Eind februari: Het schoppen tegen een conservenblik- droom - Dana Coverstone

Ik liep op de weg waar ik opgroeide als kind. Ik kwam uit mijn huis en nam een conservenblikje vast. Net als een blikje waarin groenten bewaard worden. Het bleek een spinazie conservenblik te zijn uit de jaren 60. Ik kende de weg en liep naar de verkeerslichten op de weg. Ik was ongeveer 8 of 9 jaar en ik schopte tegen het conservenblik. En naarmate ik verder liep werd ik ouder en grijzer en verloor haar.

Ik bleef tegen het conservenblik schoppen tot ik het einde van de weg bereikte. Ik kon niet meer verder wandelen omdat er een klif aan de andere kant was. De man die ik in mijn dromen zie stond met zijn rug naar mij gekeerd. Hij draaide zich om en keek mij aan en tikte met zijn herdersstaf zachtjes op de rechterkant van zijn hoofd en dan wees Hij naar mij.

Toen in het volgende tafereel reed ik in mijn wagen over de brug van de Cumberland rivier. Ik ging richting stad. Ik zag een zwerm sprinkhanen. Heel mijn voorkant van mijn wagen zat onder vleugels en bloed van de sprinkhanen. Toen de zwerm voorbij was stapte ik uit en bekeek het vuil op mijn wagen. Ik opende de koffer van mijn wagen waar dozen vol vodden waren. Ik begon de wagen en ruiten van de wagen schoon te vegen met deze vodden. Ik gooide de vodden op de grond. Ik had er 5 gebruikt. Ik reed verder de stad in en zal nog een zwerm. Maar deze keer waren het vleermuizen.

Opnieuw botsten ze op mijn wagen tot zelfs de ruiten barsten vertoonden. Na een paar minuten was de zwerm vleermuizen verdwenen. Ik stapte uit en zag dat mijn wagen niet het enige was dat beschadigd was, maar ook gebouwen waar gebroken ramen waren en dode vleermuizen. Bloed en dode vleermuizen lagen op straat en andere wagens. Mensen kwamen op straat om te zien wat er was gebeurd. Opnieuw deed ik de koffer van de wagen open en nam vodden om de ruiten van de wagen schoon te vegen zodat ik iets kon zien. Het duurde nu langer en ik had 10 vodden nodig, die ik opnieuw op de grond gooide.

Daarna keek ik hoeveel dozen ik nog in de koffer had staan. Er waren nog zeker 100 vodden in mijn koffer. Daarna reed ik terug verder. Ik naderde het verkeerslicht, zoals in het vorig tafereel. Het was rood en ik stopte. Ik kon echter een grotere en meer onheilspellende wolk zien. Het was een zwerm van iets dat naar mij toe kwam. Het bedekte de hele lucht en kwam vlug op mij af. Ik keerde vlug mijn wagen terug en reed naar huis. De zwerm volgde mij en uiteindelijk kwam ik bij thuis terecht. Toen ik juist de deur achter mij dicht deed hoorde ik gebons op de deur als dat iets de deur raakte. De wind blies krachtig, zodanig dat het huis beefde.

In het volgende tafereel liep ik op een grote straat in de stad en de paar mensen die ik zag stonden naast de gebouwen en keken naar boven met grote schrik. Ik kon niets zien in de donkere hemel maar ik voelde iets onheilspellends. De mensen liepen weg en ik ook. Ik bleef naar boven kijken terwijl ik liep. Ik zag plots 3 grote rode draken. Ze doken naar beneden met een soort stof in hun klauwen. Alle drie naderden de mensen die wegliepen en gooiden de stof over hen.

Het leek zoals stof, maar het was als energie en het bewoog. Toen ze de stof op de mensen wierpen leek het de mensen op de grond vast te houden. Ik zag dat er ongeveer 10 mensen op de grond vastzaten. Ik zag dat er nog meer rode draken in de lucht vlogen, en het leek alsof ze letterlijk aan het praten waren en ze klapten snel en agressief met hun vleugels.

Eén richtte zijn aandacht op aarde. Ik stak mijn hand in mijn broekzak en nam een flesje olie en ik liep naar de mensen die vastzaten en ik goot olie op de stof. De stof begon te bewegen en leek pijn te hebben. Het liet de mensen gaan en vloog weg. Het had geen vleugels maar vloog zo weg. Ik ging van persoon naar persoon om olie op de stof te gieten. De draken in de lucht schreeuwden allen en sisten ongenadig en vlogen terug naar het gebied en de mensen verspreidden zich en gingen in openstaande deuren van gebouwen. Ze gooiden zelfs ramen in om in winkels binnen te geraken om zich te beschermen tegen deze draken.

Op dit moment veranderden de draken in militaire vliegtuigen. Ik zag er een vliegen over de Westkust, een over het Midwesten, en een over de Oostkust. Alle drie de draken dropten op wat raketten leken te zijn. Ze landen met een groot impact, maar ze explodeerden niet. Op geen enkele plaats waar ze werden gedropt.

Toen zag ik oogsten verdorren in het Midwesten en ik zag dat er landbouwgrond te koop stond voor minder dan 100 dollar per hectare. Ik zag mensen hun woningen verlaten in het westen met koffers in hun hand en ze gingen naar supermarkten zoals Walmarts of opslagmagazijnen, die waren omgebouwd tot kleine appartementen. De mensen kregen voedselzakken toen ze binnenkwamen en kregen instructies waar ze moesten zijn.

Er waren duizenden mensen in deze gebouwen. Er klonk een alarm en er kwam een electrisch hekken uit de grond en omringde de faciliteit. Wat er opviel was dat de veiligheidsdiensten en de leiders allen erbuiten stonden en dat ze zwaar bewapend waren. En het was nog niet aan de orde toen de mensen in het gebouw gingen. Aan de Oostkust zag ik een museum van fiduciair geld van over de hele wereld, benadrukkend dat de dollar verdwenen was. Wall Street was totaal leeg en de startbel die altijd luidt als de markten opengaan, stond op een stok en het was zo hoog dat niemand de bel kon bereiken.

Maar dit plein waar de bel luidde was bezaaid met afval en mensen sliepen op straat. Brandvaten hielden mensen warm en ze verbrandden dozen. Ze verbrandden letterlijk dozen met Amerikaanse vlaggen en schudden hun vuist in de lucht. Ze bedankten ook de draken voor het blootleggen van de ware aard van Amerika en de draken vlogen over de respectievelijke gebieden: het Westen, het Midwesten, en het Oosten.

Toen bevond ik mij terug aan het einde van de weg, met de man die naast me stond, aan de rand van de klif. Hij zei me tegen het blik te schoppen, zo hard ik kon. Ik deed een paar stappen terug en hij keek naar mij met zijn handen in de lucht. Het was alsof hij zoals bij Amerikaans voetbal twee armen in de lucht stak, om de bal ertussen te schoppen. Ik liep op het blik af, schopte het blik tussen zijn opgeheven armen in de lucht. Het blik belandde in de afgrond. Ik ging naast de man staan en realiseerde mij dat de afgrond geen bodem had. Het blik viel in de duistere afgrond en de man keek ernaar.

De man sprak: De wereld is aan het einde van de weg, zoals mensen deze kennen. De realiteit die ze ontkennen zal de grond hard treffen en degenen schokken die het niet weten. Jullie, die getuigen van Mij zijn, hebben maar momenten meer omdat het blik geen weg meer heeft om naar beneden te worden geschopt. Richt jullie op Mij en steun op Mijn Geest. Blijf vervuld met vurigheid en vecht tegen het bedrog dat reeds aan het werk is in Mijn Kerk. Ken Mijn Woord en versterk jullie ermee. De lucht valt naar beneden maar jullie moeten degenen opvangen die samen ermee vallen. Ik kom vlug. Blijf op de weg en breng anderen met je mee.

Ik hoorde plots het blik de bodem raken. De lucht werd donker en wolken rolden over het land. Er klonk donder van de plaats waar het blik in de afgrond was gevallen. Een grote bliksemschicht zorgde ervoor dat het landschap met velden die geoogst moesten worden, zichtbaar was. Ik zag traktors en laadwagens die klaar stonden. Ik riep: ik heb hier hulp nodig omdat de velden met de oogst klaar waren om geoogst te worden. En ik zag dat mensen een voor een naar mij begonnen te komen. Toen werd ik wakker. 

Uitleg van Cherie Goff 

* Het blik was leeg, maar dicht en afgesloten. Het was een blik spinazie met een cartoonachtig beeld van spinazie erop. Dit betekent een leegte, het heeft geen waarde. Het is van staal, en dat is een element van de VS, van de staalindustrie. Als we aan spinazie denken, denken we aan kracht, als we aan staal denken, denken we aan kracht. We denken dat we sterk zijn, maar het is een vals beeld. Dana is het blik van zich aan het verder schoppen, de leegte, de valse dingen, ook het schoppen tegen zonde. Dana wil in zijn leven niet leven in een valse realiteit. De man die zijn staf tegen zijn hoofd tikt, wil zeggen: denk erover na.

In de Bijbel is dit duidelijk in Leviticus 26:23 en verder: Als jullie hieruit geen lering trekken en tegen mij in blijven gaan, zal ik op mijn beurt ook tegen jullie in gaan. Zevenmaal zo streng zal ik jullie voor je zonden straffen: Ik zal jullie met het zwaard treffen om de schending van het verbond te wreken. Wanneer jullie je dan in de steden verschansen, zal ik de pest op je loslaten, zodat je aan je vijand overgeleverd bent. Het brood dat jullie staande houdt wordt schaars: tien vrouwen zullen aan één oven genoeg hebben om er hun brood in te bakken en ze zullen met afgepaste rantsoenen thuiskomen. Jullie zullen te eten hebben, maar nooit verzadigd raken.

Als jullie hierna nog niet naar mij willen luisteren en tegen mij in blijven gaan, zal ik van mijn kant nog eens zo hard tegen jullie in gaan en je zevenvoudig voor je zonden straffen: Jullie zullen je eigen zonen en dochters opeten, ik zal je offerplaatsen vernietigen, je wierookaltaren omverhalen en jullie lijken neergooien op de lege sokkels van jullie godenbeelden. Ik zal een afkeer van jullie hebben. 

Ik zal je steden in puin leggen, je heilige plaatsen verwoesten en me niet laten behagen door de geur die van jullie offers opstijgt. Ik zal van het land een woestenij maken, tot ontsteltenis van je vijanden, die het zullen bezetten. En jullie zal ik onder vreemde volken verstrooien; je zult moeten vluchten voor het getrokken zwaard. Je land zal een woestenij zijn en je steden zullen in puin liggen.  

En dit omdat de mensen blijven zich van God afkeren: Leviticus 26:14-22: Maar als jullie mij niet gehoorzamen en deze geboden niet naleven, als je mijn bepalingen naast je neerlegt en mijn regels minacht, als je door mijn geboden niet na te leven het verbond met mij verbreekt, dan zal ik van mijn kant jullie het volgende aandoen: Ik zal een verschrikkelijk onheil over jullie brengen, tering en slopende koortsen zullen het licht in je ogen doven en je de adem afknijpen.

Je zult je land inzaaien, maar voor niets, want je vijanden zullen ervan eten. Ik zal mij tegen jullie keren, zodat jullie door je vijanden verslagen worden. Jullie zullen worden overheerst door mensen die je haten, en op de vlucht slaan, zelfs als niemand je verjaagt.

Als jullie mij dan nog niet willen gehoorzamen, zal ik de straf voor jullie zonden zevenmaal zo zwaar maken: Ik zal de kracht waarop jullie je beroemen breken. De hemel boven je hoofd zal van ijzer zijn en de grond onder je voeten van koper. Je zult je afmatten, maar voor niets, want je land zal geen opbrengst geven en je bomen zullen geen vrucht dragen.

Als jullie tegen mij in blijven gaan en mij niet willen gehoorzamen, zal ik de straf voor jullie zonden nog zevenmaal zo zwaar maken: Ik zal wilde dieren op je afsturen, die je van je kinderen zullen beroven en je vee zullen verscheuren. Ze zullen het volk zo uitdunnen dat de wegen er verlaten bij liggen.

* Het enige wat ontbreekt in deze Bijbeltekst is de Barmhartigheid van God. We kunnen ons altijd tot Hem richten, want Hij is trouw en rechtvaardig om ons te aanvaarden als we vol berouw onze wegen willen veranderen. Maar het probleem is hier dat de mensen zich niet van hun zondige wegen willen afkeren.

Handelingen 4:23-31: Nadat Petrus en Johannes waren vrijgelaten, gingen ze naar de leerlingen en vertelden wat de hogepriesters en de oudsten hadden gezegd. Toen de leerlingen dat hoorden, riepen ze God eensgezind aan met de woorden: ‘Heer, u hebt de hemel en de aarde en de zee geschapen en alles wat daar leeft, u hebt door de heilige Geest, bij monde van onze voorvader David, uw dienaar, gezegd:“Waarom snoeven de volken en beramen de volksstammen zinloze plannen?

De koningen van de aarde zijn aangetreden en de heersers spannen samen tegen de Heer en zijn gezalfde.” Want inderdaad, in deze stad hebben allen samengespannen tegen Jezus, uw heilige dienaar, die door u is gezalfd: Herodes, Pontius Pilatus, alle volken en ook de stammen van Israël, om datgene te doen waarvan u had bepaald en voorbestemd dat het moest gebeuren.

Welnu, Heer, sla ook nu acht op hun dreigementen en stel ons, uw dienaren, in staat om vrijmoedig over uw boodschap te spreken door ons bij te staan, zodat zieken genezing vinden en er tekenen en wonderen gebeuren in de naam van Jezus, uw heilige dienaar.’ Toen ze hun gebed beëindigd hadden, begon de plaats waar ze bijeen waren te beven, en allen werden vervuld van de heilige Geest en spraken vrijmoedig over de boodschap van God. 

* Over het schoppen of tegenwerken wordt in de Bijbel gezegd: 1 Samuel 2:29: Maar jullie gaan je te buiten aan het vlees en het brood dat volgens mijn voorschrift bij het heiligdom wordt geofferd. Kennelijk sla je je zonen hoger aan dan mij, want je mest jezelf vet door steeds het beste deel op te eisen van de offers die mijn volk Israël mij brengt. Welnu – spreekt de HEER, de God van Israël –, ooit heb ik plechtig verklaard dat jouw familie mij van vader op zoon terzijde zou staan. Maar nu – spreekt de HEER – kom ik daarvan terug. Wie mij hoogachten acht ik hoog, maar verachtelijk zijn zij die mij geringschatten!