1/11 De Kermiskraam droom - Dana Coverstone en Cherie Goff

Dit was een van de luidste dromen die ik heb gehad, veel, veel lawaai. Ik stond aan de rand van een kleine stad en er was een groot houten bord met erop: karnaval komt dit seizoen. Het was moeilijk te lezen omdat het bovenste deel van elke letter in felkleurig geel was geschilderd en het onderste deel in oranje verf. Er waren ook nep bloemen eraan gehecht. Ik zag een lange weg naar het dorp. Het was een lange rij van huizen en boerderijen, met graan silos en winkels. Er waren geen voetpaden, geen greppels, en de grond was droog. Overal zaten mensen buiten aan beide kanten van de weg, zoals in de jaren 70. In tuinmeubelen.

Ze waren aan het wachten op een parade. De kinderen hadden emmers en dingen in hun handen om snoep te vangen. De volwassenen waren op hun uurwerk aan het kijken, hadden een hoed op en zonnebril. Het was een zomerse dag. En het was heet. Er kwamen twee mannen op de weg lopen. De ene was mager, maar droeg een mooie pak en de andere had overgewicht en was slonzig gekleed. Hun kleren waren hetzelfde kleur, het felle geel dat ook op het bord te zien was. Ze hadden beide een wandelstok in hun rechterhand. En ze hadden ringen aan beide handen met ronde oranje edelstenen. Ze waren zichtbaar omdat ze hun colberts over hun linkerschouder hadden hangen. Deze waren ook felgeel.

De pakken die ze droegen waren zoals deze uit de jaren 1900. Ze droegen zwarte mouwophouders op elke arm net boven hun elleboog. Het leken dingen te zijn die leefden, ze bewogen op hun arm toen de mannen aan het lopen waren. De mensen stonden op toen deze mannen dichtbij kwamen. Het waren de eerste mensen van de parade. Sommigen in de menigte klapten alsof ze blij waren om de twee mannen te zien maar anderen keken hen heel wantrouwend aan. Terwijl ze langs de menigte mensen liepen, namen ze een kleine verrekijker dat uit 1 glas bestond, om te zien hoe ver ze bij de stad waren. De mensen die de mannen eerder aan het begin van de parade hadden gezien volgden hen nu op ongeveer 5 meter.

Ze volgden hen tot de plaats waar tenten en kermisactiviteiten waren, in het centrum van het dorp. Toen ze dichterbij kwamen verschenen er nieuwe borden in dezelfde geel-oranje tekst. Er stond een bord met de tekst: loslopende wilde dieren en op een ander goocheltrucs en magie. Er waren drie tenten met een grote tent in het midden. De grootste tent was leeg, maar beide kleinere tenten aan de zijkant zaten vol met mensen die deelnamen aan spelletjes. Er waren veel kermisuitbaters met mouwophouders en broeken die geelkleurig waren.

Ze droegen echter geen jassen. Ze schreeuwden naar mensen om onder de kleinere tenten te komen. Het was druk en lawaaierig. Sommigen van hen weren erg agressief tot het punt dat ze naar buiten gingen en mensen bij hun arm en mouw naar hun kraampjes trokken. Een deel van de menigte verzette zich maar sommigen haalden hun portemonnee tevoorschijn en gaven geld om te spelen. Ze gaven alleen $ 100 en $ 50 biljetten.

Deze mensen wilden dat je een groot bedrag betaalde om een spel te spelen. Er was een groot ringgooispel in het midden van een van de kleinere tenten waar iedereen omheen stond en de pinnen leken ongeveer 60 cm van de grond te zitten, maar ze waren verbonden met miniatuur gemeentelijke structuren die leken op een stedelijk landschap. Stel je dus dit voor: een pin met een miniatuurhuis ernaast... Je moest ringen om deze pinnen werpen. Er waren pinnen met een uitvaartcentrum, een supermarkt, een winkel, een locomotief, een vrachtwagenm een kerk, een tankstation, een ziekenhuis, een school, een bibliotheek, een bank, een winkel met vierkante hooibalen opgestapeld buiten vooraan.

De kermisuitbaters keken naar de twee mannen die de stad in waren gelopen en kregen signalen van beide mannen naar wie ze moesten schreeuwen en op hen afkomen. De twee mannen wezen vooral naar mannen achter hen zoals neem deze man met de hoed, neem deze man met een zonnebril... De kinderen stonden meestal op de achtergrond maar ze keken om te zien wat er zou gebeuren. De mensen keken vooral naar de spelletjes, en naar de kermisuitbaters, maar niet naar de twee mannen. Toen stapte een kermisuitbater op me af en zei: probeer te gooien en te zien of je de figuur in het midden te slim af kunt zijn en terwijl hij dit zei werd een grote paal in het midden van het ringgooispel onthuld en daar zat een heel menselijk ogende vogelverschrikker die bewoog en leek te praten.

Het leek bijna op een AI-robot. Het was duidelijk dat dit geen mens was, maar het zag er zeker menselijk uit. Het sprak niet zoals normale mensen praten. Het was griezelig, alsof er iets niet klopte. Er liepen mensen rond, ze gaven geld aan de 8 tot 10 kermisuitbaters in het spelgebied. Het geld werd in glazen potten gestopt die op de 4 hoeken van het spelgebied waren bevestigd. Dan rukten de kermisuitbaters de mouwophouders van hun arm, deze gingen open en daarna klikten ze dicht en vormden ringen die aan de mensen werden gegeven om te gooien. Het waren eerst gelvormige ringen, maar deze werden hard eens ze van hun arm waren. Er hingen geen prijzen aan het plafond zoals je meestal ziet op kermissen. Er stond een bord naast de vogelverschrikker in het midden: ring vijf en gedij, ring vier probeer het niet meer ring, drie anderen zullen het zien.

De grootste man van de twee, degene die erg zwaarlijvig was, riep iedereen op om naar hem te luisteren. Hij zei dat iedereen die minstens vijf ringen om de pinnen kreeg op rij zou scoren, al het geld zou winnen dat in de potten was verzameld. Nu liep iedereen naar de schreeuwende kermisuitbaters toe en overhandigde geld. Ze namen de ringen en wierpen. Iedereen keek met aandachtige ogen toe. Een paar mensen kregen een ring over een paal. Toen keken de werpers met inghouden adem toe, en toen ze misten was er frustratie. Ze namen terug hun protemonnees en gaven het resterende geld om het opnieuw te proberen. Toen werden mensen boos omdat het hen niet lukte.

De schreeuwende kermisuitbaters luisterden alleen maar, en hadden geen gezichtsuitdrukking. Het was als je bent hier om het spel te spelen en ze bleven gewoon de ringen overhandigen en het geld aannemen. En elke keer de ringen over een pin gingen, werden de minituur gebouwen en miniatuur dingen verpletterd. Het was alsof de ringen leefden. Het was zelfs zo dat de vogelverschrikker in het midden groter werd telkens iets werd verpletterd. Het spel werd agressiever en een licht aan de bovenkant van de pin uitging. Er kon dan geen ring meer gegooid worden over deze pin omdat het donker erover werd. Er waren dus steeds minder pinnen. Mensen begonnen te klagen dat ze onmogelijk konden winnen als ze drie op een rij moesten krijgen omdat steeds meer gebieden onbespeelbaar werden.

De kermisuitbaters trokken er zich niets van aan. Een grote kerel in het geel gekleed, stond op en hij zei: We hebben gewoon de regels gehandhaafd en ze niet gemaakt. Toen lachte hij zo hard dat hij op de grond viel en als een varken in de modder rolde. Mensen begonnen te vertrekken en degenen die de ringen hadden gegooid hadden een vieze ring om hun polsen en zelfs om hun nek en mensen wezen ernaar en sommigen probeerden het weg te vegen maar als ze het vuile deel aanraakten was het alsof het zich naar hen verspreidde. Het vuil was van deze ringen gekomen. Elke keer dat deze mensen probeerden dit vuil van hun nek en polsen probeerden te krijgen, sprong het op hen alsof het levend was. Mensen mopperden en klaagden en gingen weg, terwijl de kermisuitbaters de glazen potten leegden in een vat aan de voet van de vogelverschrikker in het midden.

Toen zag ik de man die ik in de dromen zie, hij liep vlak langs me heen, gezicht recht vooruit, hij werd door niemand anders herkend of opgemerkt, want al die mensen waren verstrikt in frustraties. De man die ik zag, droeg gewoon kleding die het grootste deel van de menigte droeg, hij had een spijkerbroek aan, een t-shirt, gewoon normaal, hij liep door de poort het speelgebied in. Hij liet zich niet tegenhouden door paaltjes, hij legde zijn hand erop en sprong eroverheen. Toen prikte hij de heel grote vogelverschrikker in het midden, en draaide zich om. Dit ding begint leeg te lopen. De man kijkt naar mij, hij kijkt rond en bekijkt situaties, maar hij wacht tot het hele ding leeg is en uiteindelijk de grond raakt.

Hij spreekt dan en zegt dat deze loze beloften nooit veranderen, vooral als ze van de man in het midden komen. Je verlies is hun winst. Ze worden ook uitgeknepen, en ze beseffen het niet, maar ze geven de voorkeur aan jullie. Degenen die iets anders nastreven dan Mijn wil, zullen altijd boos zijn op de wereld en Mij de schuld zullen geven van hun keuzes waar ze niet over gebeden hebben. Het (wereldse) leven zal als een ring om je heen zijn, je uitknijpen en vasthouden, het zal je vormen naar zijn eigen beeld en je ziel accepteren als valuta als je klaar bent in deze wereld.

Mijn Kerk, je moet beslissen of Ik het belangrijkste ben in jouw wereld of dat je Me zult verliezen in je streven naar al het andere. Het gaat om je bereidheid om je alleen over te geven aan Mijn wil en niets anders, want niets anders zal Mij aangenaam zijn. De man in het midden is slechts een oppervlakkig en hol voorbeeld van wie je bent, opgebouwd op tradities en idealen die je spiritueel niet vervullen. Offers die je hebt gebracht om je verder te brengen in je carrière of hoe jouw idee van succes eruitziet en het komt niet eens in de buurt. En in de buurt komen, telt niet.

En hoewel je dit weet, blijf je onbewogen en onbeschaamd. Maar zo ben Ik niet. Mijn standaard is nooit veranderd en dat zal niet gebeuren. Je moet nu voorbereid zijn want nu is het moment. Dan buigt Hij zich voorover en pakt een steen ter grootte van een softbal. Hij gooit deze steen heel ver in de lucht en gaat weg. Hij kijkt niet om. Ik zie de steen steeds groter worden en uiteindelijk komt hij naar beneden en komt hij op alle drie tenten terecht. Dit was het einde van mijn droom.

Uitleg van Cherie Goff:

Over de man: De kermisuitbaters kiezen voor het kwaad, voor deze helse spelen. Ze kiezen ervoor, maar ze worden bedrogen door het kwaad. En ze denken dat ze het goed doen, maar het is bedrog. De vogelverschrikker is Satan, het kwaad. Als we Gods wil niet volgen in ons leven, dan zullen we kwaad zijn op de wereld. Maar dit komt allemaal neer op de situatie van de Kerk. God is de Kerk aan het oordelen op dit moment. Mensen zijn kwaad op God omdat ze niet krijgen wat ze willen. Maar ze nemen niet de tijd om te luisteren naar wat God van hen wil. Wereldse zaken zullen mensen treffen en onder druk zetten. De wereld zal je onder druk zetten om te veranderen naar een werelds beeld, een demonisch beeld.

Het zal om je ziel gaan. Het is bedoeld om te zorgen dat je je ziel niet verkoopt voor het gemak van deze wereld. De droom gaat over de vraag aan de Kerk: je moet beslissen of Jezus in het middelpunt van je leven staat. Je moet je wil overgeven aan Jezus’wil. Niets anders. We moeten ons kruis opnemen en Hem volgen. Dat alleen is God aangenaam. De vogelverschrikker is vals, het is het idee dat geld en roem een rol speelt. Maar Jezus zegt dat dit niet het ware geluk is. Wereldse mensen zijn onboetvaardig, zelfs al hebben ze de waarheid gehoord. Maar Gods standaard is onveranderlijk en je moet voorbereid zijn. Het is zoals het verhaal van de 10 maagden in de Bijbel.

Over de kermis zelf: De weg naar het dorp is zoals het hart van Amerika. De magere man is hebzucht en mentaliteit dat we bang zijn om nooit genoeg te hebben. De man met overgewicht is de hebzucht van zelfgenoegzaamheid. De gele en oranje kleur zijn wereldse hartstochten, glitter. De kleur van de ringen aan hun vingers zijn dieporanje, een rood en bruin gemengd. Rood is als hartstochten en bruin is werelds, aards.

Wat betreft hun kledij en spullen uit de jaren 1900, dat is het begin van de industrialisatie van Amerika. Mensen trokken weg van het platteland om het te gaan maken in de steden. De zwarte mouwophouders waren spirituele dingen. Het eerste doel voor deze mouwophouders was zodat arme mensen konden werken, want ze konden geen garderobe bekostigen zoals zondagse kleren en werkkleren. Later zag je deze mouwophouders in casino’s en werden ze modieus. Maar dit zijn hier demonische zaken.

In het begin zijn sommige mensen afwachtend en achterdochtig bij de komst van deze mannen. Maar geleidelijk zien we dat iedereen zich laat vangen aan het bedrog. Mensen gaan mee met de massa, en de Bijbel zegt om niet mee te gaan met de massa, niet mee te gaan op de brede weg, want dat is het pad dat leidt naar vernietiging.

De borden over de losgelaten wilde dieren en de goocheltrucs: Het gaat over dat je kunt doen wat je wilt, en de goocheltrucs zijn afgoderij. En onder de goocheltrucs is ook de vingervlugge trucs die bedrog voorstellen. Het is allemaal entertainment, plezier.

De tent in het midden is leeg, omdat mensen moeten kiezen, ofwel warm of koud, niet lauw. Deze mensen worden uitgespuwd door God. Je dient de Heer met heel je hart, je gehoorzaamt Hem, je bent nederig, of je bent het niet.

Wat de $100 en $50 biljetten betreft: Mensen geven zich 100% voor hun job, en dit soms ten koste van hun gezin en tijd voor de Heer. Sommigen geven zich 50%. En dit gaat ook over de hoge kost van zondigen.

In deze droom worden dingen opgesomd die mensen bereid zijn te betalen, maar uiteindelijk worden ze verpletterd en vernietigd. Er is een miniatuurboerderij en dat is het idee van zelfvoorzienend te zijn.

De bank is het idee van je vertrouwen in rijkdom en geld te stellen.

Het ziekenhuis is ons vertrouwen te stellen in artsen in plaats van in God.

De school is ons vertrouwen te stellen in seculier onderwijs in plaats van naar het woord van God te luisteren. Dit geldt ook voor de bibliotheek, waar men meer op wetenschappelijke boeken steunt dan op Gods woord.

Het uitvaartcentrum is het idee van winst maken uit de dood, zoals erfenissen.

De supermarkt is het idee dat we gemakkelijk aan voedsel en andere zaken kunnen geraken. En er zijn mensen die koopverslaafd zijn.

De locomotief en het tankstation is het vermogen om te reizen.

De kerk waar mensen om de verkeerde reden naar de kerk gaan.

Er is ook een winkel met hooibalen is het idee van een winkel die zaken bezorgd aan de deur.

Al deze dingen waar mensen hun vertrouwen in hebben gesteld zullen vernietigd worden. Het komt erop aan op de Heer te vertrouwen, want niets anders zal standhouden. Onze voorziening komt van de Heer, we moeten alleen op Hem vertrouwen, in plaats van alle andere dingen.

De kermisuitbater schreeuwt of je de man in het midden te slim af kunt zijn. Het werelds systeem. Het is als een gokspel om te zien of je geld gaat verdienen eraan. Je doet misschien af ​​en toe iets goeds maar uiteindelijk zal het werelds systeem je vangen en het kan heel verslavend zijn. De pin/paal in het midden zal er heel menselijk uit, het was een vogelverschrikker. Het is een paal van afgoderij.

Jeremia 10:5: Het is net een vogelverschrikker, neergezet in een komkommerveld. Het kan niet spreken en moet worden gedragen, want zelf kan het geen stap verzetten. Heb voor beelden geen ontzag, kwaad doen ze niet, en goed nog minder.

Als je acht slaat op de vogelverschrikker, voor de afgod, dan heeft die macht over je. We hoeven niet bang te zijn voor deze dingen, maar als we naar deze afgoden luisteren, zal het ons op een pad van vernietiging brengen. Het is misleiding, bedrog. AI is kunstmatige intelligentie, maar enkel God geeft wijsheid. AI brengt je op een dwaalspoor.

De schreeuwende kermisuitbaters nemen geld, en geld is de Mammon. En de Bijbel zegt dat je niet God en de Mammon kunt dienen, je zult de ene liefhebben en de andere haten. Dat is deze droom, dat is wat onze natie is, dat is de grote ondergang, de liefde voor geld. Je mag geen geld en eigen verlangens vóór God plaatsen.

De mouwophouders zijn demonische banden, en mensen krijgen het idee dat ze geld kunnen krijgen, maar dat is natuurlijk de leugen. Het doet me denken aan Jezus in de woestijn waar Hij werd bekoord door de duivel om voor hem te buigen. Jezus zei duidelijk nee. In de droom kun je de toenemende misleiding zien. Iedereen wordt aangezet om het spel te spelen. De enige manier om dat te vermijden is door kennis van het woord en dat uit te voeren in gehoorzaamheid aan de Heer. Er hingen geen prijzen aan het plafond maar er was een bord in het midden: ring vijf en gedij, ring vier probeer het niet meer ring, drie anderen zullen het zien. Dit is uit Jesaja 14:13-14: Je zei bij jezelf: Ik stijg op naar de hemel, boven Gods sterren plaats ik mijn troon. Ik zetel op de toppen van de Safon, de berg waar de goden bijeenkomen. Ik stijg op tot boven de wolken,

ik evenaar de Allerhoogste. Vijf ringen en gedij. Dit is trots. Het is in feite Satan die dacht dat hij de Hemel kon regeren en hij werd uit de Hemel geworpen. Vier ringen, probeer het niet meer. Het is alsof als je vier krijgt, kun je niet eens tot vijf komen. Het getal vier is een getal van wereldse hoogte. Het brengt je niet naar de Hemel. Dan de drie ringen en anderen zullen het zien en dat is dus leven voor de goedkeuring van mensen. Wat ze doen is om gezien te worden, net zoals de Farizeeën en de schriftgeleerden.

Niemand heeft er meer dan één ring rond een pin gegooid. Want als je er één binnen hebt, betekent dat je het met ze eens bent, je kunt en je zult daarna nooit meer iets winnen.

Maar dan heeft hij het over degene die minstens vijf punten op rij werpt. Hij doet alsof je er meer kunt krijgen, maar niemand heeft er meer dan één. Met vijf zou je al het geld winnen dat in de potten is verzameld. Iedereen nadert het, en dat is die toegenomen misleiding. Mensen geven hun geld af om ringen te werpen en mensen kijken wat er gaat gebeuren. Dana hoorde zoveel lawaai op dit punt van de droom. Een van de geluiden was alsof de vrouwen van sommige van deze mannen die aan het spelen waren dingen zeiden als je bent net al ons huurgeld kwijt. Dit is in tegenstelling met de vrede, stilte en vertrouwen in God.

Als we God niet hebben zullen we in chaos verkeren en zullen we niet weten wat te doen. Vrede komt niet voort uit omstandigheden. Je moet God hebben om vrede in je hart te hebben. Je zult het alleen vinden in een intieme en persoonlijke relatie met de Heer, Hij houdt van ons. En als we onze ogen alleen op hem gericht houden, groeien we in geloof. De ringen komen neer over de verschillende dingen, waar mensen op steunen. Maar het zal volledig vernietigd worden, de economie zal instorten, onze manier van leven zal instorten. Want zolang we alleen op die dingen vertrouwen, vertrouwen we niet alleen op God.