10/5 Een wonder + een gebed + gemis + Hemelvaart = Goddelijke lessen - Janet Klasson

Zegeningen in de Goddelijke Wil, dierbare vrienden.

In dezelfde periode kreeg ik nogal wat e-mails van mensen die zeiden dat ze zich verdrukt voelden. Dus stuurde ik dit gebed dat ik had overgenomen van De Maagd Maria in het Koninkrijk, dag 8, zodat we onder haar mantel kunnen schuilen.

De Maagd Maria in het koninkrijk, dag 8 (aangepast in een gebed) 

Hemelse Moeder, om u te eren, leg ik in uw moederlijke handen mijn wil, mijn pijn, tranen, angsten, twijfels en angsten, zodat u, O Moeder, ze in uw Moederhart kunt bewaren als beloften van mij. Geef mij alstublieft de kostbare belofte van de Goddelijke Wil. O Hemelse Moeder, giet uw tranen in mijn ziel zodat ze de wonden mogen genezen die door mijn menselijke wil zijn gecreëerd. 

Ik kreeg nogal wat feedback over hoe dat ene kleine gebed tot onze Heilige Moeder onmiddellijk de storm had gekalmeerd die hen teisterde. Ik voelde het zelf. Ik dacht aan Matteüs 6:26-27: Kijk naar de vogels in de lucht; zij zaaien niet, oogsten niet en verzamelen niet in schuren, en toch voedt de Hemelse Vader hen. Ben je dan niet van meer waarde dan zij?

Dank u, lieve Hemelse Vader, dat U ons eraan te herinnert dat we niets te vrezen hebben als we ons aan onze Hemelse Moeder vastklampen!

De sluier tussen Hemel en aarde wordt met de dag dunner. Onze Heer is dichtbij en we hebben niets te vrezen. Fiat!

Hier volgt een les uit de Boeken over onze tijden van onderdrukking, of misschien beter uitgedrukt in de taal van Luisa: ons ’gemis aan Jezus’. Deze passage beschrijft hoe de Hemelvaart van Jezus het grootste verdriet van de apostelen was, maar hoe het hen sterkte zoals niets anders dat kon. We leren, zoals Jezus Luisa leert, hoe ons eigen gemis van Jezus noodzakelijk zijn voor onze kracht en groei in de Goddelijke Wil. Deze passage is het waard om diep over na te denken in de armen van onze Hemelse Moeder Maria.

Vol 16 - 29/5/1924

Ik dacht aan de tijd dat mijn lieve Jezus terugging naar de hemel tijdens Zijn glorierijke Hemelvaart, en daarom aan het verdriet van de apostelen omdat ze verstoken bleven van zo’n groot goed; en mijn lieve Jezus, die in mijn binnenste bewoog, zei tegen mij: Mijn dochter, het grootste verdriet voor alle apostelen in hun hele leven was dat ze verstoken bleven van hun Meester. Toen ze Mij naar de Hemel zagen opstijgen, werden hun harten verteerd door de pijn van Mijn gemis; en deze pijn was veel scherper en indringender, omdat het geen menselijke pijn was – iets materieels dat ze verloren – maar een goddelijke pijn: het was een God die ze verloren.

En ook al had Ik Mijn Mensheid, toen die herrees, werd ze vergeestelijkt en verheerlijkt, en daarom zat alle pijn in hun ziel; en omdat het hen volledig doordrong, voelden ze zich verteerd door verdriet, waardoor in hen het meest schrijnende en pijnlijke martelaarschap ontstond. Maar dit alles was voor hen nodig.

Je kunt zeggen dat ze tot dat moment niets anders waren dan tedere baby's in deugden en in de kennis van goddelijke dingen, en van Mijn eigen Persoon. Ik zou kunnen zeggen dat Ik in hun midden was en dat ze Mij niet echt kenden of van Mij hielden.

Maar toen ze Mij naar de Hemel zagen opstijgen, scheurde de pijn van het verlies van Mij de sluier, en ze herkenden Mij met zoveel zekerheid als de ware Zoon van God, en het intense verdriet om Mij niet langer in hun midden te zien leverde standvastigheid in het goede op, en de kracht om alles te lijden uit liefde voor Degene die ze verloren hadden. Het bracht het licht van goddelijke wetenschap; het verwijderde de doeken uit hun kindertijd en vormde hen tot onverschrokken mannen – niet langer angstig, maar moedig…

De pijn transformeerde hen en vormde in hen het ware karakter van apostelen. Wat Ik niet kon bereiken door Mijn aanwezigheid, verkreeg Ik door de pijn van mijn gemis.

Nu, mijn dochter, een kleine les voor jou.

Je leven kan een voortdurende pijn van het verliezen van Mij worden genoemd, en een voortdurende vreugde van het verwerven van Mij. Maar tussen de pijn van het verlies en de vreugde van het verwerven van Mij, hoeveel verrassingen heb Ik je niet bezorgd? Hoeveel dingen heb Ik je niet verteld?

Het was pijn en het pijnlijke martelaarschap van het verliezen van Mij om je voor te bereiden en je klaar te maken om de sublieme lessen over Mijn Wil te horen. Sterker nog, hoe vaak leek het je dat je Mij kwijt was, en terwijl je ondergedompeld was in je schrijnende pijn, kwam Ik bij je terug met een van de mooiste lessen over Mijn Wil, en zou Ik de nieuwe vreugde maken om ervoor te zorgen dat Ik terugkom, om je opnieuw te onderwerpen aan de doordringende pijn van Mijn afwezigheid?

Ik kan zeggen dat de pijn van het verstoken blijven van Mij in jou de effecten, de waarde, de kennis, de basis van Mijn Wil heeft opgeleverd.

Het was noodzakelijk dat Ik me op deze manier met jou gedroeg – dat wil zeggen dat Ik heel vaak naar je toe kwam en je ten prooi liet aan de pijn omdat je van Mij verstoken was. Omdat Ik wilde dat Ik op een heel bijzondere manier veel dingen over Mijn Wil aan je zou manifesteren, moest Ik je ten prooi laten aan een voortdurende goddelijke pijn, omdat Mijn Wil Goddelijk is, en alleen op een goddelijke pijn kon Zijn Troon en heerschappij tot stand komen. En terwijl Ik de houding van een Meester aannam, bracht Ik de kennis van Mijn Wil over, zoveel als mogelijk is op een schepsel.

Velen zullen versteld staan ​​van het horen van de voortdurende bezoeken die Ik je heb gebracht - wat Ik niet met anderen heb gedaan - en van je voortdurende pijn van mijn gemis. Als je Me niet zo vaak had gezien, zou je Me niet zo goed hebben gekend of van Me houden, omdat elk van Mijn bezoeken een extra kennis van Mij en een nieuwe liefde brengt.

En hoe meer de ziel Mij kent en van Me houdt, hoe meer haar pijn verdubbeld is. En toen Ik eraan kwam, bleef Ik je pijn intenser uitlokken, omdat Ik wil dat Mijn Wil niet ontbreekt aan de nobele hofmakerij van pijn, wat de ziel stevig en sterk maakt, zodat Mijn Wil in staat is om mijn stabiele woning in haar te vormen en haar nieuwe en voortdurende lessen over Mijn Wil te geven. Daarom herhaal Ik het aan jou - laat Me doen en vertrouw Me.

Fiat, lieve vrienden.