukt. Cyndi wist dat dit een situatie was om eruit te komen. En vond haar passie in muziek. Op haar 12e leerde gitaar spelen. Ze droeg in die tijd al opvallende kleurige kleding en verfde haar haren in ongebruikelijke kleuren.
Boudewijn de Groot werd geboren in 1944 in Nederlands-Indië, in een Japans concentratiekamp bij Batavia (het huidige Jakarta), waar zijn moeder overleed in 1945. In 1946 keerde de familie De Groot terug naar Nederland. De vader van Boudewijn moest echter terug naar Indië, dus kwam hij te wonen bij zijn tante in Haarlem. In 1951 kwam zijn vader weer terug en in 1952 verhuisden ze, met een pas aangetrouwde stiefmoeder, naar Heemstede. Boudewijn woonde in Heemstede in dezelfde straat als zijn latere tekstschrijver Lennaert Nijgh, die bevriend was met Boudewijns stiefbroertje.
In 1965 scoorde Boudewijn zijn eerste hit met Een meisje van 16 (een bewerking van een chanson van Charles Aznavour). Al snel kreeg hij succes met onder meer maatschappelijk geëngageerde liederen.
In 1973 bracht hij het belangrijke album Hoe Sterk Is De Eenzame Fietser uit.
Anouk kreeg het muzikale van huis uit mee: haar moeder is zangeres in een bluesband. Anouk kwam na haar veertiende in tehuizen terecht, leerde zingen, en werd in 1994 zonder theoretische kennis, aangenomen op het conservatorium met als vooropleiding Mavo 3. Ze kon niet aarden op het conservatorium en stopte na twee jaar met de opleiding.
Anouk zong op bruiloften, feesten en festivals met de soul en R&B band Shotgun Wedding. Via haar toenmalige echtgenoot leerde ze Barry Hay van de Golden Earring kennen. Deze was enthousiast over haar zangkwaliteiten en bood aan materiaal voor haar te schrijven. Dit leidde tot de song Mood Indigo die samen met Earringlid George Kooymans was geschreven en geproduceerd.
