10/4 Conchita spreekt over de waarschuwing, het wonder, de voorwaardelijke kastijding uit de boodschappen van Garabandal - Elijahs Cloak 

Conchita Gonzalez uit Garabandal in een interview met de Katholieke auteur Jose Maria Zavala. Het is uit een Spaans boek. Het gaat over de drie grote gebeurtenissen die in de verschijningen van Garabandal werden geopenbaard.

De profetieen waren gelijkaardig aan deze uit Akita en Fatima.

Eerst heeft de auteur het over de spirituele oorlogsvoering en is er commentaar van wijlen Pr Gabrielle Amorth, de beroemde exorcist uit Rome. De duivel zei aan Pr Amorth: ik vind het enorm geweldig als een huwelijk wordt ontbonden. Hoewel de duivel vaak liegt, spreekt hij soms de waarheid gedurende exorcismen. De reactie van Conchita is natuurlijk dat het gezin op dit moment een moeilijke tijd doormaakt. Een tijd van crisis, omdat het bekend is dat het gezin een weefsel is dat de samenleving bij elkaar houdt, en het gezin lijkt op het beeld van de Goddelijke Drie-eenheid.

En duivel is geïnteresseerd in de veroordeling van zielen. De auteur stelt Conchita de vraag of ze veel wordt aanvallen door de duivel en ze antwoordt JA, zoals iedereen in de wereld. Je moet dicht bij Jezus leven en niet in doodzonde leven. Degenen die in doodzonde leven laat de duivel met rust. De duivel zorgt voor veel verwarring en liegt. Hij is altijd aan het werk. Ze zei ook dat wanneer ze wordt aangevallen door de duivel, ze dit schietgebed bidt: Het Heilig Hart van Jezus is bij mij en ik aanbid het H. Hart. Conchita was de enige die een visioen had van het Heilig Hart van Jezus en dit visioen had de meeste impact op haar.

De auteur vraagt haar: kan God het goede uit het kwaad voortbrengen en zij zegt over de wereld en de samenleving: dat de samenleving moet verloren gaan voordat deze vernieuwd kan worden. De samenleving moet worden gezuiverd.

Wat betreft het verlies van roepingen is haar commentaar dat ze dit ziet vanuit een positief oogpunt. Een priester die het slechte voorbeeld geeft, is beter dat hij aan zijn roeping verzaakt. En ze gaat verder met te zeggen dat Priesters die hun bediening niet correct uitoefenen in veel gevallen een privé leven leiden op een manier die weinig tot geen effectiviteit heeft. Dit zijn Priesters die volgens haar geen geloof hebben. Als ze hun geloof hebben verloren, kunnen ze anderen niet helpen geloof te verkrijgen. Wat betreft Gods Barmhartigheid zei ze dat Gods Barmhartigheid geen beperking kent, God is Barmhartig, maar Hij is ook complete gerechtigheid.

Dan gaat het over de Waarschuwing. wat verwacht je als de mensheid God de rug blijft toekeren, en dat alles vandaag omgekeerd is - het goede is slecht, en slechte is goed? Ze gelooft en heeft vertrouwen dat de wereld opnieuw licht zal worden of zich naar het licht van God zal keren. Hij is oneindig barmhartig en wil ons allen redden. De auteur vraagt: waaruit bestaat de Waarschuwing? Ze antwoordt: God biedt ons de gelegenheid om al het goede en het slechte dat we in ons leven hebben gedaan te kennen. We zullen in één minuut in ons innerlijk kunnen kijken. We zullen al het goede en het slechte zien dat we in ons leven hebben gedaan en elke persoon zal de status van zijn ziel bekijken op een manier zoals God het ziet.

Elke persoon zal de staat van zijn ziel zien, op de manier dat God de ziel ziet. Dit is dus de Verlichting van het geweten, het is precies alsof je de ziel leest. Er zijn religieuzen en Priesters die God het vermogen heeft gegeven tot introspectie van het bewustzijn om ze te corrigeren om ze op de goede koers te zetten en de auteur noemt de H. Pater Pio. Hij was iemand die met één blik kon zien hoe vaak een ziel de H. Mis niet had bijgewoond vanaf de allereerste communie en Conchita zei dat de waarschuwing een soort kastijding is, het is een lijden dat we ondergaan voor het beledigen van God.

Het is ook een soort vagevuur op aarde en als we geduldig blijven, zal het ons goed van pas komen, maar als we ons niet bekeren na de Waarschuwing, noch na het Wonder, dan zal de Kastijding komen. De Waarschuwing is voor de de hele wereld, en voor elke persoon in het bijzonder. Sommigen zullen grote schrik hebben, maar we moeten het niet als iets verschrikkelijks beschouwen, maar als een kans, een buitengewone kans om onze ziel te zuiveren. De auteur vraagt of sommigen dan een hartaanval van schrik krijgen. Maar Conchita zegt: ik geloof het niet, maar het is mogelijk, maar ik sta erop dat het kijken naar je hele leven als in een film een goede zaak is.

We zullen zien wat we goed hadden moeten doen maar niet hebben gedaan en we zullen weten dat God ons de kans geeft om ons te bekeren. Conchita zegt in haar dagboek dat de Waarschuwing heel goed zal zijn, tenzij iemand in wanhoop vervalt omdat het zo goed is voor onze heiliging, nu de mensheid is ondergedompeld in duisternis en op de totale duisternis zal de Waarschuwing komen. Het is als een oproep tot bekering. De auteur weet niet of ze de H. Maagd blijft zien of uitspraken van haar ontvangt.

Maar hij zegt dat ze het ons niet zou vertellen. De auteur vraagt haar: waarom denk je dat de H. Maagd je verantwoordelijkheid heeft gegeven voor het openbaren van de datum van het Wonder (wanneer het komt), in plaats van aan een van de anderen? Ze zegt: ik denk dat als de H. Maagd mij de datum in vertrouwen zou hebben gegeven, ik erover zou hebben gesproken en het zou hebben geopenbaard voordat de tijd aanbrak en de Maagd weet het het beste wanneer de tijd is aangebroken om het te openbaren.

Ze zei ook dat het Wonder vóór de Kastijding zal plaatsvinden. De H. Maagd zei dat er een groot wonder zou gebeuren na de Waarschuwing en als de wereld zich niet oprecht bekeert dan zal er een Kastijding komen. De auteur zegt dat het Wonder alleen bekend en gezien werd door Conchita. De auteur heeft Conchita's dagboek in zijn hand en hij citeert daaruit: De kastijding is erg groot omdat we het verdienen, het wonder is ook enorm groot net als de wereld nodig heeft. Jacinta reageerde daarop door te zeggen dat Conchita de verantwoordelijkheid heeft om de datum van het Wonder aan te kondigen.

Jacinta en Conchita hebben dezelfde leeftijd, met twee maand verschil. Jacinta antwoord dus dat ze op dat moment 72, en dat was 3 jaar geleden, dus ze is nu 75. Ze zegt ook dat het is heel belangrijk is dat we niet wachten tot het Wonder om ons te bekeren. Het moet vandaag gebeuren, wacht niet tot morgen! De datum zal 8 dagen op voorhand worden aangekondigd door Conchita. Ze zei dat veel mensen zullen proberen in Garabandal te geraken. De auteur zei: dat ze dan het vliegtuig zou moeten nemen (Jacinta en Conchita wonen in de VS). Conchita zegt dat het niet belangrijk is voor haar dat ze het ziet. Ze zegt dat ze God dankt en Hem zegent voor het Wonder, maar dat het voor haar niet belangrijk is en dat ze het zal zien of ze daar geraakt.

De auteur vroeg Conchita dat Joey Lomangino in juni 2014 een fatale hartaanval kreeg en dat Conchita zei dat zijn gezichtsvermogen zou herstellen tijdens de dag van het Wonder. Sommigen zijn daardoor gestopt met in de verschijningen van Garanbandal te geloven. Ze zei: Ik dacht dat hij in de Hemel is en dat hij met de ogen van de ziel het wonder zal zien en niet met lichamelijke ogen.

De auteur stelde ook een vraag over de H. Pater Pio. Naar verluidt bekend was dat hij biloceerde en in Garabandal was toen hem ernaar werd gevraagd. Het was vier keer en daarom vroeg hij: heb je Pater Pio in Garabandal gezien toen hij biloceerde? Ze zei: ik heb het gehoord dat mensen dit zeiden, maar ik heb hem niet gezien. De volgende is de kastijding en de eerste vraag gaat over het dagboek van Conchita. Er staat weer: de kastijding, als de Waarschuwing en het Wonder ons niet veranderen, zal de kastijding verschrikkelijk zijn en Loli, Jacinta, Maria-Cruz en Conchita hebben het gezien, maar we kunnen niet zeggen waar het uit bestaat, omdat we geen toestemming hebben van de H. Maagd.

Daarom werd er een beschrijving gegeven dat het te maken had met vuur, omringd te zijn door vuur en dit stond bekend als de nacht van het geschreeuw, maar tegelijkertijd zeiden ze ook dat er nog iets anders was dat nog erger was, waar ze nu niet over konden spreken. Ik zou kunnen speculeren en zeggen dat dit, net als andere mystici zeggen, het vuur is dat uit de lucht valt, zoals in Akita werd gezegd, wat heel logisch zou zijn, of Fatima met de engel met het vlammende zwaard, of zoals Pater Pio, Marie Julie Jahenny en de Zalige Elena Aiello het over hebben.

Het zou dezelfde gebeurtenis kunnen zijn als de Driedaagse duisternis. Ze zegt verder dat de Maagd ons vertelde er niet over te spreken, en daarom gaat de auteur verder en vraagt naar de nacht van het geschreeuw, over de kastijding en Conchita zegt dat de verschijning ongeveer om twee uur s’nachts eindigde en ze de hele nacht in gebed bleven zonder hun plaats te verlaten.

Ze legde uit dat ze een groot deel van die nacht huilden en schreeuwden en ze zeiden tegen de H. Maagd en ik citeer de kinderen: nee, de kinderen. Het geschreeuw was voor geaborteerde kinderen, en in die tijd wisten de zienertjes niets over geaborteerde kinderen. Het waren over de miljoenen onschuldigen die nog niet waren geboren. Conchita keek naar al deze kinderen die uit het raam werden geworden door hun moeders en ze was geschokt, de ergste zonde van de wereld is het doden van die arme onschuldigen.

De auteur vraagt of de kastijding kan afgewend worden en zij antwoordt: we moeten hoop hebben, we moeten eerst door de Waarschuwing en dan in hetzelfde jaar geloof ik het Wonder. De Waarschuwing zou drie weken of drie maanden eerder plaatsvinden. Conchita dringt aan op bekering en we moeten veel bidden opdat de wereld zal veranderen. De kastijding is niet bedoeld om ons te straffen, maar om ons ertoe aan te zetten ons te bekeren.

De auteur vraagt wat er met onschuldige kinderen gebeurt. Conchita zegt dat de kastijding voor de volwassenen is omdat wij het verdienen en niet onschuldige kinderen, maar onder de volwassenen zullen er ook mensen zijn die onschuldig zijn. In Akita vertelde OLVrouw aan zuster Sasagawa dat het een grote straf zou zijn die niet alleen de slechten zou treffen, maar ook de goeden. De goeden zouden ook beïnvloed worden door de kastijdign en het sluit aan bij de visie van Fatima, waar je het offer ziet van degenen die de heuvel op lopen. Het zijn een Paus, Bisschoppen, Priesters en leken en ze zijn martelaren in het visioen.

Zij zijn degenen die goed zijn en die sterven als martelaren in deze kastijding. Conchita voegt eraan toe dat het het beste is om elke dag met hoop en vrede te leven en dicht bij onze Heer te wachten. Ik word het niet moe om te herhalen dat de bekering vandaag moet plaatsvinden en niet morgen. We moeten om Gods hulp vragen omdat Hij de enige is die ons kan ondersteunen en beschermen tegen de tegenspoed die voor ons ligt.

Er is één ding waar de auteur naartoe wil, dat hij onderscheid wil maken tussen het einde van de wereld en het einde der tijden dat onze Heilige Moeder in Garabandal noemde, dat zal het einde der tijden zijn na de vier Pausen. Het staat bekend als de profetie van de vier Pausen en de laatste Paus was Benedictus en dat hij de laatste Paus van deze tijd zou zijn. Er is veel significant bewijs dat we ons nu in het einde der tijden bevinden en Conchita zegt dat we de wil van God moeten doen en niet onze eigen wil en ze voegt eraan toe dat we in tijden leven die moeilijk maar niet onmogelijk zijn.

De auteur heeft het ook over de uitbreiding van communisme en zij antwoordt dat dat iets was dat werd verteld aan Loli die inmiddels is overleden en hij vroeg: weet je nog precies wat er werd gezegd? Ze zegt dat als het communisme de grote vijand van Europa zou zijn en dat de kerken zouden sluiten, ze dacht dat het afkomstig kon zijn van de pandemie, maar het communisme infiltreert geleidelijk en dat is iets wat ik denk dat belangrijk is omdat er veel misverstanden bestaan over de rol en de aard van het communisme dat Europa overneemt.

Men dacht dat het vanwege de tijd van de Koude Oorlog met Rusland was dat Rusland Europa zou binnenvallen en zijn communistische regering zou opleggen aan alle regeringen van Europa, maar dat was niet zo. Maar nu is dat wel het geval. Het is zeer twijfelachtig dat er zo'n invasie zal plaatsvinden en als die er wel zou zijn, zou het niet zo zijn dat er een communistische regering zou worden opgelegd, omdat het communisme zelf doelbewust geleidelijk omarmd is door westerse regeringen.

Het was niet zozeer een infiltratie, maar ze hebben er bewust voor gekozen om die kant op te gaan. Ik denk dat als we het over Garabandal hebben, mensen moeten nadenken dat niets van dit alles zal gebeuren totdat het communisme terug komt.